เราเป็นคนต่างจังหวัดค่ะ ขึ้นมาเรียนและทำงานในเมืองตั้งแต่อายุ 18 จนตอนนี้ 25 แล้ว โดยส่วนตัวก็ไม่ได้รีบหรือรู้สึกเหงาจนอยากมีแฟนอะไรคิดว่าตัวเองยังเด็กอยู่ด้วยซ้ำ ( อายุ 25 ยังติดการ์ตูนอยู่เลยค่ะ..^____^) แต่ไม่เข้าใจค่ะว่าทุกครั้งที่กลับไปเยี่ยมบ้าน ทำไมต้องถูกชาวบ้านถามทุกครั้งว่า มีแฟนรึยัง..? เมื่อไรจะมีแฟน..? จะได้แต่งงานกับใครเค้ามั้ยนิ..? แบบ..แรกๆก้อขำๆค่ะ เราก็บอกยังไม่รีบค่าาาบ้างหล่ะ  ยังหาเหยื่อไม่ได้ค่าาบ้างหล่ะ ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายเพราะพ่อแม่และญาติพี่น้องที่พอจะมีอิทธิพลต่อชีวิตเราเค้าก็ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องพวกนี้ค่ะ ... จนล่าสุดเราเพิ่งกลับไปเยี่ยมบ้านมาอาทิตย์นึง ก็มีเพื่อนบ้านเป็นห่วงและหวังดีในชีวิตเรามากก็พูดขึ้นมาว่า " เพื่อนเค้าแต่งงานกันหมดแล้วนะ บางคนลูกโตจะเป็นหนุ่มแล้ว น้องๆหลานๆเค้าก็เริ่มมีแฟนมารับมาส่ง มาให้เห็นหน้าตากันบ้างแล้ว เหลือแต่เราเนี่ยที่ยังอยู่ค้างเติ่ง หน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ทำไมถึงหาแฟนไม่ได้อย่างคนอื่นเค้า ไอ้น้อง...นั่นอ้วนๆดำๆเค้ายังหาได้เลย  ..ระวังเดี่ยวอายุมากกว่านี้ความสวยความสาวหมดไปขอร้องใครเค้าก็จะไม่เอาแล้วนะ..." ..แล้วลุงแกก็หัวเราะขำๆ...พ่อ แม่ ยาย ป้า น้า เราก็ขำแล้วบอกว่าช่างมันเถอะ..อยู่แบบนี้จะได้ไม่ปวดหัว  ..แต่ทำไมครั้งนี้ เรารู้สึกว่า..เราไม่ขำ รู้สึกโมโหทั้งที่รู้ว่าแล้วจะไปใส่ใจทำไม...รู้สึกอยากตอกหน้าว่าชีวิตชั้นไปลำบากส่วนไหนคุณมั้ย?? ..แล้วมายุ่งวุ่นวายอะไรมากมายเนี่ยห๊ะ..?? ..สุดท้ายก็ทำได้แค่เงียบและค้านในใจค่ะเพราะคิดว่ายังงัยลุงแกก็อายุมากกว่าแล้ววก็เรียกว่าเป็น..เพื่อนบ้านค่ะ..!!!

ไม่รู้จะบ่นให้ใครฟังค่ะ..มีใครเคยโดนเหมือนกันบ้างมั้ยคะ??..แล้วมีวิธีตอบคำถามพวกนี้อย่างนุ่มนวลโดยให้เค้ารู้ว่าคุณก้าวก่ายในชีวิตคนอื่นมากไปมั้ย..ยังงัยรึปล่าว??