สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 71
บอกตรงๆนะ ผมเกลียดคนที่เป็น"เพื่อน"แบบที่จขกท.เป็นที่สุดน่ะ
อยากจะให้แชร์จนเพื่อนมาเห็น เพื่ออออออออออ ยังได้รับผลกรรมไม่สะใจจขกท. เพื่อออออออ
ถามถึงเรื่องศาสนา ผมก็จะตอบเอาไว้อย่างนึง การตั้งใจทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์นั่นคือบาป
ยิ่งสะใจ ในความทุกข์ของผู้อื่นนั่นยิ่งเป็นบาป
ไม่ว่าผู้อื่นจะได้รับผลกรรมจากการกระทำของตัวเองอย่างไร ควรทำอย่างเดียวคือเห็นใจต่อเค้าครับ
จะหนักจะเบาให้กรรมจัดการกันไปเอง การสะใจ อยากให้โดนหนักๆ ตอกย้ำความผิดฯลฯ นั่นคือกรรมใหม่ที่คนคิดจะโดนซะเอง
เพื่อนจขกท.ก็ได้รับผลไปแล้ว จะคิดได้จะสำนึกหรือไม่ แล้วแต่ตัวเค้าเองจริงๆ บางคนโดนเท่าใหร่ก็ไม่เข็ด แต่ไม่ใช่ว่าเราไปมีหน้าที่ตอกย้ำให้เค้าได้รับความทุกข์ใจเยอะๆ
จขกท.เลิกๆเป็นเพื่อนเจ้าของเรื่องไปซะเถอะครับ บอกตรงๆเลย เพื่อนกันด่ากันยังไง อย่างน้อยๆไม่เอามาประจานกัน
พลาดไปแล้วไม่มาทับถมกันหรอก
อยากจะให้แชร์จนเพื่อนมาเห็น เพื่ออออออออออ ยังได้รับผลกรรมไม่สะใจจขกท. เพื่อออออออ
ถามถึงเรื่องศาสนา ผมก็จะตอบเอาไว้อย่างนึง การตั้งใจทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์นั่นคือบาป
ยิ่งสะใจ ในความทุกข์ของผู้อื่นนั่นยิ่งเป็นบาป
ไม่ว่าผู้อื่นจะได้รับผลกรรมจากการกระทำของตัวเองอย่างไร ควรทำอย่างเดียวคือเห็นใจต่อเค้าครับ
จะหนักจะเบาให้กรรมจัดการกันไปเอง การสะใจ อยากให้โดนหนักๆ ตอกย้ำความผิดฯลฯ นั่นคือกรรมใหม่ที่คนคิดจะโดนซะเอง
เพื่อนจขกท.ก็ได้รับผลไปแล้ว จะคิดได้จะสำนึกหรือไม่ แล้วแต่ตัวเค้าเองจริงๆ บางคนโดนเท่าใหร่ก็ไม่เข็ด แต่ไม่ใช่ว่าเราไปมีหน้าที่ตอกย้ำให้เค้าได้รับความทุกข์ใจเยอะๆ
จขกท.เลิกๆเป็นเพื่อนเจ้าของเรื่องไปซะเถอะครับ บอกตรงๆเลย เพื่อนกันด่ากันยังไง อย่างน้อยๆไม่เอามาประจานกัน
พลาดไปแล้วไม่มาทับถมกันหรอก
ความคิดเห็นที่ 72
อย่างที่บอกอ่ะค่ะคุณ omeg ว่าเป็นอดีตเพื่อน ปัจจุบันไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว คุณเกลียดคนแบบเรา ส่วนเราเกลียดคนแบบนาง
ตอนที่ยังนับว่าเป็นเพื่อนกัน ก็ทั้งเตือน ทั้งห้าม สาระพัดจะพยายามไม่ให้เขาทำผิด แต่รู้ทั้งรู้ เพื่อนอิชั้นก็ยังเลือกจะกระโดดลงเหวด้วยตัวเอง เลือกจะทำร้ายตัวเอง ทำร้ายคนอื่น ด้วยตัวเอง คือมันไม่ใช่ "พลาด" ไม่ได้โดนผู้ชายมาหลอกอ่ะ นี่รู้ตั้งแต่รู้จักกันวันแรกเลยว่าเขามีเมียแล้ว ยังจะทอดสะพานให้เขาอีก
ก็ไม่มีล่ะค่ะ ความเห็นใจ
ความเป็นเพื่อนที่มีให้ก็ลดลง หายไปตั้งแต่นั้นมา ทำตัวเองค่ะ เราไม่เห็นใจ
แต่เราเข้าใจแหละที่คุณบอกมา ยอมรับว่าตัวเองมีมิจฉาทิฏฐิอยู่ อยากเห็นคนได้รับกรรม
และยอมรับว่าสะใจมาก และยอมรับว่ายังคิดว่าเขาได้รับกรรมไม่พอ
คือตอนนี้เอาจริงๆนะ ก็ยังเป็นคุณหนูเหมือนเดิม คนรู้เรื่องไม่กี่คน น้อยยยมากๆ ชื่อเสียงไม่ได้เสื่อมเสียอะไร แต่ขาดอิสรภาพบางส่วน ซึ่งเดี๋ยวไม่นาน พ่อแม่ทำใจได้ นางก็ออกมาลัลล้าได้ใหม่ แล้วนางเองก็ยังไม่สำนึกผิด ยังคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกของเรื่องอยู่ ความรักโดนกีดกัน
คือเอาจริงๆ ที่อยากให้นางเห็น ก็เพราะจะได้รู้บ้าง ว่าที่ตัวเองเคยทำไว้มีอะไรบ้าง เผื่อจะสำนึกได้บ้าง เผื่อจะรู้สึกตัวบ้างว่าไม่มีใครเห็นด้วยแล้วเข้าข้างสิ่งที่เธอทำ
ตอนที่ยังนับว่าเป็นเพื่อนกัน ก็ทั้งเตือน ทั้งห้าม สาระพัดจะพยายามไม่ให้เขาทำผิด แต่รู้ทั้งรู้ เพื่อนอิชั้นก็ยังเลือกจะกระโดดลงเหวด้วยตัวเอง เลือกจะทำร้ายตัวเอง ทำร้ายคนอื่น ด้วยตัวเอง คือมันไม่ใช่ "พลาด" ไม่ได้โดนผู้ชายมาหลอกอ่ะ นี่รู้ตั้งแต่รู้จักกันวันแรกเลยว่าเขามีเมียแล้ว ยังจะทอดสะพานให้เขาอีก
ก็ไม่มีล่ะค่ะ ความเห็นใจ
ความเป็นเพื่อนที่มีให้ก็ลดลง หายไปตั้งแต่นั้นมา ทำตัวเองค่ะ เราไม่เห็นใจ
แต่เราเข้าใจแหละที่คุณบอกมา ยอมรับว่าตัวเองมีมิจฉาทิฏฐิอยู่ อยากเห็นคนได้รับกรรม
และยอมรับว่าสะใจมาก และยอมรับว่ายังคิดว่าเขาได้รับกรรมไม่พอ
คือตอนนี้เอาจริงๆนะ ก็ยังเป็นคุณหนูเหมือนเดิม คนรู้เรื่องไม่กี่คน น้อยยยมากๆ ชื่อเสียงไม่ได้เสื่อมเสียอะไร แต่ขาดอิสรภาพบางส่วน ซึ่งเดี๋ยวไม่นาน พ่อแม่ทำใจได้ นางก็ออกมาลัลล้าได้ใหม่ แล้วนางเองก็ยังไม่สำนึกผิด ยังคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกของเรื่องอยู่ ความรักโดนกีดกัน
คือเอาจริงๆ ที่อยากให้นางเห็น ก็เพราะจะได้รู้บ้าง ว่าที่ตัวเองเคยทำไว้มีอะไรบ้าง เผื่อจะสำนึกได้บ้าง เผื่อจะรู้สึกตัวบ้างว่าไม่มีใครเห็นด้วยแล้วเข้าข้างสิ่งที่เธอทำ
ความคิดเห็นที่ 113
เรื่องกรรม กฎแห่งกรรมอะไรนี่ เราไม่ออกความเห็นนะ เพราะเราไม่เคยยินดีกับความทุกข์เศร้าของคนอื่นงะ (จะว่าโลกสวยก็ได้นะ)
ให้มันเป็นไปตามชะตา วาสนาของแต่ละบุคคลไปเถอะ แต่ความเห็นข้างล่างจากนี้ คือ ยาวมาก เป็นอีกมุมมองเลยอะ เรื่องเพื่อนล้วนๆ
จขกท ถ้ามาเห็น อย่าโกรธ/โมโห ว่าเรานะ แค่ทัศนคติหนึ่งเท่านั้น อย่าดราม่าใส่เราน่า
เพื่อนเตือนเพื่อนนะดีแล้วค่ะ แต่เมื่อเพื่อนกระทำในสิ่งที่ไม่ถูกจริตเรา แต่คือเพื่อนไหมนะ? (หรือว่าพร้อมจะยืนคนละข้างเลย)
เอาจริงๆ อย่าให้คนที่เราเกลียดไม่ชอบเนี้ยะมามีอิทธิพลในชีวิตสิ ต่างคนต่างอยู่สิคะ? ไม่ใช่ไปเฝ้ารอคอย เฝ้าดู เฝ้าติดตาม
อันนี้เราว่าจิตนิดๆนะ คนที่เราไม่ชอบ แต่เราดันไปดูทุกพฤติกรรมติดตามชีวิตเป็นสารคดีซะงั้น แปลก!
