หลังจากเคลียร์งานเสร็จหมดทุกอย่าง ดิฉันจับ Scoopy i เช็กน้ำมัน เช็กยาง เช็กน้ำมันเครื่อง พอถึงวันถัดมา ฉันขับรถมอเตอร์ไซด์โดยมีเสื้อแขนยาวสีดำตัวเดียว กางเกงขาสั้น ขับออกจากตัวเมืองนครราชสีมา มาทางถนนมิตรภาพ ในหัวดิฉันตอนนั้นคือการมุ่งไป 'ฟาร์มโชคชัย' ฉันขับรถด้วยความเร็ว 90 กม./ชม. ตลอดการเดินทาง ฉ้นไม่รู้เลยว่ามันต้องขับไปทางไหนบ้าง ฉันขับพร้อมตรวจเช็ก GPS ไปตลอดทาง ท่ามกลางแดดร้อนของช่วงเวลา 9.00 น. ฉันใช้เวลาขับไปถึงฟาร์มโชคชัยในเวลา 2 ชม. เพราะหลงทางไปนิดหนึ่งด้วย ถนนมิตรภาพยิ่งแต่มีรถบรรทุกคันใหญ่ๆ ด้วยสิ ฉันไม่รู้ว่าฉันขับไปถึงได้ไง พอขากลับ ฉันออกจากฟาร์มโชคชัยเวลา 16.00 น. ขับมาดีๆ ไม่มีไรเกิดขึ้น พอมาถึงแถวเขื่อนลำตะคอง เอาล่ะฝนเริ่มละค่ะ ดิฉันเลยขับแบบชะลอๆ สักพักฝนก็หยุด จนกระทั่งถึงอำเภอสีคิ้วเท่านั้นล่ะค่ะ ฝนเทหนักกว่าเดิมด้วย จะจอดก็ไม่กล้าจอด หาที่ผลบฝนก็ไม่มี ดิฉันยังตัดสินใจขับต่อไปเรื่อยๆ รถก็เยอะด้วย จนสุดท้ายก็กลับมาถึงบ้านพัก เพื่อนแถวบ้านเห็นฉันเปียกมากก็ถามไป "ไปทำไรมา" ฉันแค่บอกว่า "ไปฟาร์มโชคชัยมา" คำตอบที่ได้จากปากเธออีกคือ "บ้าหรือเปล่า" แล้วคุณล่ะค่ะ คิดเหมือนเพื่อนฉันไหม
มันบ้าเกินไปไหมค่ะ ที่ขับรถมอเตอร์ไซต์คนเดียวบนถนนมิตรภาพระยะทาง 90 กม. ท่ามกลางแดดร้อน