คือต้องของเล่าตั้งแต่แรกเลยนะค่ะ กับแฟนคนปัจจุบันคนที่เป็นพ่อของลูก เราคุยกันมา2-3ปีแล้วค่ะ แต่คบกันจริงๆแค่ประมาณ2เดือน ส่วนตัวจขกท.ไม่อยากมีลูกค่ะ กลัวชีวิตครอบครัวมากๆ กลัวปัญหาที่จะเกิดขึ้นตามมา ไม่ว่าเรื่องอะไรก้แล้วแต่ ปกติจะกินยาคุมแบบประจำค่ะ แต่เลิกกินไปเมื่อตอนที่เลิกกับแฟนเก่า เพราะเพื่อนบอกว่ากินมากๆมันไม่ดีค่ะ พอคบกับแฟนคนนี้ เราก้รอจังหวะที่จะกลับมากินยาคุมประจำเหมืนเดิมค่ะ ซื้อมาแล้ว แต่ต้องรอวันที่ประจำเดือนมาวันแรก ถึงจะเริ่มกินเม้ดแรกได้ ปรากฏว่าประจำเดือนไม่มาค่ะ แล้วพักหลังมีอาการคลื่นไส้ ไม่ค่อยสบาย เราเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนเป้นห่วงค่ะ ซื้อที่ตรวจครรมาให้ถึงบ้าน พอเราตรวจเท่านั้นปหละค่ะ ขึ้น2ขีดชัดมาก เรานี่ตกใจมากเลยค่ะ ทีแรกยังหลอกตัวเองว่ามันต้องผิดพลาดแน่ๆ เป้นไปไม่ได้ มันยังเร้วเกินไป เพียงแค่รอให้ประจำเดือนมาเท่านั้น มันก้จะไม่มีอะไรน่าเป้นห่วงแล้ว ทำใจไม่ได้เลยค่ะช่วงแรก กับแฟนก้ไม่ค่อยจะโอเคค่ะ ทะเลาะกันบ่อยๆ ส่วนตัวเราคิดว่าเขาไม่น่าจะดูแลเราได้ เขาดูไม่โอเค
เราตัดสินใจบอกแม่วันที่รู้เลยค่ะ แต่บอกแค่ว่าประจำเดือนไม่มา เรากลัวว่าเราจะท้อง แม่เราก้เลยขอให้ไปตรวจที่คลินิคเช้าวันถัดมา พอไปตรวจเขาบอกว่าท้อง ผลชัดเจนมากค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมากๆ คิดว่าพ่อแม่จะว่ายังไง จะผิดหวังในตัวเราแค่ไหน เราจะทำยังไงต่อไป เราจะสามารถเลี้ยงเขาได้ดีมั้ย คิดวนไปวนมาอยุ่อย่างนี้ค่ะ พอกลับบ้านมา แม่ถามเราว่าจะเอายังไง แม่พูดเชิงประมาณจะให้เราเอาออก แม่ร้องไห้ เราก้ร้องไห้ค่ะ ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แม่มาพูดกับเราอยู่2วันค่ะ มาขอให้เราเอาออก เพราะอายุครรมันยังน้อย มันสามารถเอาออกได้ง่ายๆกว่าเด็กที่เป็นตัวแล้ว ทีแรกเราก้คิดอยากเอาออกค่ะ เรื่องทุกอย่างจะได้จบ ตอนนี้คนที่บ้านไม่มีคนรู้นอกจากแม่ค่ะ แม่ก้จะได้สบายใจ แม่บอกเราว่า "รุ้มั้ยถ้าเด้กคนนี้มันออกมา มันจะเปนภาระของใคร มันต้องเปนภาระของแม่ หนูต้องเรียน หนูเปนความหวังของทุกคนตอนนี้ทั้งพ่อทั้งน้า"เพราะเมื่อก่อนเราเป้นคนที่แย่มากๆค่ะ พอตอนนี้ชีวิตเราเริ่มดีขึ้น ทุกคนเลยตั้งความหวังไว้ที่เรา แม่บอกว่าแม่ต้องเลี้ยงยาย น้อง เรา แล้วก้ลูกของน้องเรา ถ้าลูกเราออกมา ภาระของแม่จะเพิ่มขึ้น น้องเรามีลูกแล้วค่ะ น้องเราอายุ15ปี แต่ตอนที่แฟนน้องเราท้อง แม่เราไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ค่ะ เพราะน้องดูเปนเด้กที่ไม่ค่อยเอาไหนอยุ่แล้ว แม่เราก้ดูจะเห่อหลาน(ลูกของน้องชายเรา)มากด้วย พอพูดแบบนี้ เราร้องไห้เลยค่ะ คิดว่าเราทำอะไรลงไป ตอนนี้พ่อของ จขกท.บวชเป็นพระค่ะ
