อ่า สวัสดีคะ ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าเราจะได้มาเล่าเรื่องลงในพันทิปกับเขาด้วยเหมือนกัน
อันนี้ฝากเพื่อนมาโพสต์ค่ะ
#ที่มาเล่า เราขอให้เป็นกรณีตัวอย่างว่ายังมีคนแบบนี้อยู่ในชีวิตเราจริงๆ เวลาจะคุยกับใครชอบใคร ก็ต้องดูดีๆ ไม่งั้นจะมีเขางอกงามเหมือนแบบเรา!!
มันเป็นเรื่องที่เราพึ่งเจอมากับตัวสดๆร้อนๆ ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้!
#งานเนื้อเพลงต้องมา! 555
และไอ้จุดจบที่ว่าคือจุดจบแห่งยุคมืดนะคะ ! ไม่ใช่มืดธรรมดา โคตรพ่อโคตรแม่มืดดดดดดดด
ตอนนี้เราได้ทำการปฏิวัติอุตสาหกรรมตัวเองใหม่เรียบร้อยเพื่อต้อนรับความศิวิไลซ์ที่กำลังจะมาเยือนในไม่ช้า555
ออกนอกเรื่องมานานแล้ว เราเข้าเรื่องกันดีกว่า!
คือเรื่องของเรามันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนผญอยู่คนหนึ่งขอแทนว่า บีม แล้วกัน
เรากับบีมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1-6 เรียกได้ว่าอยู่ห้องเดียวกันโดยมาตลอด แต่ถึงไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ก็คุยกันได้ทุกเรื่อง
เรื่องเริ่มต้นมาจาก เราแอดติดมหาลัยเดียวที่กับเพื่อนบีมของเราคนนี้รวมถึงเพื่อนสนิทของเราอีกคน
เราขอแทนว่า จีนละกัน มันเป็นอะไรที่น่าดีใจมากที่มีเพื่อนอยุ่มอเดียวกัน
แต่ติดคนละคณะกันนะ เราอยู่คณะเดียวกันกับ จีน
ที่เขาว่าการเข้ามหาลัยเหมือนกับการเปิดโลกกว้างมันเป็นเรื่องจริงนะคะ ตอนนี้มันกว้างไปหมด ทั้งหน้าทั้งพุง (นอกเรื่อง 555)
แต่สิ่งใหม่ๆในการเข้ามหาลัยนอกจาก สังคม เสื้อผ้า สิ่งที่เรียกว่าทุกคนหวังว่าจะพบคือในเรื่องของความรักใหม่ๆที่จะเข้ามา
ซึ่งเราคิดมาโดยตลอดว่าเข้ามหาลัยได้เมื่อไหร่ เราถึงจะคิดเรื่องมีแฟน
และแล้วโลกก็ลิขิต ให้เราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึง ขอแทนว่านายสตอเบอเร่อ นะคะ
เนื่องจากนางเป็นตัวพีคของเรื่องเลยก็ว่าได้
ถ้าถามว่ารู้จักได้ยังไง? บีมเป็นคนแนะนำมาให้เราลองคุยค่ะ!! ดอกจันตรงนี้ไว้สามล้านตัวว่าบีมแนะนำ!
