เป็นความรู้สึกของครูคนหนึ่งที่สอนอยู่ที่โรงเรียนเดชะปัตตนยานุกูล จ.ปัตตานี หลังต้องสูญเสียลูกศิษย์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 อย่าง สุทธิพงษ์ ทองสุวรรณ ไปจากเหตุการณ์คนร้ายดักยิงระหว่างขี่รถจักรยานยนต์กลับบ้าน เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 27 พ.ย.ที่ผ่านมา โดยเพื่อนของสุทธิพงษ์ที่นั่งรถไปด้วยกัน คือ ปรีชาพัฒน์ แววจันทร์ชยากร อาการโคม่า ยังไม่ฟื้น
          ครูรายนี้บอกว่า เป้าหมายหันมาลงที่เด็กนักเรียน ก่อนหน้านี้ลงที่ครู พวกเราไม่มีทางสู้ ยิ่งเด็กยิ่งไม่มีทางสู้
          "การยิงเด็กก็เหมือนต้องการขับไล่คนไทยพุทธออกจากพื้นที่ เพราะที่ผ่านมาเมื่อครูถูกกระทำหรือผู้ปกครองถูกกระทำ ก็ยังเหลือเด็ก ยังเหลือลูกที่เฝ้าสมบัติของพ่อแม่ที่ยังเหลือ แต่พอเด็กถูกกระทำ แน่นอนคนที่เป็นพ่อเป็นแม่ย่อมทนไม่ได้ เขาก็ออกจากพื้นที่ทั้งนั้น เพราะรับไม่ได้ที่ลูกถูกกระทำ เมื่อออกไปก็เข้าทางเขาเลย (หมายถึงเข้าทางกลุ่มผู้ก่อเหตุรุนแรง) เพราะเขาอยากให้มีการย้ายถิ่นออกไปอยู่แล้ว คนไทยพุทธไม่มีตาต่อตาฟันต่อฟัน มีแต่จะย้ายหนี"
          ครูโรงเรียนเดชะฯ เล่าต่อว่า สถานการณ์ขณะนี้ ส่วนใหญ่ผู้ปกครองของเด็กๆ จะส่งบุตรหลานไปเรียนนอกพื้นที่ และเมื่อมีเหตุการณ์อะไรก็ย้ายตามเด็กไปอยู่ด้วยกัน
          เธอเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของคนในพื้นที่อย่างเห็นภาพว่า "เหมือนยื่นคนละฝั่ง เขาไม่ยอมข้ามมาหาเรา เราก็ไม่ยอมข้ามไป ไม่มีจุดอะไรร่วมกัน" และว่า "ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร มันมืด มันมึน ไม่อยากให้เจ้าหน้าที่และคนบริสุทธิ์ต้องมาตกเป็นเหยื่อไม่สิ้นสุด"
          เธอบอกด้วยว่าเหตุรุนแรงที่เกิดขึ้นกว่า 10 ปีที่ผ่านมา ทำให้ภาครัฐหันมาใส่ใจปัญหาในพื้นที่มากขึ้น และสร้างสิ่งที่เป็นบวกกับพี่น้องมุสลิมมากมาย สิ่งที่คนมุสลิมไม่ชอบหรือเกลียดชังก็ลดน้อยลง เช่น การตั้งวงดื่มเหล้า หรือการมีร้านอาหารที่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ต้องห้าม จากเมื่อก่อนมีสิ่งเหล่านี้เยอะ คนไทยพุทธเองโดยเฉพาะข้าราชการ สมัยก่อนก็ทำไม่ค่อยดีกับคนมุสลิม จริงๆ ถ้าวันนี้หยุดความรุนแรงให้ได้ ภาพรวมของพื้นที่น่าจะดีขึ้น ....
http://www.isranews.org/south-news/special-talk/item/34764-teacher_34764.html

ปอลิง .. นี่คือคนในพื้นที่ที่คิดออกมาดังๆ ให้ได้รู้ว่าไทยพุทธเราคิดกันอย่างไร ไทยพุทธเราถูกกระทำอย่างไร  ... เหตุร้ายที่เกิดจากการกระทำของโจรกระจอกใช่จะเกิดกับจนท.ของรัฐอย่างเดียว  ..  พวกนี้มันกระจอกมันไม่มีมนุษยธรรม ในการก่อเหตุ และ ความคิดอย่างนี้การแสดงออกอย่างนี้ของคนไทยพุทธในพื้นที่มันไม่ใช่การเสี้ยม แต่มันเป็นความรู้สึกของผู้ที่ถูกกระทำ  ที่ทำให้คนไทยพุทธในพื้นที่ 3 จชต. รู้สึกว่าเราอยู่กันไม่ได้แล้ว   ทุกจังหวะชีวิตที่เราดำเนินอยู่ใน3 จชต. จังหวะนี้เราคือเหยื่อ ของสถานะการณ์ความไม่สงบที่เกิดจากการกระทำของโจรกระจอกที่ลอบกัดกับคนที่ไม่มีทางต่อสู้ โจรพวกนี้ชอบมากกับการลอบยิงเด็ก  ผู้หญิง และคนชรา  ....  บางหมู่บ้านบางตำบล ใน 3 จชต. ไม่มีไทยพุทธเหลือให้เห็นแล้ว ....  เศร้าใจ