ขออนุญาติใช้พื้นที่นี้เพื่อระบายเรื่องทุกข์ใจต่างๆเรื่องความรักหน่อยนะคะ
,,,,คิดว่าอาจจะมีเพื่อนๆหลงเข้ามา ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย ที่ใช้พื้นที่ระบายเรื่องไร้สาระ แหะๆ,,
ตอนนี้เราก้ออายุ ย่าง 23 แล้ว เรียนจบมามีงานทำที่คิดว่ามั่นคง...ก้อคงมีอยู่เรื่องเดียวที่เราคิด ณ ตอนนี้ คืออยากมีคู่ชีวิต หรือคนที่คอยให้คำปรึกษาได้ พูดง่ายๆก้อเรียกว่าแฟนนั่นแหละ....
....ต้องขอเกริ่นก่อนเลยว่า เกิดมาเป็นคนที่เหมือนจะอาภัพรักยังไงไม่รู้ ทั้งที่ตอนแรกคิดว่า ชั้นเกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์ ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก้อเป็นครอบครัวข้าราชการเล็กๆ ที่พอมีพอกิน พ่อก้อเป็นคนในเครื่องแบบชั้นประทวนธรรมดาไม่ได้ใหญ่โตอะไร ส่วนแม่ก้อมีงานประจำทำ ใช้ชีวิตปกติ แต่จุดหักเหมันมาอยู่ที่ ...เมื่ออายุประมาณ 13 ปี ปัญหาชีวิตแรกเลยคือ พ่อมีเมียน้อย...คงไม่ต้องคาดเดาถึงปัญหาที่จะตามเข้ามาในชีวิต ถามว่าพ่อมีแล้วเราเกี่ยวอะไร เกี่ยวตรงที่เราเป็นลูกคนโตนี่แหละ เด็กอายุ13ปีต้องมารับรุปัญหาทุกอย่างในครอบครัวและต้องเป็นที่ระบายของแม่ แม่เราไม่มีคัย ตายายท่านก้อเสียหมดแล้วพี่น้องก้อต่างแยกย้ายไปมีครอบครัว เราจึงเป็นทุกอย่างที่แม่พึ่งพาและพูดคุยได้ แต่แม่ก้อเข็มแข็ง อดทนเลี้ยงลูกสองคนมาตลอด เคยแม้แต่ไม่มีเงินติดตัวแม้แต่บาทเดียว ยืมใครเขาก้อไม่ให้แล้ว ลูกต้องห่อข้าวกับไข่ทอดไปกินที่ รร ถามว่าแปลกตรงไหนครอบครัวอื่นก้อเป็น ไม่แปลกหรอก แต่รู้มั้ยเมียน้อยพ่อเราไม่ต่างอะไรกับแม่เลี้ยงใจร้ายในนิทานเลย แต่เราไม่เคยใส่ใจเลยนะเพราะเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เราสามารถยกมือขึ้นไหว้เมียน้อยพ่อเราได้ สามารถพูดเพราะๆกับเค้าได้ ไปกินข้าวกับเค้าได้ ทั้งๆที่พวกเค้ารุมตีแม่ ขูดรถแม่ หยิกน้อง ใส่ร้ายชั้นสารพัด แต่ก้อนั่นแหละ ชั้นก้อยังเข้าใจว่ามันคือเรื่องของผู้ใหญ่ ,,,,
ตอนนี้ก้อเกือบ10ปีแล้ว ที่ชั้นยังยุในสภาพที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์ แต่ก้อไม่เคยท้อนะ พยายามเก็บเอาคำดูถูกของคนอื่นว่าเป็นเด็กใจแตก มาสร้างกำลังใจทำให้ชั้นเรียนจบปริญญาตรีคณะที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน นั่นคือ พยาบาล ...เข้าเรื่องเลยล่ะกัน จากความผิดหวังที่เราเห็นผู้ชายคนแรกที่เรารักนั่นคือพ่อ มันเลยเกิดเป็นตราบาปในใจ ..