สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพันทิป ทั้งหลาย
.....เราก่อเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง รูปร่างน่าตาก่อใช้ได้ พอไปวัดได้ตอนสายๆ สูง 168 นน.55 นิสัยก่อร่าเริงแจ่มใส เข้ากับใครได้ง่าย ยิ้มง่าย หัวเราะได้ง่ายมาก จัดว่าอารมณ์ดีว่างั้น ใครหลายๆคนบอกว่าอยู่ด้วยแล้วไม่เครียด แต่มันก่อมีเส้นบางๆกั้นไว้น่ะ ระหว่างอารมณ์ดี กับ บ้า 5555
แต่....คนเราต้องมีทั้งด้านดี และไม่ดีทุกคน ใช่ป่ะล่ะ สำหรับเราหรอ เที่ยว ดื่ม เป็นบางครั้ง ช่วงไหนที่ไปคือไป ช่วงไหนที่ไม่ไปไหนก่อไม่ไปไหนเลย และข้อเสียอีกอย่างที่ทุกคนรู้ คือ เรื่องเจ้าชู้หลายใจ.....ข้อนี้ยอมรับน่ะ เพราะเราเป็นคนอัธยาศัยดีด้วยมั้งเค้าเลยคิดกันแบบนั้น แต่มันก่อคงจะจริงชอบวิ่งไปให้ความหวังคนอื่น แต่จะมีใครสักคนไหมที่จะรู้ว่าข้างในมันไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ผู้หญิงคนนี้ก่ออยากจะมีแฟน อยากจะสมหวังกับความรักเหมือนคนอื่นเค้าเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมาคนที่เข้ามาในชีวิตต่างก่อจากไปเพียงแค่เวลาไม่นาน ใครๆต่างมองว่าเราเจ้าชู้เปลี่ยนแฟนบ่อย แต่เราคบใคร คบทีละคนนะ ถ้าคนๆนั้นใช้คำว่าแฟน......
##### ลองมาดูละกันว่าเรา อาภัพเรื่องนี้ขนาดไหน
แฟนคนแรก คนแรกเลยนะ .... รู้จักกันมานาน เพราะเราเรียนโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถม แต่นั้นมันไม่ใช่สาเหตุที่เราเป็นแฟนกันเลยนะ ช่วงนั้นเราเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เลยไม่ค่อยมีเวลาเล่นกับเพื่อนหรอก แต่มีงานแข่งทักษะขึ้น แล้วด้วยความที่ไอ้เราปากเป็นเอกอยู่แล้ว ก้อแซวๆไปงั้นแหละ ไม่คิดอะไร ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 พี่เค้า อยู่ ม.3 แซวไปแซวมาพี่เค้ามาขอเป็นแฟนซะงั้น ไม่ได้ใจง่ายน่ะ ตอบตกลงทันที 5555 ก่อคคบกันมาเรื่อยๆเค้าไปรับที่บ้าน มาเรียนเกือบทุกวัน เพราะต้องผ่านหน้าบ้านเราอยู่แล้ว อิอิ จนเรียนจบ พี่เค้าก้อย้ายสถาบัน แต่เราก้อยังคุยกัน ระยะเวลานั้น เรายังเป็นนักกีฬานะ แต่ขึ้นระดับมานิดหนึ่ง เวลาทั้งหมดที่เราคบกัน 4 ปี ..... ยอมรับนะว่ามีคนมาจีบ เพระาเราต้องเดินทางแข่งขันตลอด แต่ก่อบอกว่ามีแฟนแล้ว บทสรุป สุดท้ายก่อเลิกกัน เพราะเค้าบอก เราไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน แล้วเค้าก่อมีคนใหม่เรียบร้อย.....เป็นไงล่ะ แค่คนแรกน่ะ แต่ก้อนั้นแหละ เราอัธยาสัยดี และแน่นอนว่าแอบมีกิ๊ก อิอิ และเค้าคนนั้นคือแฟนคนที่ 2 นั้นเอง
พอเลิกปุ๊ป...ก้อมีแฟนคนที่ 2 แล้ว แต่นั้น ก้อต้องรวมเวลาที่คบกับคนแรกด้วยนะ ตอนเลิกกับแฟนคนแรก เราคบกับคนที่ 2 ได้ 2 ปี แล้ว โดยทีทั้ง 2 คนนั้นไม่รู้ เป็นไง เลวพอไหม เรียกว่าคบซ้อนนั้นแหละ แต่ระยะเวลาที่คบกัยคนๆนี้ รวมระยะเวลา รักๆเลิกๆ 6 ปี .... ช่วงนั้นเจ็บมากไม่ยอมออกบ้านไปเรียน ไม่ไปไหนเลย อยู่แต่ในห้อง ยอมรับว่าครั้งนั้นเจ็บมากๆ แต่หลังจากเราเลิกกัน เราก่อยังติดต่อกันนะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่เรารู้จักกันก่อ 9 ปีแล้ว นานไหม และสาเหตุที่เราเลิกกัน ก่อเพราะเหตุผลเดิม เราไม่มีเวลา ทั้งที่เลิกเป็นนักกีฬาแล้วนะ แต่เราต้องทำงานต้องออกเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆไม่ค่อยมีเวลาอีกนั้นแหละ........