ผช.คนนี้เป็นผชที่อยู่คณะเดียว สาขาเดียวกันกับบีม ผชคนนี้ที่ว่าก็คือนายสตอเบอเร่อนั่นแหละ ขอเรียกย่อๆว่าตอแล้วกันค่ะ ^^
นายตอเป็นผู้ชายผิวคล้ำเมี่ยม ร่างกายสมส่วนไม่อ้วนไม่ผอม (แต่ตอนนี้อ้วนเผละเป็นพะโล้เชียวแหละ) ตาตี่ๆ ขัดกับผิวพรรณสุดๆ
ครั้งแรกเรารู้ว่าเขาจะมาคุยกับเราๆก็กลัวค่ะ
เคยแอบบังเอิญเจอ เรานี่วิ่งหนีแทบไม่คิดชีวิตเลย 555
ก็คนมันไม่เคยมีอะค่ะ ต้องกระแตนิดๆ เล่นตัวหน่อยๆ
ถ้าจะให้ท้าวความยาวของประสบการณ์มีความรักของเราแทบเป็น 0%
มอปลายมอต้น ไปชอบใครก็ไม่มีใครเขาเอา ตอนม.ปลายอ้วนคะ ทั้งอ้วนทั้งฟูเลยแหละ
แต่ก่อนเข้ามหาลัยก็มีการปรับปรุงตัว เผื่อว่าจะมีผู้หลงผิดมามองเราบ้าง 55
ด้วยความที่เป็นเด็กใสๆเบาๆของเรานี่แหละ ทำให้ตามไม่ทันกลเกมของนายตอเอาซะเลย
เราเริ่มคุยกับนายตอผ่านระบบนวัตรกรรมว้อทแอปค่า ตอนนั้นเป็นช่วงฮิตบีๆ เราก็คุยกับนายตอ
จนได้ตกลงจะดูใจกัน
ด้วยความที่นายตอ ดูเป็นคนที่มีพูดจาหลักการ(เก๊ๆ) ดูเป็นผู้ใหญ่ ขรึมนิดๆ เราก็แอบหลงประทับใจเล็กๆ
แต่จิงๆแล้ว สเปคเรานี่ ชอบผับ่าวฝรั่งค่ะ ข้อนี้วันนาบีมาก จนมาถึงในตอนนี้55
แต่ยอมรับว่านายตอทนค่ะ แม้รู้ว่าเราจะชอบฝรั่ง เพ้อถึงฝรั่ง แอบไปส่องฝรั่งบ้างตามสันดานความกระแตเล็กๆ
นางก็ยังคงอยู่กับเรา เป็นคนค่อนข้างจะเทคแคร์เก่ง คนนึงเลยก็ว่าได้
แต่ข้อเสียของนายตอถ้าไม่นับ เรื่องปากเหม็นแถมยังอุดมไปด้วยสารอาหารตกค้าง(ขี้ฟัน) หัวเป็นชันตุแล้วละก็
ไม่ค่อยปรากฏให้เห็นค่ะ 555 คือเป็นคนดีค่ะ (พึ่งมารู้ที่หลังว่าดีแต่เรื่องเห้ๆ)
อาจจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยสังเกตุก็เป็นได้
นายตอเป็นคนเรียนตกมีนค่ะ เข้าใจว่ามันยากนะ
อ่อข้อเสียอีกข้อที่พึ่งนึกออก นายตอเป็นคนที่วางท่าไว้ดีแต่ทีเหลวทุกที!!
เรียกง่ายๆว่าเป็นพวกเหยี่ยบขี้ไก่ไม่ฝ่อนั่นแหละคะ
พอทักไปชอบบอกว่าอ่านหนังสือ ไม่ก็ทำงานบ้าน (สร้างภาพฝุดๆค่ะบอกเลย)
เราก็เลยมองว่าเขาก็เป็นคนที่โอเคคนนึง
จึงคุยมาเรื่อยๆ จนผ่านเวลาล่วงเลยมากว่า2 ปีดีดัก!!
ความมันก็แดงขึ้นมา หลังจากเราไปไหว้พระขอกับหลวงพ่อว่า
ถ้าคนที่คบอยุ่ไม่ใช่เนื้อคู่ ก็ขอให้มีอันต้องจากไปนั่นแหละค่ะ
หลู่เหลื่องง!!!!! เอ้ยย รู้เรื่องงงงง!!!
อยู่ๆบีมก็ไลน์มาหาเรา...
บีม: แกเราถามอะไรหน่อยสิ!
เรา: ว่าไง มีไร
บีม: แกยังคุยกับตออยู่รึเปล่า?
พอคำถามนี้มาเท่านั้นแหละค่ะ
สัญชาติญาณของเรากระตุกยิก มันต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลแน่ๆ
ไม่ต้องมีญาณทิพย์หอกหักอะไรทั้งสิ้น ก็ฟันธงได้เลย!!
งานงอกพร้อมเขาบนหัวเดี๊ยนเลยค่ะ!!!
#เดี๋ยวมาต่อนะคะ
#เรื่องเรียลไม่แต่ง ไม่ต้องตั้งแง่สงสัยค่ะ เพราะขนาดแต่งยังไม่อุบาทชาติขนาดนี้เลย! 5555555
#ขออนุญาตแท็กห้องเรื่องเล่าสยองขวัญเพราะเรารู้สึกสยองจริงๆ ค่ะ - -*
อุทาหรณ์สอนไต 'เราคุยกับเธอแค่คนเดียว!' ประโยคสตอเบอรี่แห่งปี???
