สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพย์นะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อต้นปีที่ผ่านมาเราได้คบกับ ผช คนนึง คือเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาเป็นคนดีมากๆเลยค่ะเป็นเพื่อนที่ดี แคร์ความรู้สึกเพื่อน ช่วยเหลือเพื่อนค่ะนี่ก็เป็นนิสัยปกติทั่วไปของคนเป็นเพื่อนหล่ะค่ะ เราคบกันเพราะเขาสารภาพรักกับเราค่ะ เขาบอกว่าชอบเรามานานมากแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้บอก พอเรารู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา ก็ดีใจค่ะ คิดว่าเออนะ ผช คนนี้ต้องใช่แน่ๆ อย่างน้อยเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนก็ต้องรับนิสัยกันได้แล้วเพราะกลุ่มเรากับกลุ่มเพื่อนเขาสนิทกันพอสมควร อ่ะเราก็ตอบตกลงคบเป็นแฟนไปค่ะ ช่วงแรกเขาดีมากนะค่ะสนใจใส่ใจเราตลอดเลยถามสารทุกข์สุขดิบกันทุกวันรักกันปกติดี ข่วงประมาณกลางปีเราก็มีอะไรกันค่ะ เท่าที่นับได้ก็ไม่มากนะประมาณ2-3ครั้งค่ะแล้วก็ไม่เคยมีอะไรกันอีกเลย จนวันนึง มีเพื่อนมาดื่มเหล้าที่หอเขาค่ะเราก็อยู่นะดึกๆหน่อยเพื่อนก็ขอตัวกลับกัน เขาก็ออกไปส่งเพื่อนพอกลับเข้ามาเขาบอกมีเรื่องจะบอกเราเราก็ใจคอไม่ดีค่ะสีหน้าเขาจริงจังมากค่ะ เราก็คิดตอนแรกยังดีๆอยู่เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเขาเป็นแบบนี้ถึงมาพูดว่ามีเรื่องจะบอกเรา เขาจับมือเราแน่นและพูดว่า "ขอโทษนะ เรามีคนของเราแล้ว เราไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องเป็นแบบนี้ เราจะยังเป็นเพื่อนกันได้มั้ย"? เราก็น้ำตาไหลสิค่ะ T_T คือที่ผ่านมาก่อนเราจะคบกับเขาเราก็พอรู้ค่ะว่าเขามีแฟนแต่เหมือนสถานะเขาก็ไม่ชัดเจนเหมือนไม่ได้คบกันแล้วเขาเหมือนว่าเลือกเรา แต่วันนี้เขาบอกว่ามีคนของเราแล้ว ง่ายๆก็คือมีแฟนอยู่แล้ว แล้วที่มาบอกเราว่ามีแฟนเนี้ยเพราะแฟนจับได้ค่ะว่าเขานอกใจเลยต้องมาบอกเลิกเราและขอใหเราเป็นเพื่อนเหมือนเดิม ตอนนั้นคิดในใจเลยว่า"นี่เราเป็นชู้หรอ"? คือไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็นชู้หรือเป็นกิ๊กใครแต่ตอนนี้คือเป็นจริงๆ โดนหลอกค่ะ ควายในร่างคนชัดๆ เราก็ร้องไห้อย่างเดียวค่ะพูดไม่ออก เขาก็พูดแต่ว่าขอโทษๆๆๆๆๆๆ ให้อภัยเขาได้มั้ย เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ อย่าหายไปไหนเลย เขาไม่อยากเสียเราไป แต่คือทำแบบนี้ไม่กลัวเสียไปหรอ? เราก็ยังนิ่งอยู่ค่ะ เขาก็เข้ามากอดเราแน่นเลย เราเลยโอเค ทำไรไม่ได้แล้วหนิยังไงเขาก็ไม่เลือกเราหรอกคงแค่หลอกฟันสถานะตอนนี้ไม่ชัดเจนแล้ว