ตอนนี้...ผมกับแฟนคบกันมาได้ 3ปี 4เดือน ละครับ ตอนนี้ผมเริ่มลังเลกับ ความรัก ความรู้สึก หัวใจ ของผมแล้ว
ผมเริ่มเหนื่อย ผมเริ่มท้อเริ่มไม่ค่อยไหวกับความรักครั้งนี้ว่า ความรักแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ มันไช่แล้วหรอว่ะ
ผมควรต้องทำยังไง ผมควรจะอยู่ต่อ หรือ ผมควรจะจากไปดี ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้
เรื่องพึ่งเกิดตอนเที่ยงคืนกว่าๆเมื่อกี้เลยครับ ผมกับแฟนทะเลาะกัน ซึ่งเรื่องที่ทะเลาะกัน
คือเรื่องทั่วไปเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง *ซึ่งผู้ชายทุกๆคนคงเข้าใจผมดี* จนเรายิ่งคุยกันยิ่งไม่รู้เรื่องยิ่งไม่เข้าใจ
กันและยิ่งแรงขึ้นจนเธอพูดคำว่า...เลิกกันเทอะ กับผม ซึ่งเธอบอกเลิกผมครั้งนี้ไม่ไช่บอกครั้งแรกอะดิ
แต่เธอบอกเกือบ ทุกครั้ง เวลาเราทะเลาะกัน หรือ เวลาเผมไม่เข้าใจเธอ ซึ่งเธอพูดคำนี้ออกมา
โดยง่ายดายเหมือนเป็นคำพูด ติดปากของเธอ ไปเลย เวลาเราทะเลาะกัน
ซึ่งผมไม่เข้าใจเธอเลย ว่า เธอเคยนึกถึงคนฟังบ้างป่าว ว่าคนฟังเขาจะรู้สึกยังไง ผมก็บอกเธอทุกครั้งเวลาเราดีกัน
แต่เธอก็พูดแค่ว่าขอโทษและจะไม่ทำอีก แต่ต่อมาก็ยังพูดอยู่อีกทุกทีทุกครั้ง ซึ่งทุกวันนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเอง
ไม่ค่อยจะมีความสุข ไม่ค่อยแน่ใจ ไม่ค่อยโอเคกับมันเท่าไหร่เลย ซึ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจาก ที่ผมได้ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ให้กับเธอ เกือบจะทุกอย่าง ในเวลา 3ปี 4เดือน นี้ ทั้งเรื่องเที่ยวเรื่องติดเพื่อน เรื่องติดตามผู้หญิงในfacebook
การกดLikeเพื่อนผู้หญิงในfacebook เรื่องของการaddเพื่อนในfacebook เรื่องการให้
รหัสfacebookรหัสมือถือกับเธอ การเช็คมือถือ ไปไหนต้องโทรแจ้งทุกครั้ง อยู่ไหนต้องโทรบอก อยู่กับใคร
ทำอะไร ซึ่งผมทำให้เธอได้ทุกอย่างโดยไม่ปิดบัง ไม่มีข้อแม้และโต้เถียงใดๆเลย ซึ่งผมบริสุทธิ์ใจ ที่จะทำให้
เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบ ขนาดทุกวันนี้ผมจะไปเม้น หรือถูกใจ ให้เพื่อนในคณะ ที่เป็นเพื่อนผู้หญิง
ผมยังคิดแล้วคิดอีกว่าจะทำดีไหม กลัวเขาโกรธ บางครั้งจะขอไปเที่ยววันเกิดเพื่อน
นานๆไหนจะได้ไปเที่ยวกลางคืนซักทีหนึ่ง เขาก็ต้องชวนทะเลาะก่อนผมจะออกไป จนผมเที่ยวไม่สนุก
คิดดูเป็นใครจะเที่ยวสนุกผมคนหนึ่งแหละที่เที่ยวไม่สนุก ขนาดบางครั้ง เพื่อนผมทักแชทมาคุยกับผม
เรื่องผู้หญิงบางครั้ง ผมต้องลบแชทนั้นทิ้งเลย เพราะกลัวเธอ
มาอ่านเจอจากเรื่องเล็กๆจะกลายเรื่องใหญ่ เธอจะชอบคอยเข้าfacebookผม เพื่อมาดูประวัติว่าผมขอเพื่อน
ติดตามใครและอ่านแชทของผมจนบางครั้งผมคิดว่ามันเกินไปป่าวว่ะ แต่ทำยังไงได้เรารักเขานิ ให้เขาทำไปเทอะ
เดี๋ยวไม่ให้ดูก็จะกลายเรื่องใหญ่ อีกอย่างหนึ่งเราทั้ง2คนไม่เคยมีเรื่องเกี่ยวกับ กิ๊ก หรือ มือที่สามเลยครับ ตั้งแต่เราคบกันมา
3ปี 4เดือน นี้ เราไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เชื่อป่าวครับเขานี่รู้จักเพื่อนผมเกือบทั้งหมด ในคณะของผม คนไหน
ไม่รู้จักไม่คุ้นหน้าจะถามชื่อทุกอย่างกับผม ยิ่งเป็นผู้หญิงยิ่งร้ายเป็นใครชื่ออะไรมีแฟนยัง
ผมนี่แทบไม่รู้จะพูดยังไง ทุกๆอย่างที่ผมบอกไป ตอนแรกๆผมทำให้เค้าผมก็มีความสุขอยู่นะ
เห็นเค้ามีความสุขเราก็ยินดี แต่พอหลังๆมาทะเลาะกันบ่อย เธอพูดบอกเลิกกับผมเกือบทุกครั้ง เธอชอบเดินหนี
โดยไม่พูดคุยกันทุกครั้ง เธอเริ่มก้าวก่ายผมมากเกินไป เริ่มงี่เง่า เริ่มไม่มีเหตุผล แต่ผมก็เข้าใจกับผู้หญิงนะ
ว่าท่าผู้หญิงไม่รัก ก็คงไม่งี่เง่าไม่มีเหตุผล ซึ่งบางครั้งผู้หญิงก็ควรที่จะเข้าใจผู้ชายนิดหนึ่งว่าบางครั้ง
คนเราทุกคนความอดทนมันมีจำกัด ทุกมีความรู้สึก เหมือนกัน เธอบอกเลิกผม เธอก็เจ็บ ผมก็เจ็บไม่แตกต่างจากเธอเลย
ผมอาจจะเจ็บมากกว่าเธอก็เป็นได้ ใครจะรู้ ผมเริ่มที่จะไม่แน่ใจและไม่โอเค เริ่มที่จะไม่มีความสุข
ผมถามแต่ตัวเองว่านี่หรือความรัก ความรักที่ผมตามหา ที่ผมไขว่คว้ากว่าจะได้มา นี่หรือที่ทุกคน
ว่าความรักทำให้เรามีความสุข นี่ความรักที่ผมยอมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อให้ได้มา ความรักที่ทำ
ให้โลกนี้เป็นสีชมพู ความรักที่ทำให้เราคิดว่าโลกนี้มีเราอยู่กันแค่สองคน ผมไม่รู้ผมควรทำยังไงต่อ
ทุกวันนี้พื้นที่ส่วนตัวของผมแทบจะไม่มีหรือไม่มีเลยก็ว่าได้ ผมเคยเปิดใจคุยกับเขาเรื่องที่ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของผม
จนทำให้ผมไม่เป็นตัวของตัวเอง เขาก็ว่ามีคนอื่นไช่ไหม ไม่รักกันแล้วไช่ป่ะ และเขาก็บอกอีกว่าเขาไม่น่ามา
คบกับผมเลยเมื่อก่อนจีบเขาใหม่ๆ ยอมทำให้เขาได้ทุกอย่าง พอมาตอนนี้ก็กลายเป็น
คนละคน ผมก็สตั้นไปเลยพูดไม่ออกเหมือนกัน ได้แต่เก็บความรู้สึกแย่ๆไว้คนเดียว อดทนเก็บมันไว้
เพราะว่าเรารักเขามากให้เราทำไงได้ก็เพราะรักอีกอะที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ แต่มาถึงตอนนี้ในหัวของผมมีแต่
เครื่องหมายคำถามขึ้นเต็มไปหมด ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี ผมจะอยู่หรือจะไปดี..............???
ควรจะอยู่หรือควรจะไป ?
ผมเริ่มเหนื่อย ผมเริ่มท้อเริ่มไม่ค่อยไหวกับความรักครั้งนี้ว่า ความรักแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ มันไช่แล้วหรอว่ะ
ผมควรต้องทำยังไง ผมควรจะอยู่ต่อ หรือ ผมควรจะจากไปดี ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้
เรื่องพึ่งเกิดตอนเที่ยงคืนกว่าๆเมื่อกี้เลยครับ ผมกับแฟนทะเลาะกัน ซึ่งเรื่องที่ทะเลาะกัน
คือเรื่องทั่วไปเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง *ซึ่งผู้ชายทุกๆคนคงเข้าใจผมดี* จนเรายิ่งคุยกันยิ่งไม่รู้เรื่องยิ่งไม่เข้าใจ
กันและยิ่งแรงขึ้นจนเธอพูดคำว่า...เลิกกันเทอะ กับผม ซึ่งเธอบอกเลิกผมครั้งนี้ไม่ไช่บอกครั้งแรกอะดิ
แต่เธอบอกเกือบ ทุกครั้ง เวลาเราทะเลาะกัน หรือ เวลาเผมไม่เข้าใจเธอ ซึ่งเธอพูดคำนี้ออกมา
โดยง่ายดายเหมือนเป็นคำพูด ติดปากของเธอ ไปเลย เวลาเราทะเลาะกัน
ซึ่งผมไม่เข้าใจเธอเลย ว่า เธอเคยนึกถึงคนฟังบ้างป่าว ว่าคนฟังเขาจะรู้สึกยังไง ผมก็บอกเธอทุกครั้งเวลาเราดีกัน
แต่เธอก็พูดแค่ว่าขอโทษและจะไม่ทำอีก แต่ต่อมาก็ยังพูดอยู่อีกทุกทีทุกครั้ง ซึ่งทุกวันนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเอง
ไม่ค่อยจะมีความสุข ไม่ค่อยแน่ใจ ไม่ค่อยโอเคกับมันเท่าไหร่เลย ซึ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจาก ที่ผมได้ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ให้กับเธอ เกือบจะทุกอย่าง ในเวลา 3ปี 4เดือน นี้ ทั้งเรื่องเที่ยวเรื่องติดเพื่อน เรื่องติดตามผู้หญิงในfacebook
การกดLikeเพื่อนผู้หญิงในfacebook เรื่องของการaddเพื่อนในfacebook เรื่องการให้
รหัสfacebookรหัสมือถือกับเธอ การเช็คมือถือ ไปไหนต้องโทรแจ้งทุกครั้ง อยู่ไหนต้องโทรบอก อยู่กับใคร
ทำอะไร ซึ่งผมทำให้เธอได้ทุกอย่างโดยไม่ปิดบัง ไม่มีข้อแม้และโต้เถียงใดๆเลย ซึ่งผมบริสุทธิ์ใจ ที่จะทำให้
เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบ ขนาดทุกวันนี้ผมจะไปเม้น หรือถูกใจ ให้เพื่อนในคณะ ที่เป็นเพื่อนผู้หญิง
ผมยังคิดแล้วคิดอีกว่าจะทำดีไหม กลัวเขาโกรธ บางครั้งจะขอไปเที่ยววันเกิดเพื่อน
นานๆไหนจะได้ไปเที่ยวกลางคืนซักทีหนึ่ง เขาก็ต้องชวนทะเลาะก่อนผมจะออกไป จนผมเที่ยวไม่สนุก
คิดดูเป็นใครจะเที่ยวสนุกผมคนหนึ่งแหละที่เที่ยวไม่สนุก ขนาดบางครั้ง เพื่อนผมทักแชทมาคุยกับผม
เรื่องผู้หญิงบางครั้ง ผมต้องลบแชทนั้นทิ้งเลย เพราะกลัวเธอ
มาอ่านเจอจากเรื่องเล็กๆจะกลายเรื่องใหญ่ เธอจะชอบคอยเข้าfacebookผม เพื่อมาดูประวัติว่าผมขอเพื่อน
ติดตามใครและอ่านแชทของผมจนบางครั้งผมคิดว่ามันเกินไปป่าวว่ะ แต่ทำยังไงได้เรารักเขานิ ให้เขาทำไปเทอะ
เดี๋ยวไม่ให้ดูก็จะกลายเรื่องใหญ่ อีกอย่างหนึ่งเราทั้ง2คนไม่เคยมีเรื่องเกี่ยวกับ กิ๊ก หรือ มือที่สามเลยครับ ตั้งแต่เราคบกันมา
3ปี 4เดือน นี้ เราไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เชื่อป่าวครับเขานี่รู้จักเพื่อนผมเกือบทั้งหมด ในคณะของผม คนไหน
ไม่รู้จักไม่คุ้นหน้าจะถามชื่อทุกอย่างกับผม ยิ่งเป็นผู้หญิงยิ่งร้ายเป็นใครชื่ออะไรมีแฟนยัง
ผมนี่แทบไม่รู้จะพูดยังไง ทุกๆอย่างที่ผมบอกไป ตอนแรกๆผมทำให้เค้าผมก็มีความสุขอยู่นะ
เห็นเค้ามีความสุขเราก็ยินดี แต่พอหลังๆมาทะเลาะกันบ่อย เธอพูดบอกเลิกกับผมเกือบทุกครั้ง เธอชอบเดินหนี
โดยไม่พูดคุยกันทุกครั้ง เธอเริ่มก้าวก่ายผมมากเกินไป เริ่มงี่เง่า เริ่มไม่มีเหตุผล แต่ผมก็เข้าใจกับผู้หญิงนะ
ว่าท่าผู้หญิงไม่รัก ก็คงไม่งี่เง่าไม่มีเหตุผล ซึ่งบางครั้งผู้หญิงก็ควรที่จะเข้าใจผู้ชายนิดหนึ่งว่าบางครั้ง
คนเราทุกคนความอดทนมันมีจำกัด ทุกมีความรู้สึก เหมือนกัน เธอบอกเลิกผม เธอก็เจ็บ ผมก็เจ็บไม่แตกต่างจากเธอเลย
ผมอาจจะเจ็บมากกว่าเธอก็เป็นได้ ใครจะรู้ ผมเริ่มที่จะไม่แน่ใจและไม่โอเค เริ่มที่จะไม่มีความสุข
ผมถามแต่ตัวเองว่านี่หรือความรัก ความรักที่ผมตามหา ที่ผมไขว่คว้ากว่าจะได้มา นี่หรือที่ทุกคน
ว่าความรักทำให้เรามีความสุข นี่ความรักที่ผมยอมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อให้ได้มา ความรักที่ทำ
ให้โลกนี้เป็นสีชมพู ความรักที่ทำให้เราคิดว่าโลกนี้มีเราอยู่กันแค่สองคน ผมไม่รู้ผมควรทำยังไงต่อ
ทุกวันนี้พื้นที่ส่วนตัวของผมแทบจะไม่มีหรือไม่มีเลยก็ว่าได้ ผมเคยเปิดใจคุยกับเขาเรื่องที่ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของผม
จนทำให้ผมไม่เป็นตัวของตัวเอง เขาก็ว่ามีคนอื่นไช่ไหม ไม่รักกันแล้วไช่ป่ะ และเขาก็บอกอีกว่าเขาไม่น่ามา
คบกับผมเลยเมื่อก่อนจีบเขาใหม่ๆ ยอมทำให้เขาได้ทุกอย่าง พอมาตอนนี้ก็กลายเป็น
คนละคน ผมก็สตั้นไปเลยพูดไม่ออกเหมือนกัน ได้แต่เก็บความรู้สึกแย่ๆไว้คนเดียว อดทนเก็บมันไว้
เพราะว่าเรารักเขามากให้เราทำไงได้ก็เพราะรักอีกอะที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ แต่มาถึงตอนนี้ในหัวของผมมีแต่
เครื่องหมายคำถามขึ้นเต็มไปหมด ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี ผมจะอยู่หรือจะไปดี..............???