ที่ชั้นจะใฝ่หาคนที่สามารถดูแลชั้นแทนพ่อได้ ชั้นเรียนพยาบาลปี2 ก้อเจอกับผู้ชายคนนึง ผู้ชายที่ใครๆก้อบอกว่าดีทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องผู้หญิง ..แต่อย่างชั้นมีหรอจะฟัง นางก้อคุยปกติธรรมดา เพราะอย่างชั้นก้อไม่ใช่ประเภทใฝ่หาผู้ชายยุแล้ว ผู้ชายคนนั้นอายุห่างกับชั้น หกปี แต่ไม่เป็นปัญหาเลยที่เราจะคบกันเพราะเค้าก้อคบเด็กกว่าชั้นถึงสิบปีมาแล้ว และนี่ก้อเป็นปัญหาแรกที่เจอ เด็กอายุ 17 เดินมาบอกชั้นว่าเป็นเมียผู้ชายคนนั้นนะ ถามว่าชั้นทำไง ไม่อึ้งค่ะ เพราะเป็นเรื่องปกติของเด็กสมัยนี้ ก้อบอกว่าเรื่องของพวกคุณ ชั้นยังไงก้อได้ คุยกันเอง ก้อรู้สึกว่าเค้าคงเคลียกันได้มั้ง และหลังจากนั้นเราก้อเริ่มพูดคุยกันมาเรื่อยๆ จนมาอีกปัยหาที่สอง แฟนเก่าเค้าโทรมาค่ะ ไม่รู้ว่าจะเก่าอีกกี่คน แฟนเค้าโทรมาถามเลย มีแฟนแล้วเธอยังจะมายุ่งทำไม ชั้นก้ออึ้งอีกสิค่ะ แฟนเก่ามันมีกี่คนกันแน่ว่ะเนีย ก้อตอบๆไปว่าคุยกันเองนะคะ ชั้นไม่แย่งของของคัย แต่ก้อไม่รุเคลียร์กันอีท่าไหน สรุปชั้นก้อยังคุยกับเค้าเหมือนเดิม จนมาปัญหาที่สาม สืบเนื่องมาจากปัญหาแรกนั่นแหละค่ะ อีเด็ก 17 มันท้องแหะ ก้อรุน้องเค้าไม่เอาไว้ ฝ่ายชายพาไปทำแท้ง รุแค่นั้นแหละ ชั้นก้อให้อภัยไม่ว่าอะไร เพราะคิดว่าคงพลาด แต่เรื่องมันก้อจบนะ เพราะเด็ก 17 มันไปแอบมีแฟนอีกคน เออโล่ง สุดท้ายชั้นกะเค้าก้อตกลงคบกันจิงๆจังๆ...ไม่ต้องถามถึงตลอดเวลาที่คบกันเป็นไง รู้ไว้แค่ว่า เค้าเป็นคนที่อัธยาศัยดี คารมดีผู้หญิงติด เด็กนั่งดริ้งมีให้ปวดหัวตลอด แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะชั้นมั่นใจในหน้าตา นิสัย และอนาคตของชั้นมาก 55 ก้อเป็นอย่างงั้นจิงๆคบกันมาได้ 1 ปี ก้อมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันทั่วไป จนมาถึงวันนึง ....เค้านัดเจอเพื่อสมัยเรียนที่ร้านอาหาร เราก้อต้องติดสอยห้อยตามไปด้วย นิสัยงี่เง่าทั่วไปของผู้หญิงนั่นแหละค่ะ เช็คไลน์ ก้อเจอเลยคุยกับใครอีกนี่ .."