แล้วพอพลาด ไม่สะใจ ก็เลยเอามาประจานแถมสมน้ำหน้า นี่เรียกว่า คนล้ม ข้ามไม่พอ เหยียบและกระทืบซ้ำ พร้อมเอาซากแปะประจาน?
เราว่าคนทำ จะรู้สึกผิด จะสำนึกมากน้อยแค่ไหน มันก็ขึ้นกับตัวบุคคลนั้น
ทำไมต้องให้มีบทลงโทษหรือผลกรรมมันต้องสมควรสาแก่ใจเพื่อนแบบจขกทด้วยอะ?
คือ ยิ่งมาอ่านเจอว่า
จขกท ไม่พอใจ คิดว่ากรรมยังไม่พอ ต้องชดใช้กว่านี้ เพราะยังเฉิดฉาย ยังอยู่ในสังคมได้ ยังเป็นคุณหนูเหมือนเดิม??
คือ จขกท ต้องการให้เรื่องจบแบบไหนเหรอคะ?? ถึงจะโอเค สมใจ?
รู้ไหม พอเราอ่านจบนะ เฮ้ยยยย เราว่า จขกท หมั่นไส้และไม่ชอบเพื่อนคนนี้(ตั้งแต่แรกถึงจะอยู่กลุ่มเดียวกันก็ตาม แบบยอมรับเหอะ)
เน้นบ้านรวย ลูกคุณหนู ครอบครัวฝากฝัง เด็กเส้น (ปากบอกเชื่อใจไว้ใจเพื่อน แต่จับผิดอ่อ? ยืนคนละข้างอ่อ?)
ยิ่งเราอ่านเจอใน คห48 ว่า อยากให้เจ้าตัวรู้ด้วยอีก แชร์ให้เยอะๆ ให้ไปถึงวอลเจ้าตัวเลย(ยืมมือคนอื่นฆ่าคนหรือ??)
รู้ว่าอยู่บ้าน จงอ่านๆ บอกเลยว่าสมน้ำหน้าาาาา คือร๊ะ?? (ขอใช้ศัพท์วัยรุ่นศัพท์สมัยใหม่เลย)
ทั้งหมดทั้งมวล ไม่ใช่เรื่องของจขกทด้วยเลย จริงๆใช่ไหมคะ ไม่เกี่ยวด้วยเลยยยยยยยยยยยย
รู้จักคำว่า ตบมือเดียวไม่ดังไหมอะคะ?? เราว่าเรื่องแบบนี้นะ การประนามไม่ใช่ทางออกป๊ะคะ? ในฐานะผญด้วยกัน
ควรจะด่าตัวผู้ที่สุดไหมคะ ถึงแม้มือที่สามจะรู้(โทษประนามมาก)/ไม่รู้(โทษประนามน้อย) แต่ถ้าตัวผู้มันไม่เอา จะต่อยอดไหม?
(เจ็บดอกหนึ่ง นี่เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน เป็นคนเผาด้วย น้ำหนักคำพูดยิ่งมากดี ทำแล้วได้อะไรเหรอคะ? สะใจ? สมใจ? มีความสุข? เพื่อนยิ่งทุกข์ เอ้ย อดีตเพื่อนยิ่งทุกข์ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตายไปเลยดีกว่า งี้เหรอคะ?)
คนเราพลาด จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ก็คือพลาดค่ะ ถ้าอยู่แผนกปลอบ วางเฉย ตักเตือนไม่ได้ ชอบเป็นแผนกซ้ำเติมทับถมเนี้ยะ
เราว่าอย่าไปสนิทกับใครเลยค่ะ เราสงสารคนที่เป็นเพื่อนของจขกท เพราะถ้าวันดีคืนดี
เพื่อนของจขกทบางคน ทำอะไรไม่ถูก(ไม่ว่าจะเรื่องอะไร)อีก ไม่ถูกจริตอีก นอกจากเตือนปลอบไม่ได้แล้ว ไม่ฟังช๊ะ งั้นพลาดมา
ชั้นเหยียบ ชั้นซ้ำเติม ชั้นประจาน ชั้นประนาม ชั้นจะสาวไส้ ชั้นจะทำให้ไม่มีที่ยืนในสังคม ชั้นจะไม่ให้มีรอยยิ้มอีก ชั้นจะให้ทุกคนรุมเกลียดดดดดด ชั้นจะให้ทุกคนหันหลัง ชั้นจะให้สังคมแบนนน ชั้นจะบลา บลา บลา
คือ ถึงแม้จะบอกว่า เล่าคลุมเครือ เล่าไม่สามารถสืบตัว ถอดล็อคอินมา...
