ผมเป็นผู้ชายครับ ((เเมนมาก)) ผมเริ่มคุยกับชายคนนึงเค้าเป็นเกย์สาว คุยกันมาได้จะ 8 ปีเเล้ว เเต่ผมยังไม่เคยนัดเจอกันเลยซักครั้ง ผมยังไม่ค่อยเเน่ใจว่าผมเป็นเกย์หรือป่าว? เเต่เวลาผมคุยกับเค้าผมรู้สึกดี สบายใจ เค้าจะคอยเเนะนำให้คำปรึกษาผมเสมอ เค้าอ่อนกว่าผม 2 ปี ตอนนี้ผมก็ 25 เต็มเเล้ว เค้าเป็นคนขอนเเก่นส่วนผมกรุงเทพ ปัจจุบันผมอาศัยอยู่ต่างประเทศจากที่ไกลอยู่เเล้วกลับกลายเป็นว่าอยู่กันคนละซีกโลก ผมค่อนข้างจะเป็นคนปากหมาพูดตรงๆ พุดไม่เพราะ เอาเเต่ใจ ติดเกม เวลาเค้าโทรมาถ้าผมเล่นเกมอยู่ผมจะไม่คุยเลย แบบว่ามันขาดตอนอ่ะ เค้าพยายามนัดผมอยู่หลายครั้งเเต่ผมไม่กล้าออกไปเจอเค้า ผมยังคงโกหกตัวเองว่าผมไม่ใช่เกย์ จนกระทั่งเขามีคนใหม่ผมก็เองก็หึงเหมือนกันแบบไม่รู้ตัว เเล้วเราก็ห่างกันช่วงนั้นผมเพิ่งเรียนจบ พอเค้าบอกว่ามีคนใหม่ผมก็ตัดสินใจไปต่างประเทศทันทีอยากเที่ยว อยากหาประสบการณ์ใหม่ๆ เผื่อจะลืมเค้าได้ซักวันเเต่ก็ไม่เลย เเล้วยิ่งไปกว่านั้นเค้าทักเฟสผมมามันยิ่งทำให้ผมลืมเค้าไม่ได้ยากเข้าไปอีก กลับมาครั้งนี้เค้าพูดเหมือนจะรอผม ถ้ารอได้ก็รอไม่ว่ากัน ผมเองก็เชื่อใจเค้าถึงจะเคยถูกหักอกแบบงงๆก็เหอะ เราคุยกันทางเฟสโทรหาหันบ้างเเต่ไม่บ่อย เค้าก็พูดเกริ่นๆมาอีกว่า ไม่รู้จะรอไหวรึป่าวให้ผมทำใจรอไว้เลย เอ๊ะ??หมายความว่าไง?? กลับมาหาผมเองเเล้วจะบอกเลิกผมอีกหรอ?? ผมก็ทำๆใจไว้บ้างละเพราะอยู่ไกลด้วยก็พอจะเข้าใจเค้าเเหละ อีกอย่างถ้าเค้าเจอคนที่ดีกว่าผมก็ไปไม่ว่ากัน พักนี้ก็เริ่มจะงี่เง่าใส่กันบ่อยกว่าปกติ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไงถ้ามันไม่ใช่ก้คงต้องจบสินะ
ความรักของผมที่ไม่มีวันเป็นไปได้หรือป่าว?? (ชายรักชาย)