ผมเป็นผู้ชายธรรมาดาคนหนึ่ง ไม่ได้รวย ไม่ได้หล่อ กลางกลางคับ ผมรู้จักแฟนผมมาประมาณปีกว่าแล้วครับตอนนี้ ผมยอมรับนะครับ ตอนแรกผมรักแฟนผมมาก แต่หลังหลังเดือนกว่ามานี้ผมกลับรู้สึกรักเธอน้อยลง ผมพยายามหาเหตุผลให้กลับตัวเอง ไม่ใช่ว่าผมเริ่มเบื่อเธอ แต่คงเป็นเพราะความรู้สึกที่ให้มามันทำให้ผมรู้ว่า ถึงแม้ว่าผมจะรักเค้ามาก แต่เราคงจะไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี
ก่อนผมมาเจอแฟน ผมเป็นผู้ชายเพลย์บอยมาก เที่ยวกลางคืนบ่อยๆ จีบสาวไปทั่ว (และก็ได้สาวจากผับไปนอนเกือบทุกครั้ง ) จนผมมาเจอกับแฟน มันทำให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ได้มาจากความรัก ที่ไม่ใช่ความรู้สึกความใคร่ในกามอย่างที่ผมพบเจอที่ผ่านมา ผมยอมที้งความชั่ว เปลี่ยนตัวเอง เป็นผู้ชายอบอุ่น เทคแคร์ เอาใจใส่ ไม่เจ้าชู้ ตั้งแต่ผมรู้จักกับแฟนวันแรกจนผ่านมาถึงทุกวันนี้ (หลังหลังเริ่มน้อยลง ผมจะอธิบายต่อไปนะครับ) ซึ่งแฟนผมไม่เคยรู้เลยว่าแต่ก่อนผมเป็นคนยังไง ถึงแม้ว่าผมจะบอกเค้าแต่เค้าก็ไม่เคยเชื่อ (เค้าบอกว่ามองภาพไม่ออก) ผมดูแลเค้าทุกอย่าง ตื่นเช้า ก่อนทำงานผมจะทำอาหารให้แฟนผมกิน สามมื้อ เช้าทำเสด ทำปิ่นโตให้เป็นอาหารเที่ยง ตอนเย็นเนื่องจากผมเลิกงานเร็วกว่า ทุกคืนผมจะกลับมาทำอาหารเย็นเตรียมให้แฟนผม เสื้อผ้าก็คอยซักให้ ถูบ้าน กวาดบ้าน ผมรับผิดชอบหมด ผมรู้สึกดีใจและภูมิใจที่ผมสามารถดูแลคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนผมได้ จนเพื่อนๆหลายคนไม่คิดว่าเสืออย่างผมจะสิ้นลายเพราะผู้หญิงคนนี้
ผมปฏิบัติกับแฟนผมเช่นนี้มาปีกว่า แต่ในทางกลับกัน แฟนผมไม่ค่อยดูแลอะไรผมเลย ซักผ้า รีดผ้า ทำอาหาร งานบ้านเล็กเล็กน้อยน้อย เป็นหน้าที่ผมคนเดียว ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดในใจเสมอว่าเราเป็นผู้ชายต้องดูแลคนที่เรารักให้ได้ จนกระทั่งมีวันหนึ่งผมเหนื่อยจากการทำงาน แต่พอถึงคอนโดก็เตรียมทำอาหารให้แฟนผมกิน จัดห้องถูห้อง แต่แล้วแฟนผมกลับถึงห้องเธอกลับไม่กินข้าวที่ผมทำไว้โดยให้เหตุผลว่าได้กินข้าวกับที่ทำงานแล้ว ผมก็ไม่ว่าอะไรแต่ในใจเริ่มคิดว่าทำไมไม่โทรมาบอกกันก่อนจะได้ไม่ต้องทำ พอตื่นเช้าผมก็ทำอาหารเช้าและเที่ยงเตรียมไว้แต่มีบางครั้งผมมัวแต่ล้างจานก็เลยทำให้ผมเกือบต้องไปทำงานสาย หลังหลังก็เลยทิ้งจานไว้ไม่ล้างแอบคิดในใจว่าแฟนผมตื่นขึ้นมาคงต้องช่วยผมล้างแน่นอน(ผมทำงานแปดโมงเช้า ส่วนแฟนผม ทำงานสิบโมงครึ่ง) แต่ทว่าทุกครั้งเธอจะตื่นสายขนาดผมโทรปลุกทุกครั้ง ทีนี้ไม่ต้องหวังเลยคับว่าเธอจะช่วยผม และเหตุนี้ทุกวันที่ผมกลับถึงห้องตอนเย็น จะเจอกองจานที่ผมกองไว้ตั้งแต่ตอนเช้าและสภาพห้องที่รกยุ่งเหยิงเนื่องจากแฟนผมรีบร้อนหาของ ทาครีม ไดรผม วางระเกะระกะ เป็นแบบนี้ทุกวัน