นี่มันใช่ไหมอะ?? บอกว่า เคยเป็นเพื่อน ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว ไม่คบแล้ว จะทำแบบนี้ โหย จขกท น่ากลัวสุดละ
ส่งกระทู้ให้เพื่อนอ่าน เพื่อนบอก "โชคดีมากที่ไม่มีเพื่อนแบบจขกท" อีกคนบอก "ดีแล้วที่ไม่มีเพื่อนแบบนี้"
คือ ต่อหน้ารัก กอด ตักเตือน แต่แกไม่ฟังช๊ะ แทงให้ตายยยยยยยยยยยย (ไม่มีใครพูดถึงเรื่องกิ๊กไรนี่เลย = =)
คือ คนเป็นกิ๊ก/เมียน้อย/มือที่3 ใช่ค่ะ ผิดศีลธรรมเต็มๆ สังคมไม่ยอมรับ เราก็ไม่โอเคเหมือนกัน แต่ที่เราไม่โอเคมากกว่าคือ
...คน(โดยเฉพาะเพื่อน แก๊งกลุ่มเดียวกัน)ที่มีความสุขพร้อมเหยียบย้ำซ้ำเติมคนที่กำลังทุกข์ให้สาแก่ใจอย่างสะใจที่สุด
โดยมีฉากบังหน้าคือ ความหวังดี ปลอบ เตือน และบอกว่า นี่คือการแชร์ประสบการณ์ ให้รู้ไปถึงเพื่อนได้ยิ่งดี
...เงิบบบบบบบบบบบ ไม่ไปพูดเองต่อหน้าเล่า ไหนๆก็บอกตัดญาติขาดมิตรไม่นับเพื่อนแล้ว เคยเป็นเพื่อนเท่านั้น = =
เรารู้ว่าทัศนคติ จขกท ชัดเจนมาก และมีความคิดชัดเจนเป็นตัวของตัวเอง แต่คือ ไม่จำเป็นต้องเป็นกระจกสะท้อนรุนแรงขนาดนี้ก็ได้
คนที่บาดเจ็บทางใจอะ เอามาตรวัดหรืออะไรมาวัดระดับไม่ได้หรอก สุขตอนนั้นอะ เขาก็ตาบอดหน้ามืด คงคิดได้(สักนิดหรือมากๆ)
ว่า ตอนนั้นไม่น่าเลย รู้งี้อย่างนั้นอย่างนี้ ของแบบนี้ อย่าได้ประมาทค่ะ เราควบคุมไม่ได้ทุกอย่างหรอก
ถ้าจะบอกว่า เฮ้ยยยย จขกทไม่เจออะไรแบบนี้หรอก เพราะเป็นจขกท จะ บลา บลา บลา เพราะงั้นมันจะตัดไฟแต่ต้นลม ไม่เจอแบบนี้ๆๆ
รู้ได้อย่างไรคะ?? เอาอะไรมาการันตีชีวิตอนาคตและประสบการณ์ที่ยังไม่รู้จะวิ่งชนเราเมื่อไหร่?
แล้วตัวเองจะยอมรับกรรมแบบนี้ คือ ในอนาคต ไม่รู้จะเกิดหรือไม่เกิดนะคะ แต่...ถ้าวันใดไม่ว่าจะเรื่องใด เกิดขึ้น
แล้ว จขกท เลือกปรึกษาเพื่อน แถมเป็นเพื่อนในกลุ่ม โทรร้องไห้ปรึกษา เพื่อนที่เราไว้ใจ กล้าเล่า กล้าให้รายละเอียด
แต่เพื่อนเอาเรามาประจาน เผาเพื่อน โอ้วววว เอาความคิดมาแพร่สาธารณะชนแบบนี้
ศีลต้องเสมอกันจริงๆค่ะ = = วันนั้นแหละค่ะ จขกท จะรู้เหมือนกัน รู้สึกเหมือนกัน ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร
ทุกความคิดไม่ต้องบอก ไม่ต้องพูด ไม่ต้องแพร่หรอกค่ะ "รู้ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูดใช่ว่าจะไม่รู้" แบบนี้ดีกว่านะคะ
เราว่านะ อดีตเพื่อนจขกทอะ อาจจะไม่เจ็บอะไรมากกับการต้องอยู่ในสภาพที่ตัวผู้ไม่เลือก
เพราะที่เสียใจ ส่วนหนึ่งคือ อยากเอาชนะ แล้วมันพ่ายแพ้ มันไม่ได้ดั่งใจ ก็เสียใจและเสียดายส่วนหนึ่ง(หรือเสียตัวไปด้วยแล้ว)
แต่ที่จะเจ็บมากขึ้นคือ เพื่อนที่ไว้ใจได้ เพื่อนที่เคยปรึกษา เพื่อนที่อยู่ข้างๆ.......หักหลัง...........แบบนี้แล
(จขกทอาจจะไม่คิดนะ เพราะจขกทไม่นับเขาเป็นเพื่อนแล้ว แต่ถามเขาไหมว่าเขานับจขกทเป็นเพื่อนอยู่เปล่า เขารู้ไหมอะ จขกท แทงหลังทะลุถึงหัวใจแล้วตอนนี้งะ)
เอเมน พิมพ์ยาวและผิดเยอะมาก แถมให้ความเห็นไม่ตรงกับกรรมแห่งกิ๊ก แย่งเขาอะไรนี่มา
พอดีเราส่งกระทู้ให้คนในกรุ๊ปไลน์อ่านด้วย แบบไม่มีใครให้ความเห็นในเรื่องแย่งพวกนี้
มันเรื่องผัวๆเมียๆคนอื่น (สุขสั้นทุกข์ยาวนี่ ใครๆก็อ่านผลไม่ยาก) แต่ทุกคนกลับพร้อมใจแสดงทัศนคติเรื่องความหวังดี
(ของเพื่อนแบบประสงค์ร้ายแกมหมั่นไส้? ที่ยังไม่สะใจ รอคอยสมน้ำหน้ามากกว่านี้) ของจขกทแทน
= = หักมุมดีอะ
ให้มันเป็นไปตามชะตา วาสนาของแต่ละบุคคลไปเถอะ แต่ความเห็นข้างล่างจากนี้ คือ ยาวมาก เป็นอีกมุมมองเลยอะ เรื่องเพื่อนล้วนๆ
จขกท ถ้ามาเห็น อย่าโกรธ/โมโห ว่าเรานะ แค่ทัศนคติหนึ่งเท่านั้น อย่าดราม่าใส่เราน่า
เพื่อนเตือนเพื่อนนะดีแล้วค่ะ แต่เมื่อเพื่อนกระทำในสิ่งที่ไม่ถูกจริตเรา แต่คือเพื่อนไหมนะ? (หรือว่าพร้อมจะยืนคนละข้างเลย)
เอาจริงๆ อย่าให้คนที่เราเกลียดไม่ชอบเนี้ยะมามีอิทธิพลในชีวิตสิ ต่างคนต่างอยู่สิคะ? ไม่ใช่ไปเฝ้ารอคอย เฝ้าดู เฝ้าติดตาม
อันนี้เราว่าจิตนิดๆนะ คนที่เราไม่ชอบ แต่เราดันไปดูทุกพฤติกรรมติดตามชีวิตเป็นสารคดีซะงั้น แปลก!
แล้วพอพลาด ไม่สะใจ ก็เลยเอามาประจานแถมสมน้ำหน้า นี่เรียกว่า คนล้ม ข้ามไม่พอ เหยียบและกระทืบซ้ำ พร้อมเอาซากแปะประจาน?
เราว่าคนทำ จะรู้สึกผิด จะสำนึกมากน้อยแค่ไหน มันก็ขึ้นกับตัวบุคคลนั้น
ทำไมต้องให้มีบทลงโทษหรือผลกรรมมันต้องสมควรสาแก่ใจเพื่อนแบบจขกทด้วยอะ?
คือ ยิ่งมาอ่านเจอว่า
จขกท ไม่พอใจ คิดว่ากรรมยังไม่พอ ต้องชดใช้กว่านี้ เพราะยังเฉิดฉาย ยังอยู่ในสังคมได้ ยังเป็นคุณหนูเหมือนเดิม??
คือ จขกท ต้องการให้เรื่องจบแบบไหนเหรอคะ?? ถึงจะโอเค สมใจ?
รู้ไหม พอเราอ่านจบนะ เฮ้ยยยย เราว่า จขกท หมั่นไส้และไม่ชอบเพื่อนคนนี้(ตั้งแต่แรกถึงจะอยู่กลุ่มเดียวกันก็ตาม แบบยอมรับเหอะ)
เน้นบ้านรวย ลูกคุณหนู ครอบครัวฝากฝัง เด็กเส้น (ปากบอกเชื่อใจไว้ใจเพื่อน แต่จับผิดอ่อ? ยืนคนละข้างอ่อ?)
ยิ่งเราอ่านเจอใน คห48 ว่า อยากให้เจ้าตัวรู้ด้วยอีก แชร์ให้เยอะๆ ให้ไปถึงวอลเจ้าตัวเลย(ยืมมือคนอื่นฆ่าคนหรือ??)