เราไม่มีแฟน" จี๊ดเลยของขึ้นทันที ผช เมามาก พอชั้นของขึ้น ฮีก้อขึ้นตามเขวี้ยงโทรศัพท์ หล่นไปที่หลังคาบ้านอีกหลัง ผลักชั้นแทบล้ม ในร้านอาหาร คนก้อมองสิค่ะที่นี้ จะยุทำไมล่ะค่ะ วิ่งหนีออกมานอกร้านเหมือนในเอมวีเลย วิ่งออกมานั่งหน้าร้าน ฮีตามมาค่ะ ตามมาง้อหรอ ป่าวเลยฮีตามมาตบหน้าชั้น1 ฉาดใหญ่ๆมือผู้ชายตัวเท่าควายทำกะผู้หญิงตัวเท่าโค เจ็บสิค่ะ หูอื้อไปอาทิดนึงเลย ยังไม่จบแค่นั้นฮีกระโดดถีบแต่ไม่โดนค่ะ อ่อ ฮีฟาดไอโฟนใส่ แต่หลบทันค่ะ ไอโฟนเลยไปตบกับกระถางต้นไม้แทน ณ จุดนั้น ชั้นยังไม่อยากตาย ก้อเลยไปหาเพื่อนที่หอ ไปอยู่กับเพื่อนสักพัก ด้วยความอยากรู้ว่าไอโฟนเครื่องนั้นพังมั้ย ชั้นก้อเลยโทรไปค่ะ ติดแหะ และเพื่อนฮีรับโทสับ บอกว่า ฮีโดนแทง ตอนนั้นคือ โกดก้อโกดเจ็บก้อเจ็บ แต่แฟนโดนแทงนะเห้ย เที่ยงคืนวิ่งลงจากหอซึ่งห่างจาก รพ ประมาณ 3 กิโล เดินคงไม่ทันใจ ตัดสินใจโบกรถสักคัน มีมอร์ไซด์หื่นๆจอดแล้วถามว่าไปไหนจ๊ะน้อง เอาว่ะ ...หื่นก้อหื่นแต่ตอนนี้ใจร้อนเป็นห่วงแฟน ยอมซ้อนท้ายรถมอไซด์ไปกะ ผช ที่ไหนไม่รุ เพื่อไปหาแฟนที่ รพ พอไปถึง นางไม่ได้โดนแทง แต่โดนฟันที่ขา ขาข้างที่กระโดดถีบนั่นแหละ ก้อเข้าไปดูแลด้วยความเป็นห่วงทุกอย่าง รวมถึงไปดูแลเค้าที่บ้าน และให้อภัยเค้าเพราะรู้ว่าเค้าเมา โง่มั้ยล่ะคู้นนน จากนั้นก้อไม่มีปัญหาอะไรจนถึงวันที่ ชั้นเรียนจจบ ด้วยความที่เป็นนักเรียนทุนจึงต้องกลับไปใช้ทุนที่บ้านซึ่งอยู่คนละภาคเลยค่ะ พอห่างแค่อาทิดเดียวเท่านั้นแหละ เหอะๆ ทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น?? ...
ที่ระบาย เรื่องความรัก
,,,,คิดว่าอาจจะมีเพื่อนๆหลงเข้ามา ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย ที่ใช้พื้นที่ระบายเรื่องไร้สาระ แหะๆ,,
ตอนนี้เราก้ออายุ ย่าง 23 แล้ว เรียนจบมามีงานทำที่คิดว่ามั่นคง...ก้อคงมีอยู่เรื่องเดียวที่เราคิด ณ ตอนนี้ คืออยากมีคู่ชีวิต หรือคนที่คอยให้คำปรึกษาได้ พูดง่ายๆก้อเรียกว่าแฟนนั่นแหละ....
....ต้องขอเกริ่นก่อนเลยว่า เกิดมาเป็นคนที่เหมือนจะอาภัพรักยังไงไม่รู้ ทั้งที่ตอนแรกคิดว่า ชั้นเกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์ ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก้อเป็นครอบครัวข้าราชการเล็กๆ ที่พอมีพอกิน พ่อก้อเป็นคนในเครื่องแบบชั้นประทวนธรรมดาไม่ได้ใหญ่โตอะไร ส่วนแม่ก้อมีงานประจำทำ ใช้ชีวิตปกติ แต่จุดหักเหมันมาอยู่ที่ ...เมื่ออายุประมาณ 13 ปี ปัญหาชีวิตแรกเลยคือ พ่อมีเมียน้อย...