(Y) รักครั่งนี้จะเป็นอย่างไร จะต้องเจ็บอีกต่อไปหรือว่าควรพอ T T

สวัสดีครับ
ผมมีเรื่องเล่าบนเรื่องชีวิตผมที่อยากระบาย  อยากพูดกับใครซักคน  แต่ก็ไม่มีใครรับฟัง  :'(  
เป็นเรื่องของความรัก  ชาย-ชายนะครับ  
(ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าทางพันทิปจะอนุญาติให้พิมพ์เล่าได้ไหม)
ผมขอพื้นที่หน่อยเนาะครับเนาะ  ผมอึดอัดมากครับ ระบายกับใครไม่ได้เลย
  ใครที่ไม่ชอบเรื่องความรักร่วมเพศ  กดออก ก่อนเลยดีกว่านะครับ  อันตรายต่อสภาพจิตใจท่านนะครับ  
และขอบคุณล่วงหน้านะครับสำหรับผู้ที่เข้ามาอ่าน หรือให้คำปรึกษากับเรื่องนี้นะครับ  ขอบคุณนะครับ
เอาเป็นว่าเล่าเลยละกันเนาะ
  ผมประสบพบเจอกับเหตุการณ์ที่เรียกว่ารัก (หรือเปล่า) มาครับ
เริ่มจากวันแรหที่เขาเข้ามาหาผม เขาได้ทักแชทเฟสของผมเข้ามา  เราก็ได้ทักทายทำความรู้จักกัน  แต่ในตอนนั้น  ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขา  เขาก็คือคนที่รู้จักคนนึงที่ข้ามาในชีวิตแล้วเดี๋ยวเขาก็หายไป จนกระทั่ง  เขาทักแชทมาทุกๆวัน ๆ  เราก็ได้คุยกันบ่อยขึ้นครับ  แต่ผมติดกิจกรรมทางมหาวิทยาลัยบ่อยมาก  เลยไม่ค่อยมีเวลาที่จะมานั่งตอบแชทใครบ่อยๆ  เขาก็มักจะนอยด์ผม  และพูดในท่าทีที่น้อยใจ  ประชด  ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน  แต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆครับ  แต่เขาก็คุยกับผมในท่าทีที่คิดกับผมไม่ใช่แค่เพื่อน  แต่พูดเหมือนแฟน  ผมก็แปลกใจเลยถามเค้าไปตรงๆ  ตอนนั้นเราก็ได้เปิดใจกันครับ  ผมก็ทราบอยู่แล้วว่า  ทางเค้าชอบผมมาก  ปลื้มผมมาก  ยังเคยบอกกับผมว่า  เจอครั้งแรกโคตรรู้สึกประทับใจเลย  อยากมีเราไปนานๆ  อยากอยู่ด้วย  อยากทำอะไรด้วย (ทำกิจกรรม มหาลัย) นู้นนี่นั่นครับ  และในแต่ละวันเขาก็จะบอกคำว่า  "รักนะ"
"คิดถึงนะ"  "หวงนะไม่อยากให้ไปหาใคร"  (ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับแค่เพื่อน"  พูดทุกวัน  แล้วแต่ละวันที่พูดไม่ใช่ครั้งเดียวนะครับ  แทบหลังจากจบแชทหรือจบบทสนทนาเรื่องนึงก็จะพูดครั้งนึง  จนผมรู้สึกว่าเค้าคงรักผมจริงๆ  (แต่ช่วงนั้นผมเฮิร์ทมาเหมือนกันครับ  เฮิร์ทหนักด้วย  ผมก็คิดอยู่เสมอว่าผมยังไม่พร้อมจะมีใคร  ผมไม่พร้อมจะรักใคร  ขอแง้มประตูใจไว้ให้นิดเดียวพอ  )  แเขาชอบพูดฉายาของผมด้วยครับ    ทำให้ผมยิ้ม เวลาเขาพิมพ์มาแบบนี้  