ทำไมหาแฟนมันยากจังครับ

ทำไมการหาแฟนสักคนมันดูหายากจังเลยครั

รู้สึกชอบใครก็ไม่กล้าเข้าไปจีบ รู้สึกไม่มั่นไจยังไงไม่รู้ บ้างทีก็รู้สึกว่าเขาน่ารักเกิน เขาคงไม่สนใจผม บ้างละ

ผมเคยมีแฟนมาสองคน แต่เพราะผมเลือกทางผิดนิดหน่อย เฮ้อ แต่ตอนนี้ผมอยากหาคนสุดท้ายของชีวิต แต่ทำไมมันหายากจังเลยครับ

ผมเห็นบ้างคนหาแฟนดูเหมือนง่ายมากๆแถมน่ารักทุกคนที่เปลี่ยนเลยนะ เห็นแล้วบ้างทีก็อิจฉาชิบ

ผมเคยลั้นล้ามาช่วงนึง ตอนลั้นล้ามันง่ายมากไม่เขิลไม่อายเลย คนละอารมกับหาแฟนจิงๆเลย ผมเขิลทุกทีที่เจอคนที่รู้สึกชอบ
ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพอเจอคนที่รู้สึกชอบจิงๆมันถึงเขิลถึงไม่กล้าจีบรู้สึกประหม่าไม่มั่นใจ สักพักก็โดนคนอื่นเอาไปกินตามประสา(หมาคาบไปแดรก)

จนตอนนี้ผมก็โสดมาจะ2ปีละครับ หยุดเผื่อรอคนที่ใช่  

เพราะผมเคยได้ยินคำๆนึงมา"ถ้าคนที่ใช่ มาในเวลาที่ไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่" ถ้าผมยังลั้นล้าอยุ่แล้วคนที่ใช่มาในช่วงที่ลั้นล้า
คนที่ใช่สำหรับผมเขาคงไม่สนใจผม ผมเลยหยุด แต่พอหยุด มันก็ยังไม่มาสักทีแฮะ ฮ่าๆๆ

ผมเห็นเพื่อนผมบ้างคนมันคบกันจนมีลูกกันละ ผมละอิจฉาจิงๆ ทุกวันนี้เวลากินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง  ผมก็ทำคนเดียว นานๆไปกับเพื่อนที
แต่มันก็คนละอารมกัน บ้างทีหิวเวลาดึกๆอยากออกไปหาไรกินข้างนอก แม้แต่จะหาคนคุยโทรศัพเป็นเพื่อนยังไม่รู้จะโทรคุยกับใครเลย พอคิดแล้วมันก็เศร้า   ผมก็คิดถ้ามีแฟนอย่าน้อยๆก็คงมีคนคุยด้วยเวลารู้สึกไม่มีใคร  ผมกำลังจะเป็นโรคซึมเศร้าใช่มะครับ ฮ่าๆๆ

ผมก็ตั้งกระทู้มาไม่ได้ต้องการอะไรครับ แค่อยากระบายนิดนึง อย่าด่าอย่าว่าผมเลยนะครับ  ผมแค่มาบ่นเผื่อคนที่ใช่เขาจะร้อนรน

ใครเป็นแบบผมก็ตอบๆทักมาคุยกันได้นะครับ แก้เบื่อแก้เซง  (กระทู้แรกของผมเลยนะเนี้ยตื่นเต้นนิดๆ)