สวัสดีครับ หลังจากปีที่แล้วตั้งใจจะไปแค่ดอยแม่สลองแต่ไปไม่ถึงได้แค่ดอยบ่อ ห้วยแม่ซ้ายได้เพื่อนกลับมา 1 คน
รอบนี้ตั้งใจไปใหม่ครับ เส้นทางเดิมต่อจากครั้งที่แล้วจุดที่เหนกมาส่ง ผมได้โควต้าหยุด 5 วัน กะไว้ว่านอนเชียงราย 3 คืนแบบค่ำไหนนอนนั่น เอาเต้นท์ไปด้วย เริ่มกันเลย เอารูปรถไปดูก่อน
รอบนี้ก็โดยสารโดยนครชัยแอร์เช่นเดิม ราคาตั๋วโปรโมชั่นแอ่วเหนือไปกลับรวม 1,236 บาท ค่าระวางจักรยานลดเหลือเที่ยวละ 125 บาท ถูกลงเมื่อเทียบกับปีที่แล้ว ถามพนักงานพี่แกบอกทำโปรแข่งกับโลวคอสต์
ผมมาถึงเชียงรายวันอาทิตย์ที่ 30 พ.ย. 57 ราวๆหกโมงเช้า ก็ออกจาก บขส. แวะหมูปิ้ง ขี้ แปรงฟัน เตรียมเสบียง น้ำดื่ม ขนมปัง แฮม ซิมการ์ด ออกตัวราวๆเกือบแปดโมง ไปเรื่อยๆ ครั้งนี้ผมต้องย้อนทางที่เคยมา เอาล่ะ งงดิ ถามไปเรื่อยๆก็มาออกที่เรือนจำ ข้ามลำน้ำกก แวะอาบน้ำที่วัดริมกก ออกมาสักพักแวะคุยกับป้าร้านข้าวซอยตรงซอยห้า แกจำได้นะ แกก็บอกทางไป คุยกันอยู่นาน แกบอกโอ้ยออกได้ทางดีแล้วเขาทำใหม่ ผมใจชื้นขึ้นหน่อย เอาวะมีถึงแน่นอน
ไม่นานก็มาถึงปางช้างรวมมิตร ที่ที่เหนกมาส่งผม ผมแวะเอารูปเหนกฝากไว้กับร้านค้า ก่อนหน้านี้ผมโทรหาเหนกล่าสุดราวๆสองเดือนก่อน ก่อนจะมาผมโทรหาอาทิตย์นึงไม่มีสัญญาณเลย ก็ดีใจหน่อยป้าแกบอกว่ามันยังเอาถังน้ำแข็งมาฝากไว้อยู่ นี่ลงไปเชียงรายยังไม่ขึ้นมาเลย จากนั้นผมก็ไปต่อ
ผมมาเรื่อยๆทางดีๆก็เริ่มไม่ดีละ ไหล่ทางทรุด ถนนแตก จนกระทั้งถนนยางมะตอยหมดไป ทางกรวดเริ่มเข้ามาแทน ในใจก็นึกว่ายังดีวะ ไม่มีทางแดงๆก็แล้วไปจนมาออกบ้านพนาสวรรค์ ทางในตำนานก็มาทันที สองข้างทางต่อจากนั้นจะเป็นทรายสลับกับดินสีแดงๆ มีนาขั้นบันไดที่เก็บไปแล้วกับข้าวโพด มีการเผาทิ้งเป็นช่วงๆ มองไกลๆจะเจอควายกับคนเลี้ยง ยังดีที่มีชาวบ้านผ่านมาเป็นช่วงๆ พูดคุยพอรู้เรื่อง เขาน่ะรู้เราแต่เราฟังเขาไม่ค่อยจะออก แดดแรงกว่าอากาศแล้วตอนนี้
ของที่แบกมามันเริ่มทำงานละหนักไปแต่ยังไหวอยู่ จนมาออกบ้านอาดี่แวะกินไอติมที่แซงผมมาได้ร่วมชั่วโมง หมู่บ้านนี้ไม่มีไฟฟ้า แต่เจริญมาก มีวงไพ่ มีร้านขายของ มีรถขับ จากบ้านอาดี่ออกกิ่วสะไตนี่สิบกว่ากิโลฯ แต่ กิโลฯแม้วนะ ทางจะออกไปตามสันเขา ขวาชิดเขาซ้ายเป็นไหล่เขาสลับไปเรื่อยๆทางเป็นทางรถสัญจรได้แต่เขาไม่มากัน มีแต่แม้วแว้นเมพซ่าพาหญิงซ้อนท้ายไปเที่ยวดอย ระหว่างทางก็มีลงมาช่วยเข็นช่วยลากตลอด ใจดีจัง คุยไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก
ผมวนไปวนมาตามทางจนห้าโมงเย็น มันเหลืออีกราวกิโลฯเดียว แต่
เอ้ย หมดครับ แรงหมด ท้อด้วย ถนนแค่เอื้อมแต่ออกไปไม่ได้ แล้วยังอยู่บนยอดดอยอยู่เลย มีชาวบ้านผ่านมา บาวคนผ่านผมไปสี่รอบแล้ว เขาก็รอนะ อยู่เป็นเพื่อน พยายามให้กำลังใจ ช่วยเข็นช่วยยกของ คือประคองผมไปตลอด อีกราวๆไม่กี่ร้อยเมตรจะออกถนน ป้าดทางลงหรือเหววะ ลองนึกภาพนะครับ ดินแดงๆเหลวๆ กำเบรคมิดยังไหล นี่ขนาดฝนไม่ตก...ลงมาแบบทุลักทุเล แดงทั้งคัน
ออกมาถึงด่านกิ่วสะไตหกโมงเย็นพอดี ต่อไปเป็นการกินฟรี นอนฟรี เดินดุ่มๆไปขอเลยครับ พี่ครับ ขอปักเต้นท์นอน หิวด้วยครับ พี่ตำรวจก็จัดแจงเคลียร์ที่นอนให้ อีกส่วนกำลังทำกับข้าวอยู่ อิอิ ไม่ต้องอั้นงานนี้
อาบน้ำครับ ได้นอนราวๆสี่ทุ่มกว่าๆ เสียง ว. มาเรื่อยๆ สลับกับมีการขึ้นแม่สลองไปตรวจอะไรไม่รู้ แต่แกบอกว่าไม่มีอะไรเหตุการณ์ปกติ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ แต่หลับแบบเพลียๆ สุขใจไปหนึ่งคืน อ้อที่นี่จะมีหมาดำๆตัวใหญ่ๆของหัวหน้าฯสองตัว ไม่เห่า ถ้ามันเอาขามาเกาะๆก็ช่วยเล่นหน่อย ไม่ก็หาขนมไปให้กิน
กินทุกอย่างเลย
สรุป เส้นทาง 30 พ.ย. 57 วิ่งได้ราวๆ 55 กม. จุดพีคอยู่หลังจากบ้านอาดี่ไปนะครับ ช่วงท้ายๆจะหมดเอา
ไปถึงจนได้! เลาะริมกก นาขั้นบันได กิ่วสะไต แม่สลองนอกใน ดอยตุง ช้างมูบ ตะเข็บชายแดน แม่สาย
รอบนี้ตั้งใจไปใหม่ครับ เส้นทางเดิมต่อจากครั้งที่แล้วจุดที่เหนกมาส่ง ผมได้โควต้าหยุด 5 วัน กะไว้ว่านอนเชียงราย 3 คืนแบบค่ำไหนนอนนั่น เอาเต้นท์ไปด้วย เริ่มกันเลย เอารูปรถไปดูก่อน
รอบนี้ก็โดยสารโดยนครชัยแอร์เช่นเดิม ราคาตั๋วโปรโมชั่นแอ่วเหนือไปกลับรวม 1,236 บาท ค่าระวางจักรยานลดเหลือเที่ยวละ 125 บาท ถูกลงเมื่อเทียบกับปีที่แล้ว ถามพนักงานพี่แกบอกทำโปรแข่งกับโลวคอสต์
ผมมาถึงเชียงรายวันอาทิตย์ที่ 30 พ.ย. 57 ราวๆหกโมงเช้า ก็ออกจาก บขส. แวะหมูปิ้ง ขี้ แปรงฟัน เตรียมเสบียง น้ำดื่ม ขนมปัง แฮม ซิมการ์ด ออกตัวราวๆเกือบแปดโมง ไปเรื่อยๆ ครั้งนี้ผมต้องย้อนทางที่เคยมา เอาล่ะ งงดิ ถามไปเรื่อยๆก็มาออกที่เรือนจำ ข้ามลำน้ำกก แวะอาบน้ำที่วัดริมกก ออกมาสักพักแวะคุยกับป้าร้านข้าวซอยตรงซอยห้า แกจำได้นะ แกก็บอกทางไป คุยกันอยู่นาน แกบอกโอ้ยออกได้ทางดีแล้วเขาทำใหม่ ผมใจชื้นขึ้นหน่อย เอาวะมีถึงแน่นอน
