ในกลุ่มอาเซียน เราก็เหมือนญาติสนิท ตอนเอเชี่ยนเกมส์ เขาก็เชียร์ไทยกันทั้งนั้น.........

ดูบอลมาแต่เด็กจนแก่  ดูจนเริ่มเบื่อ ดูจนเลิกดูมานับ 10 ปี
ทั้งคิงคัพ, ควีนคัพ, ถ้วยก, โตโยต้าคัพ(ยุคนั้น), ลีกอังกฤษ
โดยเฉพาะฟุตบอลชิงแชมป์ยุโรป และฟุตบอลโลก
ไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลยทีเดียว

ยิ่งทีมชาติไทยด้วยแล้ว.....
เคยมีบ่อยครั้งที่ร้องให้เมื่อบอลแพ้
จนคนรอบข้างหาว่า มัน... “บ้าไปแล้ว”

พออายุเรามากขึ้น ๆ จึงเข้าใจ
เออ !! เราจะซีเรียสหาอะไร

กีฬาก็เป็นแค่การละเล่นชนิดหนึ่ง
เป็นสิ่งที่มนุษย์สมมุติขึ้นมา
โดยกำหนดกติกาให้เล่นตามสมมุตินั้น

ใครเล่นดีกว่า ก็สมควรเป็นผู้ชนะซิ!!!
มันอยู่ที่ฝีมือ โชค จังหวะ และโอกาส

เราชนะ ก็ยินดีกับชัยชนะ
เราแพ้ ก็พลอยยินดีกับผู้ชนะ
ก็แค่นั้น.... แค่นั้นจริงๆ !!!!!!!!

มาปีนี้ เริ่มสนใจฟุตบอลอีกครั้ง
โดยเฉพาะไทยพรีเมียร์ลีก ที่เล่นกันได้อย่างถึงใจ
ที่แย่งตำแหน่งแชมป์กันอย่างดุเดือด ....
แล้วก็หนีตายกันเหงื่อตกเช่นกัน .....

ถ้าลองหันกลับไปดูไฮไลท์แต่ละคู่แล้ว จะเห็นลูกยิงสุดสวย และคลาสสิค
ไม่แพ้บอลลีกชาติใดในโลก (ไม่เว่อร์นะ)  
และผมมองว่า รูปแบบการเล่น ดูตื่นเต้น เร้าใจกว่าลาลีกาสเปน  
ของทีมท้ายๆ  ตารางด้วยซ้ำไป

ยิ่งตอนเอเชี่ยนเกมส์ด้วยแล้ว คนไทยมีความสุขกันถ้วนหน้า

วันที่ 10 จะถึงนี้ ญาติมิตรเรามาจากฟิลิปินส์
จะมาเยี่ยมเยียน โดยเอากีฬามาเชื่อมสัมพันธ์

ฟิลิปินส์ที่เชียร์ และลุ้นเราตอนเอเชี่ยนเกมส์
ฟิลิปินส์ที่ปลื้มกับฟอร์มการเล่นของไทย
มาทดสอบความสามารถเชิงฟุตบอลกับเราถึงบ้าน

เล่นกันให้เต็มที่นะ!!!!!!!

"แพ้หรือชนะช่างมัน สำคัญที่มิตรภาพ "


+++++++++++  คนไทยขอต้อนรับด้วยความยินดียิ่ง  +++++++++++




ปล. พอหันมาดูบอลอีกครั้ง ทำให้ตัวเองดูหนุ่มขึ้นเป็นกอง +++++