มันก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น  และรู้สึกดีมากกว่าเดิมครับ  จนกระทั่ง  เขาขอเบอร์ผมเพื่ออยากได้ยินเสียงของผม  ครั้งแรกผมไม่ให้เขาครับ  เพราะผมยังไม่อยากเปิดรับใครเข้ามา  เขาก็นอยด์ๆครับ  ผมก็บอกเขา  อย่าพึ่งเลยผมยังไม่พร้อมจะรักใคร  เขาก็บอกว่า ยังไม่ขอเบอร์ก็ได้  แต่ช่วยบันทึกเสียงส่งให้ฟังได้ไหม  ผมก็ไม่อัดเสียงให้ครับ (ใจดำเบาๆ) เพราะผมยังไม่อยากให้ความหวังใคร  ไม่อยากให้ใครเข้ามาในชีวิตอีก  จนกระทั่ง  เขาก็ตื้อผมครับ  ตื้อจนเหมือนเขางอน  เขาก็จะนอนอยู่แล้ว  แล้วเขาก็เงียบหายไป  เราก็ใจอ่อนให้เขาครับ  ก็บันทึกให้เขาไปสองวิ  "อะ อะ อะ ฝันดีนะ"    พอรุ่งเช้าขึ้นมา  เขาก็บอกว่า  ดีใจมาก  ยิ้มแทบไม่หยุด  ที่ส่งข้อความเสียงมาให้  ผมก็ดีใจครับที่เขามีความสุข  และหลังจากนั้นอีก  เขาก็ขอเบอร์ผมครั้งที่สองครับ  แต่ผมก็ยังไม่ให้เพราะเหตุผลเดิมที่ผมมีอยู่  เขาก็ขอกลับคืนมาอีกว่า "ออกมาเจอเค้าหน่อยได้ไหม"  ผมก็ตอบถามเขากลับไป "ออกมาทำไม  มันมืดแล้วนะ  มันอันตราย "  เขาก๋บอกว่า  "ไม่เป็นไร  เราอยากเจอแก  เราอยากอยู่ข้างแก"  ผมก็พยายามไม่อยากให้เขามาหาครับ  แต่ในที่สุดผมก็ใจอ่อนอีกครั้ง  ผมก็ออกมาหาเขา  มานั่งคุยกับเขาหนึ่งชั่วโมง  ระหว่างที่คุย  เขาก็เอามือมาวางที่ขาบ้าง  เอามาวางที่มือบ้าง  และพอจบสนทนา  กำลังจะกลับหอ  ระหว่างที่ผมกำลังส่งเขาที่รถจักรยานยนต์ของเขา  เขาก็เหมือนจะเข้ามากอดผม  แต่เขาเกาะแค่เอวผมครับ แล้วก็เปลี่ยนเอามือมาพาดกอดคอแทน  แล้วหลังจากนั้นก็ส่งเขากลับหอไป และเราก็คุยมาเรื่อยๆอีกครับ   สองวันต่อจากนั้น  ผมก็รู้สึกเศร้า  เพื่อน ญ เลยชวนไปนั่งริมน้ำด้วยกันครับ  ไปนั่งชมธรรมชาติยามเที่ยงคืน  แต่ในขณะที่ชวน  เขาก็ถามทางแชทมา  "วันนี้ไม่ออกไปไหนหรอ"  ผมก็ตอบไป  ว่าผมจะไปบึง  เศร้าๆนิดหน่อย  เขาก็อยากไปเป็นเพื่อนผมครับ  แต่ผมคิดว่าไม่ใช่แน่  ผมก็ไม่อยากให้เขาไปเพราะ ผมไปกับเพื่อน  เเขาก็นอยด์อีกและครับ  ผมก็เลยถามเพื่อนว่าถ้าเอาเพื่อนไปอีกคนได้ไหม  เพื่อนก็โอเค แล้วเพื่อ ญ ผมก็จะพาเพื่อนไปอีกคนเหมือนกัน  เพื่อน ญเลยบอกให้ไปเจอที่บึงเลย เพราะจะไปรับเพื่อนเค้า  ส่วนผมก็ไปด้วยคนที่ผมคุยด้วยแหละครับ  เขาก็มารับ (ผมไม่มีรถ  เพราะตอนแรกผมจะไปกับเพื่อน ญ)    ผมอาสาขอเป็นคนขับครับ  ผมก็ขับไปที่บึง ระหว่างทาง  เขาก็ค้นกระเป๋าของผมครับ  