ความรู้สึกดีๆที่มีมาไม่นาน :)

เรารู้สึกดีกับคนๆนึงค่ะ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา แต่เขาเคยเรียนที่เดียวกับเราตอนประถมค่ะ แล้วก็แยกย้ายกันออกไป จนเวลาภาพไป เรากลับมาเจอเขาอีกที เขากลายมาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกทีในตอนนี้ แต่เราจำเขาได้ค่ะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย เหมือนเรามีเซนต์อะไรบางอย่างทำให้เหมือนเราจำเขาได้ เหมือนมีอะไรทำให้เรานึกถึงหน้าเขาออก แต่ในตอนนั้นที่เจอกันเขาจำเราไม่ได้ค่ะ ถ้าเอ่ยปากทักเขาถามเขาว่าเคยเรียนที่โรงเรียนนี้รึเปล่า ตอนแรกเขางงเลยค่ะว่าเรารู้ได้ไงว่าเขาเคยเรียนที่นั้น เราบอกว่าเราก็ไม่รู้แต่คือเราจำเขาได้ เขาก็งงไปเลย แล้วก็พยายามนึกถึงเราในตอนนั้น ด้วยความที่ต่างคนต่างเด็ก ตอนนั้นก็ไม่ได้สนในอะไร แต่ทำไมพอเรามาเจอเขาเรากลับจำเขาได้ซะงั้นก็ไม่รู้ และในช่วงเวลาที่รู้จักกันมา ก็คุยๆกันบ้างค่ะ ส่วนมากจะพูดถึงโรงเรียนเก่าที่เคยเรียนมาเหมือนกัน และเหมือนมันคุยกันถูกคอ คุยกันทันและรู้เรื่องกันตลอด จนตอนนี้เหมือนสนิทกันเลยค่ะ คุยกันแทบจะทุกเรื่อง มีอะไรก็พูดๆไป เอออ่อและรู้เรื่องกันไปหมด คุยแล้วถูกคอเอามากๆ รู้สึกเหมือนสนิทและรู้จักกันมานาน ทั้งๆที่ตอนประถมไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยค่ะ ไม่เคยพูดคุยหรือทักทายกันเลย แต่เขาก็เริ่มจำเราได้นะค่ะ พอเราอธิบายลักษณะเราตอนเด็กๆ เขาก็อ๋อใหญ่เลย5555 เวลาคุยกับเขาจะรู้สึกสนุกสนานมาก ยิ้มและหัวเราะกันตลอด บางทีมีมองหน้ากันละขำก็มี555 มันเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้กันทั้งคู่ เหมือนมันอยากที่จะคุยกันตลอด เหมือนเวลาคุยกันหรือเขาตอบกลับมา เราจะรู้สึกว่าเราจะต้องรีบตอบกลับ ทั้งๆทีก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร พอเห็นข้อความที่เขาตอบมาเราก็จะรีบเปิดอ่านและตอบกลับ บางทียิ้มไปพิมไปก็มี คุยกันจนรู้สึกว่าถ้าคาดเขาไปคงเหงาๆแน่เลย อยากคุยกันเรื่อยๆ ชอบเวลาเขาหัวเราะ ชอบเวลาเขาเห้นเราละบอกว่าเราพูดมาก มันเหมือนรู้จักกันและผูกพันกันมานานจนคุยเรื่องอะไรเขารู้ทันลย บางที่เราก็ซับซนกับความรู้สึกของเรา อย่างงี้มันเรียกว่าชอบรึเปล่า แล้วเขาจะคิดเหมือนเรามั้ย เราไม่ได้รู้สึกว่าเรารักเขา แต่เหมือนมันเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้กันและแชร์ความสุขกัน รู้สึกเหมือนพึ่งคุยกันเมื่อไม่นานแต่พอมาดู โห! คุยกันมาชั่วโมงกว่าๆแต่กลับรู้สึกว่าพึ่งผ่านมาไม่นาน เราเคยถามเขาว่ารู้สึกแบบนี้มั้ย เขาก็บอกเราเลยว่าเออใช่ๆรู้สึก มันเหมือนแบบคุยๆได้ตลอด ไม่มีเรื่องคุยก็คุยได้เรื่อยๆ ทุกครั้งที่คุยกันแทบไม่เคยเครียดอะไรมากมายเลย รุ้แค่ว่าเราต่างอยู่ด้วยกันแล้วรู้สึกสบายใจ รุ้สึกถึงความจริงใจกันทั้งคู่ เหมือนเป็นอะไรที่พอเรานึกหรือคิดถึงคำพูดและบทสนทนาต่างๆแล้วเราสามารถอมยิ้มได้ถึงจะไม่มีสาเหตุ  มันไม่ได้ถึงขั้นขนาดจะเรียกได้ว่า รัก แต่เรากลับสบายใจถ้ามีเขาอยู่ข้างๆ
มันคือความรู้สึกดีๆจิงๆค่ะ พึ่งรุ้จักกันไม่นานแต่เหมือนผูกพันกันมาตลอดเลย


" อะไรที่เรารู้สึกว่ามันทำให้เราสบายใจ อะไรที่ทำแล้วทำให้เรามีความสุข ทั้งๆที่ผ่านมาได้ไม่นาน แต่กลับรู้สึกว่ามันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก "
งงกับตัวเองว่าทำไมตอนอยู่โรงเรียนเดียวกันกลับไม่เคยแม้แต่พูดคุยกัน แต่พอมาตอนนี้เรากลับรู้สึกดีกับเขาเอามากๆอย่างบอกไม่ถูก  บางทีระยะเวลาต่างๆมันก็เล่นตลกกับเรา คนที่ทำให้เรามีความสุขและรู้สึกดีด้วยได้ กลับอยู่ข้างๆเรามาตลอด แต่รอเวลาบางอย่างเพื่อขั้นเราไว้  :")