นอกจากคำว่าบอกรักผม ยิ้มให้ผม กอดผมตอนนอน ผมก็ไม่เคยได้รับความรู้สึกดีๆที่คนเป็นแฟนมอบให้กัน จนผมลุกขึ้นมาบอกกับเธอตรงตรง ปรับความเข้าใจ อยากให้เธอดูแลและช่วยผมเล็กเล็กน้อยน้อยบ้าง เธอรับฟังไม่เถียงแต่อย่างใด และก็ปรับปรุงตัวเองดีขึ้น ช่วยงานผม ดูแลผม แต่สุดท้ายทำแค่สามวันก็กลับมาเป็นสภาวะเดิม
ผมรู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีความสุข ทั้งต้องทำงานหาเงินดูแลแฟน และยังต้องมาทำงานบ้านทุกอย่างคนเดียว ทุกครั้งที่ผมทำอะไรให้แฟนผม เธอจะรู้สึกเฉยๆ เหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งที่ผมทำให้เธอประจำอยู่แล้ว พอเวลามีปัญหาอยากจะปรึกษากลับได้ยินแต่เสียงหัวเราะและเปลี่ยนเรื่อง พอเล่ามากมากก็จะทำท่าเครียดไม่แฮปปี้ ผมต้องแก้ปัญหาคนเดียวจนลืมไปเลยคับว่าผมมีแฟน วันวันอยู่ด้วยกันก็เอาแต่เล่นมือถือ ดูข่าว ผมอยากที่คุยอยากจะอ้อนแต่ก็ไม่ได้เพราะแฟนผมไม่สนใจผมเลยนอกจากเล่นมือถือ ผมได้แต่คิดในใจว่าทำไมผมรักเธอ เหตุผลตอนนี้ผมต้องบอกตามตรง ผมหาเหตุผลไม่ได้คับ...................
ผู้ชายอย่างผม สามารถเป็นผู้นำให้ได้ แต่ในบางมุมบางครั้ง เรารู้สึกเหนื่อยหรือท้อก็ต้องการกำลังใจและความเอาใจใส่จากคนที่เรารัก ผมไม่สามารถเป็นผู้ให้ได้ตลอดเวลา ..........
ภายหลังมานี้ผมเลือกที่จะเงียบ ทำได้ก็ทำ ไม่เรียกร้องอะไรใดใดทั้งสิ้น แฟนผมก็รู้สึกผมแปลกไป ไม่ค่อยร่าเริง ไม่คุยหวานหวาน (ผมไม่มีอารมณ์จริงจริง) จนวันหนึ่ง เพื่อนผม ชวนผมไปเที่ยวหลังจากไม่ได้เที่ยวมานานปี ตอนนั้นผมก็รู้สึกเบื่อๆพอดีก็เลยไป คืนนั้นผมก็ได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก ขาว เฟรนลี่ เราคุยกันถูกคอมากครับ หลังจากที่ผับเริ่มปิด ผมก็อาสาไปส่งเธอที่คอนโดและผมก็มีอะไรกับเธอ ซึ่งในใจคงคิดว่าเธอคงรักสนุกไม่ผูกพัน พอตอนเช้าผมตื่นผมกำลังเตรียมตัวกลับ เธอเข้ามากอดผมบอกตรงๆนะครับ เราเพิ่งรู้จักกันแต่ทำไมอ้อมอกของเธอกับอบอุ่น และเธอก็พาผมไปอาบน้ำ และที่ทำให้ผมทึ่งก็คือ เธอขัดตัว แม้กระทั่งซอกนิ้วตีนยังขัดให้ซึ่งไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผมมาก่อน หลังจากนั้นเธอก็พาผมไปกินข้าว ที่ร้านปิ้งย่างมิยาบิ และตอนจะเชคบิลเธอก็รีบจ่ายเงินให้ผม ซึ่งตั้งแต่ผมเกิดมาจนมีแฟนปัจจุบันกล้าพูดเลยครับว่ามีแต่ ญ ที่ให้ผมเป็นคนจ่าย แม้แต่แฟนปัจจุบันยังไม่เคย
