ไม่คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นในชีวิต ตอนนี้เครียดมากคะ
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาคะ ดิฉันขับรถไปทำงานต่างจังหวัดซึ่งต้องเดินทางประมาณ 3 ชม กว่าๆ ดิฉันขับรถไปคนเดียว
ใกล้ถึงตัวเมือง อีกราวๆ 7-8 กิโล ขณะนั้นดิฉันก็ขับรถบนถนน 4 เลน โดยมีเกาะกลางกั้นเป็นต้นไม้
ดิฉันขับรถเลนขวา บนทางหลวง ด้วยความเร็วประมาณ 100 km/h มาตลอด ซึ่งปกติก็เป็นคนขับรถไม่เร็วมากคะ ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวันรถไม่เยอะมาก
ระหว่างที่ดิฉันขับรถเข้าใกล้ตัวเมืองแล้ว เพียงเสี้ยววินาทีที่สายตาดิฉันเหลือบมองอย่างอื่นที่ไม่ใช่ข้างหน้า แล้วหันกลับมาดูข้างหน้าอีกที
ฉิฉันตกใจมาก เห็นคนแก่ จูงจักรยานอยู่ไม่ไกลข้างหน้า ดิฉันทั้งเบรคและบีบแตร แต่ไกล ซึ่งเหมือนคุณตาจะไม่เห็นรถดิฉันเช่นกัน เพราะท่านเหมือนระวังท่อนไม้ที่วางในตระกร้าด้านหลังจักรยาน เสียงแตรทำให้คุณตาหันมาด้วยความตกใจ
ทุกอย่างเร็วมากคะ ถึงจะเบรคแต่ก็ไม่ทันแล้ว รถจักรยานคุณตาลอยขึ้นมาตรงกระโปรงรถหน้า หัวของคุณตากระแทกกระจกด้านหน้าอย่างจัง จนร้าว
แล้วแรงเบรคก็ทำให้ตัวคุณตาลอยไปตกที่พื้นด้านหน้า ราว 4-5 เมตร พร้อมจักรยานและเศษท่อนไม้กระจัดกระจาย
ดิฉันตกใจมาก รีบลงรถไปดู คุณตาหมดสติ เห็นแต่เลือดออกจากหัว และขาพับหัก ดิฉันตั้งสติเรียกคนช่วย จนรถพยาบาลมารับคุณตาไป
จากนั้นก็มีตำรวจมา และดิฉันต้องไปให้ปากคำที่โรงพัก ตอนนั้นเป็นห่วงคุณตามาก ภาวนาขอให้ไม่เป็นอะไร ดิฉันตามตำรวจไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อไปดูอาการคุณตา
เจอลูกหลานท่านอยุ่หน้าห้อง ดิฉันพูดอะไรไม่ออกได้แต่ไหว้ขอโทษ ลูกหลานท่านที่เจอตอนนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรดิฉันคะ ลูกหลานคุณตาเล่าว่า
คุณตาอายุ 80 กว่าแล้ว จริงๆห้ามไม่ให้ออกบ้านไปถนนใหญ่ แต่ท่านเป็นคนขยันคะไปหาไม้มาทำฟืน จนเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
ตอนนั้นหมอบอกว่าคุณตาอาการหนัก ขาหัก กระดูกร้าว แขนหัก กะโหลกศรีษะร้าวจนมีเลือดคั่ง โอกาสรอดไม่ถึง 50% ซึ่งหลังจากให้ปากคำเสร็จ ดิฉันก็รีบตามมาดูอาการที่ รพ ดิฉันเห็นทุกอย่าง จำได้ติดตา จนหัวใจและความดันค่อยๆคุณตาค่อยๆเป็นเส้นตรง เห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด ปกติดิฉันจะเป็นจิตอาสาแต่งหน้าศพให้ รพ อยุ่แล้วทำให้ไม่กลัวศพหรือเลือดเลย กลับมีความสุขที่ได้ดูแลศพ ส่งศพและอุทิศบุญให้คนตาย ปลอบใจญาติคนตายที่ไม่รุ้จัก
