ทักทายค่ะ วันนี้มีเรื่องจะมีเล่าให้ฟัง+ระบายนิดๆค่ะ
จากการได้รับผิดชอบหน้าที่"หัวหน้าห้อง"
ว่าจะเป็นยังไง มาติดตามอ่านได้เลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เราได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าห้องตั้งแต่ม.1 ตอนนี้อยู่ ม.2แล้วล่ะค่ะ
ห้องเราเป็นห้องเดียวในสายชั้นที่ไม่เคยเปลี่ยนหัวหน้าห้อง
แล้วรองหัวหน้าห้อง ก็ไม่เคยคิดที่จะช่วยอะไรเราเลยแม้แต่นิดเดียว
ขอพูดถึงหน้าที่ของหัวหน้าห้องในฉบับของเราก่อนนะคะ
1.หัวหน้าห้องต้องดูแลและควบคุมลูกน้องภายในห้อง
2.หัวหน้าห้องต้องทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับสิ่งในห้อง
3.หัวหน้าห้องต้องเสียสละทุกอย่าง
4.หัวหน้าห้องต้องเป็นทาสรับใช้ของคุณครูและผองเพื่อน
แต่สำหรับเรา มันมากกว่านั้นค่ะ
เคยมีไหมคะ ให้หัวหน้าห้องคนเดียวไปแบกเอาหนังสือเกือบสี่สิบเล่มมาแจกเพื่อนในห้อง โดยไม่ให้เพื่อนไปช่วย เพราะอ้างว่าหัวหน้าห้องต้องแข็งแรง
เคยมีไหมคะ ลูกน้องไม่ทำการบ้านมา แต่มาโทษหัวหน้าว่าทำไมไม่ช่วยเพื่อนทำ
เคยมีไหมคะ ของในห้องหาย ทุกคนในห้องต่างมีส่วนผิดทั้งหมด แต่มาลงที่หัวหน้าห้องคนเดียว แถมให้หัวหน้าห้องรับผิดชอบ ลูกน้องพากันเยาะเย้ยอย่างสะใจ คุณครูไม่ฟังความยุติธรรม
เคยมีไหมคะ หัวหน้าต้องไปอบรมทั้งวัน ลูกน้องพากันโดดเรียนเกือบทั้งห้อง พอครูจับได้ กลับบอกว่าหัวหน้าก็ไม่เข้าเรียนเหมือนกัน ต้องโทษหัวหน้าคนเดียว
ทุกคนคงจะไม่เชื่อที่สิ่งที่เราบอกไปเมื่อตะกี้ ? แต่มันได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆค่ะ
หัวหน้าห้องของแต่ละห้อง เขาดูมีความสุขยิ่งนักกับการเป็นหัวหน้าห้อง มีลูกน้องที่รักและเอาใจใส่
ผิดกับเรา ที่ต้องมานั่งทุกข์กับหน้าที่การเป็นหัวหน้าห้องที่แสนจะลำบาก
ตอนม.1 เราถูกเลือกเป็นหัวหน้าห้องจากคะแนนเสียงทั้งหมดของห้อง เราดีใจมากกับการที่ได้รับตำแหน่งใหม่ แต่หารู้ไหมว่า มันกำลังจะทำให้เรากลายเป็นทาสรับใช้ของคนทุกคนที่จ้องเอาแต่จะกลั่นแกล้ง
คุณครูวิชาวิทยาศาสตร์ สั่งให้เราไปเอาหนังสือจำนวนสี่สิบเล่มมาแจก แต่กลับไม่ให้เพื่อนไปยกช่วย เพราะเห็นว่าหัวหน้าห้องต้องมีความแข็งแรงและอดทน เรื่องแค่นี้จะต้องทำให้ได้ (หรอ ... แม่-ง รู้ไหมคะสี่สิบเล่มที่ว่ามันคือหนังสือเล่มหนาค่ะ ใหญ่มาก วันนั้นเราข้อมือพลิกเพราะการแบกหนังสือค่ะ)