ผมไม่รู้เธอทำแบบนี้เธอต้องการอะไร แต่เธอให้เหตุผลว่า อยู่กับผมแล้วมีความสุข อยากอยุ่กับผมไปนานนาน ตั้งแต่นั้นเธอคนนี้ก็ดูแลผม ทำอาหารหลังจากที่ผมทำงานเสด มาหาผมที่ทำงาน เทคแคร์ผม ผมมีความสุขมากครับ จนเวลาผ่านไปเกือบอาทิตย์กว่า ผมก็จำต้องเลิกราและหายไปเงียบเงียบ เนื่องจาก ผมรู้สึกว่าผมกำลังทำผิด เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากครับแต่ผมมีแฟนแล้ว ผมเลือกที่จะหยุดความรู้สึกไว้ กลับไปหาแฟน(เธอไม่รู้ว่าผมมีกิ๊ก) ผมคิดในใจว่า ผมจะลองให้โอกาสแฟนผมอีกครั้ง เพราะลึกๆผมอยากให้แฟนผมเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตคับ
จนเวลาผ่านมาถึงวันนี้ แฟนผมก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม อาจเปลี่ยนไปบ้างแต่เล็กน้อย หากแต่รักของผมก็น้อยลงทุกวันทุกวันตามไป
ผมอยากบอกกับใครหลายคนว่า จริงจริงแล้วผู้ชายก็ไม่ได้นอกใจเป็นสันดาน หากแต่ปัยจัยหลายหลายอย่างพาไปเช่นผม ผมอยากให้ผู้หญิงหลายคน ที่ชอบใส่ใจแฟนแบบ โทรตื้อ หาเรื่องว่าฝ่ายชายมีกิ๊ก ขี้หึงตลอดเวลา ไม่คำนึงว่าฝ่ายชายต้องการอะไร เปลี่ยนมาใส่ใจแบบ ให้ความรัก ความอบอุ่น เป็นเพื่อนคู่คิดยามที่มีปัญหา เอาใจใส่เชื่อใจซึ่งกันละกัน
ผู้ชายหลายคน ก็แพ้ใจคนที่เค้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขและเป็นไออุ่นตอนที่เค้าท้อแท้ได้นะคับ
ถ้าผู้ชายคนไหนดีกับคุณ ถึงแม้ว่าเค้าไม่ค่อยชอบพูดแต่คุณก็รู้สึกได้ว่าเค้ารักคุณ จงใส่ใจเค้าบ้าง อย่าเห็นเค้าเป็นของตายนะคับ ถ้าเราสองต่างเติมเต็มให้กันตลอดคงจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบผมแน่นอนคับ
ขอบคุณคับ
สาเหตุ...........ที่ผู้ชายดีๆบางคนถึงนอกใจไปมีคนอื่น
ก่อนผมมาเจอแฟน ผมเป็นผู้ชายเพลย์บอยมาก เที่ยวกลางคืนบ่อยๆ จีบสาวไปทั่ว (และก็ได้สาวจากผับไปนอนเกือบทุกครั้ง ) จนผมมาเจอกับแฟน มันทำให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ได้มาจากความรัก ที่ไม่ใช่ความรู้สึกความใคร่ในกามอย่างที่ผมพบเจอที่ผ่านมา ผมยอมที้งความชั่ว เปลี่ยนตัวเอง เป็นผู้ชายอบอุ่น เทคแคร์ เอาใจใส่ ไม่เจ้าชู้ ตั้งแต่ผมรู้จักกับแฟนวันแรกจนผ่านมาถึงทุกวันนี้ (หลังหลังเริ่มน้อยลง ผมจะอธิบายต่อไปนะครับ) ซึ่งแฟนผมไม่เคยรู้เลยว่าแต่ก่อนผมเป็นคนยังไง ถึงแม้ว่าผมจะบอกเค้าแต่เค้าก็ไม่เคยเชื่อ (เค้าบอกว่ามองภาพไม่ออก) ผมดูแลเค้าทุกอย่าง ตื่นเช้า ก่อนทำงานผมจะทำอาหารให้แฟนผมกิน สามมื้อ เช้าทำเสด ทำปิ่นโตให้เป็นอาหารเที่ยง ตอนเย็นเนื่องจากผมเลิกงานเร็วกว่า ทุกคืนผมจะกลับมาทำอาหารเย็นเตรียมให้แฟนผม เสื้อผ้าก็คอยซักให้ ถูบ้าน กวาดบ้าน ผมรับผิดชอบหมด ผมรู้สึกดีใจและภูมิใจที่ผมสามารถดูแลคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนผมได้ จนเพื่อนๆหลายคนไม่คิดว่าเสืออย่างผมจะสิ้นลายเพราะผู้หญิงคนนี้
