สวัสดีทุกๆคน ผมชื่อ บ.ใบไม้ นะคับ
ความรักผมเชื่อว่ามันมีหลายรูปเเบบ ไม่จำเป็นว่ารักนั้นจะเปนการตอบสนองของทั้งสองฝ่าย อีกฝ่ายอาจจะรักมาก เเต่อีกฝ่ายรักเเค่การเเสดงออกภายนอก เเต่รักนั้นส่ววนใหญ่ก็เป็นการรักที่ต่างสนองตอบความรักให้เเก่กัน.......จิงใช่ไหมครับ
ช่วงสิ้นเดือนสิงหาคม วันสุดท้ายของเดือน วันนั้นเป็นวันหยุดงานเพราะผมต้องทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วยหลังจากเลิกเรียน ผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูงเลยทีเดียว เพราะไม่อยากชวนเพื่อนไปเที่ยวที่ไหนๆ เพราะเหตุผลเพียงเเค่ กลัวการปฏิเสธ กลัวเพื่อนลำบากใจ กลัวการรบกวนที่ไม่เเสดงออกมาจากการกระทำ เเต่เเสดงออกด้วยความไม่พอใจข้างในนั่นเอง
ผมจึงอาศัยอยู่เพียงหอพัก ห้องสี่เหลียม ที่จำได้ทุกระเบียบนิ้ว ผมจะอาศัยการฟังเพลง ดูซีรี่ย์ เเต่เป็นนิยายรักของไทยนะครับเพราะเกาหลีพี่ไม่ปลื้ม อิอิ
เวลาประมาณหนึ่งทุ่ม ผมเปิดเวป google ไว้หลายนาที จ้องตากับมัน เหมือนคนที่สื่อสารกับเวปไซต์ได้ เหมือนขวัญกับเรียมที่ผูกพันธ์ตั้งเเต่อดีต เเต่เหมือนขวัญกำลังถามเรียมว่า เหตุผลใดทำให้เรียมเปลี่ยนไป เเต่คำถามนั้นไม่เกิดปฏิกริยาโต้ตอบจากเรียมใดๆทั้งสิ้น (ประมาณนั้นครับ) คิดได้เน้าะ
ความคิดก็เกิดขึ้นปั้บ เอามุบ มับ มุบ มับ..... ผมเลยพิมพ์หาเเชทๆหนึ่งซึ่งเป็นเเชทที่หาเพื่อนหาเเฟนเเละหาคนร่วมชะตากรรมรักๆ เลิกๆ
คือ เเต่ในเเชทนั้นมีหลากหลายห้องที่เลือกให้ผมสนทนากับบุคคลที่ไม่รู้จัก หน้าตา นิสัยใจคอ เเละอันตรายหรือเปล่า ผมได้คิดเเล้วก็ส่งสัย ผมดันเลือกเข้าห้องเกย์ ซึ่งเมื่อก่อนหน้านี้ผมก็มีเเฟนเป็นผู้หญิงนะครับ เรารักๆเลิกกัน เพราะอาจต่างฝ่ายต่างไม่ชัดเจนต่อกัน ในความสัมพัน ความรัก หรือการใช้ชีวิตที่เเตกต่างกัน เเต่ผมเลิกกับเเฟนมาสักระยะเเล้วครับ
ผมเข้าเเชทห้องเกย์ เพราะลองเล่นดูว่าเเตกต่างจากห้องชายหญิงทั่วไปอย่างไร ผมเห็นว่าการเเชทในครั้งนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน หลายคนเข้ามาซิบหากันกับผม ถามโน้นนี่ตามภาษาคนอยากรู้จักทั่วไป เเต่อาจเเฝงด้วยความต้องการรักที่มีให้กัน ผมรู้สึกดีขึ้นเพราะมันช่วยบรรเทาความเหงาที่เกิดขึ้นจากจิตใจเเละกลั่นออกมาทางร่างกาย
...จนถึงเวลา ห้าทุ่มยี่สิบสามนาที ได้มีบุคคลคนหนึ่งได้เข้ามาซิบกับผม เเล้วฝากคำถามกับผมซึ่งเเตกต่างจากคนอื่น "ดีครับ" "หวาดดีคร้าบ" เป็นต้น เขาคนนี้ถามว่า "คุณว่ารักทำให้เราเจ็บไหม" ผม งง กับการทักทายที่เเตกต่าง ....ผมก็เลยสวมวิญญาณพี่อ้อย พี่ฉอต...อย่างไว โดยไม่คิดอะไร............