จากนั้นเราก่อมาพบกับแฟนคนที่ 3 คนนี้เหมือนจะไปได้ดีน่ะ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่เราไปบ้านเค้า และเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน....เค้ารับข้าราชการอยู่ที่หน่วยงานหนึ่งในจังหวัด แต่แล้ววันหนึ่งเค้าได้ขอลงไปปฏิบัติหน้าที่ลูกผู้ชายที่ 3 แดนใต้ และนั้นทำให้เราเกิดจุดแตกหัก แรกๆร้องไห้อย่างมาก ทั้งเป็นห่วง ทั้งรัก อ้อ..คนๆนี้ทางบ้านเรารับรู้นะ เพราะเราไปมาหาสู่กันตลอด ระยะเวลาผ่านไป ทั้งที่เราไม่ได้เลิกกันน่ะ วันนั้นเราไปรับเค้าตามปกติ กลับมาบ้านเค้า ซักผ้าให้ แต่เแล้วก้อมีผู้หญิงคนหนึ่งมาหาเค้าที่บ้าน แล้วถามว่าบ้าน.....ใช่ไหม ไอ้เราก่อใจดี รีบไปตามให้ แล้วถามว่าคือใคร ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับมาทำให้เราแทบหงายหลัง เพราะเค้าบอกเปนแฟน.........ได้ยินเท่านั้นแหละเรา ขับรถออกจากบ้านหลังนั้นเลย โดยที่ไม่เอาอะไรไปเลยนอกจากรถ แต่เรื่องมันยังไม่จบน่ะ เค้าคนนั้นมาตามที่บ้าน แล้วขอคืนดี แต่ไม่หรอก มันจบลงไปแล้ว จบแล้วทุกอย่าง สิ่งเดียวที่เราเอากลับมาจากบ้านหลังนั้น คือตุ๊กตาที่เรา 2 คนซื้อแล้วแลกกันแค่นั้น.....ระยะเวลาที่เราคบกันก่อ 2 ปี
พอแล้วไม่รักใครอีกแล้ว....พอแล้วจริงๆ.....ตัดสินใจเดินทางออกมาไกลบ้าน เพื่อหนี หนี หนี แต่มันก่อหนีตัวเราเองไม่พ้นหรอก
และแล้วเราก่อได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านมางเฟสบุ๊ค เค้าเป็นคนจังหวัดเดียวกัน และรู้จักกับน้องสาวเรา แต่เราไม่เคยเห็นหน้ากันนะ เค้าให้กำลังตั้งแต่วันที่เราออกมาไกลบ้าน เพราะเค้าก่อไกลบ้านเหมือนกัน เราเริ่มคุยกันมากขึ้นจากในแชท กลายเป็นโทรหาโทรคุยกัน และหลังจากนั้นก่อคุยกันผ่านแอพ Tango และนั้นทำให้เราเห็นหน้ากัน เค้ามีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเยอะมาก แต่เราก่อเข้าใจ....มันอาจไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอรู้ตัวอีกที เราร้องไห้ให้เค้ามาแล้วหลายครั้ง คิดถึง หาเรื่องคุยตลอด บางครั้งก่อเหมือนจะมีความหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกัน รักกัน แต่บางครั้งก่อเหมือนไม่มีเลย
เค้าพูดตลอดว่าไม่เชื่อว่าเราเลิกเจ้าชู้ ไม่เชื่อว่าจะรักกันได้ทั้งที่ไม่เห็นตัวตนที่แท้จริง ตัวเป็นๆกัน แต่เราก่อรู้สึกีกับเค้ามากไปแล้ว และเค้าก่อบอกว่ารู้สึกดีเหมือนกัน.......