รู้ว่าอยู่บ้าน จงอ่านๆ บอกเลยว่าสมน้ำหน้าาาาา คือร๊ะ?? (ขอใช้ศัพท์วัยรุ่นศัพท์สมัยใหม่เลย)
ทั้งหมดทั้งมวล ไม่ใช่เรื่องของจขกทด้วยเลย จริงๆใช่ไหมคะ ไม่เกี่ยวด้วยเลยยยยยยยยยยยย
รู้จักคำว่า ตบมือเดียวไม่ดังไหมอะคะ?? เราว่าเรื่องแบบนี้นะ การประนามไม่ใช่ทางออกป๊ะคะ? ในฐานะผญด้วยกัน
ควรจะด่าตัวผู้ที่สุดไหมคะ ถึงแม้มือที่สามจะรู้(โทษประนามมาก)/ไม่รู้(โทษประนามน้อย) แต่ถ้าตัวผู้มันไม่เอา จะต่อยอดไหม?
(เจ็บดอกหนึ่ง นี่เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน เป็นคนเผาด้วย น้ำหนักคำพูดยิ่งมากดี ทำแล้วได้อะไรเหรอคะ? สะใจ? สมใจ? มีความสุข? เพื่อนยิ่งทุกข์ เอ้ย อดีตเพื่อนยิ่งทุกข์ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตายไปเลยดีกว่า งี้เหรอคะ?)
คนเราพลาด จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ก็คือพลาดค่ะ ถ้าอยู่แผนกปลอบ วางเฉย ตักเตือนไม่ได้ ชอบเป็นแผนกซ้ำเติมทับถมเนี้ยะ
เราว่าอย่าไปสนิทกับใครเลยค่ะ เราสงสารคนที่เป็นเพื่อนของจขกท เพราะถ้าวันดีคืนดี
เพื่อนของจขกทบางคน ทำอะไรไม่ถูก(ไม่ว่าจะเรื่องอะไร)อีก ไม่ถูกจริตอีก นอกจากเตือนปลอบไม่ได้แล้ว ไม่ฟังช๊ะ งั้นพลาดมา
ชั้นเหยียบ ชั้นซ้ำเติม ชั้นประจาน ชั้นประนาม ชั้นจะสาวไส้ ชั้นจะทำให้ไม่มีที่ยืนในสังคม ชั้นจะไม่ให้มีรอยยิ้มอีก ชั้นจะให้ทุกคนรุมเกลียดดดดดด ชั้นจะให้ทุกคนหันหลัง ชั้นจะให้สังคมแบนนน ชั้นจะบลา บลา บลา
คือ ถึงแม้จะบอกว่า เล่าคลุมเครือ เล่าไม่สามารถสืบตัว ถอดล็อคอินมา...
นี่มันใช่ไหมอะ?? บอกว่า เคยเป็นเพื่อน ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว ไม่คบแล้ว จะทำแบบนี้ โหย จขกท น่ากลัวสุดละ
ส่งกระทู้ให้เพื่อนอ่าน เพื่อนบอก "โชคดีมากที่ไม่มีเพื่อนแบบจขกท" อีกคนบอก "ดีแล้วที่ไม่มีเพื่อนแบบนี้"
คือ ต่อหน้ารัก กอด ตักเตือน แต่แกไม่ฟังช๊ะ แทงให้ตายยยยยยยยยยยย (ไม่มีใครพูดถึงเรื่องกิ๊กไรนี่เลย = =)
คือ คนเป็นกิ๊ก/เมียน้อย/มือที่3 ใช่ค่ะ ผิดศีลธรรมเต็มๆ สังคมไม่ยอมรับ เราก็ไม่โอเคเหมือนกัน แต่ที่เราไม่โอเคมากกว่าคือ
...คน(โดยเฉพาะเพื่อน แก๊งกลุ่มเดียวกัน)ที่มีความสุขพร้อมเหยียบย้ำซ้ำเติมคนที่กำลังทุกข์ให้สาแก่ใจอย่างสะใจที่สุด
โดยมีฉากบังหน้าคือ ความหวังดี ปลอบ เตือน และบอกว่า นี่คือการแชร์ประสบการณ์ ให้รู้ไปถึงเพื่อนได้ยิ่งดี
...เงิบบบบบบบบบบบ ไม่ไปพูดเองต่อหน้าเล่า ไหนๆก็บอกตัดญาติขาดมิตรไม่นับเพื่อนแล้ว เคยเป็นเพื่อนเท่านั้น = =
เรารู้ว่าทัศนคติ จขกท ชัดเจนมาก และมีความคิดชัดเจนเป็นตัวของตัวเอง แต่คือ ไม่จำเป็นต้องเป็นกระจกสะท้อนรุนแรงขนาดนี้ก็ได้
คนที่บาดเจ็บทางใจอะ เอามาตรวัดหรืออะไรมาวัดระดับไม่ได้หรอก สุขตอนนั้นอะ เขาก็ตาบอดหน้ามืด คงคิดได้(สักนิดหรือมากๆ)
ว่า ตอนนั้นไม่น่าเลย รู้งี้อย่างนั้นอย่างนี้ ของแบบนี้ อย่าได้ประมาทค่ะ เราควบคุมไม่ได้ทุกอย่างหรอก
ถ้าจะบอกว่า เฮ้ยยยย จขกทไม่เจออะไรแบบนี้หรอก เพราะเป็นจขกท จะ บลา บลา บลา เพราะงั้นมันจะตัดไฟแต่ต้นลม ไม่เจอแบบนี้ๆๆ
รู้ได้อย่างไรคะ?? เอาอะไรมาการันตีชีวิตอนาคตและประสบการณ์ที่ยังไม่รู้จะวิ่งชนเราเมื่อไหร่?