เรื่องมีต่อนะครับ.....ผมเเค่เเชร์ครับ (อยากฟังต่อกันไหมครับ)
............ถ้าเป็นคุณคุณจะตอบว่าอะไร หรือคุณมีความคิดเห็นอย่างไร............................................... บ.ใบไม้
ความรักของเขา เเต่ฉันต้องรู้
ความรักผมเชื่อว่ามันมีหลายรูปเเบบ ไม่จำเป็นว่ารักนั้นจะเปนการตอบสนองของทั้งสองฝ่าย อีกฝ่ายอาจจะรักมาก เเต่อีกฝ่ายรักเเค่การเเสดงออกภายนอก เเต่รักนั้นส่ววนใหญ่ก็เป็นการรักที่ต่างสนองตอบความรักให้เเก่กัน.......จิงใช่ไหมครับ
ช่วงสิ้นเดือนสิงหาคม วันสุดท้ายของเดือน วันนั้นเป็นวันหยุดงานเพราะผมต้องทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วยหลังจากเลิกเรียน ผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูงเลยทีเดียว เพราะไม่อยากชวนเพื่อนไปเที่ยวที่ไหนๆ เพราะเหตุผลเพียงเเค่ กลัวการปฏิเสธ กลัวเพื่อนลำบากใจ กลัวการรบกวนที่ไม่เเสดงออกมาจากการกระทำ เเต่เเสดงออกด้วยความไม่พอใจข้างในนั่นเอง
ผมจึงอาศัยอยู่เพียงหอพัก ห้องสี่เหลียม ที่จำได้ทุกระเบียบนิ้ว ผมจะอาศัยการฟังเพลง ดูซีรี่ย์ เเต่เป็นนิยายรักของไทยนะครับเพราะเกาหลีพี่ไม่ปลื้ม อิอิ
เวลาประมาณหนึ่งทุ่ม ผมเปิดเวป google ไว้หลายนาที จ้องตากับมัน เหมือนคนที่สื่อสารกับเวปไซต์ได้ เหมือนขวัญกับเรียมที่ผูกพันธ์ตั้งเเต่อดีต เเต่เหมือนขวัญกำลังถามเรียมว่า เหตุผลใดทำให้เรียมเปลี่ยนไป เเต่คำถามนั้นไม่เกิดปฏิกริยาโต้ตอบจากเรียมใดๆทั้งสิ้น (ประมาณนั้นครับ) คิดได้เน้าะ
ความคิดก็เกิดขึ้นปั้บ เอามุบ มับ มุบ มับ..... ผมเลยพิมพ์หาเเชทๆหนึ่งซึ่งเป็นเเชทที่หาเพื่อนหาเเฟนเเละหาคนร่วมชะตากรรมรักๆ เลิกๆ
คือ เเต่ในเเชทนั้นมีหลากหลายห้องที่เลือกให้ผมสนทนากับบุคคลที่ไม่รู้จัก หน้าตา นิสัยใจคอ เเละอันตรายหรือเปล่า ผมได้คิดเเล้วก็ส่งสัย ผมดันเลือกเข้าห้องเกย์ ซึ่งเมื่อก่อนหน้านี้ผมก็มีเเฟนเป็นผู้หญิงนะครับ เรารักๆเลิกกัน เพราะอาจต่างฝ่ายต่างไม่ชัดเจนต่อกัน ในความสัมพัน ความรัก หรือการใช้ชีวิตที่เเตกต่างกัน เเต่ผมเลิกกับเเฟนมาสักระยะเเล้วครับ
ผมเข้าเเชทห้องเกย์ เพราะลองเล่นดูว่าเเตกต่างจากห้องชายหญิงทั่วไปอย่างไร ผมเห็นว่าการเเชทในครั้งนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน หลายคนเข้ามาซิบหากันกับผม ถามโน้นนี่ตามภาษาคนอยากรู้จักทั่วไป เเต่อาจเเฝงด้วยความต้องการรักที่มีให้กัน ผมรู้สึกดีขึ้นเพราะมันช่วยบรรเทาความเหงาที่เกิดขึ้นจากจิตใจเเละกลั่นออกมาทางร่างกาย
...จนถึงเวลา ห้าทุ่มยี่สิบสามนาที ได้มีบุคคลคนหนึ่งได้เข้ามาซิบกับผม เเล้วฝากคำถามกับผมซึ่งเเตกต่างจากคนอื่น "ดีครับ" "หวาดดีคร้าบ" เป็นต้น เขาคนนี้ถามว่า "คุณว่ารักทำให้เราเจ็บไหม" ผม งง กับการทักทายที่เเตกต่าง ....ผมก็เลยสวมวิญญาณพี่อ้อย พี่ฉอต...อย่างไว โดยไม่คิดอะไร............
เรื่องมีต่อนะครับ.....ผมเเค่เเชร์ครับ (อยากฟังต่อกันไหมครับ)
............ถ้าเป็นคุณคุณจะตอบว่าอะไร หรือคุณมีความคิดเห็นอย่างไร............................................... บ.ใบไม้