ไอ้นู๋.... ของแม่.... (รักแม่ที่สุดในโลก.. เลยครับ)
เมื่อตอนเด็กเล็ก เราเล่น เราเที่ยว เรากิน โดยไม่ได้คิดอะไรเป็นสาระสำคัญ ซน ไม่เชื่อฟังแม่เรา แม่ก็ตี สั่งสอน (ยังเคยโกรธแม่เลยว่าทำไม...)
พอเมื่อโตขึ้น ทำการทำงานเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร ทำไปเรื่อย ๆ กิน เที่ยว แต่ได้เงินมาส่วนนึง เราก็ให้แม่ทุกเดือน ให้พี่อีกนิดหน่อย (แม้จะน้อยนิด และแม่ก็มีรายได้มากพอเพียง แต่เราก็ให้เป็นกำลังใจมากกว่า ว่าเอ่อออ เราก็ให้เค้านะ)
พอเมื่อแต่งงานมีครอบครัวมีลูก เราก็เริ่มคิดถึงการสร้างครอบครัว (เริ่มคิดมาก ไม่เหมือนตอนเด็กเลยนะ ที่ไม่ติดคิดอะไรเลย) คิดถึงลูก (ก็คงเหมือนพ่อแม่เรา ที่คิดเหมือนกะเราตอนนี้ อืมมม) ดูลูกเจริญเติบโต พร้อม ๆ กับเห็นพ่อแม่เรา ค่อย ๆ โรยลา ลงไปตามกาลเวลา ผู้ที่เคยแข็งแรง ทำงานหนักเพื่อเรา บัดนี้ร่างกาย อ่อนละโหยโรยลาไปตามกาล.... (ผู้ที่เราเห็นเค้าปกปักรักษา ป้องกันเรามาตลอดเวลา เวลาเราหกล้มเจ็บร้องไห้ตอนเด็ก เค้าจะเข้ามาปลอมเรา มาดูแลเรา เวลาเราหิว เราปวดท้องอึฉี่ เค้าก็มาดูแลเรา ไม่เคยรักเกียจเรา (เหมือนกับตอนนี้ที่เราเป็น ดูแลลูกของเรา) รัก และหวังดีต่อเรา ตลอดเวลา) เราเคยคิดนะว่า.. สักวันหนึ่ง ท่าน คงต้องจากเราไป ตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ แต่เรารับไม่ได้ที่ท่านต้องจากเราไป ( ณ บัดนี้ พ่อเราจากไปแล้ว เหลือแต่แม่) เราร้องไห้ ๆๆๆๆๆ เราพยายามที่จะไม่ดื้ออีกต่อไปแล้ว พยายามทำให้ท่านดีใจ ไม่ทำให้ท่านเสียใจ เพราะว่าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ไม่มากจริง ๆๆๆๆ ที่ท่าน สักวันต้องจากเราไป เคยมองดูท่าน มองริ้วรอยต่าง ๆ ที่ท่านตรากตรำ เหน็ดเหนื่อย ต่อสู้ชีวิต เพื่อให้... ลูก เจริญเติบโต มีความรู้ มีหน้าที่การงานที่ดีทำ เพื่อให้ลูกสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคมปัจจุบัน (แต่ ณ ตอนนี้ผมมีภาระที่ต้องผ่อนบ้าน เลยงดการให้เงินในทุก ๆ เดือนแก่ท่าน แต่ผมสัญญาครับ ว่าถ้าผมพอที่จะลืมตาอ้าปากได้แล้ว ผมสัญญาครับว่าผมจะให้ท่านเหมือนเดิม ผมสัญญา และผมสัญญาว่า จะทำตัวเป็นลูกที่ดีครับ)
เคยคิดว่าทำไม เอ เราโตแล้วนะ ไม่ต้องมายุ่งมากมาย เราตัดสินใจเองได้ มายุ่งกะเราทำไม.... แต่เคยคิดมั้ยครับว่า เรา..... เรายังเป็นไอ้นู๋ เป็นเด็กเล็ก ๆๆ เป็นไอ้นู๋ ของท่านเสมอแหละครับ แม้ว่าเรามีครอบครัว มีลูก แล้ว เราก็ยังเป็นไอ้นู๋ของท่านเสมอ..... ( แม้ ณ ขณะนี้ บางทียังคิดอยู่ว่าเอ.. มายุ่งกะเราทำไม ผมจะพยายามไม่คิดครับ พยายามทำตัวดีดีนะครับแม่ครับ)
รักท่านครับรักท่านมาก ๆๆๆๆๆ อาอี๊ ของผม (เรียกแม่ผมว่าอาอี๊ครับ)
ขอสัญญาครับว่าผมจะทำตัวเป็นคนดีครับ... รักเสมอ... อาอี๊ของผม
(ก๊อปมาจากของเดิมเป๊ะ นานมากแล้ว Search หาไม่เจอ)
ขออนุญาตลงใหม่(เคยลงไว้นานมาแล้ว) ไอ้นู๋.... ของแม่.... (รักแม่ที่สุดในโลก.. เลยครับ)
เมื่อตอนเด็กเล็ก เราเล่น เราเที่ยว เรากิน โดยไม่ได้คิดอะไรเป็นสาระสำคัญ ซน ไม่เชื่อฟังแม่เรา แม่ก็ตี สั่งสอน (ยังเคยโกรธแม่เลยว่าทำไม...)
