ตอนนี้ชีวิตคู่ของเรากำลังมีปัญหาค่ะ เคยคุยเล่าให้พี่ที่นับถือคนหนึ่งฟัง
เขาถามกลับมาว่า "ัยังรักกันอยู่มั้ย" ทำไมไม่ดึงเขากลับมา
เราเลยสงสัยว่า ถ้าใช้คำถามนี้กับฝ่ายชายก็คงไม่ต้องมีเรื่องให้ดึงกลับ
เพราะผู้ชายก็ควรจะคิดได้ว่า เขาควรทำหรือไม่ควรทำอะไร
สามีเราติดเพื่อนมากในช่วงหลัง ๆ มานี้ เราก็เป็นคนไม่ชอบพูดมาก
ไม่ชอบไปจู้จี้ จุกจิก กำหนดเวลาว่าต้องกลับบ้านกี่โมง
ต้องทำอะไรยังไงกับลูกบ้าง เคยเห็นบางครอบครัวเมียจะกำหนดหน้าที่ให้สามีเลย
ว่าต้องอาบน้ำลูก พาลูกเข้านอน ไปส่งลูกที่โรงเรียน รดน้ำต้นไม้ก่อนไปทำงาน
ล้างจาน ถูบ้าน
แต่เราไม่เคยกำหนดเรื่องแบบนี้กับสามี เราคิดว่าทุกคนควรมีสัญชาติญาณความเป็นพ่อแม่ในตัว
แต่พอเราไม่กำหนด ก็กลายเป็นว่าเขาสามารถทำอะไรได้ทุกอย่างตามอำเภอใจ
ทำเหมือนคนไม่มีครอบครัว ไม่มีหน้าที่พ่อ สามีที่ต้องรับผิดชอบ
หน้าที่เดียวที่สามีทำคือหาเงินมาให้คนในบ้านใช้ ซึ่งตรงนี้เขาไม่เคยบกพร่อง
เวลาคุยกันเรื่องทำหน้าที่พ่อ เขาก็ไม่สนใจไม่คุยด้วย ประมาณว่าหาเงินให้ใช้แล้วไม่ต้องมาพูดอย่างอื่น
เคยคิดสงสารลูกและบอกพ่อเขาว่า เรา 2 คน ทำให้ชีวิตหนึ่งชีวิตต้องเกิดมา
แล้วทำไมเราไม่รับผิดชอบดูแลจิตใจลูกให้ดี (ลูกเราคล้าย ๆ เด็กมีปัญหานิด ๆ )
เขาก็เงียบ เขาบอกว่าตั้งแต่เล็กจนโตพ่อแม่ก็ไม่เคยมาเลี้ยงเขา เขาก็โตขึ้นมาเองได้
เราก็เลยอึ้งพูดไม่ออก เพราะถ้าพูดต่อก็จะทำให้เขาต้องด่าบุพการีตัวเองอีก
สามีภรรยาเมื่อมีลูกก็ย่อมต้องทุ่มเทเวลาไปดูแลลูกเป็นหลัก
ทำไมสามีถึงไม่พยายามเข้าใจในจุดนี้ กลับเอามาเป็นข้ออ้างในการต้องออกไปเที่ยวเตร่นอกบ้าน
ไปสังสรรค์พบปะเพื่อนฝูงเพื่อหาความสุข ความสบายใจ โดยไม่ต้องคิดถึงลูกเมียเลยอย่างนั้นหรือ
คนนอกบ้านเจอกันก็มีแต่เรื่องน่ายินดี น่าสนุก ทุกเรื่องที่พูดคุยกันมีแต่ความสุข
ทำให้มองว่าบ้านไม่น่าอยู่ เพราะไม่สนุกสนานเหมือนอยู่นอกบ้านกับเพื่อนฝูง
ทำไมผู้ชายไม่คิดบ้างว่าจะทำอย่างไรให้ครอบครัวกลับมามีความสุขเหมือนเดิม
เราได้ทำอะไรลงไปแล้วบ้าง อ้างแต่ว่าอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลยต้องออกไปข้างนอก
โดยที่ผู้หญิงก็ยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานบ้านและดูแลลูก
ไม่เคยโทร.ตามว่าสามีจะกลับกี่โมง ไม่เคยถามว่าไปกับเพื่อนคนไหน
เพราะคำเดียวที่สามีใช้อ้างคือ "เพื่อน" ตลอด
หรืออย่างเรื่องบนเตียง คนส่วนใหญ่ก็มักจะมองว่าปัญหาอยู่ที่ผู้หญิง
แล้วผู้ชายที่อ้วนลงพุงหรือหัวล้าน ผู้หญิงยังไม่เคยเอามาเป็นข้ออ้างเลย
ผู้ชายไม่มีฝีมือผู้หญิงก็ต้องอดทน ไม่เคยปริปากบ่นเพราะไม่อยากให้สูญเสียความมั่นใจ
แล้วแบบนี้จะให้ผู้หญิงปรับตัวยังไงอีก
ผู้ชายชอบหรือที่จะให้ผู้หญิงคอยไปตามจับผิด โทร.ตามจิกด่า
กำหนดเวลาว่าต้องทำอะไรอย่างไร
เราไม่เข้าใจจริง ๆ ค่ะ ว่าผู้ชายต้องการอะไร
และต้องทำอย่างไรให้ผู้ชายมีความคิด มีสำนึกของการเป็นสามีและพ่อที่ดี
เพราะเราเชื่อว่าถ้าเขาทำเพราะโดนบังคับหรือจำใจโดยไม่ยินดี เขาทำได้ไม่นานหรอก
