สวัสดีค่ะ พอดีเรามีเรื่องอยากจะปรึกษาน่ะ เราอยากรู้ว่าผู้ชายที่เราคุยอยู่นี้เค้าคิดยังไงกะเรากันแน่ เราควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือว่าอยู่แบบนี้ต่อไป
ก่อนอื่นฉันต้องบอกก่อนนะค่ะ เราอยู่ปี3 เราไม่ได้เป็นสวยหรือดีอะไร (เพื่อนบอกว่าเราสวย น่ารัก เพียงแค่ว่าเราสูงโครงสร้างใหญ่แค่นั้น) เราเป็นคนอัธยาศัยดี คุยสนุก ยิ้มเก่ง เป็นตัวของตัวเองสูง ไม่ค่อยแคร์ใครนอกจากวงที่ไปด้วย ไม่ได้ดีมากแต่ไม่เคยทิ้งการเรียน ชอบเที่ยว ดื่อมไปเรื่อย เรื่องผู้ชายก็นะ เคยๆ มีทั้งแบบรักแล้วก็ขำๆขั้นเวลา แต่เราก็ไม่ได้ง่ายไปหมดหรอกนะ เราคัดมาก แล้วเราก็เซ๊ฟตัวเองอย่างดี ตรวจโรคตลอด ก็ไม่เกิน10 คนหรอก โสดมาเป็นปีก่อนเจอผู้ชายคนนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่าฉันไปกินข้าวกับพี่สาวสนิทพอกินเสร็จเลยหาที่จะไปนั่งดื่มต่อตามปกติ พอดีแฟนเก่าแกสมัยมัธยมเห็นเช็คอินเลยทักมาว่าอยากเจอแกก็เลยไปหาฉันก็ติดสอยห้อยตามไปแหละเป็นปกติ พี่ก็แนะนนำให้รู้จะกกะเพื่อนแล้วก็เพื่อนของเพื่อนฉันก็ไม่อะไรก็ดื่มๆกินกับแกล้มไปเรื่อยพี่สาวฉันก็เม้าท์มอยไปเรื่อย สักพักเพื่อนของแฟนพี่เลยทักว่าชนหน่อยกินอย่างเดียวเลยนะ ฉันก็เลยยกแก้วขึ้นไปชนพร้อมกับเงยหน้าขึ้น จังหวะนั้นแหล่ะ ฉันนี้คิดว่าโลกนี้หยุดหมุนเลย คือแบบหัวใจเต้นแรงมาก หน้านี้ร้อนนนน ร้อนไปทั้งตัว แก้มก็เหมือนจะแตก หัวนี้เป็นว่างๆท้องก็โล่งยังกะไม่ได้กินอะไรมานานทั้งๆที่กินตลอดเป็นแบบคล้ายๆมีไรในท้องจะอ้วกแบบเวียนหัวอ่ะ จะเป็นลมแขนนี้หมดแรงเลย (มันดูเวอร์มากเลยใช่ไหมฉันเองก็คิดแต่มันรู้สึกจริงๆแล้วก็ไม่ลืมด้วย) วินาทีนั้นพี่เขายิ้มหวานมาก พี่เขาหน้าตาธรรมดา แต่น่ารัก จัดฟัน ใส่แว่น ใส่หมวกแก๊ป พูดเพราะ ฉันคิดแค่ว่าทำยังไงน่าถึงจะได้พี่คนนี้เป็นแฟน ฉันเองก็ได้แต่นั่งคิดไปเรื่อย ส่วนพี่สาวฉันก็ชงมากเลยให้ไปนั่งข้างๆกันฉันยิ่งเขิลเข้าไปใหญ่ยกเหล้าอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเมาเลลยมันร้อนหน้าร้อนตัวหัวใจเต้นเร็วมากกว่าเราก็คุยกันไปเรื่อยๆแหล่ะ พี่เขาเรียนวิศวะ ปีเปอร์เพราะติดอยู่5ตัวเลยจบช้า เราก็คุยกันไปเรื่อยๆต่างคนต่างเขิล พี่เขาก็บอกว่าไม่เคยนั่งแบบนี้หรือคุยแบบนี้กับใครเลย เขิลมาก พี่เขาก็ยิ้ม อย่าถามว่าฉันเป็นไงแทบละลายดูใกล้ๆยิ่งน่ารัก พอถึงเวลากลับพี่เขาเลยขออาสาไปส่ง ฉันเองก็ให้ไปก็เดาๆออกนะ แต่แบบชอบ!!!!! พอถึงห้องก็ตามคิดแหล่ะ (พี่เขาขอก่อนค่อยทำ)ไม่ได้ง่ายนะหรือว่านี่แหล่ะที่ว่าง่ายแต่ฉันจำได้รู้เรื่อง ง่ายๆก็สมยอมแหล่ะ==" พอหลังจากนั้น 3 วันเราค่อยได้คุยกันอีกเพราะว่าไม่รู้จะติดต่อกันทางไหน เบอร์ก็ไม่มี ไลน์ก็ไม่ได้ขอเพราะแบตหมดทั้งคู่ พี่แกทักมาก่อนคำแรกเลย ขอโทษนะที่ทำไม่ดีแบบนั้น แล้วก็บอกว่ากว่าจะตามหาเจอไปค้นหาเพื่อนของเพื่อนอีกที