ข้าราชการที่ลาศึกษาต่อต่างประเทศ แต่เรียนไม่จบหรือยกเลิกกลางคัน

แต่ละหน่วยงาน หรือต้นสังกัด มีเงื่อนไขการชดใช้ไม่เหมือนกัน
กระทรวงวิทยาศาสตร์ กระทรวงต่างประเทศ กระทรวงศึกษา มีรายละเอียดต่างกันไป

ทบวงมหาวิทยาลัย ปัจจุบันเข้ารวมในกระทรวงศึกษาแล้ว มักทำกันอย่างนี้
เช่นที่มหาวิทยาลัยภาคใต้บางคณะ ไม่จบด้วยเหตุอะไรก็แล้วแต่
เช่นเรียนยากเกินไป พยายามแล้วไม่รอดจริงๆ
ทนคิดถึงเมีย ลูก ที่ทิ้งไว้เมืองไทยไม่ไหว
ปวดหัว นอนไม่หลับกลับบ้านดีกว่า

อาจารย์ที่ปรึกษาตายกลางคัน หรือโอนย้ายไปอีกประเทศหนึ่ง
แต่อาจารย์ยังยินดีให้คำปรึกษา หากตามไปอ้งกฤษด้วย ฮา

หรือไม่รู้เหตุผลกันไปเลย เพราะอะไรเขาจึงเรียนไม่จบ
เพราะเจ้าตัวกลับมาไม่เล่าให้ใครฟัง ใครๆอยากรู้กันแหละ แต่ไม่กล้าถาม  
ที่สุด อยู่ไปๆลืมกันไปเอง ใครไปทำอะไรไว้ที่เมืองไหน ประเทศอะไร

บางคนไปประเทศหนึ่งเรียนไม่จบ กลับมาตั้งหลักได้ ไปอีกประเทศหนึ่ง จบแฮะ
กลับมาตั้งใจทำงาน ยังเป็นคณบดีอยู่ทางเหนือจนวันนี้
สนใจสอบถามประสบการณ์เยอรมัน และออสเตรเลียจากเขาได้
มั่นใจเขาเต็มใจให้ข้อมูลการเรียนกับคุณ

ยังไม่เห็นใคร มีปมด้อยอะไร เรียนไม่จบก็ไม่จบ แต่นิสัยดี น่าคบเหมือนเดิม
ถึงแก่กรรม เพื่อนฝูงยังไปงานศพกันมากมาย

ถ้าเรียนไม่จบ สิ่งแรกต้องทำ :
ทำหนังสือถึงหัวหน้า อธิบายให้ชัดเจน เป็นขั้นเป็นตอน ทำไมไม่จบ พยายามแก้ปัญหาอย่างไรบ้าง
หัวหน้าพิจารณาแล้วเป็นเหตุสุดวิสัย ไม่ใช่เกิดจากความตั้งใจ หรือไปทำเลว ทำร้ายอะไรใคร

ชดใช้เป็นเวลาสองเท่าที่ได้ทุนไป หรือเป็นเงินก็ได้ เป็นสามเท่าที่ได้รับทุนไป
ส่วนใหญ่ชดใช้เป็นเวลา เพราะตั้งใจทำงานจนเกษียณอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะไปไหน ฮา
สรุป กลับไปทำหน้าที่เดิมๆกันตามปกติ

เมื่อจะไปขอทุนวิจัย หรือทุนเพื่อการศึกษาต่ออีกสักหน
ก็ไม่เห็นมีใครไปขัดขวาง หรือพูดอะไร ให้เจ็บปวด

อีกทั้งยังไม่มีระเบียบ ห้ามขอทุนวิจัย ห้ามเรียนอีกหนนะ เพราะคุณประวัติไม่ดี
เรียนก็ไม่จบ อย่าเอา อย่าทำเลยงานวิจัย เดี๋ยวมีปัญหาอีก