หัวผมนี่ควันขึ้นเลยครับ ดูแบบรวดเดียวนะ หลังจากดองมานาน
ชอบมากแค่คอนเซ็บ ปรัชญา ความรัก ความแค้น บาป ผู้ที่ประสบความสำเร็จและไม่สำเร็จ เป็นต้น
ดูจบรอบแรกก็เอาแค่คอนเซ็บตรงนั้นก่อน ค่อยมาตามเก็บรายละเอียดรอบสอง
เรื่องนี้ใช้ภาพในเชิงเปรียบเทียบเยอะมาก ช่วงหลังๆหัวผมเริ่มไม่รับ+ง่วงด้วย เอาแค่เนื้อเรื่องก็พอค่อยมาตามเก็บทีหลัง
ขนาดตอนจบยังต้องให้คนดูคิดเองอีก(ฮา)
ประเด็นที่ผมสนใจที่สุดในเรื่องนี้ก็คือบาปจากพ่อสู่ลูก ซึ่งในเรื่องตัวละครมีความคิดสมกับเป็นผู้ใหญ่มากๆ
และเล่นเอาซึ้งไปเลยกับความรักในครอบครัวทั้งของสามหน่อและตระกูลนัทสึเมะ
ฉากที่ฟินสุดถึงจะแค่แปปเดียวก็ตอนโชบอกรักก่อนจะกลายเป็นปุ๋ยไป

ส่วนตัวชอบเมะแนวนี้ มันใช้หัวเยอะดี  
ประมาณนี้แหละ ไปนอนแล้ว ราตรีสวัสดิ์