ในชีวิตคุณสามารถเกลียดใครแบบไม่ขอเผาผีกันอีกเลยบ้างค่ะ

สวัสดีค่ะหนูเป็นนักเรียนที่ย้ายเข้ามาโรงเรียน ตัวย่อ ภ นะคะหนูย้ายเข้ามาตั้งแต่ต้นเทอมค่ะแล้วไม่ค่อยมีเพื่อนจึงไปขอเล่นเพื่อนกลุ่มหนึ่งและพวกเขาก็ให้เล่นด้วยหนูจึงเข้ามาเล่นกับกลุ่มนี้ผ่านไปซักพักหนูเ

คบกันมาหกปีสุดท้ายเลิกกันยิ่งกว่านั้นผมดันเกลียดเทอเข้าใส้คำว่าเพื่อนก็ไม่มีอีกแล้วถึงผมตายจะมาเผาผีก็ไม่อโหสิกรรมเนี่ยแหละที่ผมพึ่งเข้าใจว่ารักมากสุดท้ายแม้งเกลียดมากอีกมันคงไม่ผิดใช้ไมครับถ้าความรู้

และคุณจะอโหสิหรือให้อภัยเขาไหม

มาว่ากันถึงความรู้สึกเกลียดดีกว่า อะไรเอ่ย ที่เพื่อนๆ ...เกลียด...เข้ากระดูกดำ เออเนอะ .... สำหรับผม ไอ้ตัวนี้เลย งอ สระ อู .... งู เกลียดกลัว เจอทีไร ใจสั่น พาลจะเป็นลม วันก่อนเจอพี่เหลือมตัวเท่า

ขอเริ่มเลยน่ะค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า ....บ้านดิฉันผิดใจกันกับเพื่อนบ้านข้างๆ ผิดใจกันมาหลายปีแล้ว แบบว่า ตายไม่เผาผีกันเลยก็ว่าได้ สาเหตุยังไง ช่างมันเถอะค่ะ พูดแล้วมันโมโห แต่เรื่องที่จะเล่าคือว่า หลังค

ขอแทนตัวเองว่าเรานะครับ เราขอเกริ่นไว้ก่อนว่านี่เป็นเรื่องจริงของทั้งชีวิตเรา ตั้งแต่จำความได้ อยากเล่าเพื่อเป็นบทเรียนตัวอย่าง ให้ใครหลายๆคนหรือเด็กสมัยใหม่ได้ฉุกคิด หลังจากที่เราเล่าเรื่องทั้งหมดนี่

อยากรู้ว่าหลังคลอดทางรพ.ให้เอาน้องเข้าเต้ามั้ยคะ หรือต้องปั๊มนมเอง คุณแม่ต้องเตรียมของอะไรไปบ้างคะ (เครื่องปั๊มนม, ขวดนม, ผ้าอนามัย) มีอะไรอื่นๆรบกวนแนะนำได้เลยค่ะ ท้องแรก เป็นคุณแม่มือใหม่ค่ะ ถ้าติด

เพื่อนที่ได้แฟนไปอาศัยอยู่ยุโรป เขาบอกว่าปัญหาไทยแค่หมาข้างบ้านกัดกัน คุยกับนางเรื่องเปิดเสียงผีไล่เขมร จนเป็นปัญหาระดับชาติ นางก็ขำใหญ่บอกแกล้งทำไฟฟ้าลัดวงจรเผาไล่ที่ก็ไม่มีใครสนใจหรอก ถ้าไม่มีผลประโ