เชื่อว่าทุกคนก็คงมีเรื่องหน้าแตกของตัวเอง เล่าทีไรก็ขำไปอีกสิบชาติ ขำแตกขำแตน(อ้าวไม่ใช่ขี้ 5555) โดนล้อจนไม่รู้จะล้อยังไง เราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ เรื่องของเราเริ่มที่....
ในวันพุธตอนพักเที่ยง เรากับเพื่อนก็นัดกันไปกินข้าวที่โรงอาหารตามปกติ แต่วันนี้เราห่อข้าวมาเลยมีหน้าที่ส่งเพื่อนไปซื้อกับข้าว
เพื่อนก็ไปเลือกๆกัน ตกลงว่าจะซื้อก๋วยเตี๋ยวผัด เราก็อ่อๆ โอเค ยืนรอไปซักพัก แต่มันนานมากเลยคิดว่าน่าจะไปเอาตะเกียบกับช้อนให้เพื่อนจะได้เสร็จเร็วๆ เหตุการณ์สุดสะพรึงกำลังจะเกิดขึ้นค่ะ
เพื่อนเรามี2คน ต้องเอาตะเกียบ2คู่ช้อนสองอันใช่มั้ยคะ เราก็จัดไปค่ะ ลวกให้เสร็จเรียบร้อย ทีนี้เพื่อนคนแรกก็มาเอาตะเกียบไปเพราะเสร็จก่อน เราก็ให้ไป
ทีนี้ของเพื่อนคนที่สองนี่สิคะ เราเห็นชามก๋วยเตี๋ยวอยู่ใกล้ๆก็คิดว่าเป็นของมัน คิดอยู่ในใจว่า เออซื้อร้านไหนวะ ได้เยอะดี ท่าจะอร่อยด้วย พอคิดเสร็จก็จัดการค่ะ ปักตะเกียบกับช้อนลงไปในชามนั้น พอดีกับเห็นเพื่อนคนที่สองเดินมาหาเราเพื่อมาเอาตะเกียบ เราก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าเราพึ่งปักมันลงไปในชามของใครก็ไม่รู้
พอคิดได้เสร็จเราก็จะไปเอาตะเกียบคืน แต่เจ้าของชามเค้าเดินมาพอดีนี่สิคะพร้อมกับตะเกียบและช้อนของเค้า เราก็ได้แต่มองเห็นเค้าทำท่าลำบากใจกับสิ่งที่อยู่ในชาม
สุดท้ายเค้าก็จากไปพร้อมกับตะเกียบ2คู่และช้อนอีก2อัน ส่วนเราก็ไปหยิบอันใหม่มาให้เพื่อน พอเราเล่าให้เพื่อนฟังมันก็หลุดขำกร๊ากออกมาเลยค่ะ มันบอกว่าละทำไมไม่บอกเค้าว่าเราเสียบผิด เราก็เออเนาะ ทำไมตอนนั้นมันไม่คิด สงสัยจะอายด้วย
อีกเรื่องนี่แถมค่ะเป็นตอนเดินลงมาจากตึกเรียน เรากับเพื่อนก็คุยกันไม่ทันได้ดูทาง มีรุ่นน้องคนนึงวิ่งมาด้วยความเร็วสูง เราก็เกือบจะชนน้องเค้า
ด้วยความที่เป็นกุลสตรี ทำผิดก็ต้องขอโทษ แต่ความที่ปากมันไวกว่าความคิดค่ะ เลยตะโกนออกไปว่า 'เห้ยไอ่น้อง โซซอว่ะ'
เพื่อนมันบอกเห็นน้องเค้ามองมาแล้วยิ้ม เราว่าน่าจะมองแล้วทำหน้าจะ-หัวเรามากกว่านะ 55555
ลองย้อนกลับไปมอง ไม่คิดว่าจะเปิ่นได้ขนาดนั้นจริงๆ
เคยหน้าแตกหมอไม่รับเย็บมั้ยคะ
ในวันพุธตอนพักเที่ยง เรากับเพื่อนก็นัดกันไปกินข้าวที่โรงอาหารตามปกติ แต่วันนี้เราห่อข้าวมาเลยมีหน้าที่ส่งเพื่อนไปซื้อกับข้าว
เพื่อนก็ไปเลือกๆกัน ตกลงว่าจะซื้อก๋วยเตี๋ยวผัด เราก็อ่อๆ โอเค ยืนรอไปซักพัก แต่มันนานมากเลยคิดว่าน่าจะไปเอาตะเกียบกับช้อนให้เพื่อนจะได้เสร็จเร็วๆ เหตุการณ์สุดสะพรึงกำลังจะเกิดขึ้นค่ะ
เพื่อนเรามี2คน ต้องเอาตะเกียบ2คู่ช้อนสองอันใช่มั้ยคะ เราก็จัดไปค่ะ ลวกให้เสร็จเรียบร้อย ทีนี้เพื่อนคนแรกก็มาเอาตะเกียบไปเพราะเสร็จก่อน เราก็ให้ไป
ทีนี้ของเพื่อนคนที่สองนี่สิคะ เราเห็นชามก๋วยเตี๋ยวอยู่ใกล้ๆก็คิดว่าเป็นของมัน คิดอยู่ในใจว่า เออซื้อร้านไหนวะ ได้เยอะดี ท่าจะอร่อยด้วย พอคิดเสร็จก็จัดการค่ะ ปักตะเกียบกับช้อนลงไปในชามนั้น พอดีกับเห็นเพื่อนคนที่สองเดินมาหาเราเพื่อมาเอาตะเกียบ เราก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าเราพึ่งปักมันลงไปในชามของใครก็ไม่รู้
พอคิดได้เสร็จเราก็จะไปเอาตะเกียบคืน แต่เจ้าของชามเค้าเดินมาพอดีนี่สิคะพร้อมกับตะเกียบและช้อนของเค้า เราก็ได้แต่มองเห็นเค้าทำท่าลำบากใจกับสิ่งที่อยู่ในชาม
สุดท้ายเค้าก็จากไปพร้อมกับตะเกียบ2คู่และช้อนอีก2อัน ส่วนเราก็ไปหยิบอันใหม่มาให้เพื่อน พอเราเล่าให้เพื่อนฟังมันก็หลุดขำกร๊ากออกมาเลยค่ะ มันบอกว่าละทำไมไม่บอกเค้าว่าเราเสียบผิด เราก็เออเนาะ ทำไมตอนนั้นมันไม่คิด สงสัยจะอายด้วย
อีกเรื่องนี่แถมค่ะเป็นตอนเดินลงมาจากตึกเรียน เรากับเพื่อนก็คุยกันไม่ทันได้ดูทาง มีรุ่นน้องคนนึงวิ่งมาด้วยความเร็วสูง เราก็เกือบจะชนน้องเค้า
ด้วยความที่เป็นกุลสตรี ทำผิดก็ต้องขอโทษ แต่ความที่ปากมันไวกว่าความคิดค่ะ เลยตะโกนออกไปว่า 'เห้ยไอ่น้อง โซซอว่ะ'
เพื่อนมันบอกเห็นน้องเค้ามองมาแล้วยิ้ม เราว่าน่าจะมองแล้วทำหน้าจะ-หัวเรามากกว่านะ 55555
ลองย้อนกลับไปมอง ไม่คิดว่าจะเปิ่นได้ขนาดนั้นจริงๆ