แต่เมื่อเรื่องราวเกิดขึ้นกับตัวเอง หัวใจแทบสลาย ไม่คิดไม่ฝันว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นในชีวิต ทำไมทั้งที่โดยปกติเราจะรักษาศีล ไปปฏิบัติธรรมแต่เด็กๆ ไม่กินเนื้อสัตว์ แม้แต่ยุงหรือมดยังไม่กล้าจะฆ่าเลย แต่คราวนี้ฉันถึงกับทำให้คนๆนึง ลาจากโลกนี้ไป คุณหมอบอกว่าท่านอายุมากแล้ว 80 กว่าแล้ว ท่านทนไม่ไหว ถ้าเป็นวัยรุ่นคงไม่เป็นอะไรมาก
...ขอโทษด้วยคะ ตอนนี้ฉันก็ยังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก อาจพูดวกไปวนมา เพราะหนักสุดในชีวิตแล้วคะ เพิ่งเรียนจบทำงานมาไม่กี่ปีก็ต้องเจอเหตุการณ์นี้แล้ว
ดิฉันไม่ขอพูดเรื่องรับผิดชอบนะคะ เพราะสุดความสามารถที่เด็กคนนึงจะให้ได้คะ ตอนนี้ดิฉัน พยายามเอากรรมฐานที่ฝึกฝนมา มาใช้ให้ตัวเองมีสติซึ่งก็ช่วยได้มาก แต่คงต้องใช้เวลากว่าจะกลับมาเต็ม 100 คะ
ขอคำปรึกษาคะว่า การกระทำที่ไม่ถือว่าดิฉันเจตนานี่ ดิฉันจะเป็นบาปมากไมคะ หลังเรื่องเกิดดิฉันไปทำบุญให้ท่านตลอด และจะไปเข้ากรรมฐานอุทิศบุญให้คุณตาด้วย ประมาณ 10 วัน ทุกท่านว่าดิฉันควรจะต้องทำอะไรให้ท่านอีกดีคะเพื่อไม่ให้มีเวรมีกรรมต่อกัน รู้มาว่าคุณตาเป็นคนชอบเข้าวัดทำบุญ ยังไงขอคำแนะนำจากทุกท่านด้วยนะคะ
เครียดมากเลยคะ!! กับการทำให้คนตายโดยไม่เจตนา ขอคำปรึกษาด้วยคะ...!!!
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาคะ ดิฉันขับรถไปทำงานต่างจังหวัดซึ่งต้องเดินทางประมาณ 3 ชม กว่าๆ ดิฉันขับรถไปคนเดียว
ใกล้ถึงตัวเมือง อีกราวๆ 7-8 กิโล ขณะนั้นดิฉันก็ขับรถบนถนน 4 เลน โดยมีเกาะกลางกั้นเป็นต้นไม้
ดิฉันขับรถเลนขวา บนทางหลวง ด้วยความเร็วประมาณ 100 km/h มาตลอด ซึ่งปกติก็เป็นคนขับรถไม่เร็วมากคะ ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวันรถไม่เยอะมาก
ระหว่างที่ดิฉันขับรถเข้าใกล้ตัวเมืองแล้ว เพียงเสี้ยววินาทีที่สายตาดิฉันเหลือบมองอย่างอื่นที่ไม่ใช่ข้างหน้า แล้วหันกลับมาดูข้างหน้าอีกที
ฉิฉันตกใจมาก เห็นคนแก่ จูงจักรยานอยู่ไม่ไกลข้างหน้า ดิฉันทั้งเบรคและบีบแตร แต่ไกล ซึ่งเหมือนคุณตาจะไม่เห็นรถดิฉันเช่นกัน เพราะท่านเหมือนระวังท่อนไม้ที่วางในตระกร้าด้านหลังจักรยาน เสียงแตรทำให้คุณตาหันมาด้วยความตกใจ
ทุกอย่างเร็วมากคะ ถึงจะเบรคแต่ก็ไม่ทันแล้ว รถจักรยานคุณตาลอยขึ้นมาตรงกระโปรงรถหน้า หัวของคุณตากระแทกกระจกด้านหน้าอย่างจัง จนร้าว
แล้วแรงเบรคก็ทำให้ตัวคุณตาลอยไปตกที่พื้นด้านหน้า ราว 4-5 เมตร พร้อมจักรยานและเศษท่อนไม้กระจัดกระจาย
