แอบรักเพื่อนมา4ปี ทำไง ?

ดีครับ อ่ากระทู้เป็นกระทู้แรกของผมถ้ามีอะไรผิดพลาดไปขออภัยด้วยนะครับ

คือเรื่องของเรื่องนะผมแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งในวิทยาลัยเดียวกันคนละแผนกแต่คนละปีผมอยู่ปีหนึ่งเธออยู่ปีสองชอบตั้งแต่เธออยู่ปีสองจนมาปีสามเราก็ยังไม่เคยคุยกันสักคำเดียวแม้แต่มองหน้ากันเลยไม่เคยเลยครับ จนจะเข้าเทอมร์สองผมก็เห็นว่าเธอกำลังจะจบแล้วถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างผมอาจไม่เห็นหน้าเธอไปตลอดเลยก็เป็นได้และผมจะไม่มีวันได้เจอเธออีก(ลืมบอกว่าเราเรียน ปวช) ที่ผมไม่เจอเธออีกเพราะเธอไม่เรียนต่อ (ปวสแต่เธอไปต่อป.ตรี) เข้าเทอมร์สองที่วิยาลัยมีกิจกรรมแล้วเราเรียนอยู่แผนกออกแบบเลยต้องอยู่ช้วย อ. ทำพวกป้ายเตรียมลานกิจกรรม อยู่เกือบดึกกับบ้านทีหกโมงเกือบจะทุ่มแทบทุกวันซึ้งช้วงนี้แหละที่เราจะเจอกันบ่อยมากที่สุดผมก็เลยใช้ช้วงเวลานี้จีบเธอซะเลยแต่ผมก็ไม่กล้าเพราะอะไรถึงไม่กล้าหรอคัฟ  
1.เธอน่ารักและฮอตมากในวิทยาลัย 2.คนจีบเธอค่อนข้างจะเยอะ 3.มั้นค่อยมั้นใจหนังหน้าตัวเองเท่าไหร ซึ้นในตอนนั้นเพื่อนผมก็ได้ไปคุยเรื่องงานกับเธอพอเสร็นมันก็มาบอกผมว่าได้เบอร์เธอมาแล้วจะเอาไหมผมนิ๊ ห๊ะ! ได้มาไงแว้วมันบอกว่าเอ่อน่าเอามาให้แล้วจะเอาไหมเรานิรีบพงักหัวงึกๆเลยเอาๆแล้วในที่สุดผมก็ได้เบอร์เธอมาแต่ก็ไม่กล้าโทรไปเหมือนเดิมจนอาทิตย์ต่อมาผมรู้มาว่าเธอชอบช๊อคโกแลตผมไปซื้อช๊อคโกแลตมากล่องหนึ่งแล้วกำลังทำใจที่จะเอาช๊อคโกแลตไปให้เธอแล้วเพื่อนผมมันมาเห็นมันเลยมาชกโชคโกแลตไปต่อหน้าต่อตาเห้ยยยได้ไงแว้วแล้วมันก็เอาไปให้เธอเสร็จมันกลับมาบอกกะผมว่าเอาไปให้แล้วนะบอกไปว่ามีคนอยากรู้จักเค้าฝากมาให้ผมนิเงิบเลยครัชทำไรไม่ถูก แล้วพอพักกลางวันมาอยู่เธอก็เดินตรงดิ่งมาที่ผม ใจนิเต้นตุ๊บๆๆแทบจะกระเด็นออกมา แล้วเธอก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ไปไม่ถูก
บนสนทนาผมกับเธอ
เธอ : ขอบคุณนะ
ผม  : ครับ
เธอ : อยากรุ้จักเราหรอ ...
ผม  : ครับ
เธอ : เอาโทรสับมาดิ
ผม  :  .... (ในใจนิห๊ะ!แล้วก็ให้โทรสับไป)
เธอ : อะนี้เบอร์เรากับเฟสเรา
