นี่หรือความรักที่ไม่ต้องการครอบครอง

สวัสดีค่ะ คือเรามาเล่าให้ฟัง กับชีวิตความรักของเราที่เราทนมาได้ยังไง มีเด็กผู้ชายคนนึง เข้ามาในชีวิตของเรา ตั้งแต่เราอยู่ม.5แต่น้องเค้าอยู่ม.4เป็นเด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามาในโรงเรียนของเรา เรารู้จักเค้าเพราะเราเป็นพี่เลี้ยงหรือผู้ดูแลกิจกรรม  เค้ามาเป็น เด็กกิจกรรมของโรงเรียน ที่เราต้องดูแลและพาเค้าไปแข่ง พอแข่งเสร็จ เรา2คนก็สนิทกันมาขึ้น คุยกันมาตลอด จนมีรหัสเฟสของกันและกัน แต่เรา2คนไม่ได้คบกับ แต่ตอนนั้นอยู่ในสถานะอะไรก็ไม่รู้ เราก็นึกว่าเค้าไม่มีแฟน จนเราไปอ่านเจอในแชทเฟสของเค้า เราก็นั่งอ่านตั้งแต่แรกจนจบ เราก็เลยรู้ว่าเค้านะมีแฟนแล้ว ถามว่าคุยกับเค้าเรารู้สึกดีมั้ยบอกเลยรู้สึกดีมาก ช่วงนั้นเค้าทักเฟสหาทุกวัน  เค้าว่างเค้าก็ทักมา เวลาคุยกันมันทำให้เรายิ้มได้ตลอดเวลา พอเรารู้ว่าเค้ามีแฟนแต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆแต่ในถานะพี่สาวของเค้า ให้คำปรึกษาเค้าตลอดเวลา ไม่ว่าเค้าจะทะเลาะกันหรือดีกัน เราก็ให้คำปรึกษาเค้าตลอดมา  จนมีอยู่ช่วงนึง เค้ามาปรึกษาเราเรื่องอยากจะเลิกกับแฟน เราก็ให้คำปรึกษา แต่เค้าก็หายไปเฉยๆไม่บอกไม่กล่าวกับแฟนของเค้าเลย แล้วแฟนของเค้าก็มาปรึกษาเรา จะทำยังไงดีเราก็ไม่รู้จะบอกยังไงเราก็บอกว่าค่อยๆคุยกันไม่มีอะไรหรอก จนเค้า2คนเลิกกันและแฟนของเค้าก็ให้เราไปด้วย เราก็ไปแต่ด้วยความที่เราเป็นพี่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะเค้าไม่ได้รักแฟนของเค้าแล้ว เราก็ไปยืนบังเค้าเพื่อที่จะไม่ให้เพื่อนของแฟนเค้าและแฟนเค้าตบตีเค้าเพราะแฟนของเค้าคิดว่าเราเป็นพี่เค้าไม่กล้าทำหรอก พอผ่านไปได้อาทิตย์นึง เค้ามาคุยกับคนที่เรารู้จักแต่คนละโรงเรียนเป็นรุ่นน้องของเราและก็เป็นญาติของเราแต่ตอนนั้นเราไม่รู้ เพราะเค้าเคยบอกว่าญาติของเรานะน่ารักเนาะอะไรประมาณนี้ มีวันนึงญาติของเราก็มาชวนเราไปไหว้พระที่วัด(ขอไม่กล่าวชื่อวัดนะค่ะ)เราก็บอกได้ๆๆไปก็ไปอยากทำบุญพอดีเลย เราก็บอกงั้นชวนน้องที่พี่รู้จักไปด้วยมั้ยละ บ้านเค้าไกล้แถวนั้นพอดี น้องเค้าก็บอกใครหรอ เราก็เลยเอารูปให้ดูน้องเค้าก็บอกอ้อได้ๆ เราก็บอกให้น้องเค้าโทรเราก็เอาเบอโทรให้ น้องเค้าก็ทำเหมือนแบบไม่มีเบอร์เอาเบอร์มาดิพี่ แต่คือที่จริงเค้าชวนกันเรียบร้อยเค้าโทรหากันเรียบร้อย แต่เราไม่รู้ พอไปเจอกันเค้า2คนก็คุยกันเฉยเลย เหมือนเราเป็นส่วนเกินเลยแหละ แต่เราก็ยังทนนะ พอเค้า2คนคบกัน เราก็ให้คำปรึกษาเหมือนเดิม จนน้องญาติของเรานะ บอกเค้าว่าไม่ต้องให้เรานะรู้เรื่องของเค้าได้มั้ย น้องญาติเราก็เปลี่ยนรหัสเฟสของเค้าไป เราก็เออไม่ได้อะไร ก็แค่บอกเค้าว่าถ้าไม่พอใจอะไรก็ให้บอกไม่อยากยุ่งอะไรก็ให้บอกแล้วเรา2คนก็ไม่ได้คุยกันมา1เดือนเต็มๆแต่ก็มีถามไถ่กันบ้างตามประสาพี่น้อง จนวันที่เค้าทักเฟสมาว่า เค้าก็บอกเราว่าผมอยากเลิกกันน้องเค้าเราก็เลยถามไปว่าทำไมละ เค้าก็บอกว่าผมว่าน้องเค้าไม่ใช่สำหรับผมอ่ะคับ ผมเลิกดีกว่า เค้าก็หาวิธีจนสุดท้ายเค้าก็ใช้วิธีที่หายไปเฉยๆเนี่ยแหละค่ะ สุดท้ายก็เลิกกันไป แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเปิดเทอมมาแล้วเราอยู่ม.6 เค้าก็อยู่ม.5 เค้าก็มาคบกับผู้หญิงคนนึงในห้องของเค้า ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เพื่อนของเราไม่ชอบมากๆ แต่เราเฉยๆนะ น้องเค้าก็น่ารักดีคุยกับเราดีนะ จนวันนึงแฟนคนล่าสุดของเค้าก็ทักเฟสของเรามาว่าพี่ค่ะหนูขอโทษนะค่ะหนูไม่ได้ตั้งใจแย่งเค้ามาจากพี่ เราก็เอะอะไรว่ะงงเหมือนกันเราเลยบอกว่าพี่กับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันเรา2คนเป็นพี่น้องกัน ก็บอกน้องเค้าอย่าคิดมากไปเลย พอเราถามใครบอกหรอว่าพี่กับเค้าเป็นแฟนกันน้องเค้าก็ไม่ยอมบอก เราก็เออชั่งเหอะ เราก็ไม่ค่อยยุ่งนะ  แต่เราก็คอยให้คำปรึกษาเค้ามาตลอด จนวันนึงเค้าติดค่ายโอลิมปิก พอจบค่ายเค้าก็เปลี่ยนไป อันนี้แฟนเค้าบอกมา เราก็เห็นแฟนของเค้าโพสประมาณว่าน้อยใจทำไมไม่คุยกับเค้าเลยอะไรประมาณนี้เราก็เลยทักเฟสของเค้าไป เราเลยไปถามแฟนเค้าว่าเป็ฯอะไรหรอ เรื่องน้องชายพี่ใช่มั้ย  แล้วเราก็ทักเฟสว่าทำไมทำกับแฟนแบบนี้ไหนบอกรักมากไงไหนบอกจะไม่ทิ้งน้องเค้าไหนบอกรักจริง เค้าก็บอกว่ามันเหนื่อยว่ะที่ต้องวิ่งตามต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างให้เค้า เค้าบอกว่าเค้าทำดีสุดได้แค่นี้แหละเค้าเหนื่อยแล้ว เค้าก็เลยให้เราไปคุยกับแฟนเค้าโดยที่บอกเราว่า ไม่ต้องให้ความหวังเค้านะให้เค้าตัดใจเถอะ พอตื่นเช้ามาช่วงนั้นเป็นช่วงกีฬาสีและเรา2คนก็อยู่สีเดียวกัน เรากับเค้าก็นั่งปรึกษากันเรื่องแฟนของเค้าแล้วแฟนของเค้าก็เดินมาหาทำเหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็เออ ออ ตามเค้าไป พอวันต่อมาเค้าก็เลิกกัน พอ1อาทิตย์ต่อมา เราก็รู้ว่าเค้าไปคุยกับเด็กค่ายโอลิมปิกเหมือนกัน แต่เราไม่รู้ชื่อ จนเราเดินไปเล่นและไปช่วยน้องๆทำงานในสี เค้าก็บอกเราว่าเค้าคุยกับคนนี้เรียนที่นี่อยู่ม.