ปรึกษาเพื่อนหลายคนค่ะ เพื่อนส่วนมากบอกไม่ให้เอาออก ใจเราก้ไม่อยากเอาออกค่ะ ไม่อยากทำร้ายเด้ก ตอนที่เพื่อนเราท้อง เพื่อนจะเอาออก เราก้บอกให้เก้บไว้ค่ะ เด้กมันไม่รุ้เรื่องมันไม่ใช่ความผิดของเด้ก มันคือความผิดของเรา ทำแล้วต้องรับผิดชอบ ถึงตาเราแล้ว เราคิดเลยค่ะ จขกท เป็นคนชอบทำบุญค่ะ เลยคิดในอีกแง่นึงถ้าเราเอาออก ทำอะไรก้จะไม่ขึ้น ทำบุญให้ตายก้ไม่ได้รับผลบุญแม้แต่นิด ทำบุญกับสัตว์ ทำบุญกับคน แต่จะฆ่าลูกตัวเองเนี่ยนะ คิดได้ยังไง แต่บางคนก้พูดเชิงเอาออกดีกว่ามั้ย อนาคตอีกไกลไรแบบนี้ เราคิดอยุ่หลายวันค่ะ เพราะปัญหาเรื่องแฟนด้วย ทำให้เรารุ้สึกเหมือนมีตัวคนเดียวค่ะ แต่สุดท้ายเราก้เลือกที่จะเอาไว้ค่ะ แม่เราก้ถาม แต่หัวเ็ด็ดตีนขาดยังไง เราก้ไม่ยอมเอาออกค่ะ ตอนนั้นเรารุ้สึกเกลียดหลานเรามากค่ะ ว่าทำไมอยุ่ได้ ทำไมเขาต้องมาอยากให้ลูกกุตาย แต่พอเหนหน้าแล้ว เราก้อดที่จะรักหลานไม่ได้
ต้องบอกก่อนค่ะว่า จขกท.เรียนอยุ่ปี1ที่มหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ อายุ20ปี อาจเปนเพราะเราพึ่งสอบเข้ามหาลัยได้ด้วย แม่ถึงไม่อยากให้มีลูก กลัวจะเสียอนาคตค่ะ แต่เรากะว่าจะไม่ดรอปเรียนนะค่ะ กะว่าจะยังไม่บอกพ่อ จะเรียนไปเรื่อยๆค่ะ เพื่อให้เขาได้รุ้ว่าลูกของเราไม่ได้เปนอุปสรรคในการเรียนของเรา เรามีลูกก้สามารถเรียนได้ค่ะ อยากจบพร้อมเพื่อนให้เขาเหน ใครรุ้ช่วยบอกที่นะค่ะว่าสามารถเปนไปได้มั้ยที่จะไม่ดรอป เรากลัวทางมหาลัยเขาจะมีปัญหาค่ะ ส่วนตัวเราไม่สนใจคำนินทาอะไรทั้งนั้นค่ะ ไม่ว่าจะเปนเพื่อนหรือรุ่นพี่ ตอนนี้มีเพื่อนๆกลุ่มเดียวกันเท่านั้นค่ะที่รุ้ ยังดีที่ยังพอมีกำลังใจเป้นเพื่อนๆ ไม่อึดอัดค่ะ
วันนั้นไปหาเพื่อนค่ะ เพื่อนถามปฟนว่าลูกเราจะเรียนที่ไหนอ่ะดี เรานี่คิดเลยค่ะ กุจะมีปัญญาหาเงินส่งลูกเรียนสูงๆได้มั้ย เลยอยากหารายได้เสริมค่ะ ในระหว่างเรียนและระหว่างท้องด้วย
ตอนนี้กำลังคิดค่ะว่าจะหารายได้เสริมยังไงดี เพราะต้องฝากครร ไหนจะค่าใช้จ่าย อยากเก้บเงินไว้เพื่อออกค่าใช้จ่ายเองค่ะ ไม่อยากรบกวนแม่ อยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเองให้ได้มากที่สุด ตอนนี้ไม่คิดถึงคนเปนพ่อของลูกเลยค่ะ เพราะดูวี่แววแล้วเหมือนจะไม่ช่วยไรเราเรื่องนี้เลย ไม่คิดว่าเขาจะดูแลเราได้ค่ะ ฟิลประมาณเปนซิงเกิลมัม555 เพื่อนยังแซวเลยค่ะ เรียกเราว่าซิงเกิ้ลมัม ตอนนี้อยากหาของมาขายในเน้ตค่ะ อยากขอคำปรึกษา