เราทั้งสองคนทำงานที่เดียวกัน ต่างคนต่างก็มีแฟนด้วยกันแล้วทั้งสองฝ่าย เรารู้จักกันมาในฐานะเพื่อนร่วมงานเข้าสู่ปีที่สี่ ขณะเดียวกันเธอก็อายุน้อยกว่าผมสี่ปีด้วย
แต่มาในระยะหลัง ผมเริ่มรู้สึกว่า เรามักจะหาเวลาว่างมานั่งคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม ปรึกษาหารือกันในหลายๆเรื่อง แม้แต่เรื่องของคนในครอบครัวของตัวเองอยู่บ่อยๆ จนรู้สึกได้ว่าเราเข้ากันได้ดี เป็นตัวของตัวเอง มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้า ได้พูดคุย แต่ในขณะเดียวกันผมก็ต้องพยายามทำตัวไม่ให้คนอื่นรู้สึกผิดสังเกตว่าเราสองคนสนิทกันมากกว่าก่อน
ผมรู้ตัวเองดีว่าผมมีความรู้สึกพิเศษกับเธอมาระยะหนึ่งแล้ว อยากเจอ อยากพูดคุย จนบางครั้ง ก็มีความรู้สึกว่า อยากจะชวนเธอไปเที่ยว สถานที่ๆผมอยากจะไป ซึ่งเคยชวนแฟนไปแล้วก็ถูกปฏิเสธ อย่างเช่น ตามอุทยานแห่งชาติต่างๆ แนวสตรีท ผจญภัยทั้งหลาย
แต่ผมก็มั่นใจ และถามตัวเองหลายครั้งจนแน่ใจว่า ผมต้องการเธอเป็นเพื่อนจริงๆ ไม่ได้ต้องการมากไปกว่านั้น และคิดว่า จะสามารถหักห้ามใจตัวเองได้แน่ๆ เพราะไม่ว่ายังไงเราสองคนก็ไม่มีทางเป็นไปได้มากกว่าเพื่อนกัน
เพราะถ้าหากปล่อยให้มันเกินเลยมากกว่านั้น เราอาจจะไม่สามารถมองหน้ากันต่อไปได้อีก และคงต้องจากกันในอนาคต ซึ่งผมไม่ต้องการให้เป็นอย่างนั้นเลย
ผมคิดว่า ผมมีความสุขกับการได้พูดคุย คิดถึง ห่วงใย กันอย่างนี้มากกว่าจะมีความสุขเพียงชั่วเวลาหนึ่ง แต่ก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของการต้องจากกันในอนาคต
ผมไม่แน่ใจว่า เธอคิดยังไงกับผม แล้วเธอจะคิดเหมือนกันกับผมหรือเปล่า ผมเพียงแค่ต้องการคนพิเศษสักคน ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน ..... จะมีทางเป็นไปได้มั้ย และควรหยุดหรือไปต่อดีครับ
เคยบ้างมั้ยหากจะรู้สึกดีๆกับใครคนหนึ่งที่ต้องการเป็นเพียงเพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว .... แต่ไม่ได้ถึงขั้นต้องมีอะไรกัน
แต่มาในระยะหลัง ผมเริ่มรู้สึกว่า เรามักจะหาเวลาว่างมานั่งคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม ปรึกษาหารือกันในหลายๆเรื่อง แม้แต่เรื่องของคนในครอบครัวของตัวเองอยู่บ่อยๆ จนรู้สึกได้ว่าเราเข้ากันได้ดี เป็นตัวของตัวเอง มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้า ได้พูดคุย แต่ในขณะเดียวกันผมก็ต้องพยายามทำตัวไม่ให้คนอื่นรู้สึกผิดสังเกตว่าเราสองคนสนิทกันมากกว่าก่อน
ผมรู้ตัวเองดีว่าผมมีความรู้สึกพิเศษกับเธอมาระยะหนึ่งแล้ว อยากเจอ อยากพูดคุย จนบางครั้ง ก็มีความรู้สึกว่า อยากจะชวนเธอไปเที่ยว สถานที่ๆผมอยากจะไป ซึ่งเคยชวนแฟนไปแล้วก็ถูกปฏิเสธ อย่างเช่น ตามอุทยานแห่งชาติต่างๆ แนวสตรีท ผจญภัยทั้งหลาย
แต่ผมก็มั่นใจ และถามตัวเองหลายครั้งจนแน่ใจว่า ผมต้องการเธอเป็นเพื่อนจริงๆ ไม่ได้ต้องการมากไปกว่านั้น และคิดว่า จะสามารถหักห้ามใจตัวเองได้แน่ๆ เพราะไม่ว่ายังไงเราสองคนก็ไม่มีทางเป็นไปได้มากกว่าเพื่อนกัน
เพราะถ้าหากปล่อยให้มันเกินเลยมากกว่านั้น เราอาจจะไม่สามารถมองหน้ากันต่อไปได้อีก และคงต้องจากกันในอนาคต ซึ่งผมไม่ต้องการให้เป็นอย่างนั้นเลย
ผมคิดว่า ผมมีความสุขกับการได้พูดคุย คิดถึง ห่วงใย กันอย่างนี้มากกว่าจะมีความสุขเพียงชั่วเวลาหนึ่ง แต่ก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของการต้องจากกันในอนาคต
ผมไม่แน่ใจว่า เธอคิดยังไงกับผม แล้วเธอจะคิดเหมือนกันกับผมหรือเปล่า ผมเพียงแค่ต้องการคนพิเศษสักคน ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน ..... จะมีทางเป็นไปได้มั้ย และควรหยุดหรือไปต่อดีครับ