ไอ้เราก็ตอบไปไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้จักเฟสพี่แกก่อนอีกแต่ไม่แอดไปเฉยๆรอดูอยู่ว่าแกจะทำไงต่อ ^^ เลยรอแกแอดมา เราก็คุยกันเรื่อยๆอ่า มีไลน์บ้าง โทรบ้างนานๆที แต่ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหนไม่เคยบอกหรอก ไม่เคยทักมาก่อนด้วย คุยกันมาเรื่อยๆได้สั้ก2เดือนนี่แหล่ะเจอกัน 4,5ครั้งก็มาแค่ตอนเมาแล้วก็นั้นแหล่ะ เราเลยขอขึ้นสถานะแกก็ไม่ขึ้น แกบอกขอคุยแบบนี้ไปก่อนในนั้นมีแต่ครอบครักับญาติๆเท่านั้น ฉันเองนี้เหว่อไปเลยหน้านี่แตกเป็นเสี่ยงๆเลยทั้งหมดเราคิดไปเองหรอ วันต่อมาเราก็เลยไปดื่มเราก็เมาแหล่ะพี่แกเลยไปหาที่ร้านแล้วก็ไปเอาเรากลับห้อง เราเลยว่าจะไปหาเพื่อนอีกแกเลยบอกไปก็ไปสิ ไอ้คนนั้นมันเป็นใครไหนบอกซิ ไปอีกก็เรียกรถ รพ.ไปด้วยแล้วกัน ฉันได้ยินนี่ถึงกับอึ่งไม่คิดว่าแกจะพูดแบบนี้ พี่แกหายใจแรงมาก เราเลยปี้ดเลย ถามไปตรงๆว่าคิดยังไงกับเรา ทำแบบนี้ทำไม ไม่รักไม่ชอบก็ปล่อยกันไปสิ ฉันเลยถามว่าเคยรักคิดถึงกันไหม รักกันไหม พร้อมร้องไห้ไปด้วย พี่แกตอบพร้อมกับน้ำตาที่ไหลว่า ขอโทษที่เขามันนิสัยไม่ดี อย่าร้องน่ะ เขามันเป็นแบบนี้แหล่ะ ขอโทษนะครับแล้วก็กอดไว้ จากวันนั้นก็เหมือนจะดีนะ แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็ยังเป็นฉันที่ทักที่ถาม ที่โทรหาบ้างนานๆทีก็คุยกันไปมีคำแทน ว่า เค้าว่า ตะเอง พอได้สักพักฉันก็ถามไปอีกให้พี่สาวคุยให้ คือชักแม่น้ำทั้ง5อ่ะพี่เราคุย พี่แกก็บอกแค่ว่ารู้สึกดีด้วย ขอโทษนะเค้าว่าหยุดไว้แค่นี้จะดีกว่า แต่พอพี่เขามาพูดกับฉันก็พูดปกติดีนะเหมือนไม่ได้พูดไรกะพี่สาวฉันเลย ฉันไม่ไหวฉันเลยว่าพอก็พอ จังหวะนั้นมีคนมาจีบฉันพอดีฉันเลยขึ้นคบกะคนนั้นเลยแบบหล่อ กล้า บ้านรวย เอาใจเก่ง คบไปได้เดือนหนึ่งมันไม่โอเคฉันเลยเลิกเพราะคิดว่าลืมพี่แกไม่ได้แน่ๆแค่คบน่ะ ยังไม่ได้มีอะไรกัน จะมีหน้าพี่แกก็ลอยมาฉันเองเลยทักพี่เขาไป พี่แกก็ถามว่าเป็นไงบ้าง ก็เลยบอกว่าเหงา แกก็บอกให้โทรหาแฟน ทักหาแฟนสิ ฉันเลยบอกว่าเลิกกันแล้วแกก็ปลอบใจใหญ่เลย แต่ฉันก็ไม่ได้เป็นไรดีใจต่างหากที่พี่เขาคุยดวยสนใจ ก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง ตกเย็นมาพี่แกก็เลยมาหา ก็มาแบบกินเหล้าแล้ามาอีกตามเคยแหล่ะ พอมาแกก็ยิ้ม แล้วก็ถามว่าทำไร ฉันเห็นหน้าอย่างแรกเลยที่รู้สึก ฉันกอดเขาไว้ แกก็กอดคืนแล้วถามว่าเป็นไร เลยตอบไปว่าเปล่า พี่แกเลยบอกไม่ตอลกลับน่ะ ฉันเลยบอกว่าคิดถึง คิดถึงมาก พี่แกก็บอกใช่หรอ กอดถูกคนเปล่า หุ้นแบบนี้หรอ ไม่มีกล้ามน่าาา แบบแหย่ๆอ่า ฉันก็บอกว่าใช่ คนนี้แหล่ะ อ้อมกอดแบบนี้แหล่ะ แกก็บอกไม่ใช่ม้าง ฉันก็เงียบแกก็พูดอีก ฉันก็เงียบกอดอย่างเดียว แกเลยบอกนี่งอลใช่ไหม นอยใช่เปล่า แกก็มาแกล้งมาแหย่ ฉันเลยอดยิ้มไม่ได้พี่แกก็บอกไม่ง้อนะไม่เคยง้อใคร ง้อไม่เป็น แกเลยถามว่าคิดถึงไหมที่ผ่านมา ฉันก็ตอบคิดถึงตลอด ฉันเลยถามกลับคืน คิดถึงไหม แกตอบว่า ไม่บอกแล้วก็ยิ้มหันหน้าหนี