คงไม่ต้องคาดเดาถึงปัญหาที่จะตามเข้ามาในชีวิต ถามว่าพ่อมีแล้วเราเกี่ยวอะไร เกี่ยวตรงที่เราเป็นลูกคนโตนี่แหละ เด็กอายุ13ปีต้องมารับรุปัญหาทุกอย่างในครอบครัวและต้องเป็นที่ระบายของแม่ แม่เราไม่มีคัย ตายายท่านก้อเสียหมดแล้วพี่น้องก้อต่างแยกย้ายไปมีครอบครัว เราจึงเป็นทุกอย่างที่แม่พึ่งพาและพูดคุยได้ แต่แม่ก้อเข็มแข็ง อดทนเลี้ยงลูกสองคนมาตลอด เคยแม้แต่ไม่มีเงินติดตัวแม้แต่บาทเดียว ยืมใครเขาก้อไม่ให้แล้ว ลูกต้องห่อข้าวกับไข่ทอดไปกินที่ รร ถามว่าแปลกตรงไหนครอบครัวอื่นก้อเป็น ไม่แปลกหรอก แต่รู้มั้ยเมียน้อยพ่อเราไม่ต่างอะไรกับแม่เลี้ยงใจร้ายในนิทานเลย แต่เราไม่เคยใส่ใจเลยนะเพราะเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เราสามารถยกมือขึ้นไหว้เมียน้อยพ่อเราได้ สามารถพูดเพราะๆกับเค้าได้ ไปกินข้าวกับเค้าได้ ทั้งๆที่พวกเค้ารุมตีแม่ ขูดรถแม่ หยิกน้อง ใส่ร้ายชั้นสารพัด แต่ก้อนั่นแหละ ชั้นก้อยังเข้าใจว่ามันคือเรื่องของผู้ใหญ่ ,,,,
ตอนนี้ก้อเกือบ10ปีแล้ว ที่ชั้นยังยุในสภาพที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์ แต่ก้อไม่เคยท้อนะ พยายามเก็บเอาคำดูถูกของคนอื่นว่าเป็นเด็กใจแตก มาสร้างกำลังใจทำให้ชั้นเรียนจบปริญญาตรีคณะที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน นั่นคือ พยาบาล ...เข้าเรื่องเลยล่ะกัน จากความผิดหวังที่เราเห็นผู้ชายคนแรกที่เรารักนั่นคือพ่อ มันเลยเกิดเป็นตราบาปในใจ ..ที่ชั้นจะใฝ่หาคนที่สามารถดูแลชั้นแทนพ่อได้ ชั้นเรียนพยาบาลปี2 ก้อเจอกับผู้ชายคนนึง ผู้ชายที่ใครๆก้อบอกว่าดีทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องผู้หญิง ..แต่อย่างชั้นมีหรอจะฟัง นางก้อคุยปกติธรรมดา เพราะอย่างชั้นก้อไม่ใช่ประเภทใฝ่หาผู้ชายยุแล้ว ผู้ชายคนนั้นอายุห่างกับชั้น หกปี แต่ไม่เป็นปัญหาเลยที่เราจะคบกันเพราะเค้าก้อคบเด็กกว่าชั้นถึงสิบปีมาแล้ว และนี่ก้อเป็นปัญหาแรกที่เจอ เด็กอายุ 17 เดินมาบอกชั้นว่าเป็นเมียผู้ชายคนนั้นนะ ถามว่าชั้นทำไง ไม่อึ้งค่ะ เพราะเป็นเรื่องปกติของเด็กสมัยนี้ ก้อบอกว่าเรื่องของพวกคุณ ชั้นยังไงก้อได้ คุยกันเอง ก้อรู้สึกว่าเค้าคงเคลียกันได้มั้ง และหลังจากนั้นเราก้อเริ่มพูดคุยกันมาเรื่อยๆ จนมาอีกปัยหาที่สอง แฟนเก่าเค้าโทรมาค่ะ ไม่รู้ว่าจะเก่าอีกกี่คน แฟนเค้าโทรมาถามเลย มีแฟนแล้วเธอยังจะมายุ่งทำไม ชั้นก้ออึ้งอีกสิค่ะ แฟนเก่ามันมีกี่คนกันแน่ว่ะเนีย ก้อตอบๆไปว่าคุยกันเองนะคะ ชั้นไม่แย่งของของคัย แต่ก้อไม่รุเคลียร์กันอีท่าไหน สรุปชั้นก้อยังคุยกับเค้าเหมือนเดิม จนมาปัญหาที่สาม สืบเนื่องมาจากปัญหาแรกนั่นแหละค่ะ อีเด็ก 17 มันท้องแหะ ก้อรุน้องเค้าไม่เอาไว้ ฝ่ายชายพาไปทำแท้ง รุแค่นั้นแหละ ชั้นก้อให้อภัยไม่ว่าอะไร เพราะคิดว่าคงพลาด แต่เรื่องมันก้อจบนะ เพราะเด็ก 17 มันไปแอบมีแฟนอีกคน เออโล่ง สุดท้ายชั้นกะเค้าก้อตกลงคบกันจิงๆจังๆ...