ไม่มีเขาแล้ว อะไรๆก็หมองไปหมด มันจืดชืด มันเหมือนขาดอะไรไปเลย..
มันเริ่มมาจาก เรากับเขา เรียนกันคนละคณะคะ เขาเป็นนักกีฬา คะ เรารู้จักเขา เพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนในเอกเรา เราคุยกันได้เดือนนึง แล้วก็ตัดสินใจคบกัน..
แรกๆก็ดีนะ อะไรๆก็หวาน มีเวลาเจอกันทุกวัน นั่นคือตอนเย็น เราอยู่หอใน แต่คนละฝั่งกับเขา ว่างๆก็ไปดูหนัง ร้องเกะ เล่นเกม ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ
แต่แล้ว..วันนึง ไม่รู้อะไรดลใจให้เค้าย้ายหอไปอยู่หอนอกกับเพื่อน ตั้งแต่นั้นมา เราก็เจอกันน้อยลง ไม่มีเวลากัน เราชวนเขาไปไหน เขาก็ไม่ยอมไป
อยู่แต่ในห้อง คือเข้าใจอารมณ์คนคิดถึงแฟนมั้ยคะ อยากเจอ อยากคุย แต่เขาก็เริ่มห่างไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง โทรไปก็ไม่รับสาย แชทเฟสไป ก็ไม่ยอมอ่าน ไม่ยอมตอบ หายเงียบไปเลยคะ ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจนะคะ ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม พอเขาหายไปสามสี่วัน เราก็ถามไปอีกรอบคะในเฟส ทีนี้ เขาตอบคะ เขาขอโทษเรา เราก็ถามเขาไปนะคะ ว่าทำไมไม่บอกแต่แรก หายไปทำไม เขาบอกไม่อยากให้เราเสียใจ เขาบอกว่าความรู้สึกของเขามันเปลี่ยนไป เราทำอะไรผิดหรอ แปลกดีนะคะ เลิกกันโดยที่เขาไม่พูดคำว่า เลิก กับเราเลย สักคำ เคยให้เพื่อนคนนึง ไปถามเขาคะ ว่ายังรักเราอยู่มั้ย แต่เขาบอกกับเพื่อนคนนั้นว่า รู้สึกเฉยๆแล้วว่ะ มันเจ็บดีจัง คำนี้ TT เวลาเดินไปไหน ผ่านสถานที่เก่าๆ ในมอ ที่เคยไปกับเขา ก็นึกถึงเขาทุกที จนตอนนี้ก็เดือนกว่านิดๆแล้ว ยังคิดถึงเขาทุกวัน บางคืนก็ร้องไห้ เพราะคิดถึงแต่ทำอะไรไม่ได้ มันเป็นรักแรกเลยนะคะ คบกันได้สองเดือนกว่าเอง เราก็บอกเขาไปอ่านะคะ ว่า คิดว่าเราน่าจะคบกันได้นานกว่านี้เนอะ แต่สุดท้าย ทุกอย่างก็เป็นศูนย์
...อ้อ ตั้งแต่เลิกกันไป ก็ยังไม่เคยเจอเขาเลย ถามเพื่อนเขา ก็บอกว่าเขายังไม่มีคนใหม่
ถึงเราเลิกกันไป แต่เราก็ยังคุยกับเขาในเฟสบ้าง นานๆกว่าเขาจะอ่านที ส่วนมากเราก็ถามเขากับคำเดิมๆ ว่า
กินข้าวหรือยัง ทำอะไร ฝันดีนะ เค้ากลายเป็นคนเย็นชากับเราไปแล้วอ่า ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย จากที่เคยคุยกันดีๆ แต่ตอนนี้ เริ่มกลายเป็นคนไม่รู้จักกันแล้ว อยากจะทัก อยากจะคุย กับเขา แต่ก็ห้ามใจ และถามตัวเองว่า เราอยากคุยกับเขา แล้วเขาอยากคุยกับเราหรอ ...
ทำยังไงดีคะ คิดถึงเขา อยากทักบ่อยๆ แต่ก็กลัวว่าเขาจะรำคาญ..