แล้วตัวเองจะยอมรับกรรมแบบนี้ คือ ในอนาคต ไม่รู้จะเกิดหรือไม่เกิดนะคะ แต่...ถ้าวันใดไม่ว่าจะเรื่องใด เกิดขึ้น
แล้ว จขกท เลือกปรึกษาเพื่อน แถมเป็นเพื่อนในกลุ่ม โทรร้องไห้ปรึกษา เพื่อนที่เราไว้ใจ กล้าเล่า กล้าให้รายละเอียด
แต่เพื่อนเอาเรามาประจาน เผาเพื่อน โอ้วววว เอาความคิดมาแพร่สาธารณะชนแบบนี้
ศีลต้องเสมอกันจริงๆค่ะ = = วันนั้นแหละค่ะ จขกท จะรู้เหมือนกัน รู้สึกเหมือนกัน ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร
ทุกความคิดไม่ต้องบอก ไม่ต้องพูด ไม่ต้องแพร่หรอกค่ะ "รู้ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูดใช่ว่าจะไม่รู้" แบบนี้ดีกว่านะคะ
เราว่านะ อดีตเพื่อนจขกทอะ อาจจะไม่เจ็บอะไรมากกับการต้องอยู่ในสภาพที่ตัวผู้ไม่เลือก
เพราะที่เสียใจ ส่วนหนึ่งคือ อยากเอาชนะ แล้วมันพ่ายแพ้ มันไม่ได้ดั่งใจ ก็เสียใจและเสียดายส่วนหนึ่ง(หรือเสียตัวไปด้วยแล้ว)
แต่ที่จะเจ็บมากขึ้นคือ เพื่อนที่ไว้ใจได้ เพื่อนที่เคยปรึกษา เพื่อนที่อยู่ข้างๆ.......หักหลัง...........แบบนี้แล
(จขกทอาจจะไม่คิดนะ เพราะจขกทไม่นับเขาเป็นเพื่อนแล้ว แต่ถามเขาไหมว่าเขานับจขกทเป็นเพื่อนอยู่เปล่า เขารู้ไหมอะ จขกท แทงหลังทะลุถึงหัวใจแล้วตอนนี้งะ)
เอเมน พิมพ์ยาวและผิดเยอะมาก แถมให้ความเห็นไม่ตรงกับกรรมแห่งกิ๊ก แย่งเขาอะไรนี่มา
พอดีเราส่งกระทู้ให้คนในกรุ๊ปไลน์อ่านด้วย แบบไม่มีใครให้ความเห็นในเรื่องแย่งพวกนี้
มันเรื่องผัวๆเมียๆคนอื่น (สุขสั้นทุกข์ยาวนี่ ใครๆก็อ่านผลไม่ยาก) แต่ทุกคนกลับพร้อมใจแสดงทัศนคติเรื่องความหวังดี
(ของเพื่อนแบบประสงค์ร้ายแกมหมั่นไส้? ที่ยังไม่สะใจ รอคอยสมน้ำหน้ามากกว่านี้) ของจขกทแทน
= = หักมุมดีอะ
ความคิดเห็นที่ 48
ตอนนั้น กิ๊กก็เครียดเหมือนกัน คือไม่เห็นมันเครียดขนาดนี้มาตั้งแต่สอบเข้ามหาลัย แล้วตัวมันเองก็โดนเรียกกลับบ้านไปเคลียร์ เพราะตอนแรกพ่อแม่ไม่รู้ว่า แฟนลูกสาวเนี่ย มีเมียอยู่ก่อนแล้ว กิ๊กมันคงรู้ตัวว่าโดนแน่ๆ เลยลากเพื่อนไปช่วยกันด้วยอีกคน ซึ่งกระทู้นี้ต้องขอขอบคุณนางสาวมอมากนะคะ ถ้าไม่มีนางสาวมอมาให้ปากคำ เรื่องจะไม่แซ่บเลย
ตามที่เพื่อนเล่านะ
พ่อกับแม่ชายโฉดชอบสะใภ้เก่า จะบังคับให้เลิกกะกิ๊ก แล้วมาแต่งกะคนเก่า ไม่งั้นจะตัดขาดกัน สมบัติที่มีจะยกให้วัด อะไรประมาณนี้
แม่คุณเมียเก่า โกรธมาก อยากให้แต่งงานเหมือนกัน รับผิดชอบที่อยู่กินเป็นผัวเมียกันมาหลายปี แต่พ่อคุณเมีย โกรธกว่า ไม่เอาแล้วเขยคนนี้ ไม่อยากยกลูกสาวให้ แต่คุณเมียเธอยังอยากได้ผัวคืนนะ ก็ทะเลาะกันตุงนังในบ้าน
พ่อแม่ทั้งสองคู่ มาคุยกะพ่อแม่นังกิ๊ก ว่าเฮ้ยดูลูกยังไงวะ ให้ลูกมาแย่งผัวชาวบ้าน พ่อแม่กิ๊กก็งง ไม่รู้เรื่อง อาย เรียกลูกมาบ้าน
นางสาวมอบอกว่า ฉากเด็ดสุดคือตอนที่กิ๊กถูกบังคับให้เลิก แต่นางไม่ยอม นางกรี๊ดๆๆ แล้วบอกว่าเสียตัวให้โฉดไปแล้ว พ่อแม่นางแทบเป็นลม ลูกสาวเลี้ยงมาดีๆ เสียซิงให้ชายโฉดไปซะแล้ว
คุณเมียก็เถียงว่า แกเสียคนเดียวรึไงยะ คิดว่าชั้นนอนบ้านเดียวกะมันมาเป็นปีๆนี่นอนนับดาวกันรึไง
อิกิ๊กก็กรี๊ดๆๆ ไม่ยอมๆๆ แม่ผัวก็ด่าอีก สะใภ้อย่างเมิงกุไม่เอา ร่าน! แรด!
me: อ้าว แล้วไอ้โฉดทำไง
มอ: ทำไรได้ มันก็นั่งจ๋อยอยู่งั้นแหละ
me: มันไม่ช่วยกิ๊กเหรอ
มอ: ช่วยไรล่ะ มันบอกแล้วแต่แม่ๆ
me: ถุ้ย!
สรุปจบเลยนะ ทั้งโฉดและเมียเก่า ลาออกจากบริษัททั้งคู่ โดยมีแพลนจะแต่งงาน ทั้งคู่ได้แต่งกันจริงมั้ย ไม่ทราบค่ะ เหตุการณ์ผ่านมายังไม่นาน ถ้าจะจัดงานแต่งก็คงไม่ใช่เร็วๆนี้ เราแช่งขอให้ไม่ได้แต่งเพราะสงสารผู้หญิง แต่ถ้านางเลือกเองทั้งๆที่รู้ ก็ต้องรับผลของการกระทำตัวเองนะ เลือกเองจะโทษใครก็ไม่ได้แล้ว
พ่อแม่กิ๊ก เข้าใจว่าให้เงินบ้านผัวเมียนี่ไปเพื่อไม่ให้เรื่องลูกสาวอื้อฉาวในบริษัท แล้วก็บังคับให้นังกิ๊กกลับไปอยู่ที่บ้าน พาคนมาย้ายของออกจากพอเสร็จสรรพในวันเดียว โหดมาก
คุณพ่อกิ๊กถามคำถามง่ายๆเลย ลูกกิ๊ก หนูอยากอยู่กับพ่อ เป็นคุณหนูดีๆแบบนี้ หรือหนูอยากไปอยู่กับผู้ชายคะ ถ้าหนูเลือกผัว ก็ไม่ต้องกลับมาบ้านละนะ
ตอนแรกอิกิ๊กจะเลือกผัวค่ะ แต่ไอ้โฉดมันไม่เอาแล้ว มันบอกพี่รักน้องนะ แต่พี่รักแม่มากกว่า (หราาาา) กิ๊กเลยต้องอยู่กับพ่อ ณ ปัจจุบันคือพ่อแม่แทบไม่ให้ออกจากบ้าน งานที่กทม.ก็ลาออกเลย มาช่วยที่บ้านแทน เพื่อนๆงี้โดนสกรีนกันทุกคน เราเองก็โดนด้วยนะ ในฐานะที่เคยสนิทเข้าออกบ้านกันมา พ่อแม่กิ๊กก็โกรธที่เราไม่บอก เราก็แบบ น้ำท่วมปากอ่ะ อยากบอกก็บอกไม่ได้
อันนี้คือสภาพล่าสุดที่เห็นนะ ซึ่งถึงแม้มันจะไม่โหดสะใจเรา แต่เราว่ามันก็แสดงให้เห็นว่าสุดท้าย คนที่ทำเรื่องแบบนี้ไม่มีทางจะมีความสุขได้ มีความสุขก็แค่ประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็ต้องทุกข์หนัก
ที่เราตามเผือกเรื่องของสองสามคนนี้มา เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่มองได้สองแง่ แล้วแต่ว่าใครชนะ
ตอนที่กิ๊กมันชนะ ไอ้โฉดตามมาอยู่กะมัน ทิ้งเมียหลวงได้ มันก็ไม่ต่างจากพล็อตนิยายบางเรื่องที่พระเอกมีแฟนอยู่แล้ว มาปิ๊งนางเอก แฟนเก่าก็ต้องร้ายด้วยนะ ต้องมีชู้ เลยเป็นสาเหตุให้พระเอกเลิกได้แบบไม่รู้สึกผิด นางเอกก็ไม่ผิดจ้ะ คนดี เขามาชอบหนูเองค่ะ หนูอยู่เฉยๆ ไม่ได้แย่งงง แค่ส่งสายตาปิ๊งปั๊งติ๊ดเดียว