ผมปฏิบัติกับแฟนผมเช่นนี้มาปีกว่า แต่ในทางกลับกัน แฟนผมไม่ค่อยดูแลอะไรผมเลย ซักผ้า รีดผ้า ทำอาหาร งานบ้านเล็กเล็กน้อยน้อย เป็นหน้าที่ผมคนเดียว ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดในใจเสมอว่าเราเป็นผู้ชายต้องดูแลคนที่เรารักให้ได้ จนกระทั่งมีวันหนึ่งผมเหนื่อยจากการทำงาน แต่พอถึงคอนโดก็เตรียมทำอาหารให้แฟนผมกิน จัดห้องถูห้อง แต่แล้วแฟนผมกลับถึงห้องเธอกลับไม่กินข้าวที่ผมทำไว้โดยให้เหตุผลว่าได้กินข้าวกับที่ทำงานแล้ว ผมก็ไม่ว่าอะไรแต่ในใจเริ่มคิดว่าทำไมไม่โทรมาบอกกันก่อนจะได้ไม่ต้องทำ พอตื่นเช้าผมก็ทำอาหารเช้าและเที่ยงเตรียมไว้แต่มีบางครั้งผมมัวแต่ล้างจานก็เลยทำให้ผมเกือบต้องไปทำงานสาย หลังหลังก็เลยทิ้งจานไว้ไม่ล้างแอบคิดในใจว่าแฟนผมตื่นขึ้นมาคงต้องช่วยผมล้างแน่นอน(ผมทำงานแปดโมงเช้า ส่วนแฟนผม ทำงานสิบโมงครึ่ง) แต่ทว่าทุกครั้งเธอจะตื่นสายขนาดผมโทรปลุกทุกครั้ง ทีนี้ไม่ต้องหวังเลยคับว่าเธอจะช่วยผม และเหตุนี้ทุกวันที่ผมกลับถึงห้องตอนเย็น จะเจอกองจานที่ผมกองไว้ตั้งแต่ตอนเช้าและสภาพห้องที่รกยุ่งเหยิงเนื่องจากแฟนผมรีบร้อนหาของ ทาครีม ไดรผม วางระเกะระกะ เป็นแบบนี้ทุกวัน
นอกจากคำว่าบอกรักผม ยิ้มให้ผม กอดผมตอนนอน ผมก็ไม่เคยได้รับความรู้สึกดีๆที่คนเป็นแฟนมอบให้กัน จนผมลุกขึ้นมาบอกกับเธอตรงตรง ปรับความเข้าใจ อยากให้เธอดูแลและช่วยผมเล็กเล็กน้อยน้อยบ้าง เธอรับฟังไม่เถียงแต่อย่างใด และก็ปรับปรุงตัวเองดีขึ้น ช่วยงานผม ดูแลผม แต่สุดท้ายทำแค่สามวันก็กลับมาเป็นสภาวะเดิม
ผมรู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีความสุข ทั้งต้องทำงานหาเงินดูแลแฟน และยังต้องมาทำงานบ้านทุกอย่างคนเดียว ทุกครั้งที่ผมทำอะไรให้แฟนผม เธอจะรู้สึกเฉยๆ เหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งที่ผมทำให้เธอประจำอยู่แล้ว พอเวลามีปัญหาอยากจะปรึกษากลับได้ยินแต่เสียงหัวเราะและเปลี่ยนเรื่อง พอเล่ามากมากก็จะทำท่าเครียดไม่แฮปปี้ ผมต้องแก้ปัญหาคนเดียวจนลืมไปเลยคับว่าผมมีแฟน วันวันอยู่ด้วยกันก็เอาแต่เล่นมือถือ ดูข่าว ผมอยากที่คุยอยากจะอ้อนแต่ก็ไม่ได้เพราะแฟนผมไม่สนใจผมเลยนอกจากเล่นมือถือ ผมได้แต่คิดในใจว่าทำไมผมรักเธอ เหตุผลตอนนี้ผมต้องบอกตามตรง ผมหาเหตุผลไม่ได้คับ...................
ผู้ชายอย่างผม สามารถเป็นผู้นำให้ได้ แต่ในบางมุมบางครั้ง เรารู้สึกเหนื่อยหรือท้อก็ต้องการกำลังใจและความเอาใจใส่จากคนที่เรารัก ผมไม่สามารถเป็นผู้ให้ได้ตลอดเวลา ..........