สิ้นปีนี้ เราจะกลับบ้าน หวังนะ ยอมรับว่ามากเลยแหละที่จะเจอเค้า>>>>>>ขอให้เราเจอกันสักที และถ้าหากมันเกิดเป็นความรักขึ้นมา ครั้งนี้ขอเป็นอีกครั้งละกันที่จะรักาาไว้ให้นานที่สุด ^^
น้องคิดถึงอ้ายนะ นายกำปั้น
อาภัพ .... รัก
.....เราก่อเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง รูปร่างน่าตาก่อใช้ได้ พอไปวัดได้ตอนสายๆ สูง 168 นน.55 นิสัยก่อร่าเริงแจ่มใส เข้ากับใครได้ง่าย ยิ้มง่าย หัวเราะได้ง่ายมาก จัดว่าอารมณ์ดีว่างั้น ใครหลายๆคนบอกว่าอยู่ด้วยแล้วไม่เครียด แต่มันก่อมีเส้นบางๆกั้นไว้น่ะ ระหว่างอารมณ์ดี กับ บ้า 5555
แต่....คนเราต้องมีทั้งด้านดี และไม่ดีทุกคน ใช่ป่ะล่ะ สำหรับเราหรอ เที่ยว ดื่ม เป็นบางครั้ง ช่วงไหนที่ไปคือไป ช่วงไหนที่ไม่ไปไหนก่อไม่ไปไหนเลย และข้อเสียอีกอย่างที่ทุกคนรู้ คือ เรื่องเจ้าชู้หลายใจ.....ข้อนี้ยอมรับน่ะ เพราะเราเป็นคนอัธยาศัยดีด้วยมั้งเค้าเลยคิดกันแบบนั้น แต่มันก่อคงจะจริงชอบวิ่งไปให้ความหวังคนอื่น แต่จะมีใครสักคนไหมที่จะรู้ว่าข้างในมันไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ผู้หญิงคนนี้ก่ออยากจะมีแฟน อยากจะสมหวังกับความรักเหมือนคนอื่นเค้าเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมาคนที่เข้ามาในชีวิตต่างก่อจากไปเพียงแค่เวลาไม่นาน ใครๆต่างมองว่าเราเจ้าชู้เปลี่ยนแฟนบ่อย แต่เราคบใคร คบทีละคนนะ ถ้าคนๆนั้นใช้คำว่าแฟน......
##### ลองมาดูละกันว่าเรา อาภัพเรื่องนี้ขนาดไหน
แฟนคนแรก คนแรกเลยนะ .... รู้จักกันมานาน เพราะเราเรียนโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถม แต่นั้นมันไม่ใช่สาเหตุที่เราเป็นแฟนกันเลยนะ ช่วงนั้นเราเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เลยไม่ค่อยมีเวลาเล่นกับเพื่อนหรอก แต่มีงานแข่งทักษะขึ้น แล้วด้วยความที่ไอ้เราปากเป็นเอกอยู่แล้ว ก้อแซวๆไปงั้นแหละ ไม่คิดอะไร ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 พี่เค้า อยู่ ม.3 แซวไปแซวมาพี่เค้ามาขอเป็นแฟนซะงั้น ไม่ได้ใจง่ายน่ะ ตอบตกลงทันที 5555 ก่อคคบกันมาเรื่อยๆเค้าไปรับที่บ้าน มาเรียนเกือบทุกวัน เพราะต้องผ่านหน้าบ้านเราอยู่แล้ว อิอิ จนเรียนจบ พี่เค้าก้อย้ายสถาบัน แต่เราก้อยังคุยกัน ระยะเวลานั้น เรายังเป็นนักกีฬานะ แต่ขึ้นระดับมานิดหนึ่ง เวลาทั้งหมดที่เราคบกัน 4 ปี ..... ยอมรับนะว่ามีคนมาจีบ เพระาเราต้องเดินทางแข่งขันตลอด แต่ก่อบอกว่ามีแฟนแล้ว บทสรุป สุดท้ายก่อเลิกกัน เพราะเค้าบอก เราไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน แล้วเค้าก่อมีคนใหม่เรียบร้อย.....เป็นไงล่ะ แค่คนแรกน่ะ แต่ก้อนั้นแหละ เราอัธยาสัยดี และแน่นอนว่าแอบมีกิ๊ก อิอิ และเค้าคนนั้นคือแฟนคนที่ 2 นั้นเอง
พอเลิกปุ๊ป...ก้อมีแฟนคนที่ 2 แล้ว แต่นั้น ก้อต้องรวมเวลาที่คบกับคนแรกด้วยนะ ตอนเลิกกับแฟนคนแรก เราคบกับคนที่ 2 ได้ 2 ปี แล้ว โดยทีทั้ง 2 คนนั้นไม่รู้ เป็นไง เลวพอไหม เรียกว่าคบซ้อนนั้นแหละ แต่ระยะเวลาที่คบกัยคนๆนี้ รวมระยะเวลา รักๆเลิกๆ 6 ปี .... ช่วงนั้นเจ็บมากไม่ยอมออกบ้านไปเรียน ไม่ไปไหนเลย อยู่แต่ในห้อง ยอมรับว่าครั้งนั้นเจ็บมากๆ แต่หลังจากเราเลิกกัน เราก่อยังติดต่อกันนะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่เรารู้จักกันก่อ 9 ปีแล้ว นานไหม และสาเหตุที่เราเลิกกัน ก่อเพราะเหตุผลเดิม เราไม่มีเวลา ทั้งที่เลิกเป็นนักกีฬาแล้วนะ แต่เราต้องทำงานต้องออกเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆไม่ค่อยมีเวลาอีกนั้นแหละ........
