บทกวี ?

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

แสงอรุณอ่อนอาบขอบฟ้าใส ลมละไมไล้ลูบภูผาผลาญหม่น หมอกบางบางวางตัวทั่วพงดล โลกเริ่มพ้นพันธนาการแห่งราตรี สรรพสิ่งนิ่งงันในจังหวะคิด เสียงชีวิตแผ่วแว่วแทรกวิถี หยาดเวลาเคลื่อนคล้อยอย่างรอบคี ทุกนาทีมีค่