ก่อนอื่น ขอแจ้งว่า นี่เป็นกระทู้แรกของผมจริงๆครับ อาจยาวไปหน่อย ต้องขออภัยครับ
หากผิดผลาดประการใด ต้อง ขออภัยในที่นี้ครับ
ส่วนล็อคอินนี้ ผมยืมเพื่อนมาใช้ครับ และหากผม แท็กผิดห้อง ต้องขออภัยด้วยนะครับ
เริ่มเลยละกัน กระทู้นี้เกิดจากความอัดอั้นตันใจ ในที่ทำงานครับ
คือ ผมทำงานที่นี่มาจะ 10 ปีละ ตั้งแต่เรียนจบ ผมทำตั้งแต่เป็น พนักงานธรรมดา
จนตอนนี้ ย้ายขึ้นมาเป็น ผจก.ฝ่าย ตั้งแต่ตอนอายุไม่ถึง 30 ปี แต่ตอนนี้ 30+ ละครับ
ผมต้องดูแล ลูกน้องที่อยู่ในแผนกของผม หลายชีวิต เพราะงาน ต้องทำกันเป็นทีม
โดยที่ผม ต้องดูแล หลายงาน และหลายทีม ในเวลาเดียวกัน ของทุกวันการทำงาน
ซึ่งมีปัญหาบ้าง ผ่านไปได้บ้าง ก็โอครับ จนกระทั่ง...
เรื่องเกิดจาก ในบริษัทผม(เป็นบริษัทต่างชาติ) มีพวกคณะกรรมการ ทั้งหลายเป็นต่างชาติหมด
จะไม่มีหัวหน้าเป็นคนไทยที่นี่ ยกเว้น ผจก.แผนก แต่ละแผนก และบอสใหญ่ที่นี่จะมี คนที่คอยประสานงาน
ต่อจากเค้าซึ่งเป็นผู้หญิง ตำแหน่งคือ HR แต่ด้วยความไม่มีแบ่งแผนกในส่วนการบริหาร เธอคนนี้จึงเป็นทั้ง HR และ Admin
แต่งานของเธอไม่มีอะไรมาก (เท่าที่ผมเห็นนะ 555) คือผมเข้างานมาก่อนเธอ 5 ปีได้ จากเป็น Front office ก็ย้ายมาเป็น Admin
แล้วก็ย้ายมาเป็น HR ซึ่งในขณะนั้น ที่เธอเป็น HR เธอมีเงินเดือนมากกว่าผม 2 เท่า ในขณะที่ผม มีตำแหน่ง เป็น Manager (เธอเงินเดือน 60K) T_T
ผมทำงานมา 10 ปี ยังไม่ไปไหนเลยครับ คงเพราะเธอ อยู่ใกล้กับบอสใหญ่ที่สุด
เริ่มเลยละกัน ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ ตอนนี้เธอได้ขึ้นมาเป็น รอง กรรมการ...!!!!!????? ไปไงหว่า..?
ที่นี้ล่ะปัญหาเกิด งานที่นายใหญ่สั่ง เธอก็จะมาสั่งต่อละครับ ซึ่งลูกน้องผม ก็ต้องไปทำ มันเลยทำให้งานผมไม่เสร็จ...!!
ตอนนี้ใครๆ ก็เริ่มเข้าหาเธอ เพราะเธอใหญ่โตแล้ว งานผมนี่สิครับ ไม่ทันครับ ผมต้องลงไปทำเองก็ไม่เป็นไร
เคยทำมาแล้ว ทำเองก็ได้ แต่มันไม่ได้มีงานเดียวนะครับ กลายเป็นว่า
1.ทุกคนมัวเเต่ไปเอาใจ เธอ... จนไม่มีเวลามาทำงานตัวเอง
2.เธอ...เดินทั่วเลยครับ มาวุ่นวายกับผม อีก ผมก็บอกไม่ว่างงานเยอะ เธอก็ทำเหมือนไม่พอใจ @฿*^}~€}{##^,
แล้วก็หางานมาให้ผม อยู่นั่น(ไม่ใช่หน้าที่ผมเลย..) -^- เหมือนเธอไม่พอใจที่ ผมไม่ยอมเธอ
คือผมไม่สนหรอกใครจะทำอะไร ถ้างานผมไม่เดือดร้อนก็พอ แต่ตอนนี้ ผมเริ่มเดือดร้อน ผมก็ไม่รู้จะทำไง
จะบอกลูกน้องตัวเอง เค้าก็ไม่กล้าปฏิเสธ เธอกันหรอกครับ อักอย่าง น้องๆยังเด็ก ส่วนพวกผู้ใหญ่ ไม่ค้องพูด
อยู่กับคุณเธอทั้งวัน ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
ผมไม่รู้จะทำไง เลยอยากมาระบาย เผื่อจะเจอใครที่ต้องเจอกับคนประเภทนี้แบบผมมั่ง ขอบคุณครับ
คุณคิดยังไง กับคนที่ขอบ ประจบประเเจง และ พวกที่คิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล
หากผิดผลาดประการใด ต้อง ขออภัยในที่นี้ครับ
ส่วนล็อคอินนี้ ผมยืมเพื่อนมาใช้ครับ และหากผม แท็กผิดห้อง ต้องขออภัยด้วยนะครับ
เริ่มเลยละกัน กระทู้นี้เกิดจากความอัดอั้นตันใจ ในที่ทำงานครับ
คือ ผมทำงานที่นี่มาจะ 10 ปีละ ตั้งแต่เรียนจบ ผมทำตั้งแต่เป็น พนักงานธรรมดา
จนตอนนี้ ย้ายขึ้นมาเป็น ผจก.ฝ่าย ตั้งแต่ตอนอายุไม่ถึง 30 ปี แต่ตอนนี้ 30+ ละครับ
ผมต้องดูแล ลูกน้องที่อยู่ในแผนกของผม หลายชีวิต เพราะงาน ต้องทำกันเป็นทีม
โดยที่ผม ต้องดูแล หลายงาน และหลายทีม ในเวลาเดียวกัน ของทุกวันการทำงาน
ซึ่งมีปัญหาบ้าง ผ่านไปได้บ้าง ก็โอครับ จนกระทั่ง...