สงสัยจังค่ะ ว่าทำไมเวลามีปัญหาชีวิตคู่ ฝ่ายที่ต้องปรับตัวต้องเป็นผู้หญิงเสมอ
เขาถามกลับมาว่า "ัยังรักกันอยู่มั้ย" ทำไมไม่ดึงเขากลับมา
เราเลยสงสัยว่า ถ้าใช้คำถามนี้กับฝ่ายชายก็คงไม่ต้องมีเรื่องให้ดึงกลับ
เพราะผู้ชายก็ควรจะคิดได้ว่า เขาควรทำหรือไม่ควรทำอะไร
สามีเราติดเพื่อนมากในช่วงหลัง ๆ มานี้ เราก็เป็นคนไม่ชอบพูดมาก
ไม่ชอบไปจู้จี้ จุกจิก กำหนดเวลาว่าต้องกลับบ้านกี่โมง
ต้องทำอะไรยังไงกับลูกบ้าง เคยเห็นบางครอบครัวเมียจะกำหนดหน้าที่ให้สามีเลย
ว่าต้องอาบน้ำลูก พาลูกเข้านอน ไปส่งลูกที่โรงเรียน รดน้ำต้นไม้ก่อนไปทำงาน
ล้างจาน ถูบ้าน
แต่เราไม่เคยกำหนดเรื่องแบบนี้กับสามี เราคิดว่าทุกคนควรมีสัญชาติญาณความเป็นพ่อแม่ในตัว
แต่พอเราไม่กำหนด ก็กลายเป็นว่าเขาสามารถทำอะไรได้ทุกอย่างตามอำเภอใจ
ทำเหมือนคนไม่มีครอบครัว ไม่มีหน้าที่พ่อ สามีที่ต้องรับผิดชอบ
หน้าที่เดียวที่สามีทำคือหาเงินมาให้คนในบ้านใช้ ซึ่งตรงนี้เขาไม่เคยบกพร่อง
เวลาคุยกันเรื่องทำหน้าที่พ่อ เขาก็ไม่สนใจไม่คุยด้วย ประมาณว่าหาเงินให้ใช้แล้วไม่ต้องมาพูดอย่างอื่น
เคยคิดสงสารลูกและบอกพ่อเขาว่า เรา 2 คน ทำให้ชีวิตหนึ่งชีวิตต้องเกิดมา
แล้วทำไมเราไม่รับผิดชอบดูแลจิตใจลูกให้ดี (ลูกเราคล้าย ๆ เด็กมีปัญหานิด ๆ )
เขาก็เงียบ เขาบอกว่าตั้งแต่เล็กจนโตพ่อแม่ก็ไม่เคยมาเลี้ยงเขา เขาก็โตขึ้นมาเองได้
เราก็เลยอึ้งพูดไม่ออก เพราะถ้าพูดต่อก็จะทำให้เขาต้องด่าบุพการีตัวเองอีก
สามีภรรยาเมื่อมีลูกก็ย่อมต้องทุ่มเทเวลาไปดูแลลูกเป็นหลัก
ทำไมสามีถึงไม่พยายามเข้าใจในจุดนี้ กลับเอามาเป็นข้ออ้างในการต้องออกไปเที่ยวเตร่นอกบ้าน
ไปสังสรรค์พบปะเพื่อนฝูงเพื่อหาความสุข ความสบายใจ โดยไม่ต้องคิดถึงลูกเมียเลยอย่างนั้นหรือ
คนนอกบ้านเจอกันก็มีแต่เรื่องน่ายินดี น่าสนุก ทุกเรื่องที่พูดคุยกันมีแต่ความสุข
ทำให้มองว่าบ้านไม่น่าอยู่ เพราะไม่สนุกสนานเหมือนอยู่นอกบ้านกับเพื่อนฝูง
ทำไมผู้ชายไม่คิดบ้างว่าจะทำอย่างไรให้ครอบครัวกลับมามีความสุขเหมือนเดิม
เราได้ทำอะไรลงไปแล้วบ้าง อ้างแต่ว่าอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลยต้องออกไปข้างนอก
โดยที่ผู้หญิงก็ยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานบ้านและดูแลลูก
ไม่เคยโทร.ตามว่าสามีจะกลับกี่โมง ไม่เคยถามว่าไปกับเพื่อนคนไหน
เพราะคำเดียวที่สามีใช้อ้างคือ "เพื่อน" ตลอด
หรืออย่างเรื่องบนเตียง คนส่วนใหญ่ก็มักจะมองว่าปัญหาอยู่ที่ผู้หญิง
แล้วผู้ชายที่อ้วนลงพุงหรือหัวล้าน ผู้หญิงยังไม่เคยเอามาเป็นข้ออ้างเลย
ผู้ชายไม่มีฝีมือผู้หญิงก็ต้องอดทน ไม่เคยปริปากบ่นเพราะไม่อยากให้สูญเสียความมั่นใจ
แล้วแบบนี้จะให้ผู้หญิงปรับตัวยังไงอีก
ผู้ชายชอบหรือที่จะให้ผู้หญิงคอยไปตามจับผิด โทร.ตามจิกด่า
กำหนดเวลาว่าต้องทำอะไรอย่างไร
เราไม่เข้าใจจริง ๆ ค่ะ ว่าผู้ชายต้องการอะไร
และต้องทำอย่างไรให้ผู้ชายมีความคิด มีสำนึกของการเป็นสามีและพ่อที่ดี
เพราะเราเชื่อว่าถ้าเขาทำเพราะโดนบังคับหรือจำใจโดยไม่ยินดี เขาทำได้ไม่นานหรอก