คุณครูวิชาภาษาไทย เดินตรวจการบ้าน จนมาถึงเด็กเกเรประจำห้อง มันไม่ได้ทำการบ้านมา ครูหันหน้ามามองเราแล้วตาถลึงใส่ด้วยความโกรธ พร้อมกับน้ำเสียงแบบรุนแรงว่า "เป็นหัวหน้าที่ไม่ได้เรื่อง ทำไมไม่ทำช่วยลูกน้อง) เรางงมากเลยค่ะ คืองงกับคำพูดของครู เกี่ยวไรกับเราวะ
วันหนึ่ง ของในห้องหาย เป็นหูฟังราคาสี่ร้อยบาท แพงมาก ที่มันหายเพราะมีประตูมันพัง ก็เลยล็อคกุญแจไม่ได้ แล้วเพื่อนก็ไม่พากันปิดประตูไว้ให้ดีๆ จนมีการขโมยเกิดขึ้น มันคือความผิดใครอ่ะ ทุกคนโยนมาใส่เราหมด มันคือความผิดเราหรอ .... เราผิดหรอที่ประตูมันพัง แล้วครูและเพื่อนๆให้เราชดใช้ด้วยเงินสี่ร้อยบาท
เชื่อไหม ? วันที่เราเอาเงินมาชดใช้ให้ครูจำนวนสี่ร้อยบาท เราแอบไปแลกเหรียญบาทมา เหรีญสลึงบ้าง 555 จนมันเต็มถุงอ่ะ แล้วพอครูเดินเข้ามา เราหอบถุงเงินให้เลยค่ะ ครูมองหน้าเราแล้วงง ถามว่าทำไมไม่เอาเงินใบมาดีๆ เราตอบไปเลยว่า "หนูมีหน้าที่รับผิดชอบ ครูมีหน้าที่รับเงินก็รับไปสิคะ อย่าถามให้มันมากความ" ครูฟังแล้วโกรธมากเลยค่ะ นางเลยทำท่าจะวางถุงเงินลงบนโต๊ะแรงๆเพื่อประชดเรา และแล้ว ถุงเงินก็แตกกระจายค่ะ กระเด็นไปทุกทิศทุกทาง ครูตกใจค่ะ นางรีบบอกให้ทุกคนในห้องมาเก็บเอาเศษเงิน เป็นภาพที่เราฮามากในตอนนั้น
วันหนึ่ง เราต้องไปประชุมที่คาคารสอง เป็นการประชุมเพื่อหารือการพัฒนาโรงเรียน มีคนมาเยอะมาก เราก็เลยบอกกับทุกคนว่าจะไม่ได้เข้าเรียนด้วย เพื่อนๆก็เลยเข้าใจว่าเราจะหนีเรียน มันก็เลยโดดเรียน เกือบทุกคน พอวันรุ่งขึ้น ครูก็จับได้ว่าหนีเรียน แล้วมาหาว่าเราพาโดด ... ฮ่วย ตายๆ เผอิญเรามีบัตรเข้าประชุมเลยไม่โดนด่า แต่ที่แน่ๆ ลูกน้องมันพากันหมั่นใส้เรายกห้องเลยค่ะ หาว่าเราเอาดีเข้าตัวเอง เอ้า !!
ทุกวันนี้เราพยายามเปิดใจยอมรับในสิ่งที่ได้รับมองหมายค่ะ ถามว่ามีความสุขไหม มันก็ไม่มีอ่ะนะเพราะไม่มีใครอยากเกิดมาทำงานรับใช้คนอื่นหรอก มันเหนื่อยใจจะขาด
แต่ก็ต้องเข้าใจและยอมรับมันได้ เพราะเชื่อว่าสักวันเราจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเป็นหัวหน้าห้อง 55 เราเชื่อว่ามีหลายคนที่ต้องเจอกับเรื่องราวที่ร้ายแรงมากกว่านี้อีก
แล้วก็มีอีกหลายเรื่องที่เรายังบอกไม่หมด
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ...
