นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขอโทษด้วยครับ
คือผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนนึง แบบว่าแยกกันอยู่ เขาอยู่ ตจว. ผมอยู่ กทม. แต่ที่ผ่านมาเขาก็มาหาผมบ่อยๆช่วงปิดเทอม บางครั้งก็โทรคุยกันบ้าง แต่ที่แปลกคือ ไอ้ตอนเวลาที่ผมทะเลาะกับใครมาหรือแบบเครียดจัดๆ เขาก็โทรมาตลอดเลย แล้วถามเลยว่าเป็นอะไร ไปโกรธใครมา โดยที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ แปลกไหมครับ แต่ไม่ได้เป็นแค่ฝั่งโน้นนะครับ ผมเคยรู้สึกแบบว่าเหมือนลงบันไดพลาดไปขั้นนึง คือใจมันหวิวๆแล้วเหมือนว่าตัวเองลืมอะไรไป เลยลองโทรถามเขาดู เขาก็บอกว่าเครียดเรื่องเรียนบ้าง สอบบ้าง มีปัญหากับเพื่อนบ้าง เป็นแบบนี้ แล้วก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งครับ มักจะเป็นแบบนี้สลับกันไปไม่เขาก็ผม ผมเคยลองถามแม่ดูครับว่าผมเป็นอะไร แล้วลูกพี่ลูกน้องของผมคนนี้เขาเป็นอะไรกับผมมาก่อนรึเปล่า แม่ผมก็ยังตอบไม่ได้ เลยมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆดูครับ
ผมเริ่มหลอนตัวเองขึ้นทุกวัน ยังไงก็ฝากด้วยครับ.... เพราะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้นั่นแหล่ะครับ
ใครเคยมีความรู้สึกเชื่อมต่อกับคนอีกคนบ้างไหมครับ
คือผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนนึง แบบว่าแยกกันอยู่ เขาอยู่ ตจว. ผมอยู่ กทม. แต่ที่ผ่านมาเขาก็มาหาผมบ่อยๆช่วงปิดเทอม บางครั้งก็โทรคุยกันบ้าง แต่ที่แปลกคือ ไอ้ตอนเวลาที่ผมทะเลาะกับใครมาหรือแบบเครียดจัดๆ เขาก็โทรมาตลอดเลย แล้วถามเลยว่าเป็นอะไร ไปโกรธใครมา โดยที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ แปลกไหมครับ แต่ไม่ได้เป็นแค่ฝั่งโน้นนะครับ ผมเคยรู้สึกแบบว่าเหมือนลงบันไดพลาดไปขั้นนึง คือใจมันหวิวๆแล้วเหมือนว่าตัวเองลืมอะไรไป เลยลองโทรถามเขาดู เขาก็บอกว่าเครียดเรื่องเรียนบ้าง สอบบ้าง มีปัญหากับเพื่อนบ้าง เป็นแบบนี้ แล้วก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งครับ มักจะเป็นแบบนี้สลับกันไปไม่เขาก็ผม ผมเคยลองถามแม่ดูครับว่าผมเป็นอะไร แล้วลูกพี่ลูกน้องของผมคนนี้เขาเป็นอะไรกับผมมาก่อนรึเปล่า แม่ผมก็ยังตอบไม่ได้ เลยมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆดูครับ
ผมเริ่มหลอนตัวเองขึ้นทุกวัน ยังไงก็ฝากด้วยครับ.... เพราะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้นั่นแหล่ะครับ