ก่อนอื่นขอเล่ารายละเอียดก่อนนะคะ
เราคบกับแฟนได้3ปีกว่าแล้วคะ เรารู้จักกันหลายสิบปีแล้วคะ ตอนแรกเคยคบกันแล้วเลิกกันตอนช่วงม.ต้น พอม.ปลายเรากับมาคบกันคะครั้งนี้รู้สึกอะไรๆก็ดีขึ้นค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราเรียนกันคนละจังหวัดด้วยคะ ตัวแฟนเราเรียนโรงเรียนประจำนะคะส่วนเราไปกับบ้านปกติ โทรศัพท์ก็แทบไม่ได้คุยกันคะแต่เรารู้สึกดีมากกับชีวิตตอนนั้น
เข้าเรียนเลยละกันนะคะพอเราเข้ามหาลัยเรามาเรียนในกรุงเทพเหมือนกัน อยู่ใกล้กันมากขึ้นแต่ไม่ค่อยเจอกันหรอกนะเพราะช่วงแรกๆเราอยู่บ้าน พอเทอมสองเราย้ายมาอยู่หอเพราะสะดวกกว่าบ้านเพราะต้องเดินทางไกลอีกทั้งเป็นบ้านของญาติห่างๆด้วยคะ
พอย้ายมาก็เจอกันบ่อยขึ้นคะเลยได้รู้ว่าแฟนเราติดเพื่อนมาก อยู่กับเพื่อนแทบจะตลอดเวลา ขนาดอยู่ใกล้ๆกันยังไม่ค่อยได้คุยกันเลย เวลาอยากไปไหน กินอะไร ถ้าเค้านัดหรือไม่ว่าเราเป็นคนนัดก็ตอน มักมีเหตุเกินคะนอนจนลืมนัดลืมเวลา(เพราะอยู่กับเพื่อนแทบไม่ได้นอนเลยนอนตอนเช้าๆตื่นทีก็ทุ่มสองทุ่ม)
จากเหตุการณ์พวกนั้นทำให้เราไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด เหมือนคนที่ไม่มีแฟนเลย กินข้าวคนเดียว แทบจะตลอดเลย แต่มีเพื่อนเยอะเลยไม่เหงาเท่าไร
อยากรู้จังมีใครเป็นเหมือนเราบ้าง
เคยไปไหนคนเดียวปล่อยๆบ้างคะทั้งๆที่มีแฟน
เราคบกับแฟนได้3ปีกว่าแล้วคะ เรารู้จักกันหลายสิบปีแล้วคะ ตอนแรกเคยคบกันแล้วเลิกกันตอนช่วงม.ต้น พอม.ปลายเรากับมาคบกันคะครั้งนี้รู้สึกอะไรๆก็ดีขึ้นค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราเรียนกันคนละจังหวัดด้วยคะ ตัวแฟนเราเรียนโรงเรียนประจำนะคะส่วนเราไปกับบ้านปกติ โทรศัพท์ก็แทบไม่ได้คุยกันคะแต่เรารู้สึกดีมากกับชีวิตตอนนั้น
เข้าเรียนเลยละกันนะคะพอเราเข้ามหาลัยเรามาเรียนในกรุงเทพเหมือนกัน อยู่ใกล้กันมากขึ้นแต่ไม่ค่อยเจอกันหรอกนะเพราะช่วงแรกๆเราอยู่บ้าน พอเทอมสองเราย้ายมาอยู่หอเพราะสะดวกกว่าบ้านเพราะต้องเดินทางไกลอีกทั้งเป็นบ้านของญาติห่างๆด้วยคะ
พอย้ายมาก็เจอกันบ่อยขึ้นคะเลยได้รู้ว่าแฟนเราติดเพื่อนมาก อยู่กับเพื่อนแทบจะตลอดเวลา ขนาดอยู่ใกล้ๆกันยังไม่ค่อยได้คุยกันเลย เวลาอยากไปไหน กินอะไร ถ้าเค้านัดหรือไม่ว่าเราเป็นคนนัดก็ตอน มักมีเหตุเกินคะนอนจนลืมนัดลืมเวลา(เพราะอยู่กับเพื่อนแทบไม่ได้นอนเลยนอนตอนเช้าๆตื่นทีก็ทุ่มสองทุ่ม)
จากเหตุการณ์พวกนั้นทำให้เราไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด เหมือนคนที่ไม่มีแฟนเลย กินข้าวคนเดียว แทบจะตลอดเลย แต่มีเพื่อนเยอะเลยไม่เหงาเท่าไร
อยากรู้จังมีใครเป็นเหมือนเราบ้าง