แต่พอกิ๊กมันแพ้ มันก็เป็นได้แค่กิ๊กนั่นแหละ เป็นเมียน้อย เป็นมือที่สาม เป็นชู้ แล้วคิดว่าสังคมที่เราอยู่จะชื่นชมคนแบบนี้เหรอ ไม่มีทาง มันถึงได้โดนเพื่อนๆตั้งป้อมรังเกียจอย่างทุกวันนี้
แต่ไอ้คนที่ชั่วที่สุดคือไอ้โฉดเนี่ย เรายังรอดูอยู่นะว่ากรรมที่เขาจะได้รับจะเป็นยังไง เท่าที่เห็นมายังไม่สาแก่ใจเลยอ่ะ
เพื่อนเราก็บอกว่า เขาคงเป็นรองเมียเขาตลอดชาติ เพราะแม่ผัวรักลูกสะใภ้คนนี้ ยิ่งถ้ามีหลานนะ ไอ้โฉดคงโดนเฉดหัว แต่สำหรับเรา คืออยากเห็นแบบ โดนตัดทิ้งให้สืบพันธุ์ไม่ได้ซะเลย น่าจะเหมาะ หึๆๆ
สุดท้ายละๆ จะจบละ
ขอให้เรื่องนี้ถูกแชร์ไปเยอะๆ จนไปขึ้นหน้าวอลล์นังกิ๊ก 5555 ชั้นรู้แกอยู่บ้านทุกวัน ต้องได้อ่านพันติ๊บมั่งละ ชั้นอยากบอกกับแกว่า
สม น้ำ หน้า! ฮ่าๆๆๆๆๆ
ตามที่เพื่อนเล่านะ
พ่อกับแม่ชายโฉดชอบสะใภ้เก่า จะบังคับให้เลิกกะกิ๊ก แล้วมาแต่งกะคนเก่า ไม่งั้นจะตัดขาดกัน สมบัติที่มีจะยกให้วัด อะไรประมาณนี้
แม่คุณเมียเก่า โกรธมาก อยากให้แต่งงานเหมือนกัน รับผิดชอบที่อยู่กินเป็นผัวเมียกันมาหลายปี แต่พ่อคุณเมีย โกรธกว่า ไม่เอาแล้วเขยคนนี้ ไม่อยากยกลูกสาวให้ แต่คุณเมียเธอยังอยากได้ผัวคืนนะ ก็ทะเลาะกันตุงนังในบ้าน
พ่อแม่ทั้งสองคู่ มาคุยกะพ่อแม่นังกิ๊ก ว่าเฮ้ยดูลูกยังไงวะ ให้ลูกมาแย่งผัวชาวบ้าน พ่อแม่กิ๊กก็งง ไม่รู้เรื่อง อาย เรียกลูกมาบ้าน
นางสาวมอบอกว่า ฉากเด็ดสุดคือตอนที่กิ๊กถูกบังคับให้เลิก แต่นางไม่ยอม นางกรี๊ดๆๆ แล้วบอกว่าเสียตัวให้โฉดไปแล้ว พ่อแม่นางแทบเป็นลม ลูกสาวเลี้ยงมาดีๆ เสียซิงให้ชายโฉดไปซะแล้ว
คุณเมียก็เถียงว่า แกเสียคนเดียวรึไงยะ คิดว่าชั้นนอนบ้านเดียวกะมันมาเป็นปีๆนี่นอนนับดาวกันรึไง
อิกิ๊กก็กรี๊ดๆๆ ไม่ยอมๆๆ แม่ผัวก็ด่าอีก สะใภ้อย่างเมิงกุไม่เอา ร่าน! แรด!
me: อ้าว แล้วไอ้โฉดทำไง
มอ: ทำไรได้ มันก็นั่งจ๋อยอยู่งั้นแหละ
me: มันไม่ช่วยกิ๊กเหรอ
มอ: ช่วยไรล่ะ มันบอกแล้วแต่แม่ๆ
me: ถุ้ย!
สรุปจบเลยนะ ทั้งโฉดและเมียเก่า ลาออกจากบริษัททั้งคู่ โดยมีแพลนจะแต่งงาน ทั้งคู่ได้แต่งกันจริงมั้ย ไม่ทราบค่ะ เหตุการณ์ผ่านมายังไม่นาน ถ้าจะจัดงานแต่งก็คงไม่ใช่เร็วๆนี้ เราแช่งขอให้ไม่ได้แต่งเพราะสงสารผู้หญิง แต่ถ้านางเลือกเองทั้งๆที่รู้ ก็ต้องรับผลของการกระทำตัวเองนะ เลือกเองจะโทษใครก็ไม่ได้แล้ว
พ่อแม่กิ๊ก เข้าใจว่าให้เงินบ้านผัวเมียนี่ไปเพื่อไม่ให้เรื่องลูกสาวอื้อฉาวในบริษัท แล้วก็บังคับให้นังกิ๊กกลับไปอยู่ที่บ้าน พาคนมาย้ายของออกจากพอเสร็จสรรพในวันเดียว โหดมาก
คุณพ่อกิ๊กถามคำถามง่ายๆเลย ลูกกิ๊ก หนูอยากอยู่กับพ่อ เป็นคุณหนูดีๆแบบนี้ หรือหนูอยากไปอยู่กับผู้ชายคะ ถ้าหนูเลือกผัว ก็ไม่ต้องกลับมาบ้านละนะ
ตอนแรกอิกิ๊กจะเลือกผัวค่ะ แต่ไอ้โฉดมันไม่เอาแล้ว มันบอกพี่รักน้องนะ แต่พี่รักแม่มากกว่า (หราาาา) กิ๊กเลยต้องอยู่กับพ่อ ณ ปัจจุบันคือพ่อแม่แทบไม่ให้ออกจากบ้าน งานที่กทม.ก็ลาออกเลย มาช่วยที่บ้านแทน เพื่อนๆงี้โดนสกรีนกันทุกคน เราเองก็โดนด้วยนะ ในฐานะที่เคยสนิทเข้าออกบ้านกันมา พ่อแม่กิ๊กก็โกรธที่เราไม่บอก เราก็แบบ น้ำท่วมปากอ่ะ อยากบอกก็บอกไม่ได้
อันนี้คือสภาพล่าสุดที่เห็นนะ ซึ่งถึงแม้มันจะไม่โหดสะใจเรา แต่เราว่ามันก็แสดงให้เห็นว่าสุดท้าย คนที่ทำเรื่องแบบนี้ไม่มีทางจะมีความสุขได้ มีความสุขก็แค่ประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็ต้องทุกข์หนัก
ที่เราตามเผือกเรื่องของสองสามคนนี้มา เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่มองได้สองแง่ แล้วแต่ว่าใครชนะ
ตอนที่กิ๊กมันชนะ ไอ้โฉดตามมาอยู่กะมัน ทิ้งเมียหลวงได้ มันก็ไม่ต่างจากพล็อตนิยายบางเรื่องที่พระเอกมีแฟนอยู่แล้ว มาปิ๊งนางเอก แฟนเก่าก็ต้องร้ายด้วยนะ ต้องมีชู้ เลยเป็นสาเหตุให้พระเอกเลิกได้แบบไม่รู้สึกผิด นางเอกก็ไม่ผิดจ้ะ คนดี เขามาชอบหนูเองค่ะ หนูอยู่เฉยๆ ไม่ได้แย่งงง แค่ส่งสายตาปิ๊งปั๊งติ๊ดเดียว
แต่พอกิ๊กมันแพ้ มันก็เป็นได้แค่กิ๊กนั่นแหละ เป็นเมียน้อย เป็นมือที่สาม เป็นชู้ แล้วคิดว่าสังคมที่เราอยู่จะชื่นชมคนแบบนี้เหรอ ไม่มีทาง มันถึงได้โดนเพื่อนๆตั้งป้อมรังเกียจอย่างทุกวันนี้
แต่ไอ้คนที่ชั่วที่สุดคือไอ้โฉดเนี่ย เรายังรอดูอยู่นะว่ากรรมที่เขาจะได้รับจะเป็นยังไง เท่าที่เห็นมายังไม่สาแก่ใจเลยอ่ะ
เพื่อนเราก็บอกว่า เขาคงเป็นรองเมียเขาตลอดชาติ เพราะแม่ผัวรักลูกสะใภ้คนนี้ ยิ่งถ้ามีหลานนะ ไอ้โฉดคงโดนเฉดหัว แต่สำหรับเรา คืออยากเห็นแบบ โดนตัดทิ้งให้สืบพันธุ์ไม่ได้ซะเลย น่าจะเหมาะ หึๆๆ
สุดท้ายละๆ จะจบละ
ขอให้เรื่องนี้ถูกแชร์ไปเยอะๆ จนไปขึ้นหน้าวอลล์นังกิ๊ก 5555 ชั้นรู้แกอยู่บ้านทุกวัน ต้องได้อ่านพันติ๊บมั่งละ ชั้นอยากบอกกับแกว่า
สม น้ำ หน้า! ฮ่าๆๆๆๆๆ
แสดงความคิดเห็น
กรรมแห่งกิ๊ก แย่งเขามาถึงเวลาก็รักษาไว้ไม่ได้
คงไม่มีต่อละนะ นอกจากจะนึกเรื่องเด็ดๆขึ้นมาได้ หรือมีใครเห็นกระทู้นี้แล้วโวยวายจนเกิดเรื่องให้มาเล่าได้ อิอิ
======================================
มาๆๆๆ ล้อมวงๆ จะเล่านิทานให้ฟัง เป็นเรื่องของอดีตเพื่อนอิชั้นคนหนึ่งเองแหละ ที่เป็นเมียน้อยเขาอยู่หลายปี จนไฝว้ได้สถานะเมียหลวงมา แต่ตอนนี้... 55555 สะใจโว้ย!