เดือนกว่าแล้วนะ ทำไมยังคิดถึงเขาเหมือนเดิม
มันเริ่มมาจาก เรากับเขา เรียนกันคนละคณะคะ เขาเป็นนักกีฬา คะ เรารู้จักเขา เพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนในเอกเรา เราคุยกันได้เดือนนึง แล้วก็ตัดสินใจคบกัน..
แรกๆก็ดีนะ อะไรๆก็หวาน มีเวลาเจอกันทุกวัน นั่นคือตอนเย็น เราอยู่หอใน แต่คนละฝั่งกับเขา ว่างๆก็ไปดูหนัง ร้องเกะ เล่นเกม ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ
แต่แล้ว..วันนึง ไม่รู้อะไรดลใจให้เค้าย้ายหอไปอยู่หอนอกกับเพื่อน ตั้งแต่นั้นมา เราก็เจอกันน้อยลง ไม่มีเวลากัน เราชวนเขาไปไหน เขาก็ไม่ยอมไป
อยู่แต่ในห้อง คือเข้าใจอารมณ์คนคิดถึงแฟนมั้ยคะ อยากเจอ อยากคุย แต่เขาก็เริ่มห่างไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง โทรไปก็ไม่รับสาย แชทเฟสไป ก็ไม่ยอมอ่าน ไม่ยอมตอบ หายเงียบไปเลยคะ ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจนะคะ ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม พอเขาหายไปสามสี่วัน เราก็ถามไปอีกรอบคะในเฟส ทีนี้ เขาตอบคะ เขาขอโทษเรา เราก็ถามเขาไปนะคะ ว่าทำไมไม่บอกแต่แรก หายไปทำไม เขาบอกไม่อยากให้เราเสียใจ เขาบอกว่าความรู้สึกของเขามันเปลี่ยนไป เราทำอะไรผิดหรอ แปลกดีนะคะ เลิกกันโดยที่เขาไม่พูดคำว่า เลิก กับเราเลย สักคำ เคยให้เพื่อนคนนึง ไปถามเขาคะ ว่ายังรักเราอยู่มั้ย แต่เขาบอกกับเพื่อนคนนั้นว่า รู้สึกเฉยๆแล้วว่ะ มันเจ็บดีจัง คำนี้ TT เวลาเดินไปไหน ผ่านสถานที่เก่าๆ ในมอ ที่เคยไปกับเขา ก็นึกถึงเขาทุกที จนตอนนี้ก็เดือนกว่านิดๆแล้ว ยังคิดถึงเขาทุกวัน บางคืนก็ร้องไห้ เพราะคิดถึงแต่ทำอะไรไม่ได้ มันเป็นรักแรกเลยนะคะ คบกันได้สองเดือนกว่าเอง เราก็บอกเขาไปอ่านะคะ ว่า คิดว่าเราน่าจะคบกันได้นานกว่านี้เนอะ แต่สุดท้าย ทุกอย่างก็เป็นศูนย์
...อ้อ ตั้งแต่เลิกกันไป ก็ยังไม่เคยเจอเขาเลย ถามเพื่อนเขา ก็บอกว่าเขายังไม่มีคนใหม่
ถึงเราเลิกกันไป แต่เราก็ยังคุยกับเขาในเฟสบ้าง นานๆกว่าเขาจะอ่านที ส่วนมากเราก็ถามเขากับคำเดิมๆ ว่า
กินข้าวหรือยัง ทำอะไร ฝันดีนะ เค้ากลายเป็นคนเย็นชากับเราไปแล้วอ่า ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย จากที่เคยคุยกันดีๆ แต่ตอนนี้ เริ่มกลายเป็นคนไม่รู้จักกันแล้ว อยากจะทัก อยากจะคุย กับเขา แต่ก็ห้ามใจ และถามตัวเองว่า เราอยากคุยกับเขา แล้วเขาอยากคุยกับเราหรอ ...
ทำยังไงดีคะ คิดถึงเขา อยากทักบ่อยๆ แต่ก็กลัวว่าเขาจะรำคาญ..