ถามว่ารักไหมแกก็บอกไม่บอก อย่ามาถามซ่ะให้ยาก ฉันเลยเงียบอีก สั้กพักก็เลยถามว่าคิดถึงไหมเอาจริงๆๆ แกตอบกลับมาว่า ก็มาหานี้ไง เลยถามต่อว่ารักไหมสรุป แกตอบว่าไม่บอกแล้วแกก็จูบ หลังจากวันนั้นมากก็คุยกันมากขึ้นแต่ก็ไม่มีหรอกมาหา มาพาไปกินข้าวก็คุยแค่ในไลน์ เจอกันที่ร้านเหล้าบอกให้มาชนแกก็ไม่ อาย แกก็ไม่มา ฉันก็ทักไปวันเว้นวันเพราะรอแกทักแต่แกไม่ทักเลยทักเพราะว่าคิดถึง ทุกครั้งที่แกเมาแกจะโทรหา แต่หลังๆมาฉันหลับไม่ได้รับฉันเลยเอาไปแกล้งถามว่าเมื่อคืนโทรมาทำไมแกบอกขอโทษครับที่รบกวน ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดยังไงทำไมถึงโทรหา เลยถามว่าจะมาหาหรอแกก็ตอบว่าไม่เลยไม่คิดจะไปหาเลย ฉะนนี่อึ้งไป3วิ เลยไม่พูดอะไรต่อ พอหลายวันต่อมาฉันไปเลี้ยงสายที่ร้าเดียวกันกับแก แกเลยทักมา ฉันเห็นอยู่แต่ทำท่าไม่เห็นแกเลยตะโกนเรียกชื่อฉัน ฉันเลยบอกว่าแป้ป จากนั้นฉันก็ทำเป็นลืมเป็นไม่สนใจ สนุกกะเพื่อนไปพี่แกเลยตะโดกนเรียกอีก ฉันเลยไปหา พี่แกก็เลยชน แล้วเพื่อนแกก็เเซวว่าใคร แกก็เอาแต่ยิ้ม ก็คุยกัน ฉันเลยถามขึ้นขำว่าคิดถึงกันไหม แกก็เลยตอบมาว่า ไม่บอก อย่ามาถามซ่ะให้ยากเลย แต่มือนี่กอดไว้นะ แล้วแกก็จุ้ฟที่ปาก เพื่อนเลยมาชวนฉันกลับโต้ะ แล้วแกก็โทรหาอิกตามเคยแต่ฉันหลับไปแล้ว ในแชทบอกว่าขอบคุณนะที่มาหา ถึงมันจะเป็นเวลาแค่แป้ปเดียวก็เถอะ ขอบคุณมาก ฉันนี่ งง แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากเพราะอาการท่าทางวันต่อมาขอพี่แกก็เหมือนเดิม คุยกันไปเรื่อยๆ ฉํนนี่แหล่ะทั้กตลอด แกก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ฉันเลยหายไปเลย3วันแกก็ไปดื่ม ไปดูบอลกับเพื่อนแหล่ะ พอคืนวันที่4แกทักมาด้วยสติกเกอร์นั่งร้องไห้ แล้วบอกว่า รู้สึกแย่ ตื่นเช้ามาเลยมาถามว่าเป็นอะไร แกก็ไม่ตอบ ก็ทักก็ถามไปเรื่อย แกก็มาอ่านแล้วบอกว่าโทดทีนะคับพอดียุ่งๆอยู่ เมื่อคืนโดนจับ เมาแล้วขับ ตอนนั้นอยู่ในห้องขัง รู้สึกแย่เลยทักหา ตอนนี้กำลังจะไปเสียค่าปรับ แกกังวนมากเครียดมากด้วย ฉันเลยให้กำลังใจแล้วก็อยู่เป็นเพื่อนคุยตลอดทักตลอด ดีทที่แอลกอลล์ฮอลไม่เยอะมากเสียค่าปรับแล้วก็รอลงอาญาเฉยๆไม่ได้บำเพ็ญประโยนช์ แล้วแกก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนเป็นปกติ แล้ววันหนึ่งฉันก็เลยถามไปตรงๆๆว่าคิดยังไงกันแน่ ที่ผ่านมาไม่มีอะไรที่ทำให้แกรู้สึกดีบ้างเลยหรอ แกตอบกลับมาว่า ที่ผ่านมาพี่ก็รู้สึกดีด้วย แต่พี่ขอโทษพี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ ไม่ได้อยากทำให้เราเสียใจ แต่นิสัยพี่มันไม่ดี ไม่แคร์ใคร สนใจแค่ตัวเอง พี่เองตอนนี้พี่ไม่รู้เลยว่าพี่เกิดมาทำไม อะไรคืออนาคต ไม่มีอะไรเลย พี่ขอโทษจริงๆจากใจ ความรู้สึกฉันตอนนั้นฉันคิดว่าเฮ้ย พี่เขาเป็นแบบนี้ฉันจะทิ้งพี่เขาไว้คนเดียวไม่ได้ ฉันก็คุยต่อ แต่พี่แกก็ดีขึ้นนะ มีทักบางบอกบ้างว่าไปไหน กะใคร อยู่ไหน กลับเมื่อไหร่ บางทีก็ส่งรูปมาให้ดู ฉันก็อืม เริ่มดี แต่ก็ไม่มีวีแววว่าจะได้คบกัน แล้วฉันก็หายไป 3-4 วันพี่แกก็ไม่ทัก ฉันก็ไม่ทัก ฉันเลยไปดื่มกะเพื่อน เมาหน่อยเลยทักหา พี่แกเลยบอกถ่ายรูปให้ดูหน่อยฉันก็ถ่ายแกบอกถึงห้องก็บอกด้วย ถึงห้องฉันก็โทรบอกพี่แกเลยถามว่าใครมาส่ง ฉันก็บอกไปไม่ได้คิดอะไร ว่าเพื่อนผู้ชาย วันนี้มันจะมานอนด้วย มันลืมกุญแจเข้าห้อง พี่แกเลยบอกจะเอายังไง ฉันก็ตอบไปก็ให้นอน พี่แกเลยให้นอนจริงก็ถามไปถามมาอยู่ สุดท้ายแกก้บอกเอาตรงๆป่ะ เพื่อนผู้ชายมันมีตั้งเยอะมันไปนอนกับเพื่อนผู้ชายมันก็ได้ แกเลยตัดบทจะเอายังไงก็บอกหน่อยแล้วกัน ฉันเลยอืม ก็วางสายไปเลย พี่แกก็โทรกลับมาว่า สรุป ยังไง ?? ฉํนเลยถามว่าอะไร แกก็ว่า นอน หรือ ไม่นอน ฉันก็เลยแกล้งแกไปว่าสงสารเพื่อนอ่ะ แกเลยบอกให้นอนว่างั้น ฉันเลยตอบว่าไม่รู้ ฉันก็โสดน่ะ คิดไรมาก ดีซ่ะอีกเพื่อนรักเพื่อน แกก็เลยบอกตอบมา จะได้รู้ว่าเอามานอนด้วยหรือยังไง ฉันรำคาญเลยบอกไปว่าไม่ได้ให้มานอน แคร์แกอยู่ถึงพี่จะไม่ได้คิดไรมากกะเค้าก็ตาม พี่แกก็เลยหัวเราะแล้วบอกล็อคห้องดีๆๆแล้วนอนได้แล้ว มันดึกแล้ว นี่ก็จะนอนเหมือนกัน ตอนนั้นตี 3 ได้ ฉันถามว่าทำไรทำไมไม่นอนแกบอกอ่านสือพุ่งนี้มีสอบ ฉันก็อืม พอรุ้งเช้ามาฉันถามว่าไม่ได้ไปไหนหรอ แกก็บอกไม่ได้ไปไหน สรุปแกรอเมื่อคืนนี้ หรือเปล่าเดา แล้วก็คุยมาเรื่อยๆ พอฉันมีปัญหาพี่แกก็อยู่คุยด้วยจนสบายใจ วันหนึ่งฉันนอนไม่หลับฉันกลัวผีแกก็คุยเป็นเพื่อนจนหลับ เหมือนจะดี เหมือนจะรัก มีเค้า มีตะเอง ไปไหนมาไหนส่งรูปบอกมาหให้ดู แต่ก็เป็นฉันอีกแหล่ะที่ถามไปก่อน จนตอนนี้ ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไง ถามอะไรก็ไม่บอก บอกให้มาหา ชวนไปไหนก็ไม่ไป ทักไหมก็ไม่ได้ทัก 5เดือนแล้วที่รู้จักกัน ไม่เคยมีคำว่ารัก ว่าคิดถึง หรือเจอกันตอนที่ไม่เมาเลย พี่แกโทรหา3ครั้งได้ที่ไม่เมา ฉันสมควรต้องทำยังไง ต้องหยุดหรือเดินต่อ ฉันไม่รู้ฉันเดาอะไรไม่ได้เลย
#ฉันชอบและรักมากเพราะทุกครั้งที่เจอคือความรู้สึกเดียวกันกับเจอครั้งแรก แล้วพี่แกก็เป็นผู้ชายที่รักครอบครัวมากชอบอยู่บ้านไปไหนมาไหนกับครอบครรัวไม่ใช่ลูกแหง่ะ ออกเป็นเถื่อนๆซ่ะด้วยซ้ำ กล้าแสดงออกกับพ่อแม่ ญาติ ทุกๆคน ครอบครัวแกนี่ตลกชอบพูดหยอกล้อกัน ซึ่งฉันเองก็มีพี่ชายแต่ว่าไม่เป็นแบบนี้ ในเฟสมีแต่รูปครอบครัว ญาติๆเพื่อนที่สนิทมากๆ หรือพูดง่ายๆมีแต่คนที่สำคัญที่อยู่ในเฟสแก แสดงความรู้สึกส่วนมากมีแต่ฉันที่แสดงออก บอกว่ารักว่าคิดถึง ว่าชอบเพราะอย่างนู้นอย่างนี้ แกก็หัวเราะมาบ้าง ฉันเลยเป็นแบบนี้แหล่ะ
ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะที่อ่าน ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆเลยอยากระบาย คงไม่ว่าไรกันนะค่ะ เมื่อก่อนฉันเคยคิดนะว่าเรื่องแบบนี้มันไร้สาระมากแต่ตอนนี้เจอเข้ากับตัวเองนี้ สุดคำบรรยายเลยค่ะ
อยากรู้ว่าผู้ชายคนนี้เขาคิดยังไงกันแน่ ???