เรื่องเกิดจาก ในบริษัทผม(เป็นบริษัทต่างชาติ) มีพวกคณะกรรมการ ทั้งหลายเป็นต่างชาติหมด
จะไม่มีหัวหน้าเป็นคนไทยที่นี่ ยกเว้น ผจก.แผนก แต่ละแผนก และบอสใหญ่ที่นี่จะมี คนที่คอยประสานงาน
ต่อจากเค้าซึ่งเป็นผู้หญิง ตำแหน่งคือ HR แต่ด้วยความไม่มีแบ่งแผนกในส่วนการบริหาร เธอคนนี้จึงเป็นทั้ง HR และ Admin
แต่งานของเธอไม่มีอะไรมาก (เท่าที่ผมเห็นนะ 555) คือผมเข้างานมาก่อนเธอ 5 ปีได้ จากเป็น Front office ก็ย้ายมาเป็น Admin
แล้วก็ย้ายมาเป็น HR ซึ่งในขณะนั้น ที่เธอเป็น HR เธอมีเงินเดือนมากกว่าผม 2 เท่า ในขณะที่ผม มีตำแหน่ง เป็น Manager (เธอเงินเดือน 60K) T_T
ผมทำงานมา 10 ปี ยังไม่ไปไหนเลยครับ คงเพราะเธอ อยู่ใกล้กับบอสใหญ่ที่สุด
เริ่มเลยละกัน ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ ตอนนี้เธอได้ขึ้นมาเป็น รอง กรรมการ...!!!!!????? ไปไงหว่า..?
ที่นี้ล่ะปัญหาเกิด งานที่นายใหญ่สั่ง เธอก็จะมาสั่งต่อละครับ ซึ่งลูกน้องผม ก็ต้องไปทำ มันเลยทำให้งานผมไม่เสร็จ...!!
ตอนนี้ใครๆ ก็เริ่มเข้าหาเธอ เพราะเธอใหญ่โตแล้ว งานผมนี่สิครับ ไม่ทันครับ ผมต้องลงไปทำเองก็ไม่เป็นไร
เคยทำมาแล้ว ทำเองก็ได้ แต่มันไม่ได้มีงานเดียวนะครับ กลายเป็นว่า
1.ทุกคนมัวเเต่ไปเอาใจ เธอ... จนไม่มีเวลามาทำงานตัวเอง
2.เธอ...เดินทั่วเลยครับ มาวุ่นวายกับผม อีก ผมก็บอกไม่ว่างงานเยอะ เธอก็ทำเหมือนไม่พอใจ @฿*^}~€}{##^,
แล้วก็หางานมาให้ผม อยู่นั่น(ไม่ใช่หน้าที่ผมเลย..) -^- เหมือนเธอไม่พอใจที่ ผมไม่ยอมเธอ
คือผมไม่สนหรอกใครจะทำอะไร ถ้างานผมไม่เดือดร้อนก็พอ แต่ตอนนี้ ผมเริ่มเดือดร้อน ผมก็ไม่รู้จะทำไง
จะบอกลูกน้องตัวเอง เค้าก็ไม่กล้าปฏิเสธ เธอกันหรอกครับ อักอย่าง น้องๆยังเด็ก ส่วนพวกผู้ใหญ่ ไม่ค้องพูด
อยู่กับคุณเธอทั้งวัน ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
ผมไม่รู้จะทำไง เลยอยากมาระบาย เผื่อจะเจอใครที่ต้องเจอกับคนประเภทนี้แบบผมมั่ง ขอบคุณครับ