ว่าด้วยเรื่องของการกิน "ข้าวแกง" โดนแบบนี้กันไหม

เหตุการณ์แรกที่เจอ แกงขี้เหล็กผสมไข่ลูกเขย
วันนั้นเราสั่งแกงขี้เหล็กกับไข่ลูกเขยค่ะ แม่ค้าก็บรรจงตักข้าวเอาทัพพีปาดข้าวรอบจานให้กลมมน ประหนึ่งกำลังปาดหน้าเค้ก ซักพักแกก็ตักแกงขี้เหล็กราดลงไปบนข้าว เราก็งงๆ นิดหน่อยตรงที่แกตักราดลงไปตรงกลางจานเลยจ้า แต่ไม่เป็นไร.. ยังเหลือที่ข้างจานไว้วางไข่ลูกเขย แต่ไม่ทันแล้ว! แม่ค้าตักไข่ลูกเขยราดลงมาตรงกลาง พร้อมตักน้ำราดหวานๆ ซ้ำลงมาอีกอย่างสวยงาม เหมือนจัดจานอาหารฝรั่งเศส เราเงยหน้ามองแม่ค้า แม่ค้ายิ้มหวานให้แล้วยื่นจานมา "30 บาทจ๊ะ" สรุปวันนั้นได้กินข้าวแกงที่มีลักษณะคล้ายเค้กชาเขียวราดคาราเมล แต่รสชาติสุดจะบรรยาย

เหตุการณ์ที่สอง แกงจืดวุ้นเส้นกับน้ำพริกกะปิ
คนละร้านกันนะคะ เหตุการณ์นี้ดูเหมือนจะปกติ แม่ค้าตักแกงจืดวุ้นเส้นไว้ด้านข้างจ้า แล้วหันมาตักผักต้มไว้อีกข้างนึง ทุกอย่างเรียงไว้สวยงาม มีดอกแค บวบต้ม ดอกขจร และมะเขือ ดูเหมือนไม่มีอะไรใช่ไหมจ๊ะ แต่มันไม่ใช่!!! เมื่อพี่แกเล่นบรรจงราดน้ำพริกกะปิประหนึ่งราดซอสเทริยากิลงไปบนไก่นั้นแหละจ้า ผลคือน้ำพริกกะปิมันก็ไปเกยอยู่บนแกงจืดวุ้นเส้นด้วยนะสิจ๊ะ รสชาตินี่บอกไม่ถูกอะ น้ำพริกกะปิผสมแกงจืดแหยะๆ รู้แต่ว่ามันไม่ประเทืองปากเลยจ้า