ดิฉันตกใจมาก รีบลงรถไปดู คุณตาหมดสติ เห็นแต่เลือดออกจากหัว และขาพับหัก ดิฉันตั้งสติเรียกคนช่วย จนรถพยาบาลมารับคุณตาไป
จากนั้นก็มีตำรวจมา และดิฉันต้องไปให้ปากคำที่โรงพัก ตอนนั้นเป็นห่วงคุณตามาก ภาวนาขอให้ไม่เป็นอะไร ดิฉันตามตำรวจไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อไปดูอาการคุณตา
เจอลูกหลานท่านอยุ่หน้าห้อง ดิฉันพูดอะไรไม่ออกได้แต่ไหว้ขอโทษ ลูกหลานท่านที่เจอตอนนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรดิฉันคะ ลูกหลานคุณตาเล่าว่า
คุณตาอายุ 80 กว่าแล้ว จริงๆห้ามไม่ให้ออกบ้านไปถนนใหญ่ แต่ท่านเป็นคนขยันคะไปหาไม้มาทำฟืน จนเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
ตอนนั้นหมอบอกว่าคุณตาอาการหนัก ขาหัก กระดูกร้าว แขนหัก กะโหลกศรีษะร้าวจนมีเลือดคั่ง โอกาสรอดไม่ถึง 50% ซึ่งหลังจากให้ปากคำเสร็จ ดิฉันก็รีบตามมาดูอาการที่ รพ ดิฉันเห็นทุกอย่าง จำได้ติดตา จนหัวใจและความดันค่อยๆคุณตาค่อยๆเป็นเส้นตรง เห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด ปกติดิฉันจะเป็นจิตอาสาแต่งหน้าศพให้ รพ อยุ่แล้วทำให้ไม่กลัวศพหรือเลือดเลย กลับมีความสุขที่ได้ดูแลศพ ส่งศพและอุทิศบุญให้คนตาย ปลอบใจญาติคนตายที่ไม่รุ้จัก
แต่เมื่อเรื่องราวเกิดขึ้นกับตัวเอง หัวใจแทบสลาย ไม่คิดไม่ฝันว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นในชีวิต ทำไมทั้งที่โดยปกติเราจะรักษาศีล ไปปฏิบัติธรรมแต่เด็กๆ ไม่กินเนื้อสัตว์ แม้แต่ยุงหรือมดยังไม่กล้าจะฆ่าเลย แต่คราวนี้ฉันถึงกับทำให้คนๆนึง ลาจากโลกนี้ไป คุณหมอบอกว่าท่านอายุมากแล้ว 80 กว่าแล้ว ท่านทนไม่ไหว ถ้าเป็นวัยรุ่นคงไม่เป็นอะไรมาก
...ขอโทษด้วยคะ ตอนนี้ฉันก็ยังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก อาจพูดวกไปวนมา เพราะหนักสุดในชีวิตแล้วคะ เพิ่งเรียนจบทำงานมาไม่กี่ปีก็ต้องเจอเหตุการณ์นี้แล้ว
ดิฉันไม่ขอพูดเรื่องรับผิดชอบนะคะ เพราะสุดความสามารถที่เด็กคนนึงจะให้ได้คะ ตอนนี้ดิฉัน พยายามเอากรรมฐานที่ฝึกฝนมา มาใช้ให้ตัวเองมีสติซึ่งก็ช่วยได้มาก แต่คงต้องใช้เวลากว่าจะกลับมาเต็ม 100 คะ
ขอคำปรึกษาคะว่า การกระทำที่ไม่ถือว่าดิฉันเจตนานี่ ดิฉันจะเป็นบาปมากไมคะ หลังเรื่องเกิดดิฉันไปทำบุญให้ท่านตลอด และจะไปเข้ากรรมฐานอุทิศบุญให้คุณตาด้วย ประมาณ 10 วัน ทุกท่านว่าดิฉันควรจะต้องทำอะไรให้ท่านอีกดีคะเพื่อไม่ให้มีเวรมีกรรมต่อกัน รู้มาว่าคุณตาเป็นคนชอบเข้าวัดทำบุญ ยังไงขอคำแนะนำจากทุกท่านด้วยนะคะ