ภายหลังมานี้ผมเลือกที่จะเงียบ ทำได้ก็ทำ ไม่เรียกร้องอะไรใดใดทั้งสิ้น แฟนผมก็รู้สึกผมแปลกไป ไม่ค่อยร่าเริง ไม่คุยหวานหวาน (ผมไม่มีอารมณ์จริงจริง) จนวันหนึ่ง เพื่อนผม ชวนผมไปเที่ยวหลังจากไม่ได้เที่ยวมานานปี ตอนนั้นผมก็รู้สึกเบื่อๆพอดีก็เลยไป คืนนั้นผมก็ได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก ขาว เฟรนลี่ เราคุยกันถูกคอมากครับ หลังจากที่ผับเริ่มปิด ผมก็อาสาไปส่งเธอที่คอนโดและผมก็มีอะไรกับเธอ ซึ่งในใจคงคิดว่าเธอคงรักสนุกไม่ผูกพัน พอตอนเช้าผมตื่นผมกำลังเตรียมตัวกลับ เธอเข้ามากอดผมบอกตรงๆนะครับ เราเพิ่งรู้จักกันแต่ทำไมอ้อมอกของเธอกับอบอุ่น และเธอก็พาผมไปอาบน้ำ และที่ทำให้ผมทึ่งก็คือ เธอขัดตัว แม้กระทั่งซอกนิ้วตีนยังขัดให้ซึ่งไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผมมาก่อน หลังจากนั้นเธอก็พาผมไปกินข้าว ที่ร้านปิ้งย่างมิยาบิ และตอนจะเชคบิลเธอก็รีบจ่ายเงินให้ผม ซึ่งตั้งแต่ผมเกิดมาจนมีแฟนปัจจุบันกล้าพูดเลยครับว่ามีแต่ ญ ที่ให้ผมเป็นคนจ่าย แม้แต่แฟนปัจจุบันยังไม่เคย
ผมไม่รู้เธอทำแบบนี้เธอต้องการอะไร แต่เธอให้เหตุผลว่า อยู่กับผมแล้วมีความสุข อยากอยุ่กับผมไปนานนาน ตั้งแต่นั้นเธอคนนี้ก็ดูแลผม ทำอาหารหลังจากที่ผมทำงานเสด มาหาผมที่ทำงาน เทคแคร์ผม ผมมีความสุขมากครับ จนเวลาผ่านไปเกือบอาทิตย์กว่า ผมก็จำต้องเลิกราและหายไปเงียบเงียบ เนื่องจาก ผมรู้สึกว่าผมกำลังทำผิด เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากครับแต่ผมมีแฟนแล้ว ผมเลือกที่จะหยุดความรู้สึกไว้ กลับไปหาแฟน(เธอไม่รู้ว่าผมมีกิ๊ก) ผมคิดในใจว่า ผมจะลองให้โอกาสแฟนผมอีกครั้ง เพราะลึกๆผมอยากให้แฟนผมเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตคับ
จนเวลาผ่านมาถึงวันนี้ แฟนผมก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม อาจเปลี่ยนไปบ้างแต่เล็กน้อย หากแต่รักของผมก็น้อยลงทุกวันทุกวันตามไป
ผมอยากบอกกับใครหลายคนว่า จริงจริงแล้วผู้ชายก็ไม่ได้นอกใจเป็นสันดาน หากแต่ปัยจัยหลายหลายอย่างพาไปเช่นผม ผมอยากให้ผู้หญิงหลายคน ที่ชอบใส่ใจแฟนแบบ โทรตื้อ หาเรื่องว่าฝ่ายชายมีกิ๊ก ขี้หึงตลอดเวลา ไม่คำนึงว่าฝ่ายชายต้องการอะไร เปลี่ยนมาใส่ใจแบบ ให้ความรัก ความอบอุ่น เป็นเพื่อนคู่คิดยามที่มีปัญหา เอาใจใส่เชื่อใจซึ่งกันละกัน
ผู้ชายหลายคน ก็แพ้ใจคนที่เค้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขและเป็นไออุ่นตอนที่เค้าท้อแท้ได้นะคับ
ถ้าผู้ชายคนไหนดีกับคุณ ถึงแม้ว่าเค้าไม่ค่อยชอบพูดแต่คุณก็รู้สึกได้ว่าเค้ารักคุณ จงใส่ใจเค้าบ้าง อย่าเห็นเค้าเป็นของตายนะคับ ถ้าเราสองต่างเติมเต็มให้กันตลอดคงจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบผมแน่นอนคับ
ขอบคุณคับ