คืออิชั้นก็เป็นชะนีชอบเผือก แอบเฝ้าดูดราม่าในชีวิตจริงเรื่องนี้มานานว่า เฮ้ย เรื่องแบบนี้ มันจะจบแฮปปี้เอนดิ้งได้ด้วยเหรอฟะ จน ณ ตอนนี้ มันอาจจะไม่ใช่ตอนจบ หน้าสุดท้ายในหนังสือ แต่ก็เหมือนผ่านไคลแม็กซ์มาละ กฏแห่งกรรมตามทันกันละ ก็ถือว่าอิชั้นฟินละ เลยอยากจะมาตั้งกระทู้ทับถม เอ้ย! ไม่ใช่! อยากจะแชร์เรื่องราวที่ติดตามดูมาเกือบห้าปี นี่จะตั้งกระทู้หลายวันละไม่ได้ทำสักที วันนี้ว่างๆพอดี ต้องจัด!
นี่เป็นเรื่องราวชีวิตของสาวน้อยนางหนึ่ง ซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่า กิ๊ก (เอาตรงๆแบบนี้แหละง่ายดี) และผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่า พี่โฉด
กิ๊กเป็นหนึ่งในแก๊งเพื่อนสนิทของคาบเจ้าเอง แก๊งเราจะเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเรียบร้อย รักนวลสงวนตัว แบบค่อนข้างหัวโบราณกันอ่ะ มีแฟนก็คือแค่จับมือถือแขนไม่มีเกินเลย เราอยู่ในสังคมแบบนี้กัน
อยู่มาวันนึง ก็แยกย้ายกันไปฝึกงานตามสถานที่ที่แต่ละคนสนใจ น้องกิ๊กเทอเป็นลูกคนรวย ครอบครัวก็ฝากฝังไปฝึกในบริษัทแห่งหนึ่ง และในที่นี้เอง นางก็ได้เจอกับพี่โฉด ซึ่งเป็นรุ่นพี่ในแผนก พี่โฉดเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี อายุยี่สิบปลายๆ หน้าที่การงานดี ที่สำคัญเมียสวย!
จ้ะ มีเมียแล้วจ้ะ เมียทำงานอยู่ที่เดียวกันด้วยจ้ะ สนุกชะมัดเลย
แต่ถ้าไปถามพี่โฉดกะน้องกิ๊ก เขาจะบอกว่าไม่ใช่เมีย แค่แฟนกันเฉยๆ (ในสังคมเรา สองคำนี้ต่างกันมากนะ) แต่ชั้นก็อยากจะถามกลับ ไม่ใช่เมีย แต่อยู่กินด้วยกันแล้ว ที่บ้านทั้งสองฝ่ายรับรู้ว่าคนนี้คือลูกเขย/ลูกสะใภ้ สังคมเพื่อนฝูงรับรู้ ที่ทำงานรับรู้ ซื้อบ้านซื้อรถเป็นชื่อร่วม แม้แต่ชื่อบัญชียังเป็นชื่อร่วมเล้ยยย
อย่างเดียวที่เขายังไม่ได้ทำคือจดทะเบียน จัดงานแต่งนั่นแหละ แต่ทางพฤตินัยก็ผัวเมียกันแหละวุ้ย
ขณะที่กิ๊กฝึกงานไป พี่โฉดก็คอยป้วนเปี้ยน เนียนๆไป คนอื่นดูไม่ออก แต่เราดูออก เพราะเราเก่ง 5555 ตอนนั้นเพิ่งมีไลน์ใหม่ๆเลย พี่แกก็ชวนกิ๊กเล่นแชตกัน คุยกัน เราก็เตือนเพื่อนเรา อย่าไปยุ่งเลย คนมีเจ้าของ มันก็บอกมันไม่เอาอยู่แล้ว แต่ไม่อยากตัดสัมพันธ์เพราะต้องฝึกงานอีกเป็นเดือนเดี๋ยวมีปัญหา อ๊ะ เราก็ไม่ว่าอะไร เชื่อใจเพื่อนอ่ะ
แต่หลังฝึกงานจบแล้ว ก็ยังเห็นแชตคุยกันอยู่อีก ก็เตือนไปอีก หล่อนไม่เห็นใจเมียเค้าหน่อยเหรอยะ คุยกะผัวเขาทุกวันเนี่ย นางก็บอก ไม่ได้คุยไรเลยนะ ถามคำตอบคำ เดี๋ยวเค้าก็เบื่อเอง อีกอย่างนางไม่ชอบด้วย คนมีเจ้าของมาจีบจะหาความจริงใจได้ไง
เออ เราก็โล่งใจเนาะ เชื่อใจว่าเพื่อนเรามันไม่ทำหรอก เพื่อนเราผู้หญิงดีมีการศึกษา คงไม่มาแย่งสามีคนอื่นหรอก สังคมเราถือเรื่องนี้ค่อนข้างร้ายแรงด้วย ถ้าทำจริงเพื่อนๆแบนแน่
เวลาก็ผ่านไป ช่วงนี้เราเองก็เริ่มทำงานทำการ ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนฝูง แต่ข่าวคาวของน้องกิ๊กกะพี่โฉดก็เข้าหูมาเรื่อยๆว่ายังติดต่อกันอยู่ ยังไม่เลิกคุย ใจอ่ะเชื่อเพื่อนนะ เพื่อนเราอ่ะเรารู้จักมันดี แต่ก็รำคาญว่า ถ้าไม่ชอบไม่อยากคุย ไม่บล็อกแชตไปเลยฟะ ไม่ได้มีไรต้องข้องเกี่ยวกันแล้ว แล้วถ้าเกิดเมียเขาจับได้ทำไง หล่อนเป็นเด็กฝากเจ้าของบริษัทนะ เสียหายไปถึงครอบครัวแน่ จนกระทั่งวันหนึ่งงงงงง
โทรสับสายเข้าค่ะ
me: ว่าไงกิ๊ก ไม่ได้คุยกันนานเลย
กิ๊ก: (ร้องไห้) ฟูมฟายๆๆ พูดไม่รู้เรื่อง
me: เฮ้ย เป็นไรเนี่ย โอเคป่าว
กิ๊ก: พี่โฉดอ่ะ ฮือๆๆๆๆ
me: เฮ้ย มันทำไรแก
กิ๊ก: แกอย่าโกรธเรานะ
me: เออ ไม่โกรธๆ (ในใจอ่ะ คิดว่ามันข่มขืนเพื่อนเราแน่เลย)
กิ๊ก: พี่เขาไปเที่ยวกับแฟนอ่ะ
me: (งงสิกรู) อ่าฮะ แล้วไง
กิ๊ก: เสียใจอ่ะ
me: เสียใจ?
กิ๊ก: อือ เค้าบอกจะเลิกกันแล้ว
me: ... แล้วแกเชื่อมันเหรอ (เสียงเย็น) ผู้ชายใช้คำนี้มาหลอกผู้หญิงตั้งเท่าไหร่แล้ว
กิ๊ก: เค้าจะเลิกกันแล้วจริงๆ เค้าบอกชั้น
me: แกคุยกะมันตั้งแต่ตอนนั้นเลยป่ะ (หลายเดือนเลยนะเนี่ย)
กิ๊ก: อืม แกอย่าโกรธนะ เค้าดีนะ
ตอนนั้นเราก็นั่งนึกไปถึงเรื่องเล่าเล็กๆน้อยๆที่ข้ามหัวไป เคยเป็นมะ เรื่องเล็กๆที่ไม่ได้สนใจแต่พอมารู้อะไรทีหลัง ถึงนึกได้ว่าเป็นข้อมูลสำคัญ
คือบริษัทที่นางไปฝึกงาน และบ้านครอบครัวนางอยู่ตจว. เพื่อนๆในแก๊งหลายคนมาจากตจว. นานๆกลับบ้านที แต่ช่วงหลังๆนัดกิ๊กแล้วนางไม่ค่อยมา เพราะนางชอบกลับบ้านบ่อยๆ กลับเกือบทุกอาทิตย์ ตอนนั้นไม่ได้คิดไรจริงๆนะ แค่คิดว่ามันไม่เหนื่อยเหรอวะ วิ่งไปวิ่งมา แต่ตอนนี้ อืม มันคงไปแอบเจอกันสินะ
me: รักเค้าแล้วเหรอ
กิ๊ก: (เงียบ)
me: (เริ่มขึ้นเสียง) ไหนแกบอกไม่ชอบคนมีเจ้าของไง ไหนว่าเลิกคุยแล้วไง ไม่รักศักดิ์ศรีตัวเองก็สงสารแฟนเขาหน่อยมั้ย นี่แกเป็นมือที่สามอยู่นะ มันคบกะแฟนมาตั้งกี่ปี ยังนอกใจได้ คิดว่ามันจะไม่ทำกะแกเหรอ
กิ๊ก: เค้าบอกว่าชั้นคือคนที่ใช่
me: ผู้ชายมันก็พูดแบบนี้ทุกคนแหละ เวลามันจะเอา!
(ร้องไห้)
me: ถ้ามันรักแกจริง ทำไมมันไม่เลิกกะเมียก่อนล่ะ
กิ๊ก: ไม่ใช่เมีย เค้าบอกเค้าไม่ได้นอนด้วยกันแล้ว
me: เชื่อก็ควายแล้ว! แกไปอยู่ใต้เตียงมันรึไง
กิ๊ก: (ร้องไห้หนักขึ้น)
me: ด่าๆๆๆ ทำไมเป็นคนแบบนี้ฟะ อยากจะเจอหน้าไอตัวผู้เหลือหลาย โมโหๆ
กิ๊ก: วางสายไปเงียบๆ
me: ยังโวยวายต่อ เพื่อนกรูวววว เอาเพื่อนกรูวคืนมาาาา ไอ้โฉดดดดดด
ด้วยความโมโห ปนสงสัย ปนงุนงง มันไปรักกันตอนไหนฟะ ล่าสุดยังบอกรำคาญอยู่แล้ว เราเลยโทรหาเพื่อนอีกคนนึงซึ่งสนิทกะกิ๊กมากกว่า เม้ากันร่วมชั่วโมง โป๊ะเชะเลยจ้า
อิชั้นช้าสุดละค่ะ เพื่อนคนอื่นรู้กันหมดละ เตือนก็ไม่ฟัง พูดอะไรก็ไม่เชื่อ ด่าไปเยอะละ นางคงไม่รู้จะคุยกะใครที่คุยแล้วจะไม่โดนด่าเลยโทรหาเรา เพราะเรางานเยอะ ชีวิตวุ่นวาย เลยไม่ได้เจอเพื่อนๆ ไม่ได้รับรู้เรื่องนางเท่าคนอื่น หารู้ไม่ กุด่าเช็ดเลย หลกทง
เท่าที่จำได้นะ โฉดกิ๊กติดต่อกันมาตั้งแต่ตอนฝึกงานนั่นแหละ คุยกันจีบกันมาเรื่อยๆ วันหยุดนางก็กลับตจว.ไปหาเค้า บางทีเค้าก็ขึ้นมาหานาง เพื่อนก็บอกอย่าทำเลย สงสารเมียเค้า กิ๊กก็บอกนางไม่ผิดนะ นางไม่ได้ชอบ โฉดต่างหากมาคุยกะนางเอง ถ้าจะเลิกกันก็ช่วยไม่ได้นะ (อ้าวอีนี่ เพื่อนกุจริงป่ะเนี่ย ใครคายตะขาบใส่ปากมันมา) กิ๊กเองก็เคยพูดว่าให้พี่โฉดเลิกกะเมียก่อน จะพิจารณารับเป็นแฟน พี่โฉดก็บอก กิ๊กต้องรับรักพี่ก่อนสิ พี่ถึงจะเลิกได้ ไม่งั้นพี่เสียดายเวลา คบมาเกือบสิบปี ถ้าน้องไม่ยอมพี่อีก พี่ก็อยู่คนเดียวน่ะสิ (เมิงสมควรไปอยู่เป็นเพื่อนต้นงิ้วในนรกเลย ไอ้... )
ที่เด็ดสุดคือ ตอนที่กิ๊กนางสารภาพรักพี่โฉดเนี่ยแหละ ตามที่พี่ท่านว่าไว้ น้องรับรักแล้ว ต้องไปเลิกเมียชิมิ ได้คำนี้มาแทนจ้าาา
"แฟนผมทำผิดอะไร ผมจะเลิกกับเขาได้ยังไง เขาไม่ได้ทำอะไรผิด"
กรรมดอกที่ 1 เป็นแค่กิ๊ก จำใส่กะลาไว้ว่ายังไงเขาก็เลือกเมีย ไม่งั้นเขาจะต้องหลบๆซ่อนๆกะเราทำไม
ทำอะไรไว้ลับหลังคนอื่น สุดท้ายสถานะตัวเองก็อยู่อย่างลับๆ มีคนรักอวดใครไม่ได้ ไปไหนถ่ายรูปสักใบยังไม่ได้
สมน้ำหน้า!
แล้วทำไมเวลาเกิดเหตุการณ์ประเภทนี้ ผู้ชายเป็นฝ่ายมีสิทธิเลือกทุกทีเลยฟะ ไม่เข้าใจ ผู้ชายประเภทนี้มันควรจะไม่มีใครเลือกสิ
สรุปยกที่ 1 กิ๊ก ก็ยังคงเป็นได้แค่ กิ๊ก ต่อปาย หึๆๆ ส่วนอิชั้นก็เริ่มมองเพื่อนตัวเองในสายตาที่ต่างไปจากเดิม เพิ่งรู้ว่านางเป็นคนแบบนี้ คบมาตั้งกี่ปี เห็นเนื้อแท้วันนี้เอง
ชักยาวละ ขอขึ้นอันใหม่นะเคอะ
เล่าสดๆ พิมพ์สดๆ อาจช้าบ้าง เรียบเรียงเหตุการณ์งงๆบ้าง ก็ขออภัย