ผมก็ว่าเขาว่าค้นทำไม เขาก็บอกไม่มีอะไรเก็บก็ได้  แล้วเขาก็หันมาจะล้วงโทรศัพท์ผม แต่ดีครับที่ผมเอามือมาปิดทันเลยหยิบไปไม่ได้  ผมก็ถามอีก "เอาโทรศัพท์ไปทำไม จะดูอะไร "  เขาก็บอกว่าเปล่า อยากรู้ว่าคุยกับใครบ้าง (ผมคุยเยอะครับ  แต่ที่คุยคือ เพื่อน พี่คณะ พี่ชมรมทั้งนั้นครับ ปรึกษางานไม่ได้คิดอะไรครับ )พอเมื่อไปถึงบึง  ผมก็ปรับทุกข์อะไรเสร็จ ผมก็กลับครับ  กลับกับคนที่คุยนี่ละครับ  ระหว่างทางเขาก็เริ่มจัดหนักครับ  จากที่ไม่กล้ากอด  ก็กอดเรา  โอบเรา แล้วบอกกับผมว่า เราอยากอยู่ด้วยแกจริงๆนะ  เราอยากให้แกอยู่ด้วย ผมก็เงียบ  ไม่พูดครับ  แต่ยิ้ม    วันต่อมา  ก็คุยกับเขาปกติเหมิอนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ  จากที่พูดแค่คำว่ารักนะ  คิดถึงนะ  เขาก็เพิ่มคำพูดมาอีกว่า ชอบแกนะ  อยากอยู่กับแกนะ       ผผมก็ยังบอกคำเดอมว่าผมไม่พร้อม ผมยังไม่อยากมีใคร  ตอนนั้นเขาหายไปครับ  ผมก็ งง  แและแอบใจหายเหมือนกันว่าเขาหายไปไหน ก็ถามอยู่ตลอกเพราะห่วงเขาในระดับนึง เขาก็ตอบกลับมาครับ  ต่อว่าผมว่าทำไมถึงป็นอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ ผมก็บอก  ผมช้ำมาเยอะ ดูแลใครได้ไม่ดี  ไม่พร้อมดูแลใคร  อยู่กับใครได้ไม่นานหรอก เขาก็ตอบกลับมา "แล้วลองหรือยัง" (ผมเคยคบมานะครับ )  ผมก็ตอบไปว่าผมเคย แต่เรายังไม่พร้อมจริงๆ  เป็นเพื่อนกันก็พอนะ เขาก็บอกกลับมา  "เพื่อนอะมีเยอะแล้ว  ขอเป็นแฟนได้ไหม"  (ตอนนั้นเค้ากดยกเลิกเพื่อนในเฟสบุ๊คผมไปแล้วนะครับ)  ผมก็บอกว่ารอได้ไหม   เขาก็ขอให้ผมว่า  มาอยู่เป็นเพื่อนด้วยหน่อย  เขาเหงา เพื่อนก็กลับบ้านหมด ไม่มีใครเลย  ผมก็บอกไปว่าติดงานนู้นนี่นั่นครับ (ติดกิจกรรมจริงๆนะครับ)  แต่เขาก็บอกว่าจะมาส่ง  ไไม่ต้องห่วง เขาก็ตื้อจนผมใจอ่อนอีกครั้ง -_-  ผมก็ไปอยู่กับเขาครับ 1 คืน ผมก็พยายามนอนห่างเขามาก พูดได้ว่าริมเตียงเลยทีเดียว เพราะผมไม่มั่นใจครับว่าเขาจะทำอะไรผมหรือเปล่า ระวังตัวสุดๆ  -0-  แต่พอผมหลับไปครับ มีช่วงนึง  กึ่งหลับกึ่งตื่น  ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีใครมาลงรอยจูบบนหัวผม ผมก็หยุดคิดครับ  และผมก็รู้ครับว่าเป็นใคร   ก็ต้องคนที่ชวนมาอยู่ด้วยนั่นล่ะครับ  แล้วผมก็รู้สึกถึงกอดอุ่นๆ ที่เข้ามาอยู่ในตัวผม  ตอนนั้นผมก็ยิ้มครับ  แล้วรู้สึกว่ารู้สึกดีมากจนลอกไม่ถูก แ้วผมก็หลับไป เช้ามา