เราก็ยอมรับความจริงค่ะ เลยตอบเขาไปว่า"อืม โอเค เป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่ขอเวลาหน่อยนะ คงใช้เวลาสักพักอ่ะ กว่าจะเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้ ทำไมเธอไม่บอกเราตั้งแต่แรกว่ามีแฟน เจ็บดีนะ"พอเราพูดจบ เราก็ยิ้มให้เขาทั้งน้ำตาค่ะ บอกเขาไปอีกว่า "อย่าทำแบบนี้กับใครนะเพราะคนที่รักไปแล้วเวลาเจ็บมันเจ็บจริง" เขาก็กอดเราแน่นกว่าเดิมค่ะ คือเรารักเขามากค่ะ ยอมเขาทุกอย่าง ไม่อยากเสียเขาไป และหลังจากวันนั้นเราก็ต้องยอมรับความจริงยอมรับในสิ่งที่เราเลือกไม่ได้เจอหน้าเขาทีไรก็ต้องรีบเดินหนีบ้าง หันหน้าหนีบ้าง เป็นแบบนี้ประมาณเกือบๆ2เดือนค่ะทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นหน้าเขา เจอหน้าทีไรน้ำตาไหลทุกทีเจ็บปวดมากค่ะ พอเราเริ่มทำใจได้บ้าง แล้วจู่ๆเขาก็โดนแฟนทิ้งค่ะแฟนเขามีคนอื่นและเพื่อนๆก็มาปลอบใจเขาที่ห้องเพื่อนมาเยอะมากค่ะทั้งกลุ่ม ผช เพื่อนของเขา และกลุ่ม ผญ เพื่อนของเรา เราก็ไปค่ะอย่างน้อยก็เพื่อนกันแถมได้สมน้ำหน้าด้วยใจคิดแบบนี้นะแต่พอเอาเข้าจริงๆสงสารมากกว่าค่ะ เราก็ต้องปลอบใจเขาบอกเขาว่าไม่เป็นไรนะ ยังมีเราอยู่ เขาก็บอกว่า"อย่าทิ้งเขาไปอีกนะเขาไม่เหลือใครแล้ว"เราก็"อืมไม่ทิ้งหรอก ใจเย็นๆนะ" วันนั้นดื่มกันเมามากค่ะ แต่เพื่อนคนอื่นๆก็ยังกลับไหวเหลือเรากับเพื่อนอีกคนเราก็ช่วยเก็บห้องเท่าที่ไหวเพื่อนเราที่อยู่ด้วยบอกจะขึ้นไปรอเราข้างบนคือเพื่อนเรากับเขาอยู่หอเดียวกันค่ะเลยสะดวกไม่ต้องกลับไปไหนไกลเราก็โอเค เดี๋ยวตามขึ้นไป พอเราเก็บห้องเสร็จก็บอกเขาค่ะว่าจะขึ้นไปนอนแล้วแต่เขาไม่ยอมกอดเราไว้และก็บอกให้นอนเป็นเพื่อนเราก็พยายามหนีนะแต่สู้แรงไม่ไหวจริงๆก็นอนกับเขาค่ะสรุปเหมือนเดิมเรามีอะไรกันแต่พอตื่นเช้ามาเขากลับทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็อ้าวง่ายๆเลยหรอเราก็โทษตัวเองด้วยยอมเขาเองเป็นแบบนี้ร้องไห้ตามเคยค่ะหลายครั้งมากๆค่ะคือเราก็ว่าเราโง่ เราเป็นเหมือนควายตัวนึงเลยคือยอมให้เขาง่ายๆทุกครั้งแถมมารู้ทีหลังตลอดว่าเขาดีกันกับแฟนแล้ว เราคือที่ผ่านมาทำเป็นว่าเศร้าบอกเราว่าไม่มีใครแล้วจริงๆ แถมบอกอยากคบเราแต่ว่าไม่อยากให้เพื่อนรู้แล้วว่ากลับมาคบกันตอนแรกเราก็คิดว่าเขาคงอยากดูใจกับเราใหม่เเล้วค่อยบอกเพื่อนแต่จริงๆไม่ใช่เลยเพราะเขาไม่อยากให้แฟนเขารู้ค่ะเวลาเมานี่จะมาหาเราตลอดเลยเราก็ยอมนะเรารักเขามากจริงๆ ก็ยอมโง่ค่ะ หลอกตัวเองไปวันๆนอนร้องไห้ตลอดทำใจยอมรับก็ไม่ได้ แต่อยู่กับเขามีความสุขค่ะแต่ก็สุขแค่แปบเดียว อยากถอยออกมามากเลยค่ะแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไงดีที่แบบจะรักษาน้ำใจเขาที่สุดอ่ะค่ะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่หรือเสียใจอยากให้เขาอยู่ข้างๆไม่ต้องหายไปไหนแต่อยู่ในฐานะเพื่อนค่ะเพราะเราก็ทำใจได้บ้างแล้วโดนหลอก ยอมโง่ มาเยอะแล้ว เลยอยากจะปรึกษาเพื่อนๆว่าเราควรบอกเขายังไงดี ไม่อยากให้เขามองเราว่าเป็น "ควายในร่างคน"อีกไม่อยากให้เขามองเราโง่ทั้งๆที่เรารู้เรื่องเขาทุกอย่างและอีกอย่างหลังจากเราเลิกกันครั้งนั้น สถานะของเราก็ไม่ชัดเจนอีกเลย บางทีเขาก็เหมือนรังเกียจเรา เฉยชาใส่บ้าง ไม่พูดไม่มองหน้าเราบ้างแต่บางทีก็เหมือนเขารักเรา แคร์เรา หึงเรา นะ เราไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าแต่บางทีก็ดี บางทีก็ร้ายเราเดาอารมณ์เขาไม่ถูกจริงๆเราก็อยากหายโง่นะ แต่ก็ติดว่ารักเขามาก แต่ตอนนี้อยากเลิกเป็นควายอ่ะค่ะ แต่คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดีจะเลิกเป็นเพื่อนเลยมั้ยหรือจะยังรักษาความเป็นเพื่อนเอาไว้ก่อนแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไง เราขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ ช่วยเราที !!
แบบนี้เรียก"ควายในร่างคน"รึเปล่าค่ะ คือสถานะ"ไม่ชัดเจน"มากๆ เราควรทำยังไงดี??
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อต้นปีที่ผ่านมาเราได้คบกับ ผช คนนึง คือเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาเป็นคนดีมากๆเลยค่ะเป็นเพื่อนที่ดี แคร์ความรู้สึกเพื่อน ช่วยเหลือเพื่อนค่ะนี่ก็เป็นนิสัยปกติทั่วไปของคนเป็นเพื่อนหล่ะค่ะ เราคบกันเพราะเขาสารภาพรักกับเราค่ะ เขาบอกว่าชอบเรามานานมากแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้บอก พอเรารู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา ก็ดีใจค่ะ คิดว่าเออนะ ผช คนนี้ต้องใช่แน่ๆ อย่างน้อยเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนก็ต้องรับนิสัยกันได้แล้วเพราะกลุ่มเรากับกลุ่มเพื่อนเขาสนิทกันพอสมควร อ่ะเราก็ตอบตกลงคบเป็นแฟนไปค่ะ ช่วงแรกเขาดีมากนะค่ะสนใจใส่ใจเราตลอดเลยถามสารทุกข์สุขดิบกันทุกวันรักกันปกติดี ข่วงประมาณกลางปีเราก็มีอะไรกันค่ะ เท่าที่นับได้ก็ไม่มากนะประมาณ2-3ครั้งค่ะแล้วก็ไม่เคยมีอะไรกันอีกเลย จนวันนึง มีเพื่อนมาดื่มเหล้าที่หอเขาค่ะเราก็อยู่นะดึกๆหน่อยเพื่อนก็ขอตัวกลับกัน เขาก็ออกไปส่งเพื่อนพอกลับเข้ามาเขาบอกมีเรื่องจะบอกเราเราก็ใจคอไม่ดีค่ะสีหน้าเขาจริงจังมากค่ะ เราก็คิดตอนแรกยังดีๆอยู่เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเขาเป็นแบบนี้ถึงมาพูดว่ามีเรื่องจะบอกเรา เขาจับมือเราแน่นและพูดว่า "ขอโทษนะ เรามีคนของเราแล้ว เราไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องเป็นแบบนี้ เราจะยังเป็นเพื่อนกันได้มั้ย"? เราก็น้ำตาไหลสิค่ะ T_T คือที่ผ่านมาก่อนเราจะคบกับเขาเราก็พอรู้ค่ะว่าเขามีแฟนแต่เหมือนสถานะเขาก็ไม่ชัดเจนเหมือนไม่ได้คบกันแล้วเขาเหมือนว่าเลือกเรา แต่วันนี้เขาบอกว่ามีคนของเราแล้ว ง่ายๆก็คือมีแฟนอยู่แล้ว แล้วที่มาบอกเราว่ามีแฟนเนี้ยเพราะแฟนจับได้ค่ะว่าเขานอกใจเลยต้องมาบอกเลิกเราและขอใหเราเป็นเพื่อนเหมือนเดิม ตอนนั้นคิดในใจเลยว่า"นี่เราเป็นชู้หรอ"? คือไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็นชู้หรือเป็นกิ๊กใครแต่ตอนนี้คือเป็นจริงๆ โดนหลอกค่ะ ควายในร่างคนชัดๆ เราก็ร้องไห้อย่างเดียวค่ะพูดไม่ออก เขาก็พูดแต่ว่าขอโทษๆๆๆๆๆๆ ให้อภัยเขาได้มั้ย เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ อย่าหายไปไหนเลย เขาไม่อยากเสียเราไป แต่คือทำแบบนี้ไม่กลัวเสียไปหรอ? เราก็ยังนิ่งอยู่ค่ะ เขาก็เข้ามากอดเราแน่นเลย เราเลยโอเค ทำไรไม่ได้แล้วหนิยังไงเขาก็ไม่เลือกเราหรอกคงแค่หลอกฟันสถานะตอนนี้ไม่ชัดเจนแล้ว เราก็ยอมรับความจริงค่ะ เลยตอบเขาไปว่า"อืม โอเค เป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่ขอเวลาหน่อยนะ คงใช้เวลาสักพักอ่ะ กว่าจะเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้ ทำไมเธอไม่บอกเราตั้งแต่แรกว่ามีแฟน เจ็บดีนะ"พอเราพูดจบ เราก็ยิ้มให้เขาทั้งน้ำตาค่ะ บอกเขาไปอีกว่า "อย่าทำแบบนี้กับใครนะเพราะคนที่รักไปแล้วเวลาเจ็บมันเจ็บจริง" เขาก็กอดเราแน่นกว่าเดิมค่ะ คือเรารักเขามากค่ะ ยอมเขาทุกอย่าง ไม่อยากเสียเขาไป และหลังจากวันนั้นเราก็ต้องยอมรับความจริงยอมรับในสิ่งที่เราเลือกไม่ได้เจอหน้าเขาทีไรก็ต้องรีบเดินหนีบ้าง หันหน้าหนีบ้าง เป็นแบบนี้ประมาณเกือบๆ2เดือนค่ะทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นหน้าเขา เจอหน้าทีไรน้ำตาไหลทุกทีเจ็บปวดมากค่ะ พอเราเริ่มทำใจได้บ้าง แล้วจู่ๆเขาก็โดนแฟนทิ้งค่ะแฟนเขามีคนอื่นและเพื่อนๆก็มาปลอบใจเขาที่ห้องเพื่อนมาเยอะมากค่ะทั้งกลุ่ม ผช เพื่อนของเขา และกลุ่ม ผญ เพื่อนของเรา เราก็ไปค่ะอย่างน้อยก็เพื่อนกันแถมได้สมน้ำหน้าด้วยใจคิดแบบนี้นะแต่พอเอาเข้าจริงๆสงสารมากกว่าค่ะ เราก็ต้องปลอบใจเขาบอกเขาว่าไม่เป็นไรนะ ยังมีเราอยู่ เขาก็บอกว่า"อย่าทิ้งเขาไปอีกนะเขาไม่เหลือใครแล้ว"เราก็"อืมไม่ทิ้งหรอก ใจเย็นๆนะ" วันนั้นดื่มกันเมามากค่ะ แต่เพื่อนคนอื่นๆก็ยังกลับไหวเหลือเรากับเพื่อนอีกคนเราก็ช่วยเก็บห้องเท่าที่ไหวเพื่อนเราที่อยู่ด้วยบอกจะขึ้นไปรอเราข้างบนคือเพื่อนเรากับเขาอยู่หอเดียวกันค่ะเลยสะดวกไม่ต้องกลับไปไหนไกลเราก็โอเค เดี๋ยวตามขึ้นไป พอเราเก็บห้องเสร็จก็บอกเขาค่ะว่าจะขึ้นไปนอนแล้วแต่เขาไม่ยอมกอดเราไว้และก็บอกให้นอนเป็นเพื่อนเราก็พยายามหนีนะแต่สู้แรงไม่ไหวจริงๆก็นอนกับเขาค่ะสรุปเหมือนเดิมเรามีอะไรกันแต่พอตื่นเช้ามาเขากลับทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็อ้าวง่ายๆเลยหรอเราก็โทษตัวเองด้วยยอมเขาเองเป็นแบบนี้ร้องไห้ตามเคยค่ะหลายครั้งมากๆค่ะคือเราก็ว่าเราโง่ เราเป็นเหมือนควายตัวนึงเลยคือยอมให้เขาง่ายๆทุกครั้งแถมมารู้ทีหลังตลอดว่าเขาดีกันกับแฟนแล้ว เราคือที่ผ่านมาทำเป็นว่าเศร้าบอกเราว่าไม่มีใครแล้วจริงๆ แถมบอกอยากคบเราแต่ว่าไม่อยากให้เพื่อนรู้แล้วว่ากลับมาคบกันตอนแรกเราก็คิดว่าเขาคงอยากดูใจกับเราใหม่เเล้วค่อยบอกเพื่อนแต่จริงๆไม่ใช่เลยเพราะเขาไม่อยากให้แฟนเขารู้ค่ะเวลาเมานี่จะมาหาเราตลอดเลยเราก็ยอมนะเรารักเขามากจริงๆ ก็ยอมโง่ค่ะ หลอกตัวเองไปวันๆนอนร้องไห้ตลอดทำใจยอมรับก็ไม่ได้ แต่อยู่กับเขามีความสุขค่ะแต่ก็สุขแค่แปบเดียว อยากถอยออกมามากเลยค่ะแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไงดีที่แบบจะรักษาน้ำใจเขาที่สุดอ่ะค่ะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่หรือเสียใจอยากให้เขาอยู่ข้างๆไม่ต้องหายไปไหนแต่อยู่ในฐานะเพื่อนค่ะเพราะเราก็ทำใจได้บ้างแล้วโดนหลอก ยอมโง่ มาเยอะแล้ว เลยอยากจะปรึกษาเพื่อนๆว่าเราควรบอกเขายังไงดี ไม่อยากให้เขามองเราว่าเป็น "ควายในร่างคน"อีกไม่อยากให้เขามองเราโง่ทั้งๆที่เรารู้เรื่องเขาทุกอย่างและอีกอย่างหลังจากเราเลิกกันครั้งนั้น สถานะของเราก็ไม่ชัดเจนอีกเลย บางทีเขาก็เหมือนรังเกียจเรา เฉยชาใส่บ้าง ไม่พูดไม่มองหน้าเราบ้างแต่บางทีก็เหมือนเขารักเรา แคร์เรา หึงเรา นะ เราไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าแต่บางทีก็ดี บางทีก็ร้ายเราเดาอารมณ์เขาไม่ถูกจริงๆเราก็อยากหายโง่นะ แต่ก็ติดว่ารักเขามาก แต่ตอนนี้อยากเลิกเป็นควายอ่ะค่ะ แต่คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดีจะเลิกเป็นเพื่อนเลยมั้ยหรือจะยังรักษาความเป็นเพื่อนเอาไว้ก่อนแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไง เราขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ ช่วยเราที !!