จากใจ"หัวหน้าห้อง"
จากการได้รับผิดชอบหน้าที่"หัวหน้าห้อง"
ว่าจะเป็นยังไง มาติดตามอ่านได้เลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เราได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าห้องตั้งแต่ม.1 ตอนนี้อยู่ ม.2แล้วล่ะค่ะ
ห้องเราเป็นห้องเดียวในสายชั้นที่ไม่เคยเปลี่ยนหัวหน้าห้อง
แล้วรองหัวหน้าห้อง ก็ไม่เคยคิดที่จะช่วยอะไรเราเลยแม้แต่นิดเดียว
ขอพูดถึงหน้าที่ของหัวหน้าห้องในฉบับของเราก่อนนะคะ
1.หัวหน้าห้องต้องดูแลและควบคุมลูกน้องภายในห้อง
2.หัวหน้าห้องต้องทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับสิ่งในห้อง
3.หัวหน้าห้องต้องเสียสละทุกอย่าง
4.หัวหน้าห้องต้องเป็นทาสรับใช้ของคุณครูและผองเพื่อน
แต่สำหรับเรา มันมากกว่านั้นค่ะ
เคยมีไหมคะ ให้หัวหน้าห้องคนเดียวไปแบกเอาหนังสือเกือบสี่สิบเล่มมาแจกเพื่อนในห้อง โดยไม่ให้เพื่อนไปช่วย เพราะอ้างว่าหัวหน้าห้องต้องแข็งแรง
เคยมีไหมคะ ลูกน้องไม่ทำการบ้านมา แต่มาโทษหัวหน้าว่าทำไมไม่ช่วยเพื่อนทำ
เคยมีไหมคะ ของในห้องหาย ทุกคนในห้องต่างมีส่วนผิดทั้งหมด แต่มาลงที่หัวหน้าห้องคนเดียว แถมให้หัวหน้าห้องรับผิดชอบ ลูกน้องพากันเยาะเย้ยอย่างสะใจ คุณครูไม่ฟังความยุติธรรม
เคยมีไหมคะ หัวหน้าต้องไปอบรมทั้งวัน ลูกน้องพากันโดดเรียนเกือบทั้งห้อง พอครูจับได้ กลับบอกว่าหัวหน้าก็ไม่เข้าเรียนเหมือนกัน ต้องโทษหัวหน้าคนเดียว
ทุกคนคงจะไม่เชื่อที่สิ่งที่เราบอกไปเมื่อตะกี้ ? แต่มันได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆค่ะ
หัวหน้าห้องของแต่ละห้อง เขาดูมีความสุขยิ่งนักกับการเป็นหัวหน้าห้อง มีลูกน้องที่รักและเอาใจใส่
ผิดกับเรา ที่ต้องมานั่งทุกข์กับหน้าที่การเป็นหัวหน้าห้องที่แสนจะลำบาก
ตอนม.1 เราถูกเลือกเป็นหัวหน้าห้องจากคะแนนเสียงทั้งหมดของห้อง เราดีใจมากกับการที่ได้รับตำแหน่งใหม่ แต่หารู้ไหมว่า มันกำลังจะทำให้เรากลายเป็นทาสรับใช้ของคนทุกคนที่จ้องเอาแต่จะกลั่นแกล้ง
คุณครูวิชาวิทยาศาสตร์ สั่งให้เราไปเอาหนังสือจำนวนสี่สิบเล่มมาแจก แต่กลับไม่ให้เพื่อนไปยกช่วย เพราะเห็นว่าหัวหน้าห้องต้องมีความแข็งแรงและอดทน เรื่องแค่นี้จะต้องทำให้ได้ (หรอ ... แม่-ง รู้ไหมคะสี่สิบเล่มที่ว่ามันคือหนังสือเล่มหนาค่ะ ใหญ่มาก วันนั้นเราข้อมือพลิกเพราะการแบกหนังสือค่ะ)
คุณครูวิชาภาษาไทย เดินตรวจการบ้าน จนมาถึงเด็กเกเรประจำห้อง มันไม่ได้ทำการบ้านมา ครูหันหน้ามามองเราแล้วตาถลึงใส่ด้วยความโกรธ พร้อมกับน้ำเสียงแบบรุนแรงว่า "เป็นหัวหน้าที่ไม่ได้เรื่อง ทำไมไม่ทำช่วยลูกน้อง) เรางงมากเลยค่ะ คืองงกับคำพูดของครู เกี่ยวไรกับเราวะ
วันหนึ่ง ของในห้องหาย เป็นหูฟังราคาสี่ร้อยบาท แพงมาก ที่มันหายเพราะมีประตูมันพัง ก็เลยล็อคกุญแจไม่ได้ แล้วเพื่อนก็ไม่พากันปิดประตูไว้ให้ดีๆ จนมีการขโมยเกิดขึ้น มันคือความผิดใครอ่ะ ทุกคนโยนมาใส่เราหมด มันคือความผิดเราหรอ .... เราผิดหรอที่ประตูมันพัง แล้วครูและเพื่อนๆให้เราชดใช้ด้วยเงินสี่ร้อยบาท
เชื่อไหม ? วันที่เราเอาเงินมาชดใช้ให้ครูจำนวนสี่ร้อยบาท เราแอบไปแลกเหรียญบาทมา เหรีญสลึงบ้าง 555 จนมันเต็มถุงอ่ะ แล้วพอครูเดินเข้ามา เราหอบถุงเงินให้เลยค่ะ ครูมองหน้าเราแล้วงง ถามว่าทำไมไม่เอาเงินใบมาดีๆ เราตอบไปเลยว่า "หนูมีหน้าที่รับผิดชอบ ครูมีหน้าที่รับเงินก็รับไปสิคะ อย่าถามให้มันมากความ" ครูฟังแล้วโกรธมากเลยค่ะ นางเลยทำท่าจะวางถุงเงินลงบนโต๊ะแรงๆเพื่อประชดเรา และแล้ว ถุงเงินก็แตกกระจายค่ะ กระเด็นไปทุกทิศทุกทาง ครูตกใจค่ะ นางรีบบอกให้ทุกคนในห้องมาเก็บเอาเศษเงิน เป็นภาพที่เราฮามากในตอนนั้น
วันหนึ่ง เราต้องไปประชุมที่คาคารสอง เป็นการประชุมเพื่อหารือการพัฒนาโรงเรียน มีคนมาเยอะมาก เราก็เลยบอกกับทุกคนว่าจะไม่ได้เข้าเรียนด้วย เพื่อนๆก็เลยเข้าใจว่าเราจะหนีเรียน มันก็เลยโดดเรียน เกือบทุกคน พอวันรุ่งขึ้น ครูก็จับได้ว่าหนีเรียน แล้วมาหาว่าเราพาโดด ... ฮ่วย ตายๆ เผอิญเรามีบัตรเข้าประชุมเลยไม่โดนด่า แต่ที่แน่ๆ ลูกน้องมันพากันหมั่นใส้เรายกห้องเลยค่ะ หาว่าเราเอาดีเข้าตัวเอง เอ้า !!
ทุกวันนี้เราพยายามเปิดใจยอมรับในสิ่งที่ได้รับมองหมายค่ะ ถามว่ามีความสุขไหม มันก็ไม่มีอ่ะนะเพราะไม่มีใครอยากเกิดมาทำงานรับใช้คนอื่นหรอก มันเหนื่อยใจจะขาด
แต่ก็ต้องเข้าใจและยอมรับมันได้ เพราะเชื่อว่าสักวันเราจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเป็นหัวหน้าห้อง 55 เราเชื่อว่ามีหลายคนที่ต้องเจอกับเรื่องราวที่ร้ายแรงมากกว่านี้อีก
แล้วก็มีอีกหลายเรื่องที่เรายังบอกไม่หมด
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ...