สวัสดีครับทุกท่าน ทุกท่านเคยอ่านกระทู้นี้กันมั้ยครับ >> "
http://pantip.com/topic/32904187"
ถ้าท่านเคยอ่าน ก็นั้นแหละครับคนที่ผมจีบอยู่เป็นแบบนี้เลย ในเมื่อความจริงใจที่มีให้กลับกลายเป็นการถูกเมินเฉย
หลายๆคนก็บอกว่าให้ถอยออกมา แต่ถ้าอยากจะจริงใจกับคนๆนี้และอยากจะทำเพื่อเขาให้มากกว่านี้
จะมีวิธีไหนที่เข้าถึงเขาและเข้าใจเขาบ้างมั้ยครับ อยากจะเรียนรู้เขา แต่กลับกลายเป็นทำให้เขารำคาญ
ผมให้พื้นที่ส่วนตัวสำหรับเขาตลอด ผมเองก็มีงานที่ต้องทำ วันหยุดเท่านั้นครับถึงจะชวนเขาทานข้าว
เวลาเขาไปไหนถ้าผมกับเขาว่างตรงกันผมก็อยากจะตามไปดูแล ไปช่วยถือของ เทคแคร์ปกติไม่บ่อยขนาดเจอทุกวัน
ถ้าผมไม่ว่างเขาก็ไปคนเดียว ผมก็ไม่เคยแสดงตัวว่าเป็นเจ้าข้าวเจ้าของว่า ไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร กลับเมื่อไหร่
ไม่เลย!! ผมไม่เคยตั้งคำถามแบบนั้น เพียงแค่บอกว่าเวลาไปไหนถ้านั่งแท็คซี่บอกทะเบียนด้วยนะ กลับถึงบ้านบอกด้วยนะแค่นั้น
และทั้งวันผมจะไม่คุยกันทั้งวันแค่ทุกคืนผมจะ call line ไปคุยทุกคืนนั้นคือพื้นที่ของผมมีแค่เท่านั้น
สุดท้ายผมสังเกตุอาการที่เปลี่ยนไปของเขาจึงให้เขาเล่าทุกอย่างว่าเป็นยังไง ผมกลายเป็นคนที่น่ารำคาญคนหนึ่ง
ทำตัวติดกับเขาเกินเหตุ ชอบถามคำถามซ้ำซากว่า ทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง(แล้วจะให้ถามอะไรเล๊าาา 555)
จะบอกว่าผมไม่ใช่สำหรับเขาใช่มั้ย ตอบเลยว่าผมเคยถามเขาครับ เขารู้สึกดีกับสิ่งที่ผมทำให้ เขาแคร์ความรู้สึกผม
เขาเคยอยากจะคบกับผมแต่อารมณ์อยากอยู่คนเดียวมันมากกว่าเท่านั้นเอง 5555
ผมเลยถอยออกมา แต่ไม่ยอมแพ้หรอกนะ ผมจริงใจกับคนๆนี้จริงๆ ถอยออกมาเพราะเข้าใจเขา และคิดว่า
เราเองคงเข้ามาผิดจังหวะเองจริงๆนั้นแหละ เลยปล่อยให้ความรู้สึกมันทำงานกันเอง ตอนนี้มันอาจจะหลงทาง
แต่ถ้ามันมีอะไรที่สื่อถึงกันผมหวังแค่ว่ามันจะกลับมาเจอกันและจูนกันติดและเราจะได้สานความสัมพันธ์ครั้งนี้กันต่อ...
ผมแค่สงสัยว่าคนเราอยู่คนเดียวมันมีความสุขขนาดนั้นจริงๆหรอ หรือแค่หลอกตัวเองว่าไม่มีใครก็ได้ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
ผมเชื่อว่าถ้าถามใจลงไปลึกๆ ก้นบึ้งของหัวใจผมว่าคนเราก็ยังต้องการที่จะมีคนข้างๆอยู่ดี การที่มีความรักกับใครสักคน
มันทำให้พื้นที่ส่วนตัวลดลงไปจนไม่เหลือเลยหรือ ถึงอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองจนปล่อยให้คนที่เข้ามามีความรู้สึกดีๆด้วย
ต้องกลายเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ที่น่ารำคาญของเขา ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้ หรือกำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้
ใครจีบคนแบบนี้สำเร็จหรือไม่สำเร็จก็ลองมาพุดคุยหรือตอบคำถามกันนะครับ
ผมกำลังจีบคนที่ชอบอยู่คนเดียว
ถ้าท่านเคยอ่าน ก็นั้นแหละครับคนที่ผมจีบอยู่เป็นแบบนี้เลย ในเมื่อความจริงใจที่มีให้กลับกลายเป็นการถูกเมินเฉย
หลายๆคนก็บอกว่าให้ถอยออกมา แต่ถ้าอยากจะจริงใจกับคนๆนี้และอยากจะทำเพื่อเขาให้มากกว่านี้
จะมีวิธีไหนที่เข้าถึงเขาและเข้าใจเขาบ้างมั้ยครับ อยากจะเรียนรู้เขา แต่กลับกลายเป็นทำให้เขารำคาญ
ผมให้พื้นที่ส่วนตัวสำหรับเขาตลอด ผมเองก็มีงานที่ต้องทำ วันหยุดเท่านั้นครับถึงจะชวนเขาทานข้าว
เวลาเขาไปไหนถ้าผมกับเขาว่างตรงกันผมก็อยากจะตามไปดูแล ไปช่วยถือของ เทคแคร์ปกติไม่บ่อยขนาดเจอทุกวัน
ถ้าผมไม่ว่างเขาก็ไปคนเดียว ผมก็ไม่เคยแสดงตัวว่าเป็นเจ้าข้าวเจ้าของว่า ไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร กลับเมื่อไหร่
ไม่เลย!! ผมไม่เคยตั้งคำถามแบบนั้น เพียงแค่บอกว่าเวลาไปไหนถ้านั่งแท็คซี่บอกทะเบียนด้วยนะ กลับถึงบ้านบอกด้วยนะแค่นั้น
และทั้งวันผมจะไม่คุยกันทั้งวันแค่ทุกคืนผมจะ call line ไปคุยทุกคืนนั้นคือพื้นที่ของผมมีแค่เท่านั้น
สุดท้ายผมสังเกตุอาการที่เปลี่ยนไปของเขาจึงให้เขาเล่าทุกอย่างว่าเป็นยังไง ผมกลายเป็นคนที่น่ารำคาญคนหนึ่ง
ทำตัวติดกับเขาเกินเหตุ ชอบถามคำถามซ้ำซากว่า ทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง(แล้วจะให้ถามอะไรเล๊าาา 555)
จะบอกว่าผมไม่ใช่สำหรับเขาใช่มั้ย ตอบเลยว่าผมเคยถามเขาครับ เขารู้สึกดีกับสิ่งที่ผมทำให้ เขาแคร์ความรู้สึกผม
เขาเคยอยากจะคบกับผมแต่อารมณ์อยากอยู่คนเดียวมันมากกว่าเท่านั้นเอง 5555
ผมเลยถอยออกมา แต่ไม่ยอมแพ้หรอกนะ ผมจริงใจกับคนๆนี้จริงๆ ถอยออกมาเพราะเข้าใจเขา และคิดว่า
เราเองคงเข้ามาผิดจังหวะเองจริงๆนั้นแหละ เลยปล่อยให้ความรู้สึกมันทำงานกันเอง ตอนนี้มันอาจจะหลงทาง
แต่ถ้ามันมีอะไรที่สื่อถึงกันผมหวังแค่ว่ามันจะกลับมาเจอกันและจูนกันติดและเราจะได้สานความสัมพันธ์ครั้งนี้กันต่อ...
ผมแค่สงสัยว่าคนเราอยู่คนเดียวมันมีความสุขขนาดนั้นจริงๆหรอ หรือแค่หลอกตัวเองว่าไม่มีใครก็ได้ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
ผมเชื่อว่าถ้าถามใจลงไปลึกๆ ก้นบึ้งของหัวใจผมว่าคนเราก็ยังต้องการที่จะมีคนข้างๆอยู่ดี การที่มีความรักกับใครสักคน
มันทำให้พื้นที่ส่วนตัวลดลงไปจนไม่เหลือเลยหรือ ถึงอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองจนปล่อยให้คนที่เข้ามามีความรู้สึกดีๆด้วย
ต้องกลายเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ที่น่ารำคาญของเขา ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้ หรือกำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้
ใครจีบคนแบบนี้สำเร็จหรือไม่สำเร็จก็ลองมาพุดคุยหรือตอบคำถามกันนะครับ