มีพี่ชายขี้งอน ควรง้อพี่ชายยังไงดีค่ะ?

เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันนะค่ะ สนิทกันมากๆ เค้ามีอะไรเค้าจะมาถาม ปรึกษา เราหรืออะไรที่เค้าบอกใครไม่ได้เค้าก็จะมาบอกเราตลอด เล่นด้วยกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน แต่เค้าไปเรียนต่อที่ออสเตเรียตั้ง 5 ขวลเค้าจะกลับมาไทยช่วง ธ.ค.-ก.พ ปีหน้า เค้ามาอยู่ไทย 3 เดือนแล้วก็กลับไปเรียน เมื่อก่อนเราเล่นกับเค้าประจำ เล่นดิน เล่นทรายตามประสาเด็กๆ พี่เค้าชอบผิวดำด้วยเค้าบอกว่า เค้าเกลียดผิวขาวมากเลย ไม่อยากขาว เค้าเลยพยายามออกแดด ไปกลางนา ไปช่วยเค้าทำนาอะไรพวกนี้อะค่ะ ทั้งๆที่บ้านมีคอม มีเน็ตให้เล่น อยู่กะบ้านสบายๆ เค้ากลับบอกว่าไม่ชอบ เพราะต่างประเทศไม่มีแบบนี้ค่ะ  และเมื่อเราโตขึ้นอะค่ะ เราเริ่มเปลี่ยนแปลงพอเค้าชวนเราเล่น เราก็จะบอกว่า พี่ แดดร้อนมากเลยนะ น้องร้อนอะเอาไว้เย็นๆไปสนามนะ ไปเล่นแบตกัน แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนอะค่ะ แดดร้อนแต่ไหนก็เล่น เล่นได้ทั้งวันไม่บ่นซักคำเลย เค้าก็บอกว่า ทำไม N (นามสมมติ) ไม่ไปเล่นกะพี่เลย ไปขี่จักรยานก็ได้เด่วพี่ขี่ให้นะค้าาาาา (เค้าจะพูดค่ะ ขากะคนในครอบครัวเค้าไม่ได้เป็นนะค่ะตุ๊ดน้าาาา) เค้าก็เริ่มแสดงอาการ เราก็บอกว่า พี่ แปปนึงงแดดมันร้อนนนะค้าาา เค้าก็ชักสีหน้า หึ ไม่อยากไปเล่นก็บอก ไม่ต้องมาคุยกันแล้วนะ  เรานี้ตกใจมากเลยเพราะถ้าเค้าพูดประโยคนี้ แปลว่างอนนานแน่ๆ เราก็เลยบอกว่า น้องขอโทษนะค้าา เด่วทำไข่เจียวให้กิน (เค้าชอบกินมาก)  สูตรพิเศษเลยน้าา เค้าก็ยังจะสบัดหน้าหนีเราอีก นี้คือสิ่งที่เราอยากแก้ไขมากเลยค่ะควรทำไงดีค่ะ ให้เค้ารู้ว่าเราอยากเล่นนะค่ะ แต่แดดเมืองไทยไม่เอื้ออำนวยเลย และก็อีกอย่างนึงคือ เราจะผิดสัญญากะเค้าไม่ได้เลย วันนั้นราบอกว่า อาบน้ำแปปนึงนะ เด่วไปเดินแฟร์ชั่นกัน เค้าก็บอกว่า โอเคค้าาน้องสาว เด่วพี่ขอเงินมี๊ก่อน  พอเราอาบน้ำเสร็จ เราก็บอกว่าเด่วซื้อเสื้อกันหนาวให้ตัวนึงนะ เค้าก็บอกว่า ค้าาาาา  พอถึงห้างเราก็ซื้อแต่เสื้อผ้าดราจนลืมไปว่าสจะซื้อเสื้อให้เค้า และเราก็นั่งรถกับบ้านเค้าก็ไม่พูดไมรจากะเราตั้งแต่ออกจากห้าง พอมาถึงบ้านเค้าเดินขึ้นห้องไปเลย พอดึกๆเราก็ไปที่ห้องนอนเค้า เค้าก็แกล้งหลับ เราเลยบอกว่า งอนหรออ น้องขอโทษาา น้องลืมอะ พรุ่งนี้ไปใหม่เนอะ เค้าก็เงียบอีก ต่างคนต่างเงียบ เรมก็เลยนอนทับตัวเค้า แล้วก็บอกว่า นอนด้วยนะ เค้าก็ตอบว่า ไม่ได้เสื้อไม่ให้นอนค่ะ เราก็บอกว่าจะนอน พรุ่งนี้ค่อยไปซื้อแล้วกัน เค้าก็ให้เรานอนกะเค้า พอเช้าเค้าก็บอกว่า ไม่ไปแล้วแฟร์อะขี้เกียจเดิน แต่เค้ายังงอนเราอยู่นี้ อันนี้ก็แก้ไม่หายเหมือนกันค่ะควรทำไงดีอะค่ะ (ขอแค่วิธีที่จะทำให้เราเห็นว่าเรา อยากซื้อให้แต่เราลืม) จริงๆ)  พอเค้าจะหลับไปเรียน คืนก่อนเค้าจะกลับเราก็ไปนอน นอนร้องไห้ทั้งคืนเลย กอดเค้าไปร้องไห้ไป เค้าก็บอกว่า ไม่ต้องร้องค่ะ เดี๋ยวพี่ก็กลับมา เค้าก็เริ่มมีน้ำตาบ้าง เค้าก็บอกว่าถ้าร้องจะไม่คุยด้วย เรายิ่งร้องเข้าไปใหญ่เลยเค้าก็งอนจริงๆ ก็น้ำตาใครจะไปห้ามอยู่ละค่ะ พอเค้าจะขึ้นเครื่องเราก็กอดเค้าบอกเค้าว่า ดูแลตัวเองดีๆนะ อย่าขี้งอนมาก อยู่นั้นไม่มีน้องให้ง้อนะค่ะ ปีหน้าเจอกันค่ะ