ก่อนอื่นฉันต้องบอกก่อนนะค่ะ เราอยู่ปี3 เราไม่ได้เป็นสวยหรือดีอะไร (เพื่อนบอกว่าเราสวย น่ารัก เพียงแค่ว่าเราสูงโครงสร้างใหญ่แค่นั้น) เราเป็นคนอัธยาศัยดี คุยสนุก ยิ้มเก่ง เป็นตัวของตัวเองสูง ไม่ค่อยแคร์ใครนอกจากวงที่ไปด้วย ไม่ได้ดีมากแต่ไม่เคยทิ้งการเรียน ชอบเที่ยว ดื่อมไปเรื่อย เรื่องผู้ชายก็นะ เคยๆ มีทั้งแบบรักแล้วก็ขำๆขั้นเวลา แต่เราก็ไม่ได้ง่ายไปหมดหรอกนะ เราคัดมาก แล้วเราก็เซ๊ฟตัวเองอย่างดี ตรวจโรคตลอด ก็ไม่เกิน10 คนหรอก โสดมาเป็นปีก่อนเจอผู้ชายคนนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่าฉันไปกินข้าวกับพี่สาวสนิทพอกินเสร็จเลยหาที่จะไปนั่งดื่มต่อตามปกติ พอดีแฟนเก่าแกสมัยมัธยมเห็นเช็คอินเลยทักมาว่าอยากเจอแกก็เลยไปหาฉันก็ติดสอยห้อยตามไปแหละเป็นปกติ พี่ก็แนะนนำให้รู้จะกกะเพื่อนแล้วก็เพื่อนของเพื่อนฉันก็ไม่อะไรก็ดื่มๆกินกับแกล้มไปเรื่อยพี่สาวฉันก็เม้าท์มอยไปเรื่อย สักพักเพื่อนของแฟนพี่เลยทักว่าชนหน่อยกินอย่างเดียวเลยนะ ฉันก็เลยยกแก้วขึ้นไปชนพร้อมกับเงยหน้าขึ้น จังหวะนั้นแหล่ะ ฉันนี้คิดว่าโลกนี้หยุดหมุนเลย คือแบบหัวใจเต้นแรงมาก หน้านี้ร้อนนนน ร้อนไปทั้งตัว แก้มก็เหมือนจะแตก หัวนี้เป็นว่างๆท้องก็โล่งยังกะไม่ได้กินอะไรมานานทั้งๆที่กินตลอดเป็นแบบคล้ายๆมีไรในท้องจะอ้วกแบบเวียนหัวอ่ะ จะเป็นลมแขนนี้หมดแรงเลย (มันดูเวอร์มากเลยใช่ไหมฉันเองก็คิดแต่มันรู้สึกจริงๆแล้วก็ไม่ลืมด้วย) วินาทีนั้นพี่เขายิ้มหวานมาก พี่เขาหน้าตาธรรมดา แต่น่ารัก จัดฟัน ใส่แว่น ใส่หมวกแก๊ป พูดเพราะ ฉันคิดแค่ว่าทำยังไงน่าถึงจะได้พี่คนนี้เป็นแฟน ฉันเองก็ได้แต่นั่งคิดไปเรื่อย ส่วนพี่สาวฉันก็ชงมากเลยให้ไปนั่งข้างๆกันฉันยิ่งเขิลเข้าไปใหญ่ยกเหล้าอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเมาเลลยมันร้อนหน้าร้อนตัวหัวใจเต้นเร็วมากกว่าเราก็คุยกันไปเรื่อยๆแหล่ะ พี่เขาเรียนวิศวะ ปีเปอร์เพราะติดอยู่5ตัวเลยจบช้า เราก็คุยกันไปเรื่อยๆต่างคนต่างเขิล พี่เขาก็บอกว่าไม่เคยนั่งแบบนี้หรือคุยแบบนี้กับใครเลย เขิลมาก พี่เขาก็ยิ้ม อย่าถามว่าฉันเป็นไงแทบละลายดูใกล้ๆยิ่งน่ารัก พอถึงเวลากลับพี่เขาเลยขออาสาไปส่ง ฉันเองก็ให้ไปก็เดาๆออกนะ แต่แบบชอบ!!!!! พอถึงห้องก็ตามคิดแหล่ะ (พี่เขาขอก่อนค่อยทำ)ไม่ได้ง่ายนะหรือว่านี่แหล่ะที่ว่าง่ายแต่ฉันจำได้รู้เรื่อง ง่ายๆก็สมยอมแหล่ะ==" พอหลังจากนั้น 3 วันเราค่อยได้คุยกันอีกเพราะว่าไม่รู้จะติดต่อกันทางไหน เบอร์ก็ไม่มี ไลน์ก็ไม่ได้ขอเพราะแบตหมดทั้งคู่ พี่แกทักมาก่อนคำแรกเลย ขอโทษนะที่ทำไม่ดีแบบนั้น แล้วก็บอกว่ากว่าจะตามหาเจอไปค้นหาเพื่อนของเพื่อนอีกที ไอ้เราก็ตอบไปไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้จักเฟสพี่แกก่อนอีกแต่ไม่แอดไปเฉยๆรอดูอยู่ว่าแกจะทำไงต่อ ^^ เลยรอแกแอดมา เราก็คุยกันเรื่อยๆอ่า มีไลน์บ้าง