ไหนเค้าก็บอก เราก็เจ็บเบาๆนะแต่เราก็เก็บอาการอ่ะแหละ จนวันกีฬาสีวันที่2 เราต้องไปทำผมแต่งหน้าให้เค้าในวันที่2เพราะเค้าเต้นสปอตแดนซ์ ของสี เค้าก็ตัวติดกับเราตลอดเวลา เค้าก็เป็นคนที่หน้าตาดีนั่นแหละดังด้วยเต้นเก่งด้วย เพราะแกงค์ของเค้าเต้นบีบอยกันเด็กๆในโรงเรียนก็จะพากันกรี๊ดกันใหญ่ เค้าก็ฝากโทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ อะไรไว้กับเรา เค้าก็ยืนอยู่กับเราตัวติดกกับเราตลอดเวลา จนFC เค้าคิดว่าเรา2คนเป็นแฟนกัน พอกลับบ้านมาเราก็ไปเจอเฟสของคนที่เค้าบอกว่าคุยกับเค้าเราก็เลยเซฟรูปละก็ส่งให้เค้าดูเราก็บอกเค้าว่าทำไมน่ารักจัง เค้าก็ บอกเรามาว่า แอบอ่านแชทคนอื่น แย่ๆ เราก็เลยเถียงไปว่าเราไม่ได้อ่านนะ เราก็บอกไปว่าเราเจอได้ยังไงรู้ได้ยังไง แล้วเค้าก็ขอโทษเรา แต่เราก็ไม่ให้อภัยเค้าหรอก จนวันกีฬาสีวันสุดท้าย เค้าก็ออกไปเล่นเกมที่ร้านเกมไม่ยอมมาช่วยเพื่อนเพราะจะต้องเก็บของหลังกีฬาสีเสร็จ เราก็เลยโทรตามเค้าพอเค้ามาเราก็เฉยๆ จนเพื่อนเราขอเค้าถ่ายรูป เค้าก็มองเรานะไม่แน่ใจนะว่ามองมั้ยแต่เพื่อนบอกมองแต่เราก็ไม่หันไปมองเค้า เหมือนจะขอโทษเรานะแต่เค้าก็ไม่ได้คุยกับเราเพราะคนขอเค้าถ่ายรูปเยอะแล้วเราก็เดินไปถ่ายรูปกับน้องผู้ชายที่เต้นสปอตแดนซ์เหมือนกัน  จนเรากำลังกลับบ้าน เราก็เลยโทรหาเค้าว่าอยู่ไหนเราก็เลยบอกจะกลับบ้านแล้วนะ เค้าก็เลยบอกเครๆกลับบ้านดีดีนะ เราก็บอกว่าเครๆ เรากลับมาบ้านเราก็คิดนะว่าเราทนเค้ามาจะ2ปีแล้ว เราทนเค้ามาได้ยังไง พูดแล้วก็เศร้าจนตอนนี้เรานะจะจบม.6แล้ว เรานะไม่ได้ต้องการอะไรจากเค้าเลยนะ  ขอแค่เป็นพี่เค้า เป็นคนสำคัญของเค้าก็พอ คือไม่อยากเป็นแฟนของเค้า   อยากเห็นเค้าแต่งงานกับคนที่เค้ารัก  อยากเห็นความสำเร็จของเค้า  แต่อยากอยู่ข้างๆเค้า  คือเค้าอยากทำไรก็ทำ  ขอแค่เค้าไม่ทิ้งพี่สาวคนนี้ก็พอ  อยากเป็นพี่ของเค้าแปปนี้ไปตลอดเลย     คือเราอ่ะรักเค้าแบบน้อง   ก็ไม่รู้นะว่าทำเพื่ออะไรแล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทิ้งเค้าไม่ได้  เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะนี่มันคือความรู้สึกอะไร