จากวันนั้นถึงวันนี่

ผมขอมาเล่าไห้ฟังถึงเรื่องของผมนะ   เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเคยแอบชอบ ผญ อยู่คนนึง เธอน่ารักสวย มีความสามารถทางด้านร้องเพลง  ถามว่ารู้จักได้ไงหลอ    รู้จักผ่านเพื่อนสนิทผมคนนึง เธอคนนี่อยู่ รร หญิงล้วนชื่อดังย่านสีลม ฟิลคุณหนูๆอะแหละ  ซึ่งผมก็ได้เริ่มคุยกับเธอสมัยก่อนก็ hi5อะเนอะ  เป็นโซเชี่ยลเนตเวริกยอดฮิตสมัยก่อน พอเริ่มรู้จักกับ้าง ผมก็ไห้เพื่อนสนิทผมขอเมล สมัยนั้นยังเล่น msn อยู่   เออลืมบอกไปเพื่อนผมเปน ผช มีแฟนอยู่ ที่นี่แล้วทีนี่ เขาเป็นเพื่อนในกลุ่มของแฟนเพื่อนผม  ส่วนเราอยู่ รร ชายล้วนแห่งหนึ่งที่เป็น รร ประจําไม่ได้อยู่ใน กทม  พอผมได้คุยกับเธอก็แบบว่าอะนะต่างคนต่างเขินเธอชอบเล่าเรื่องเปิ่นๆของเธอไห้ฟังตลอดเวลา ก็สนุกดีนะจนขอเบอร์ได้ ก็คุยๆ   แต่ก็รู้สึกว่า เราเป็นได้แค่เพื่อนที่ดีหรือเพื่อนสนิทเท่านั้นเอง เพราะอะไรก็ไม่เข้าใจ ถามว่าเคยเจอตัวจริงไหมเจอ2-3ครั้งเอ็งแบบแวบๆแต่ก็มีความสุขมากนะ เธอไปแข่งร้องเพลงรายการนึง  เราก็ไปดูเธอแต่ก็แค่ได้ดูแหละ พอมารู้อีกทีเขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว ไอ้เราก็เออดีใจด้วยนะ  ปากคิดงั้นแต่ในใจนี่เซ็งอะ  แต่ก็ยังคุยกันปกติเหมือนเดิม  หลังจากนั้นเธอก็เข้ามหาลัย  ส่วนเราก็ไปต่อสถาบันตามสาย งาน รร เรา  มันรู้สึกดีตรงที่ว่าเมื่อไม่นานมานี่ได้กลับมาคุยกับเธออีก  ตอนนี่เธอเรียนจบแล้ว  ทํางานสายบันเทิง พวกโฆษนา เดินแบบ อะไรประมานนี่   เราก็พอๆรุบ้างอะนะเพราะติดตามทาง fb  แต่พอมีเหตุการณ์นึงที่ได้กลับมาคุยไลนกับเธอ  ทําไห้คิดถึงเรื่องสมัยก่อน  เราก็เล่าไห้เขาฟัง เขาก็ก็บอกว่าจริงหลอไม่รุเลย  หรือรุก็ไม่รุว่าเราเคยแอบชอบ   ก็ดีนะมันทําไห้เรารู้สึกดีคิดถึงเมื่อสมัยนู้น ที่สอนเราไห้รุจักคําว่าเป็นไปไม่ได้เป็นครั้งแรก  ตอนนี่เราก็ยังคงเปนเพื่อนที่ดีของเขาอยู่ดี  ส่วนเขาไม่รุนะว่าจะไส่ใจเราเหมือนที่เราไส่ใจเขาอะป่าว  5555   โทษทีนะครับอาจฟังดูไร้สาระก็แล้วจะพิจารณาละกัน