ผมก็รีบตื่นไปทำกิจกรรมตั้งแต่เช้าเลยครับ เขาก็ไปส่งผมเหมือนที่เคยบอก      พอหมดกิจกรรมผมก็ทักแชทไปหา ว่าเมื่อคืนทำอะไร  เขาก็บอกไม่ได้ทำ ผมก็รายงานสิ่งที่เขาทำกับผมในคืนนั้นครับ  เขาก็ถามว่ารู้ได้ไง  ผมก็ตอบไปทำไมจะไม่รู้  เราระวังตัวอยู่นะ  เขาก็ขอโทษครับ แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเขาหรอก จนสองวันต่อมา  เขาก็บอกว่าไปอยู่ด้วยหน่อย ไ่มีใคร  เหงาประมาณนี้ครับ  คล้าบๆแบบเดิมเลย  ตื้อผมอีกครับ แบบเดิมครับ  ผมก็ต้องไป  แต่การนอนครั้งนี้ต่างจากเดิมครับ เขากอดตั้งแต่แรกเลย  ตั้งแต่มเดินเข้าห้องเขาอยู่ดีๆก็กอดครับ ผมก็ไม่พูดอะไรครับ  เพราะรู้สึกดีและเริ่มรักเขาเข้าแล้วล่ะ จนนอนเขาก็กอดผมครับ  (ลืมลอกไปครับว่าช่วงนั้นเขาก็ยังแชทหาผมหรือบอกผมเหมือนเดิมยังไม่เปลี่ยนเลยนะครับว่าคิดถึงอะไรต่างๆนานา) แต่ในคืนนั้นเอง  ที่ผมกับเขาจูบกันครั้งแรก  มันก็รู้สึกดีแบบ บอกไม่ถูกเลยครับ         แล้วหลังจากวันนั้นเขาก็ขอคบเป็นแฟนกับผมอีกครั้ง แต่ครั้งนั้นผมว่าผมรักเขาเข้าแล้วครับ  ผมก็ตอบตกลงกับเขา (ผมลืมบอกอีกเรื่องครับว่าช่วงก่อนหน้านั้นสามถึงสี่วันผมให้เบอร์เข  เขาก็โทรมาบ่อยครับ บอกว่าอยากได้ยินเสียง คิดถึง  นู้นนี่นั่น เสียงหวานนนมากครับ )  ใช่ครับ  เราก็ได้เป็นแฟนกัน เราก็ได้มาอยู่ด้วยกันแต่หลังจากนั้นสามวันครับ  มันคือจุดพีค เขาบอกกับผมว่าเขารู้สึกแปลกๆกับผม  เขาขอห่างผมครับ บอกว้าขอห่างกันซักพักเถอะนะ  ขออยู่กับเพื่อนบ้าง (ทั้งๆที่ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้ขวางเขาเรื่องเพื่อนเลยครับ แต่เขาบอกผมว่าอยากอยู่ด้วยตลอดอย่าห่างไปไหน กินข้าวด้วยกัน  นนอนด้วยกัน อยู่ในห้องด้วยกัน ผมก็ทำตามที่เขาบอกครับ  เวลาเขาไปไหนกับเพื่อนผมก็ไม่ห้ามเลย ผมก็ไปอยู่ของผมตามประสาผม  แต่เขาก็บอกว่าคิดถึงแล้วก็กลับหอไปรับผมเพื่อมาอยู่หอด้วยกัน ผมก็ยอมรับในคำตัดสินใจเขา)เขาก็บอกว่า      เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกที่แท้จริง ผมก็ยอมครับ แต่ผมก็คิดเสียใจครับ เพราะเสียใจในคำพูดที่เขาเคยให้ แต่ทำไมถึงคบเป็ยแฟนกันได้สามวันถึงทำแบบนี้ได้แล้ว เขาก็บอกว่าขออยู่กับเพื่อนนะ   ผมก็นอยด์ครับครั้งนั้น เขาก็ต่อว่าผม วานอยด์ทำไม คิดมากทำไม ไม่ได้เลิกกันนิ แค่ห่างๆกัน  ผมก็พยายามเลิกนอยด์ครับ พยายามยิ้ม พยายามโพสภาพที่ร่าเริง แต่ในใจผมเจ็บมากครับ เขาก็ไปสนุกของเขาครับ  หายไปเลย  โดยไม่สนใจใยดีอะไรผมเลยครับ และอีกสองวันเขาก็กลับมาคุย (ตอนนั้นผมช้ำมาก ช้ำจนไร้ความรู้สึกเลยครับ แต่ก็ยังรักเขาอยู่ )  ทักแชทเฟสมานะครับไม่ได้โทรเหมือนเดิมแล้ว   เขาก็ทักว่าเป็นไงดีขึ้นยัง   ผมก็ตอบไปว่าดีแล้ว  โอเคละ  (แต่ใจช้ำมากครับ)  เขาก็บอกว่าดีใจนะที่ดีขึ้น แต่ที่เราคุยกันในเฟสำม่เหมือนเดิมแล้วครับ   กว่าเขาจะตอบ 30 นาทีตอบครั้ง 1ชม. ตอบครั้ง  สองชั่วโมงตอบครั้งครัล เพราะตอนนั้นเขาอยู่กับเพื่อนจนไม่สนใจผมเลย  หลังจากนั้นอีกสามวันครับ เขาก็ทักมาอีก  ว่าคิดถึงนะ  รักนะ  แต่กว่าจะตอบผมแต่ละทีใช้เวลานานมากครับกว่าจะตอบ ไม่เหมือนที่ตอนยังไม่เคยคบครับ ตอบทุกเวลาครับ  ผมก็ งง ว่าเขาจะมาไม้ไหนอีก  เพราะผมเริ่มระแวงคำพูดจากเขาแล้วครับ ว่าเขาจะโกหกไหม ทักมาเพื่ออย่กให้ไประบายอารมณ์หรือเปล่าครับ  หลังจากนั้นเขาก็ไม่ชวนผมไปห้องอีกเลย จนถึงวันนี้เขาก็ทักมาเหมือนเดิมครับ  บอกว่าคิดถึง  บอกว่าห่วง บอกว่ารัก แต่กว้าจะตอบผมแต่ละที ใช้เวลานานมากครัล เขาบอกว่าเขาเล่นเกม  อยู่กับเพื่อน  ร้องเกะ กินเนืเอย่าง นุ้นนี่นั่นกับเพื่อนครับ  ก็ถามว่าสนุกไหม  เขาก็บอกว่าสนุกมาก เราก็แอบเสียใจครับ แต่ทำอย่างไรได้ล่ะครับ ันนี้ผมก็ได้คุยโทรศัพท์กับเขาเป็นครั้งแรกหลังจากที่เขาบอกห่างมา เขาก็พูดแค่ว่า คิดถึง  รักนะ ทำไรอยู๋   แต่น้ำเสียงมันไม่ได้เหมือนครั้งแรกครับที่อ่อนหวาน นุ่นน่าฟัง เสียงอ้อน  ไม่ใช่เลยครับ  นี่เสียงแข็ง หยาบๆ  ทื่อๆ ครับ  รู้รู้สึกแย่มาก แล้วเราได้คุยได้นิดเดียวครับ ่ถึงห้านาทีด้วยครับ    อ้อออ  และในแชทเฟสหลังจากที่บอกผมให้ห่างกันนะครับ เขาก็ถามคำตอบคำครับ  นานๆตอบทีด้วยครับ  อ่านแล้วรุ้สึกแย่มากๆเลยครับ T T
              ผมเลยอยากถามความคิดเห็นครับ  ใครพอให้คำแนะนำกับผมได้บ้างครับว่าผมต้องทำอย่างไรต่อไปกับรักที่ไ   แต่ผมรุ้สึกจริงและรักมากแต่ก็ตัดสินใจไม่ได้ครับ พราะผมไม่อยากเจ็บอีก
   ผมยอมรับนะครับว่าผมรู้สึกดีง่าย ใจง่ายครับ   แต่หลังจากนี้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วครับ
อยากได้ความคิดเห็นหน่อยนะครับ  ผมหมดหนทางแล้ว ผมเจ็บมากครับ ผมไม่รู้ว่าไประบายกับใครครับ  ระบายกับเพื่อนเค้าก็รำคาญเรา ผมหมดทางแล้วจริงๆครับ                            ขอบคุณอีกครั้งนึงนะครับ  สำหรับพื้นที่ๆให้ระบายด้วยครับ