ชั้นไมีโอกาสคุยกับเพื่อนคนนึง ซึ่งมันเป็นเรื่องบังเอิญมาก ทั้งที่เราเจอกันบ่อย แต่ไม่เคยคุยกัน วันที่เราเจอกัน ผู้ชายคนนั้นก็ฝากให้เพื่อนมาบอกว่าชอบ อยากคุยด้วย จนเรามีโอกาสได้คุยกัน เราคุยกันง่าย สนิทกันเร็ว แต่เราห่างกันเพราะวันที่เราได้คุยกันแล้ว เป็นวันที่เค้าต้องกลับค่ายทหาร แต่เราก็คุยกันทุกวัน ประมาณ 10 วันได้ แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป อยู่ดีๆเค้าก็หายไปแบบดื้อๆ ไม่ตอบรับใดๆ ไม่รับโทรศัพท์ไม่โทรกลับ เฟส ไลน์ อ่านนะ แต่ไม่ตอบ ยอมรับว่าก็เสียใจที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นเพราะอะไร ทุกอย่างมันมืดมาก มันหาคำตอบไม่ได้แต่มันก็ผ่านไปแบบงงๆ เกือบอาทิตย์ จนเค้าแพ้ใจตัวเอง แล้วเราก็กลับมาคุยกนอีกครั้ง ชั้นรู้คำตอบที่เค้าหายไป มันไม่ได้มีอะไร แต่แค่เค้าคิดไปเองว่ากลัวว่าชั้นจะรอ จะทนไม่ได้ในวันที่เราต้องห่างกัน ในช่วงที่เค้าเป็นทหาร เค้าเลยตัดสินใจ ตัดใจตั้งแต่ตอนนี้ แล้วทุกอย่างก็กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง มันสวยงามมาก เราสร้างฝัน สร้างความสุขเล็กๆ ที่เราห่างกัน ด้วยการคุยกันทุกวัน ให้กำลังใจ และเข้าใจ เพราะรู้ว่าเค้าเป็นทหารมันเหนื่อย จนถึงวันที่เค้ากำลังกลับมาเพื่อจะเจอกันอีกครั้ง ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี กลับมาถึงบ้านก็ยังโทรมาบอกว่ากำลังรอแม่มารับ ...
เช้าวันรุ่งขึ้น ความฝันที่เราสร้างไว้ด้วยกันก็มืดมิดอีกครั้ง เมื่อการหายไปของเค้ามันกลับมาอีกแล้ว มันเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรกที่เค้าหายไป ชั้นคิดเสมอว่าเค้าคงเหนื่อยนะ กลับมาบ้านแค่ 10 วันคงอยากอยู่กับพ่อแม่ เพื่อนฝูง ก็พยายามคิด เข้าใจว่าคงเป็นเช่นนั้น
....แต่มันกลับไม่ใช่ เพราะจนวันนี้เค้าก็ไม่เคยติดต่ออะไรกลับมา โทรให้ตายก็ไม่รับ ไม่ตัดสายนะ ไม่ปิดเครื่อง ไม่บล็อกเบอร์ ยังเล่นเฟส เล่นไลน์ ปกติ ยังมากดถูกใจให้กัน แต่ไม่เคยตอบอะไร
สถานะที่โพสในเฟสบางอย่างของเค้าก็เหมือนจะหมายถึงเรา แต่ก็กลัวคิดไปเอง
อยากให้เค้ามาอ่านกระทู้นี้จัง ให้เค้ารู้ว่าชั้นยังรอเค้าเสมอจนตอนนี้ ไม่อยากถามเหตุผลที่หายไป ไม่ขอให้เป็นเหมือนเดิม แค่อยากรู้ที่ผ่านมาเค้าคิดถึงเราบ้างมั้ย เค้ารู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกรึป่าว
ใครที่อ่านกระทู้ช่วยบอกหน่อยนะคะ สมควรรอต่อไปไหม?? แล้วถ้าวันนึงเค้ากลับมาเราควรทำยังงัย??
ควรรอต่อไปไหม??
เช้าวันรุ่งขึ้น ความฝันที่เราสร้างไว้ด้วยกันก็มืดมิดอีกครั้ง เมื่อการหายไปของเค้ามันกลับมาอีกแล้ว มันเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรกที่เค้าหายไป ชั้นคิดเสมอว่าเค้าคงเหนื่อยนะ กลับมาบ้านแค่ 10 วันคงอยากอยู่กับพ่อแม่ เพื่อนฝูง ก็พยายามคิด เข้าใจว่าคงเป็นเช่นนั้น
....แต่มันกลับไม่ใช่ เพราะจนวันนี้เค้าก็ไม่เคยติดต่ออะไรกลับมา โทรให้ตายก็ไม่รับ ไม่ตัดสายนะ ไม่ปิดเครื่อง ไม่บล็อกเบอร์ ยังเล่นเฟส เล่นไลน์ ปกติ ยังมากดถูกใจให้กัน แต่ไม่เคยตอบอะไร
สถานะที่โพสในเฟสบางอย่างของเค้าก็เหมือนจะหมายถึงเรา แต่ก็กลัวคิดไปเอง
อยากให้เค้ามาอ่านกระทู้นี้จัง ให้เค้ารู้ว่าชั้นยังรอเค้าเสมอจนตอนนี้ ไม่อยากถามเหตุผลที่หายไป ไม่ขอให้เป็นเหมือนเดิม แค่อยากรู้ที่ผ่านมาเค้าคิดถึงเราบ้างมั้ย เค้ารู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกรึป่าว
ใครที่อ่านกระทู้ช่วยบอกหน่อยนะคะ สมควรรอต่อไปไหม?? แล้วถ้าวันนึงเค้ากลับมาเราควรทำยังงัย??