รับประทานแห้วทั้งไร่ เพราะจีบคนที่ชอบด้วยวิธีโบราณT_T

เราแอบชอบพนักงานเมเจอร์ซินีเพล็กซ์ สาขารามคำแหง คนนึงค่ะ แต่เราพูดไม่เก่งเลยจีบพี่เขาด้วยวีธีแบบสมัยเรียนมัธยมคือส่งจดหมายค่ะ เนื้อความในจดหมายก็ไม่มีอะไรมากแค่ถามว่า พี่มีแฟนรึยังคะ พร้อมเขียนไอดีของเราให้ด้วย ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ประมาณสี่วันได้ ไลน์ยังเงียบอยู่เลย เงียบจนป่าช้ายังต้องเรียกพี่  แล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่า เขียนใส่กระดาษไปถามแบบนั้นพี่เขาจะตอบยังไง ถึงให้ไอดีไปเขาไม่แอดมาแน่ๆ แล้วแทนที่จะไปขอไอดีพี่เขามาเอง โอ้ววว เรานี่ถึงกับทึ้งหัวตัวเองเลยค่ะ ความโง่ไม่เคยปราณีใคร โง่ไม่บันยะบันยัง อยากจะผูกคอตายใต้ต้นผักชี
พอเราไปดูหนังอีกที พี่เขาเดินหนีเราประหนึ่งกลัวโดนเรากัด เราก็ไม่ได้แสดงอาการเขินหรือว่ายิ้มให้นะคะ เขาเห็นเราปุ๊บเดินหันหลังไปเลย จนตอนนี้เราเริ่มเกิดอาการหมั่นไส้พี่เขาขึ้นมาแล้วค่ะ อยากจะวิ่งเข้าไปหาแล้วเอาหัวโหม่งให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย กร๊าซซซซซซ

จนตอนนี้เราก็รู้เลยว่า ถ้ารักใครชอบใครแล้วการพูดนั้นดีที่สุดค่ะพูดไปเลยตรงๆ ไม่อย่างงั้นได้มานั่งกินแห้วกระป๋องแบบเราแน่ๆค่ะ  

ปล. ถ้าแท็กผิดห้อง ขออภัยด้วยนะคะ