ไม่ต้องถามถึงตลอดเวลาที่คบกันเป็นไง รู้ไว้แค่ว่า เค้าเป็นคนที่อัธยาศัยดี คารมดีผู้หญิงติด เด็กนั่งดริ้งมีให้ปวดหัวตลอด แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะชั้นมั่นใจในหน้าตา นิสัย และอนาคตของชั้นมาก 55 ก้อเป็นอย่างงั้นจิงๆคบกันมาได้ 1 ปี ก้อมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันทั่วไป จนมาถึงวันนึง ....เค้านัดเจอเพื่อสมัยเรียนที่ร้านอาหาร เราก้อต้องติดสอยห้อยตามไปด้วย นิสัยงี่เง่าทั่วไปของผู้หญิงนั่นแหละค่ะ เช็คไลน์ ก้อเจอเลยคุยกับใครอีกนี่ .."เราไม่มีแฟน" จี๊ดเลยของขึ้นทันที ผช เมามาก พอชั้นของขึ้น ฮีก้อขึ้นตามเขวี้ยงโทรศัพท์ หล่นไปที่หลังคาบ้านอีกหลัง ผลักชั้นแทบล้ม ในร้านอาหาร คนก้อมองสิค่ะที่นี้ จะยุทำไมล่ะค่ะ วิ่งหนีออกมานอกร้านเหมือนในเอมวีเลย วิ่งออกมานั่งหน้าร้าน ฮีตามมาค่ะ ตามมาง้อหรอ ป่าวเลยฮีตามมาตบหน้าชั้น1 ฉาดใหญ่ๆมือผู้ชายตัวเท่าควายทำกะผู้หญิงตัวเท่าโค เจ็บสิค่ะ หูอื้อไปอาทิดนึงเลย ยังไม่จบแค่นั้นฮีกระโดดถีบแต่ไม่โดนค่ะ อ่อ ฮีฟาดไอโฟนใส่ แต่หลบทันค่ะ ไอโฟนเลยไปตบกับกระถางต้นไม้แทน ณ จุดนั้น ชั้นยังไม่อยากตาย ก้อเลยไปหาเพื่อนที่หอ ไปอยู่กับเพื่อนสักพัก ด้วยความอยากรู้ว่าไอโฟนเครื่องนั้นพังมั้ย ชั้นก้อเลยโทรไปค่ะ ติดแหะ และเพื่อนฮีรับโทสับ บอกว่า ฮีโดนแทง ตอนนั้นคือ โกดก้อโกดเจ็บก้อเจ็บ แต่แฟนโดนแทงนะเห้ย เที่ยงคืนวิ่งลงจากหอซึ่งห่างจาก รพ ประมาณ 3 กิโล เดินคงไม่ทันใจ ตัดสินใจโบกรถสักคัน มีมอร์ไซด์หื่นๆจอดแล้วถามว่าไปไหนจ๊ะน้อง เอาว่ะ ...หื่นก้อหื่นแต่ตอนนี้ใจร้อนเป็นห่วงแฟน ยอมซ้อนท้ายรถมอไซด์ไปกะ ผช ที่ไหนไม่รุ เพื่อไปหาแฟนที่ รพ พอไปถึง นางไม่ได้โดนแทง แต่โดนฟันที่ขา ขาข้างที่กระโดดถีบนั่นแหละ ก้อเข้าไปดูแลด้วยความเป็นห่วงทุกอย่าง รวมถึงไปดูแลเค้าที่บ้าน และให้อภัยเค้าเพราะรู้ว่าเค้าเมา โง่มั้ยล่ะคู้นนน จากนั้นก้อไม่มีปัญหาอะไรจนถึงวันที่ ชั้นเรียนจจบ ด้วยความที่เป็นนักเรียนทุนจึงต้องกลับไปใช้ทุนที่บ้านซึ่งอยู่คนละภาคเลยค่ะ พอห่างแค่อาทิดเดียวเท่านั้นแหละ เหอะๆ ทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น?? ...