ถ้าใครได้อ่าน อะไรที่ฮิตๆและมีคนซื้อตลอดๆ อยากขายค่ะ อยากหาเงินเลี้ยงลูกเอง โดยไม่ต้องขอแม่ค่ะ ไม่อยากให้เขาคิดว่าออกลูกมาเปนภาระ เพราะแค่นี้ภาระเขามากพอแล้วค่ะ ตอนนี้คิดอยากขายอะไรที่มีจุดขายค่ะเช่นเสื้อกางเกง หมวกอะไรที่สามารถปักชื่อหรือข้อความได้ มันดูน่ารักและวัยรุ่นชอบค่ะ แต่ไม่รุ้ว่าจะให้ใครเขาปักดี ทำไม่เปนค่ะ ใครมีความคิดดีๆบ้าง ช่วยหน่อยนะค่ะ ขอบคุณที่ให้คำปรึกษาแล้วอ่านจนจบนะค่ะ ขอบคุณจิงๆ
ตอนนี้ตั้งท้องด้วยความพลาดมากๆค่ะ ที่บ้านก้ไม่อยากให้มี อยากหารายได้เสริมที่ทำระหว่างตั้งท้องได้ด้วย อยากเลี้ยงลูกเอง
เราตัดสินใจบอกแม่วันที่รู้เลยค่ะ แต่บอกแค่ว่าประจำเดือนไม่มา เรากลัวว่าเราจะท้อง แม่เราก้เลยขอให้ไปตรวจที่คลินิคเช้าวันถัดมา พอไปตรวจเขาบอกว่าท้อง ผลชัดเจนมากค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมากๆ คิดว่าพ่อแม่จะว่ายังไง จะผิดหวังในตัวเราแค่ไหน เราจะทำยังไงต่อไป เราจะสามารถเลี้ยงเขาได้ดีมั้ย คิดวนไปวนมาอยุ่อย่างนี้ค่ะ พอกลับบ้านมา แม่ถามเราว่าจะเอายังไง แม่พูดเชิงประมาณจะให้เราเอาออก แม่ร้องไห้ เราก้ร้องไห้ค่ะ ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แม่มาพูดกับเราอยู่2วันค่ะ มาขอให้เราเอาออก เพราะอายุครรมันยังน้อย มันสามารถเอาออกได้ง่ายๆกว่าเด็กที่เป็นตัวแล้ว ทีแรกเราก้คิดอยากเอาออกค่ะ เรื่องทุกอย่างจะได้จบ ตอนนี้คนที่บ้านไม่มีคนรู้นอกจากแม่ค่ะ แม่ก้จะได้สบายใจ แม่บอกเราว่า "รุ้มั้ยถ้าเด้กคนนี้มันออกมา มันจะเปนภาระของใคร มันต้องเปนภาระของแม่ หนูต้องเรียน หนูเปนความหวังของทุกคนตอนนี้ทั้งพ่อทั้งน้า"เพราะเมื่อก่อนเราเป้นคนที่แย่มากๆค่ะ พอตอนนี้ชีวิตเราเริ่มดีขึ้น ทุกคนเลยตั้งความหวังไว้ที่เรา แม่บอกว่าแม่ต้องเลี้ยงยาย น้อง เรา แล้วก้ลูกของน้องเรา ถ้าลูกเราออกมา ภาระของแม่จะเพิ่มขึ้น น้องเรามีลูกแล้วค่ะ น้องเราอายุ15ปี แต่ตอนที่แฟนน้องเราท้อง แม่เราไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ค่ะ เพราะน้องดูเปนเด้กที่ไม่ค่อยเอาไหนอยุ่แล้ว แม่เราก้ดูจะเห่อหลาน(ลูกของน้องชายเรา)มากด้วย พอพูดแบบนี้ เราร้องไห้เลยค่ะ คิดว่าเราทำอะไรลงไป ตอนนี้พ่อของ จขกท.บวชเป็นพระค่ะ