อันนี้ฝากเพื่อนมาโพสต์ค่ะ
#ที่มาเล่า เราขอให้เป็นกรณีตัวอย่างว่ายังมีคนแบบนี้อยู่ในชีวิตเราจริงๆ เวลาจะคุยกับใครชอบใคร ก็ต้องดูดีๆ ไม่งั้นจะมีเขางอกงามเหมือนแบบเรา!!
มันเป็นเรื่องที่เราพึ่งเจอมากับตัวสดๆร้อนๆ ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้!
#งานเนื้อเพลงต้องมา! 555
และไอ้จุดจบที่ว่าคือจุดจบแห่งยุคมืดนะคะ ! ไม่ใช่มืดธรรมดา โคตรพ่อโคตรแม่มืดดดดดดดด
ตอนนี้เราได้ทำการปฏิวัติอุตสาหกรรมตัวเองใหม่เรียบร้อยเพื่อต้อนรับความศิวิไลซ์ที่กำลังจะมาเยือนในไม่ช้า555
ออกนอกเรื่องมานานแล้ว เราเข้าเรื่องกันดีกว่า!
คือเรื่องของเรามันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนผญอยู่คนหนึ่งขอแทนว่า บีม แล้วกัน
เรากับบีมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1-6 เรียกได้ว่าอยู่ห้องเดียวกันโดยมาตลอด แต่ถึงไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ก็คุยกันได้ทุกเรื่อง
เรื่องเริ่มต้นมาจาก เราแอดติดมหาลัยเดียวที่กับเพื่อนบีมของเราคนนี้รวมถึงเพื่อนสนิทของเราอีกคน
เราขอแทนว่า จีนละกัน มันเป็นอะไรที่น่าดีใจมากที่มีเพื่อนอยุ่มอเดียวกัน
แต่ติดคนละคณะกันนะ เราอยู่คณะเดียวกันกับ จีน
ที่เขาว่าการเข้ามหาลัยเหมือนกับการเปิดโลกกว้างมันเป็นเรื่องจริงนะคะ ตอนนี้มันกว้างไปหมด ทั้งหน้าทั้งพุง (นอกเรื่อง 555)
แต่สิ่งใหม่ๆในการเข้ามหาลัยนอกจาก สังคม เสื้อผ้า สิ่งที่เรียกว่าทุกคนหวังว่าจะพบคือในเรื่องของความรักใหม่ๆที่จะเข้ามา
ซึ่งเราคิดมาโดยตลอดว่าเข้ามหาลัยได้เมื่อไหร่ เราถึงจะคิดเรื่องมีแฟน
และแล้วโลกก็ลิขิต ให้เราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึง ขอแทนว่านายสตอเบอเร่อ นะคะ
เนื่องจากนางเป็นตัวพีคของเรื่องเลยก็ว่าได้
ถ้าถามว่ารู้จักได้ยังไง? บีมเป็นคนแนะนำมาให้เราลองคุยค่ะ!! ดอกจันตรงนี้ไว้สามล้านตัวว่าบีมแนะนำ!
