เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า
เราอายุ 27 แฟนเราอายุ 24 เราคบกับแฟนมาประมาน ปีกว่า ๆ ตอนนี้เราท้องอยู่ประมาน 5 เดือน
จิง ๆ ที่บ้านเรามีฐานะ แต่แฟนไม่เลย แต่เราก้อเลือกจะทิ้งที่บ้านมาเพื่ออยู่กับเค้า เพราะอะไรหน่ะหรอ
ผู้หญิงหลาย ๆ คนรู้ดี เพราะรักไง ต่อให้ลำบากแค่ไหน ก้อยอมได้
ตอนที่เรามาอยู่กับแฟนแรก ๆ แม่เราก้อบอกให้กลับบ้าน ถามว่าอยากกลับมั้ย ก้ออยากนะ
แต่ . . . พอมองลูกที่อยู่ในท้องมันคิดขึ้นมาว่า แล้วพ่อของลูกฉันล่ะ ? ลูกฉันต้องเกิดมาแบบไม่มีพ่อหรอ ?
ซึ่งฉันเปนแบบนั้นมาก่อนและไม่อยากให้ลูกฉันขาดอย่างที่ฉันเคยขาด ฉันจึงตัดสินใจลำบากอยู่ที่นี่ดีกว่า
-* แฟนของฉันเปนผู้ชายที่ชอบเล่นเกม เข้าขั้นบ้าเลยทีเดียว แต่ฉันก้อไม่เคยห้ามนะ มันความสุขของเค้า
แต่มาถึงวันนี้ นานเข้า เยอะขึ้น ช่วงหลัง เวลาแม้แต่จะกินข้าวด้วยกันยังไม่มีเลย ทำงานก้อไม่ค่อยได้คุยกัน
เลิกงาน 3-4 ทุ่ม มาถึงก้อเปิดคอม ไม่พูดไม่ถามอะไรซักคำ แม้จะถามว่าลูกดิ้นมั้ยยังไม่ถาม
มันเลยทำให้เราคิดอะไรบางอย่าง ว่าบางทีเค้าอาจจะเดกไปที่จะเปนพ่อคนรึป่าว หรือความรักที่เชื่อกันมาตลอด
มันอาจจะเปนแค่ความหลงชั่วคราวสำหรับเค้า พอท้องมันก้อหมดไปเรื่อย ๆ
***สำหรับเราตอนนี้ ในสมองมันมีอยู่ 2 ทางให้เลือก คือกลับบ้านเลี้ยงลูกเองคนเดียว เลิกติดต่อไปเลย
กับอิกทางคืออยู่ต่อ ทนต่อไปเพื่อลูก ถ้าถามว่ายังรักเค้ามั้ย ยิ่งมีลูกมันก้อยิ่งรัก แต่ในเมื่ออะไร ๆ มันเปลี่ยนไปแล้ว
เราควรจะเลือกอะไร ?
ควรพอ หรือ เดินต่อ (แฟนติดเกม )
เราอายุ 27 แฟนเราอายุ 24 เราคบกับแฟนมาประมาน ปีกว่า ๆ ตอนนี้เราท้องอยู่ประมาน 5 เดือน
จิง ๆ ที่บ้านเรามีฐานะ แต่แฟนไม่เลย แต่เราก้อเลือกจะทิ้งที่บ้านมาเพื่ออยู่กับเค้า เพราะอะไรหน่ะหรอ
ผู้หญิงหลาย ๆ คนรู้ดี เพราะรักไง ต่อให้ลำบากแค่ไหน ก้อยอมได้
ตอนที่เรามาอยู่กับแฟนแรก ๆ แม่เราก้อบอกให้กลับบ้าน ถามว่าอยากกลับมั้ย ก้ออยากนะ
แต่ . . . พอมองลูกที่อยู่ในท้องมันคิดขึ้นมาว่า แล้วพ่อของลูกฉันล่ะ ? ลูกฉันต้องเกิดมาแบบไม่มีพ่อหรอ ?
ซึ่งฉันเปนแบบนั้นมาก่อนและไม่อยากให้ลูกฉันขาดอย่างที่ฉันเคยขาด ฉันจึงตัดสินใจลำบากอยู่ที่นี่ดีกว่า
-* แฟนของฉันเปนผู้ชายที่ชอบเล่นเกม เข้าขั้นบ้าเลยทีเดียว แต่ฉันก้อไม่เคยห้ามนะ มันความสุขของเค้า
แต่มาถึงวันนี้ นานเข้า เยอะขึ้น ช่วงหลัง เวลาแม้แต่จะกินข้าวด้วยกันยังไม่มีเลย ทำงานก้อไม่ค่อยได้คุยกัน
เลิกงาน 3-4 ทุ่ม มาถึงก้อเปิดคอม ไม่พูดไม่ถามอะไรซักคำ แม้จะถามว่าลูกดิ้นมั้ยยังไม่ถาม
มันเลยทำให้เราคิดอะไรบางอย่าง ว่าบางทีเค้าอาจจะเดกไปที่จะเปนพ่อคนรึป่าว หรือความรักที่เชื่อกันมาตลอด
มันอาจจะเปนแค่ความหลงชั่วคราวสำหรับเค้า พอท้องมันก้อหมดไปเรื่อย ๆ
***สำหรับเราตอนนี้ ในสมองมันมีอยู่ 2 ทางให้เลือก คือกลับบ้านเลี้ยงลูกเองคนเดียว เลิกติดต่อไปเลย
กับอิกทางคืออยู่ต่อ ทนต่อไปเพื่อลูก ถ้าถามว่ายังรักเค้ามั้ย ยิ่งมีลูกมันก้อยิ่งรัก แต่ในเมื่ออะไร ๆ มันเปลี่ยนไปแล้ว
เราควรจะเลือกอะไร ?