จากนั้นเราก่อมาพบกับแฟนคนที่ 3 คนนี้เหมือนจะไปได้ดีน่ะ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่เราไปบ้านเค้า และเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน....เค้ารับข้าราชการอยู่ที่หน่วยงานหนึ่งในจังหวัด แต่แล้ววันหนึ่งเค้าได้ขอลงไปปฏิบัติหน้าที่ลูกผู้ชายที่ 3 แดนใต้ และนั้นทำให้เราเกิดจุดแตกหัก แรกๆร้องไห้อย่างมาก ทั้งเป็นห่วง ทั้งรัก อ้อ..คนๆนี้ทางบ้านเรารับรู้นะ เพราะเราไปมาหาสู่กันตลอด ระยะเวลาผ่านไป ทั้งที่เราไม่ได้เลิกกันน่ะ วันนั้นเราไปรับเค้าตามปกติ กลับมาบ้านเค้า ซักผ้าให้ แต่เแล้วก้อมีผู้หญิงคนหนึ่งมาหาเค้าที่บ้าน แล้วถามว่าบ้าน.....ใช่ไหม ไอ้เราก่อใจดี รีบไปตามให้ แล้วถามว่าคือใคร ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับมาทำให้เราแทบหงายหลัง เพราะเค้าบอกเปนแฟน.........ได้ยินเท่านั้นแหละเรา ขับรถออกจากบ้านหลังนั้นเลย โดยที่ไม่เอาอะไรไปเลยนอกจากรถ แต่เรื่องมันยังไม่จบน่ะ เค้าคนนั้นมาตามที่บ้าน แล้วขอคืนดี แต่ไม่หรอก มันจบลงไปแล้ว จบแล้วทุกอย่าง สิ่งเดียวที่เราเอากลับมาจากบ้านหลังนั้น คือตุ๊กตาที่เรา 2 คนซื้อแล้วแลกกันแค่นั้น.....ระยะเวลาที่เราคบกันก่อ 2 ปี
พอแล้วไม่รักใครอีกแล้ว....พอแล้วจริงๆ.....ตัดสินใจเดินทางออกมาไกลบ้าน เพื่อหนี หนี หนี แต่มันก่อหนีตัวเราเองไม่พ้นหรอก
และแล้วเราก่อได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านมางเฟสบุ๊ค เค้าเป็นคนจังหวัดเดียวกัน และรู้จักกับน้องสาวเรา แต่เราไม่เคยเห็นหน้ากันนะ เค้าให้กำลังตั้งแต่วันที่เราออกมาไกลบ้าน เพราะเค้าก่อไกลบ้านเหมือนกัน เราเริ่มคุยกันมากขึ้นจากในแชท กลายเป็นโทรหาโทรคุยกัน และหลังจากนั้นก่อคุยกันผ่านแอพ Tango และนั้นทำให้เราเห็นหน้ากัน เค้ามีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเยอะมาก แต่เราก่อเข้าใจ....มันอาจไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอรู้ตัวอีกที เราร้องไห้ให้เค้ามาแล้วหลายครั้ง คิดถึง หาเรื่องคุยตลอด บางครั้งก่อเหมือนจะมีความหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกัน รักกัน แต่บางครั้งก่อเหมือนไม่มีเลย
เค้าพูดตลอดว่าไม่เชื่อว่าเราเลิกเจ้าชู้ ไม่เชื่อว่าจะรักกันได้ทั้งที่ไม่เห็นตัวตนที่แท้จริง ตัวเป็นๆกัน แต่เราก่อรู้สึกีกับเค้ามากไปแล้ว และเค้าก่อบอกว่ารู้สึกดีเหมือนกัน.......
สิ้นปีนี้ เราจะกลับบ้าน หวังนะ ยอมรับว่ามากเลยแหละที่จะเจอเค้า>>>>>>ขอให้เราเจอกันสักที และถ้าหากมันเกิดเป็นความรักขึ้นมา ครั้งนี้ขอเป็นอีกครั้งละกันที่จะรักาาไว้ให้นานที่สุด ^^
น้องคิดถึงอ้ายนะ นายกำปั้น