โทรบ้างนานๆที แต่ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหนไม่เคยบอกหรอก ไม่เคยทักมาก่อนด้วย คุยกันมาเรื่อยๆได้สั้ก2เดือนนี่แหล่ะเจอกัน 4,5ครั้งก็มาแค่ตอนเมาแล้วก็นั้นแหล่ะ เราเลยขอขึ้นสถานะแกก็ไม่ขึ้น แกบอกขอคุยแบบนี้ไปก่อนในนั้นมีแต่ครอบครักับญาติๆเท่านั้น ฉันเองนี้เหว่อไปเลยหน้านี่แตกเป็นเสี่ยงๆเลยทั้งหมดเราคิดไปเองหรอ วันต่อมาเราก็เลยไปดื่มเราก็เมาแหล่ะพี่แกเลยไปหาที่ร้านแล้วก็ไปเอาเรากลับห้อง เราเลยว่าจะไปหาเพื่อนอีกแกเลยบอกไปก็ไปสิ ไอ้คนนั้นมันเป็นใครไหนบอกซิ ไปอีกก็เรียกรถ รพ.ไปด้วยแล้วกัน ฉันได้ยินนี่ถึงกับอึ่งไม่คิดว่าแกจะพูดแบบนี้ พี่แกหายใจแรงมาก เราเลยปี้ดเลย ถามไปตรงๆว่าคิดยังไงกับเรา ทำแบบนี้ทำไม ไม่รักไม่ชอบก็ปล่อยกันไปสิ ฉันเลยถามว่าเคยรักคิดถึงกันไหม รักกันไหม พร้อมร้องไห้ไปด้วย พี่แกตอบพร้อมกับน้ำตาที่ไหลว่า ขอโทษที่เขามันนิสัยไม่ดี อย่าร้องน่ะ เขามันเป็นแบบนี้แหล่ะ ขอโทษนะครับแล้วก็กอดไว้ จากวันนั้นก็เหมือนจะดีนะ แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็ยังเป็นฉันที่ทักที่ถาม ที่โทรหาบ้างนานๆทีก็คุยกันไปมีคำแทน ว่า เค้าว่า ตะเอง พอได้สักพักฉันก็ถามไปอีกให้พี่สาวคุยให้ คือชักแม่น้ำทั้ง5อ่ะพี่เราคุย พี่แกก็บอกแค่ว่ารู้สึกดีด้วย ขอโทษนะเค้าว่าหยุดไว้แค่นี้จะดีกว่า แต่พอพี่เขามาพูดกับฉันก็พูดปกติดีนะเหมือนไม่ได้พูดไรกะพี่สาวฉันเลย ฉันไม่ไหวฉันเลยว่าพอก็พอ จังหวะนั้นมีคนมาจีบฉันพอดีฉันเลยขึ้นคบกะคนนั้นเลยแบบหล่อ กล้า บ้านรวย เอาใจเก่ง คบไปได้เดือนหนึ่งมันไม่โอเคฉันเลยเลิกเพราะคิดว่าลืมพี่แกไม่ได้แน่ๆแค่คบน่ะ ยังไม่ได้มีอะไรกัน จะมีหน้าพี่แกก็ลอยมาฉันเองเลยทักพี่เขาไป พี่แกก็ถามว่าเป็นไงบ้าง ก็เลยบอกว่าเหงา แกก็บอกให้โทรหาแฟน ทักหาแฟนสิ ฉันเลยบอกว่าเลิกกันแล้วแกก็ปลอบใจใหญ่เลย แต่ฉันก็ไม่ได้เป็นไรดีใจต่างหากที่พี่เขาคุยดวยสนใจ ก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง ตกเย็นมาพี่แกก็เลยมาหา ก็มาแบบกินเหล้าแล้ามาอีกตามเคยแหล่ะ พอมาแกก็ยิ้ม แล้วก็ถามว่าทำไร ฉันเห็นหน้าอย่างแรกเลยที่รู้สึก ฉันกอดเขาไว้ แกก็กอดคืนแล้วถามว่าเป็นไร เลยตอบไปว่าเปล่า พี่แกเลยบอกไม่ตอลกลับน่ะ ฉันเลยบอกว่าคิดถึง คิดถึงมาก พี่แกก็บอกใช่หรอ กอดถูกคนเปล่า หุ้นแบบนี้หรอ ไม่มีกล้ามน่าาา แบบแหย่ๆอ่า ฉันก็บอกว่าใช่ คนนี้แหล่ะ อ้อมกอดแบบนี้แหล่ะ แกก็บอกไม่ใช่ม้าง ฉันก็เงียบแกก็พูดอีก ฉันก็เงียบกอดอย่างเดียว แกเลยบอกนี่งอลใช่ไหม นอยใช่เปล่า แกก็มาแกล้งมาแหย่ ฉันเลยอดยิ้มไม่ได้พี่แกก็บอกไม่ง้อนะไม่เคยง้อใคร ง้อไม่เป็น แกเลยถามว่าคิดถึงไหมที่ผ่านมา ฉันก็ตอบคิดถึงตลอด ฉันเลยถามกลับคืน คิดถึงไหม แกตอบว่า ไม่บอกแล้วก็ยิ้มหันหน้าหนี ถามว่ารักไหมแกก็บอกไม่บอก อย่ามาถามซ่ะให้ยาก ฉันเลยเงียบอีก