ผช.คนนี้เป็นผชที่อยู่คณะเดียว สาขาเดียวกันกับบีม ผชคนนี้ที่ว่าก็คือนายสตอเบอเร่อนั่นแหละ ขอเรียกย่อๆว่าตอแล้วกันค่ะ ^^
นายตอเป็นผู้ชายผิวคล้ำเมี่ยม ร่างกายสมส่วนไม่อ้วนไม่ผอม (แต่ตอนนี้อ้วนเผละเป็นพะโล้เชียวแหละ) ตาตี่ๆ ขัดกับผิวพรรณสุดๆ
ครั้งแรกเรารู้ว่าเขาจะมาคุยกับเราๆก็กลัวค่ะ
เคยแอบบังเอิญเจอ เรานี่วิ่งหนีแทบไม่คิดชีวิตเลย 555
ก็คนมันไม่เคยมีอะค่ะ ต้องกระแตนิดๆ เล่นตัวหน่อยๆ
ถ้าจะให้ท้าวความยาวของประสบการณ์มีความรักของเราแทบเป็น 0%
มอปลายมอต้น ไปชอบใครก็ไม่มีใครเขาเอา ตอนม.ปลายอ้วนคะ ทั้งอ้วนทั้งฟูเลยแหละ
แต่ก่อนเข้ามหาลัยก็มีการปรับปรุงตัว เผื่อว่าจะมีผู้หลงผิดมามองเราบ้าง 55
ด้วยความที่เป็นเด็กใสๆเบาๆของเรานี่แหละ ทำให้ตามไม่ทันกลเกมของนายตอเอาซะเลย
เราเริ่มคุยกับนายตอผ่านระบบนวัตรกรรมว้อทแอปค่า ตอนนั้นเป็นช่วงฮิตบีๆ เราก็คุยกับนายตอ
จนได้ตกลงจะดูใจกัน
ด้วยความที่นายตอ ดูเป็นคนที่มีพูดจาหลักการ(เก๊ๆ) ดูเป็นผู้ใหญ่ ขรึมนิดๆ เราก็แอบหลงประทับใจเล็กๆ
แต่จิงๆแล้ว สเปคเรานี่ ชอบผับ่าวฝรั่งค่ะ ข้อนี้วันนาบีมาก จนมาถึงในตอนนี้55
แต่ยอมรับว่านายตอทนค่ะ แม้รู้ว่าเราจะชอบฝรั่ง เพ้อถึงฝรั่ง แอบไปส่องฝรั่งบ้างตามสันดานความกระแตเล็กๆ
นางก็ยังคงอยู่กับเรา เป็นคนค่อนข้างจะเทคแคร์เก่ง คนนึงเลยก็ว่าได้
แต่ข้อเสียของนายตอถ้าไม่นับ เรื่องปากเหม็นแถมยังอุดมไปด้วยสารอาหารตกค้าง(ขี้ฟัน) หัวเป็นชันตุแล้วละก็
ไม่ค่อยปรากฏให้เห็นค่ะ 555 คือเป็นคนดีค่ะ (พึ่งมารู้ที่หลังว่าดีแต่เรื่องเห้ๆ)
อาจจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยสังเกตุก็เป็นได้
นายตอเป็นคนเรียนตกมีนค่ะ เข้าใจว่ามันยากนะ
อ่อข้อเสียอีกข้อที่พึ่งนึกออก นายตอเป็นคนที่วางท่าไว้ดีแต่ทีเหลวทุกที!!
เรียกง่ายๆว่าเป็นพวกเหยี่ยบขี้ไก่ไม่ฝ่อนั่นแหละคะ
พอทักไปชอบบอกว่าอ่านหนังสือ ไม่ก็ทำงานบ้าน (สร้างภาพฝุดๆค่ะบอกเลย)
เราก็เลยมองว่าเขาก็เป็นคนที่โอเคคนนึง
จึงคุยมาเรื่อยๆ จนผ่านเวลาล่วงเลยมากว่า2 ปีดีดัก!!
ความมันก็แดงขึ้นมา หลังจากเราไปไหว้พระขอกับหลวงพ่อว่า
ถ้าคนที่คบอยุ่ไม่ใช่เนื้อคู่ ก็ขอให้มีอันต้องจากไปนั่นแหละค่ะ
หลู่เหลื่องง!!!!! เอ้ยย รู้เรื่องงงงง!!!
อยู่ๆบีมก็ไลน์มาหาเรา...
บีม: แกเราถามอะไรหน่อยสิ!
เรา: ว่าไง มีไร
บีม: แกยังคุยกับตออยู่รึเปล่า?
พอคำถามนี้มาเท่านั้นแหละค่ะ
สัญชาติญาณของเรากระตุกยิก มันต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลแน่ๆ
ไม่ต้องมีญาณทิพย์หอกหักอะไรทั้งสิ้น ก็ฟันธงได้เลย!!
งานงอกพร้อมเขาบนหัวเดี๊ยนเลยค่ะ!!!
#เดี๋ยวมาต่อนะคะ
#เรื่องเรียลไม่แต่ง ไม่ต้องตั้งแง่สงสัยค่ะ เพราะขนาดแต่งยังไม่อุบาทชาติขนาดนี้เลย! 5555555
#ขออนุญาตแท็กห้องเรื่องเล่าสยองขวัญเพราะเรารู้สึกสยองจริงๆ ค่ะ - -*