ปรึกษาเพื่อนหลายคนค่ะ เพื่อนส่วนมากบอกไม่ให้เอาออก ใจเราก้ไม่อยากเอาออกค่ะ ไม่อยากทำร้ายเด้ก ตอนที่เพื่อนเราท้อง เพื่อนจะเอาออก เราก้บอกให้เก้บไว้ค่ะ เด้กมันไม่รุ้เรื่องมันไม่ใช่ความผิดของเด้ก มันคือความผิดของเรา ทำแล้วต้องรับผิดชอบ ถึงตาเราแล้ว เราคิดเลยค่ะ จขกท เป็นคนชอบทำบุญค่ะ เลยคิดในอีกแง่นึงถ้าเราเอาออก ทำอะไรก้จะไม่ขึ้น ทำบุญให้ตายก้ไม่ได้รับผลบุญแม้แต่นิด ทำบุญกับสัตว์ ทำบุญกับคน แต่จะฆ่าลูกตัวเองเนี่ยนะ คิดได้ยังไง แต่บางคนก้พูดเชิงเอาออกดีกว่ามั้ย อนาคตอีกไกลไรแบบนี้ เราคิดอยุ่หลายวันค่ะ เพราะปัญหาเรื่องแฟนด้วย ทำให้เรารุ้สึกเหมือนมีตัวคนเดียวค่ะ แต่สุดท้ายเราก้เลือกที่จะเอาไว้ค่ะ แม่เราก้ถาม แต่หัวเ็ด็ดตีนขาดยังไง เราก้ไม่ยอมเอาออกค่ะ ตอนนั้นเรารุ้สึกเกลียดหลานเรามากค่ะ ว่าทำไมอยุ่ได้ ทำไมเขาต้องมาอยากให้ลูกกุตาย แต่พอเหนหน้าแล้ว เราก้อดที่จะรักหลานไม่ได้
ต้องบอกก่อนค่ะว่า จขกท.เรียนอยุ่ปี1ที่มหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ อายุ20ปี อาจเปนเพราะเราพึ่งสอบเข้ามหาลัยได้ด้วย แม่ถึงไม่อยากให้มีลูก กลัวจะเสียอนาคตค่ะ แต่เรากะว่าจะไม่ดรอปเรียนนะค่ะ กะว่าจะยังไม่บอกพ่อ จะเรียนไปเรื่อยๆค่ะ เพื่อให้เขาได้รุ้ว่าลูกของเราไม่ได้เปนอุปสรรคในการเรียนของเรา เรามีลูกก้สามารถเรียนได้ค่ะ อยากจบพร้อมเพื่อนให้เขาเหน ใครรุ้ช่วยบอกที่นะค่ะว่าสามารถเปนไปได้มั้ยที่จะไม่ดรอป เรากลัวทางมหาลัยเขาจะมีปัญหาค่ะ ส่วนตัวเราไม่สนใจคำนินทาอะไรทั้งนั้นค่ะ ไม่ว่าจะเปนเพื่อนหรือรุ่นพี่ ตอนนี้มีเพื่อนๆกลุ่มเดียวกันเท่านั้นค่ะที่รุ้ ยังดีที่ยังพอมีกำลังใจเป้นเพื่อนๆ ไม่อึดอัดค่ะ
วันนั้นไปหาเพื่อนค่ะ เพื่อนถามปฟนว่าลูกเราจะเรียนที่ไหนอ่ะดี เรานี่คิดเลยค่ะ กุจะมีปัญญาหาเงินส่งลูกเรียนสูงๆได้มั้ย เลยอยากหารายได้เสริมค่ะ ในระหว่างเรียนและระหว่างท้องด้วย
ตอนนี้กำลังคิดค่ะว่าจะหารายได้เสริมยังไงดี เพราะต้องฝากครร ไหนจะค่าใช้จ่าย อยากเก้บเงินไว้เพื่อออกค่าใช้จ่ายเองค่ะ ไม่อยากรบกวนแม่ อยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเองให้ได้มากที่สุด ตอนนี้ไม่คิดถึงคนเปนพ่อของลูกเลยค่ะ เพราะดูวี่แววแล้วเหมือนจะไม่ช่วยไรเราเรื่องนี้เลย ไม่คิดว่าเขาจะดูแลเราได้ค่ะ ฟิลประมาณเปนซิงเกิลมัม555 เพื่อนยังแซวเลยค่ะ เรียกเราว่าซิงเกิ้ลมัม ตอนนี้อยากหาของมาขายในเน้ตค่ะ อยากขอคำปรึกษา ถ้าใครได้อ่าน อะไรที่ฮิตๆและมีคนซื้อตลอดๆ อยากขายค่ะ อยากหาเงินเลี้ยงลูกเอง โดยไม่ต้องขอแม่ค่ะ ไม่อยากให้เขาคิดว่าออกลูกมาเปนภาระ เพราะแค่นี้ภาระเขามากพอแล้วค่ะ ตอนนี้คิดอยากขายอะไรที่มีจุดขายค่ะเช่นเสื้อกางเกง หมวกอะไรที่สามารถปักชื่อหรือข้อความได้ มันดูน่ารักและวัยรุ่นชอบค่ะ แต่ไม่รุ้ว่าจะให้ใครเขาปักดี ทำไม่เปนค่ะ ใครมีความคิดดีๆบ้าง ช่วยหน่อยนะค่ะ ขอบคุณที่ให้คำปรึกษาแล้วอ่านจนจบนะค่ะ ขอบคุณจิงๆ