สั้กพักก็เลยถามว่าคิดถึงไหมเอาจริงๆๆ แกตอบกลับมาว่า ก็มาหานี้ไง เลยถามต่อว่ารักไหมสรุป แกตอบว่าไม่บอกแล้วแกก็จูบ หลังจากวันนั้นมากก็คุยกันมากขึ้นแต่ก็ไม่มีหรอกมาหา มาพาไปกินข้าวก็คุยแค่ในไลน์ เจอกันที่ร้านเหล้าบอกให้มาชนแกก็ไม่ อาย แกก็ไม่มา ฉันก็ทักไปวันเว้นวันเพราะรอแกทักแต่แกไม่ทักเลยทักเพราะว่าคิดถึง ทุกครั้งที่แกเมาแกจะโทรหา แต่หลังๆมาฉันหลับไม่ได้รับฉันเลยเอาไปแกล้งถามว่าเมื่อคืนโทรมาทำไมแกบอกขอโทษครับที่รบกวน ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดยังไงทำไมถึงโทรหา เลยถามว่าจะมาหาหรอแกก็ตอบว่าไม่เลยไม่คิดจะไปหาเลย ฉะนนี่อึ้งไป3วิ เลยไม่พูดอะไรต่อ พอหลายวันต่อมาฉันไปเลี้ยงสายที่ร้าเดียวกันกับแก แกเลยทักมา ฉันเห็นอยู่แต่ทำท่าไม่เห็นแกเลยตะโกนเรียกชื่อฉัน ฉันเลยบอกว่าแป้ป จากนั้นฉันก็ทำเป็นลืมเป็นไม่สนใจ สนุกกะเพื่อนไปพี่แกเลยตะโดกนเรียกอีก ฉันเลยไปหา พี่แกก็เลยชน แล้วเพื่อนแกก็เเซวว่าใคร แกก็เอาแต่ยิ้ม ก็คุยกัน ฉันเลยถามขึ้นขำว่าคิดถึงกันไหม แกก็เลยตอบมาว่า ไม่บอก อย่ามาถามซ่ะให้ยากเลย แต่มือนี่กอดไว้นะ แล้วแกก็จุ้ฟที่ปาก เพื่อนเลยมาชวนฉันกลับโต้ะ แล้วแกก็โทรหาอิกตามเคยแต่ฉันหลับไปแล้ว ในแชทบอกว่าขอบคุณนะที่มาหา ถึงมันจะเป็นเวลาแค่แป้ปเดียวก็เถอะ ขอบคุณมาก ฉันนี่ งง แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากเพราะอาการท่าทางวันต่อมาขอพี่แกก็เหมือนเดิม คุยกันไปเรื่อยๆ ฉํนนี่แหล่ะทั้กตลอด แกก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ฉันเลยหายไปเลย3วันแกก็ไปดื่ม ไปดูบอลกับเพื่อนแหล่ะ พอคืนวันที่4แกทักมาด้วยสติกเกอร์นั่งร้องไห้ แล้วบอกว่า รู้สึกแย่ ตื่นเช้ามาเลยมาถามว่าเป็นอะไร แกก็ไม่ตอบ ก็ทักก็ถามไปเรื่อย แกก็มาอ่านแล้วบอกว่าโทดทีนะคับพอดียุ่งๆอยู่ เมื่อคืนโดนจับ เมาแล้วขับ ตอนนั้นอยู่ในห้องขัง รู้สึกแย่เลยทักหา ตอนนี้กำลังจะไปเสียค่าปรับ แกกังวนมากเครียดมากด้วย ฉันเลยให้กำลังใจแล้วก็อยู่เป็นเพื่อนคุยตลอดทักตลอด ดีทที่แอลกอลล์ฮอลไม่เยอะมากเสียค่าปรับแล้วก็รอลงอาญาเฉยๆไม่ได้บำเพ็ญประโยนช์ แล้วแกก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนเป็นปกติ แล้ววันหนึ่งฉันก็เลยถามไปตรงๆๆว่าคิดยังไงกันแน่ ที่ผ่านมาไม่มีอะไรที่ทำให้แกรู้สึกดีบ้างเลยหรอ แกตอบกลับมาว่า ที่ผ่านมาพี่ก็รู้สึกดีด้วย แต่พี่ขอโทษพี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ ไม่ได้อยากทำให้เราเสียใจ แต่นิสัยพี่มันไม่ดี ไม่แคร์ใคร สนใจแค่ตัวเอง พี่เองตอนนี้พี่ไม่รู้เลยว่าพี่เกิดมาทำไม อะไรคืออนาคต ไม่มีอะไรเลย พี่ขอโทษจริงๆจากใจ ความรู้สึกฉันตอนนั้นฉันคิดว่าเฮ้ย พี่เขาเป็นแบบนี้ฉันจะทิ้งพี่เขาไว้คนเดียวไม่ได้ ฉันก็คุยต่อ แต่พี่แกก็ดีขึ้นนะ มีทักบางบอกบ้างว่าไปไหน กะใคร อยู่ไหน กลับเมื่อไหร่ บางทีก็ส่งรูปมาให้ดู