มันจะผิดมั้ยกับการตัดสินใจครั้งนี้

คือขอเล่าเรื่องส่วนตัวเพื่อขอความคิดเห็นหน่อยนะครับ
  เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อพ.ศ.2546 ผมได้ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ เดิมเป็นเด็ก ต่างจังหวัด ต้องมาทำงานที่กรุงเทพแล้วประมาณปี 2551 ทำงานสามเดือนแรกก็ส่งเงินก้อนแรกที่หาได้ส่งมาให้ป้าเลยครับ ไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นรักป้ามาก ต้องไปรับใช้ชาติคือประมาณว่าจับใบแดงได้ ทีนี้เข้าประเด็นเลยนะครับพอดีว่าลูกสาวของป้ามาขอยืมเงิน (มาถึงในค่ายเลยนะครับ) เพราะแกประมาณว่าติดพวกของแบรนเนม ก็ไปแบบประมาณว่าไปเอาพวกกระเป๋า เสื้อผ้ามาใช้ก่อนแล้วจ่ายทีหลัง สุดท้ายร้านค้าตามเก็บตัง....ทีนี้เราเป็นทหารไงเงินเดือนก็ไม่ได้เยอะ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเรามีบัตรเครดิต เพราะตอนที่อยู่กรุงเทพได้ทำไว้หลายบัตรอาศัยยามฉุกเฉิน เลยตัดสินใจเอาให้ลูกสาวป้ายืมเพราะว่าไว้ใจ ประมาณห้าหมื่น ทีนี้พอถึงเวลาชำระค่างวดลูกสาวของป้าเริ่มเบี้ยวไม่จ่าย โทรไปทีแรกติดนานๆๆปิดเครื่องเฉย ใครเดือดร้อนล่ะ เราแหงๆ ทีนี้เราก็เริ่มส่งมาเรื่อยๆๆจน ปี 2555 จะต้องได้เวลาออกรถยนต์ มันดันมาติดที่บัตรเครดิตอีกใบนึง เลยไม่รู้จะทำไงเลยไปเล่าเรื่องนี้ให้ป้าฟัง เพื่อจะขอความช่วยเหลือทีนี้สิ่งที่ได้กลับมาคือ (ยิ้มโง่ให้มันเอง) เป็นไง เงิบกินดิ  แต่ป้าก็ใจดีให้เงินก้อนนี้มาชำระผ่านมาหนึ่งปี ป้าดันมาทวงเงิน เงิบไปใหญ่ ป้าๆๆๆเงินนี้เอาไปใช้หนี้ที่ลูกป้าใช้ไม่ใช่หรอ ป้า....ไม่สนแต่เงินนี้ต้องใช้ป้า เอาล่ะซิทะเลาะกันใหญ่ สุดท้ายล่าสุด เมื่อตอนเย็นป้าครับไปบอกกับพ่อแม่ผมเลยครับว่าเมื่อไหร่ผมจะเอาเงินมาคืน คือแบบว่ามันสุดๆเลยหาเบอร์โทรป้าทั้งๆที่ไม่ได้ติดต่อมาตั้งนาน จัดซิครับชุดใหญ่ทะเลาะครั้งยิ่งใหญ่จนตัดขาดกันไปเลย อันที่เจ็บใจคือ เมิงยิ้มโง่เอาไปให้มันเอง แบบว่า ป้าไม่คิดหรอว่านั้นมันลูกป้านะที่มาเอาเงินผม
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่