ไม่นานก็มาถึงปางช้างรวมมิตร ที่ที่เหนกมาส่งผม ผมแวะเอารูปเหนกฝากไว้กับร้านค้า ก่อนหน้านี้ผมโทรหาเหนกล่าสุดราวๆสองเดือนก่อน ก่อนจะมาผมโทรหาอาทิตย์นึงไม่มีสัญญาณเลย ก็ดีใจหน่อยป้าแกบอกว่ามันยังเอาถังน้ำแข็งมาฝากไว้อยู่ นี่ลงไปเชียงรายยังไม่ขึ้นมาเลย จากนั้นผมก็ไปต่อ
ผมมาเรื่อยๆทางดีๆก็เริ่มไม่ดีละ ไหล่ทางทรุด ถนนแตก จนกระทั้งถนนยางมะตอยหมดไป ทางกรวดเริ่มเข้ามาแทน ในใจก็นึกว่ายังดีวะ ไม่มีทางแดงๆก็แล้วไปจนมาออกบ้านพนาสวรรค์ ทางในตำนานก็มาทันที สองข้างทางต่อจากนั้นจะเป็นทรายสลับกับดินสีแดงๆ มีนาขั้นบันไดที่เก็บไปแล้วกับข้าวโพด มีการเผาทิ้งเป็นช่วงๆ มองไกลๆจะเจอควายกับคนเลี้ยง ยังดีที่มีชาวบ้านผ่านมาเป็นช่วงๆ พูดคุยพอรู้เรื่อง เขาน่ะรู้เราแต่เราฟังเขาไม่ค่อยจะออก แดดแรงกว่าอากาศแล้วตอนนี้
ของที่แบกมามันเริ่มทำงานละหนักไปแต่ยังไหวอยู่ จนมาออกบ้านอาดี่แวะกินไอติมที่แซงผมมาได้ร่วมชั่วโมง หมู่บ้านนี้ไม่มีไฟฟ้า แต่เจริญมาก มีวงไพ่ มีร้านขายของ มีรถขับ จากบ้านอาดี่ออกกิ่วสะไตนี่สิบกว่ากิโลฯ แต่ กิโลฯแม้วนะ ทางจะออกไปตามสันเขา ขวาชิดเขาซ้ายเป็นไหล่เขาสลับไปเรื่อยๆทางเป็นทางรถสัญจรได้แต่เขาไม่มากัน มีแต่แม้วแว้นเมพซ่าพาหญิงซ้อนท้ายไปเที่ยวดอย ระหว่างทางก็มีลงมาช่วยเข็นช่วยลากตลอด ใจดีจัง คุยไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก
ผมวนไปวนมาตามทางจนห้าโมงเย็น มันเหลืออีกราวกิโลฯเดียว แต่
ออกมาถึงด่านกิ่วสะไตหกโมงเย็นพอดี ต่อไปเป็นการกินฟรี นอนฟรี เดินดุ่มๆไปขอเลยครับ พี่ครับ ขอปักเต้นท์นอน หิวด้วยครับ พี่ตำรวจก็จัดแจงเคลียร์ที่นอนให้ อีกส่วนกำลังทำกับข้าวอยู่ อิอิ ไม่ต้องอั้นงานนี้
อาบน้ำครับ ได้นอนราวๆสี่ทุ่มกว่าๆ เสียง ว. มาเรื่อยๆ สลับกับมีการขึ้นแม่สลองไปตรวจอะไรไม่รู้ แต่แกบอกว่าไม่มีอะไรเหตุการณ์ปกติ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ แต่หลับแบบเพลียๆ สุขใจไปหนึ่งคืน อ้อที่นี่จะมีหมาดำๆตัวใหญ่ๆของหัวหน้าฯสองตัว ไม่เห่า ถ้ามันเอาขามาเกาะๆก็ช่วยเล่นหน่อย ไม่ก็หาขนมไปให้กิน
สรุป เส้นทาง 30 พ.ย. 57 วิ่งได้ราวๆ 55 กม. จุดพีคอยู่หลังจากบ้านอาดี่ไปนะครับ ช่วงท้ายๆจะหมดเอา