พอเมื่อโตขึ้น ทำการทำงานเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร ทำไปเรื่อย ๆ กิน เที่ยว แต่ได้เงินมาส่วนนึง เราก็ให้แม่ทุกเดือน ให้พี่อีกนิดหน่อย (แม้จะน้อยนิด และแม่ก็มีรายได้มากพอเพียง แต่เราก็ให้เป็นกำลังใจมากกว่า ว่าเอ่อออ เราก็ให้เค้านะ)
พอเมื่อแต่งงานมีครอบครัวมีลูก เราก็เริ่มคิดถึงการสร้างครอบครัว (เริ่มคิดมาก ไม่เหมือนตอนเด็กเลยนะ ที่ไม่ติดคิดอะไรเลย) คิดถึงลูก (ก็คงเหมือนพ่อแม่เรา ที่คิดเหมือนกะเราตอนนี้ อืมมม) ดูลูกเจริญเติบโต พร้อม ๆ กับเห็นพ่อแม่เรา ค่อย ๆ โรยลา ลงไปตามกาลเวลา ผู้ที่เคยแข็งแรง ทำงานหนักเพื่อเรา บัดนี้ร่างกาย อ่อนละโหยโรยลาไปตามกาล.... (ผู้ที่เราเห็นเค้าปกปักรักษา ป้องกันเรามาตลอดเวลา เวลาเราหกล้มเจ็บร้องไห้ตอนเด็ก เค้าจะเข้ามาปลอมเรา มาดูแลเรา เวลาเราหิว เราปวดท้องอึฉี่ เค้าก็มาดูแลเรา ไม่เคยรักเกียจเรา (เหมือนกับตอนนี้ที่เราเป็น ดูแลลูกของเรา) รัก และหวังดีต่อเรา ตลอดเวลา) เราเคยคิดนะว่า.. สักวันหนึ่ง ท่าน คงต้องจากเราไป ตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ แต่เรารับไม่ได้ที่ท่านต้องจากเราไป ( ณ บัดนี้ พ่อเราจากไปแล้ว เหลือแต่แม่) เราร้องไห้ ๆๆๆๆๆ เราพยายามที่จะไม่ดื้ออีกต่อไปแล้ว พยายามทำให้ท่านดีใจ ไม่ทำให้ท่านเสียใจ เพราะว่าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ไม่มากจริง ๆๆๆๆ ที่ท่าน สักวันต้องจากเราไป เคยมองดูท่าน มองริ้วรอยต่าง ๆ ที่ท่านตรากตรำ เหน็ดเหนื่อย ต่อสู้ชีวิต เพื่อให้... ลูก เจริญเติบโต มีความรู้ มีหน้าที่การงานที่ดีทำ เพื่อให้ลูกสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคมปัจจุบัน (แต่ ณ ตอนนี้ผมมีภาระที่ต้องผ่อนบ้าน เลยงดการให้เงินในทุก ๆ เดือนแก่ท่าน แต่ผมสัญญาครับ ว่าถ้าผมพอที่จะลืมตาอ้าปากได้แล้ว ผมสัญญาครับว่าผมจะให้ท่านเหมือนเดิม ผมสัญญา และผมสัญญาว่า จะทำตัวเป็นลูกที่ดีครับ)
เคยคิดว่าทำไม เอ เราโตแล้วนะ ไม่ต้องมายุ่งมากมาย เราตัดสินใจเองได้ มายุ่งกะเราทำไม.... แต่เคยคิดมั้ยครับว่า เรา..... เรายังเป็นไอ้นู๋ เป็นเด็กเล็ก ๆๆ เป็นไอ้นู๋ ของท่านเสมอแหละครับ แม้ว่าเรามีครอบครัว มีลูก แล้ว เราก็ยังเป็นไอ้นู๋ของท่านเสมอ..... ( แม้ ณ ขณะนี้ บางทียังคิดอยู่ว่าเอ.. มายุ่งกะเราทำไม ผมจะพยายามไม่คิดครับ พยายามทำตัวดีดีนะครับแม่ครับ)
รักท่านครับรักท่านมาก ๆๆๆๆๆ อาอี๊ ของผม (เรียกแม่ผมว่าอาอี๊ครับ)
ขอสัญญาครับว่าผมจะทำตัวเป็นคนดีครับ... รักเสมอ... อาอี๊ของผม
(ก๊อปมาจากของเดิมเป๊ะ นานมากแล้ว Search หาไม่เจอ)