ทริปเที่ยวบ้านเราเอง (นครสวรรค์ )

สวัสดี พ่อ แม่ พี่ น้องทุกท่าน    ขอนุญาติคลายความคิดถึงการออกทริป  ด้วยกระทู้รอบบ้าน  ตัวกระผม  สักหน่อยนะครับ

      

      คนเราถ้าไม่หิว หรือไม่อยากกิน ก็คงจะกินไม่ค่อยจะลง  

                      ความหิวบางครั้ง ก็เกิดขึ้น เพราะเพียง  เห็นเวลา   เห็นคนอื่นกิน  ท้องร้อง  หรือสิ่งที่มากระทบ  เกิดเป็นความต้องการ

ในขณะที่บางคน ท้อแท้  อกหัก  สนใจสิ่งอื่นอยู่  ก็อาจไม่รู้สึกอยากกิน  หรือที่เรียกว่า  “ กินไม่ลง “  


           อิ่มทิพย์  คืออาการ อิ่มโดยไม่ต้องกิน   ซึ่งอาการนี้ไม่ได้มีแต่เพียงบนชั้นฟ้าเท่านั้น  แต่บนโลกมนุษย์ก็มี

เชื่อว่า หลายท่านที่ได้ มอเตอร์ไซด์วันแรก    ขี่ไปนู่นนี่นั่น  จนลืมหิว   อิ่มไปท๊างวัน  

       ออกทริปครั้งแรก  ตื่นเต้นจนลืมหิว  เรื่องๆ คือ เกร็ง  อิ่มทิพย์อีกและ  หรืออิ่มโค้งก็ไม่รู้ ( บางคนอิ่มจนอวก)




ในระยะทางที่ยาวไกล  หลายคนเมื่อยล้า   เมื่อยตูด  แต่ทำไมยังอยู่ ?    อะไรคือแรงขับเคลื่อน ?    

  
          พูดพล่ามซะยาวเพื่อจะบอกว่า    การขี่มอไซด์ให้มีรสชาติ  ถ้ารู้จักสร้างเหตุจูงใจการเดินทาง  

ก็จะทำให้เกิด ความเพลิดเพลิน  คุณค่า  ความหมาย  ความประทับใจ  

    
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก็ได้  ห้องรัชฏา นี่แหละ เป็นที่ระบาย   อุ้ย! เปลี่ยนเป็นแลกเปลี่ยนพลังงานดีกว่า  
    

   ผมคิดว่า (อาจไม่ถูก)     สถานที่ต่างๆ  จะพิสูจน์ว่า   เรามาเพื่อบอกคนอื่นว่าเรามา   หรือ  เรามาเพราะเราอยากมา  จริงๆ

                                                       แต่ความอยากมาเกิดขึ้นได้อย่างไร ?


สำหรับทริปนี้ (ไม่สิ ขี่รอบบ้าน) ก็เพราะอยากไป แต่ยังไม่ถึงเวลา    เลยลองทำเหมือน  ออกทริป  แต่อยู่ในพื้นที่ตนเอง

แวะสถานที่ท่องเที่ยว  แวะทานอาหาร  ถ่ายรูป       ทานกาแฟบรรยากาศ..เดริ่น เดริ่น ใกล้ๆบ้าน

  ก็สุขใจไม่แพ้ออกทริปไกลๆ    แถมยังได้เรียนรู้บ้านของเราเอง  ความสุขอยู่รอบๆตัวเรา   ลองดูนะครับ