แล้วเธอก็เดินไป ผมนิ งง มากกก คือ ..... ? หลังจากนั้นผมก็ได้เบอร์และเฟสเธอมาแบบ งงๆ ผมกับเธอก็เริ่มคุยกันได้สักอาทิตย์สองอาทิตย์
เธอบอกกับผมว่า ตอนนี้ยังไม่อยากมีแฟนคุยๆกันไปก่อนเนอะเดียวค่อยว่ากันอีกทีแล้วอายุเราห่างกันปีเดียวเป็นเพื่อนดูกันไปนะ
ผมก็ ครับ ตรงตงตามนี้ส่วนวันหยุดถ้าเธอว่างผมก็จะชวนเธอไปกินข้าวไปดูหนังไปนู้นไปนี้บ่อย จนเราเรียนจบที่นั้นและมาต่อ ป.ตรี เราก็ยังไปไหนมาไหนดวยกันอยู่แต่ไม่ค่อยบ่อยมากเพราะต่างคนต่างไม่ค่อยมีเวลาตรงกันนานๆจะไปที มีวันหนึ่งเธอโทรมาหาผมประมาณตี3บอกมากินเป็นเพื่อนหน่อยผมหะเกินไรขึ้นพอไปถึงเธอเมาพอสมควรนั้นไปนั้นมาเธอเริ่มร้องไห้เธอเล้าให้ผมฟังว่ามีปัญหาที่บ้านผมก็อยู่กับเธอจนเกือบตี5แล้วพาไปส่งบ้านตอนนั้นรถผมก็กุมมือเธอไปด้วยแล้วเธอก็ซบไหล่ผมเลยต้องขับรถมือเดียวแล้วลากเกรียร์สามไปตลอดทางเพราะผมไม่อยากปล่อยมือจากเธอเลยพอผมส่งเธอเสร็จผมก็กลับมาบ้านมาเผล้อฝันของผมต่อ ผมกับเธอเป็นเพื่อนที่แบบว่าค่อนข่างจะสนิดแต่ไม่มากเท่าไหรแม่ผมก็รู้จักกับเธอเพราะผมมักจะพาเธอเข้ามาที่บ้านเบื่อยๆส่วนที่บ้านเธอพ่อกับแม่เธอจะอยู่เมือกนอกเธออยู่กับยาย ยายเธอก็รู้จักผมเวลาไปไหนมาไหนกับผมยายเธอจะไม่ค่อยเป็นห่วงเท่าไหร
แต่ประเด็นคือ
เวลาไปกินข้าวไปผับไปเที่ยวไปนู้นนี้ จะเสียที 1,000-2,000.-  ส่วนมากผมจะเป็นคนจ่ายนานๆทีจะสลับเธอเลี้ยงม่างแต่ไม่บ่อยมากนัก
เธอจะชอบดื่ม พวก ค็อกเทล ว๊อทก้า แชมเปญ อะไรประมาณนี้เพราะเธอไม่ค่อยถูกกะเหล้าไทยสักเท่าไหรเธอนับถือ คริส ครับ ผมรู้สึกว่าพักหลังๆนี้ผมจะไม่ค่อยไหวเท่าไหรเพราะรายรับผมไม่ตายตัวแล้วสถานะหว่าผมกับเธอคงอาจจะเป็นได้แค่เพื่อนแต่ในใจลึกก็ยังรอเธออยู่นะหวังหว่าสักวันเธอจะเห็นมัน
ผมไม่รู้ว่าควรทำไงต่อจะเป็นเพื่อนกันไปตลอดงี้เลยหรอจะไปขอเป็นแฟนกับเธออีกรอบก็กลัวว่าจะเสียเพื่อนเสียเธอไป  
และอีกอย่างช่วงเวลาที่ผ่านมาก็เหมือนเธอจะมีคนเข้ามาคุยด้วยตลอดเยอะพอสมควร

ขอขอบคุณที่สละเวลามาอ่านเป็นอย่างสูง   ปล.ผมไม่รู้ว่าจะแท็กห้องไรดี มือใหม่หัดตั้งกระทู้ ขออภัด้วยคัถ้าแท็กไปผิด