ฉันก็อืม เริ่มดี แต่ก็ไม่มีวีแววว่าจะได้คบกัน แล้วฉันก็หายไป 3-4 วันพี่แกก็ไม่ทัก ฉันก็ไม่ทัก ฉันเลยไปดื่มกะเพื่อน เมาหน่อยเลยทักหา พี่แกเลยบอกถ่ายรูปให้ดูหน่อยฉันก็ถ่ายแกบอกถึงห้องก็บอกด้วย ถึงห้องฉันก็โทรบอกพี่แกเลยถามว่าใครมาส่ง ฉันก็บอกไปไม่ได้คิดอะไร ว่าเพื่อนผู้ชาย วันนี้มันจะมานอนด้วย มันลืมกุญแจเข้าห้อง พี่แกเลยบอกจะเอายังไง ฉันก็ตอบไปก็ให้นอน พี่แกเลยให้นอนจริงก็ถามไปถามมาอยู่ สุดท้ายแกก้บอกเอาตรงๆป่ะ เพื่อนผู้ชายมันมีตั้งเยอะมันไปนอนกับเพื่อนผู้ชายมันก็ได้ แกเลยตัดบทจะเอายังไงก็บอกหน่อยแล้วกัน ฉันเลยอืม ก็วางสายไปเลย พี่แกก็โทรกลับมาว่า สรุป ยังไง ?? ฉํนเลยถามว่าอะไร แกก็ว่า นอน หรือ ไม่นอน ฉันก็เลยแกล้งแกไปว่าสงสารเพื่อนอ่ะ แกเลยบอกให้นอนว่างั้น ฉันเลยตอบว่าไม่รู้ ฉันก็โสดน่ะ คิดไรมาก ดีซ่ะอีกเพื่อนรักเพื่อน แกก็เลยบอกตอบมา จะได้รู้ว่าเอามานอนด้วยหรือยังไง ฉันรำคาญเลยบอกไปว่าไม่ได้ให้มานอน แคร์แกอยู่ถึงพี่จะไม่ได้คิดไรมากกะเค้าก็ตาม พี่แกก็เลยหัวเราะแล้วบอกล็อคห้องดีๆๆแล้วนอนได้แล้ว มันดึกแล้ว นี่ก็จะนอนเหมือนกัน ตอนนั้นตี 3 ได้ ฉันถามว่าทำไรทำไมไม่นอนแกบอกอ่านสือพุ่งนี้มีสอบ ฉันก็อืม พอรุ้งเช้ามาฉันถามว่าไม่ได้ไปไหนหรอ แกก็บอกไม่ได้ไปไหน สรุปแกรอเมื่อคืนนี้ หรือเปล่าเดา แล้วก็คุยมาเรื่อยๆ พอฉันมีปัญหาพี่แกก็อยู่คุยด้วยจนสบายใจ วันหนึ่งฉันนอนไม่หลับฉันกลัวผีแกก็คุยเป็นเพื่อนจนหลับ เหมือนจะดี เหมือนจะรัก มีเค้า มีตะเอง ไปไหนมาไหนส่งรูปบอกมาหให้ดู แต่ก็เป็นฉันอีกแหล่ะที่ถามไปก่อน จนตอนนี้ ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไง ถามอะไรก็ไม่บอก บอกให้มาหา ชวนไปไหนก็ไม่ไป ทักไหมก็ไม่ได้ทัก 5เดือนแล้วที่รู้จักกัน ไม่เคยมีคำว่ารัก ว่าคิดถึง หรือเจอกันตอนที่ไม่เมาเลย พี่แกโทรหา3ครั้งได้ที่ไม่เมา ฉันสมควรต้องทำยังไง ต้องหยุดหรือเดินต่อ ฉันไม่รู้ฉันเดาอะไรไม่ได้เลย
#ฉันชอบและรักมากเพราะทุกครั้งที่เจอคือความรู้สึกเดียวกันกับเจอครั้งแรก แล้วพี่แกก็เป็นผู้ชายที่รักครอบครัวมากชอบอยู่บ้านไปไหนมาไหนกับครอบครรัวไม่ใช่ลูกแหง่ะ ออกเป็นเถื่อนๆซ่ะด้วยซ้ำ กล้าแสดงออกกับพ่อแม่ ญาติ ทุกๆคน ครอบครัวแกนี่ตลกชอบพูดหยอกล้อกัน ซึ่งฉันเองก็มีพี่ชายแต่ว่าไม่เป็นแบบนี้ ในเฟสมีแต่รูปครอบครัว ญาติๆเพื่อนที่สนิทมากๆ หรือพูดง่ายๆมีแต่คนที่สำคัญที่อยู่ในเฟสแก แสดงความรู้สึกส่วนมากมีแต่ฉันที่แสดงออก บอกว่ารักว่าคิดถึง ว่าชอบเพราะอย่างนู้นอย่างนี้ แกก็หัวเราะมาบ้าง ฉันเลยเป็นแบบนี้แหล่ะ
ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะที่อ่าน ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆเลยอยากระบาย คงไม่ว่าไรกันนะค่ะ เมื่อก่อนฉันเคยคิดนะว่าเรื่องแบบนี้มันไร้สาระมากแต่ตอนนี้เจอเข้ากับตัวเองนี้ สุดคำบรรยายเลยค่ะ