จะเดินไปทางไหน ก็เจ็บทั้งสองทาง

เริ่มต้นคือ ดิฉัน มีแฟนคนนึง เจอกันตอนดิฉันเป็นนนักศึกษาฝึกงานเขาเป็นพี่ที่ดิฉันฝึกงานคบกันมา เกือบสองปี อยู่คนละที่กัน โทรคุยกันทุกวัน ติดต่อกันทาง โซเชี่ยว มีเจอกันบ้างเราจะไปเที่ยวด้วยกันเดือนละครั้งและไปมาหาสู่กันบ่อยๆ ลืมบอกไปว่า ที่เราสองคนอยู่ เป็นคนละภูมิภาคกันเลย กว่าจะเจอกันแต่ล่ะครั้งนี่เราต้องเดินทางหลาย ชั่วโมง มาก เข้าเรื่องต่อน่ะ เราคบกันมาแบบนี้เป็นเวลาเกือบสองปี จนมีแพลนว่าจะแต่งงานกัน ซึ่งตอนแรกดิฉัน ก็ยังไม่อยากแต่ เพราะเราเพิ่งจะเรียนจบ อยากทำงาน อยากใช้ชีวิตให้คุ้มเหมือนคนทั่วๆไป แต่ พี่เขาบอกว่าอายุพี่เขามากแล้ว ห่างกับเราประมาณ8 ปี เราคิดว่า พี่เขาคงรักและซื่อสัตย์กับเราจริงๆ จนเรา ตอบตกลง ว่าแต่ง เราออกจากงานประจำเพื่อมาทำงานกับครอบครัวและพยายามสร้าตัวเพื่อให้มีเงินเก็บเยอะๆตอนนั้นเรา อายุ 23 นั้นคือความคิดของคนอายุ 23 เพราะเงินเดือนเขา กับเงินเดือนเรา รวมกันคงสร้างครอบครัวไม่ได้แน่ๆ เราจึกตัดสินใจออกจากการเป็นมนุษย์เงินเดือน เอาเงินเก็บ ทอง ที่มี มาลงทุน ทั้งเหนื่อย ทั้งหมดแรง แต่ก็ต้องสู้ ทุกอย่างเหมือนกำลังจะดำเนินไปในทางที่ดี แต่แล้วจู่ๆ พี่เขาก็หายไป ขาดการติดต่อไป ในวันนั้นเราคิดว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเขาหรือป่าว เราโทรหา เขาไม่รับ ส่งไลน์ อ่านแต่ไม่ตอบ จนเขารับ และบอกว่า อยากขอระยะห่างเพื่อทบทวนว่าจะกลับมาคบกับเราดีไหม ตอนนั้นเราเหมือนคนที่ล้มทั้งยืนร้องไห้ เป็นเดือน สภาพนี่ ดูไม่ได้  ถึงขั้นคิดฆ่าตัวตายแต่ ก็ได้ คนในครอบครัว เพื่อนๆ ที่ช่วยทำให้คิดให้มีสติ จนเราเข้มแข็ง และ ผ่านช่วงนั้นมาได้ ได้ มีโอกาสรู้จัก ผู้ชายคนนึงขอเรียกว่า พี แล้วกัน พี มาชวนคุย ให้กำลังใจ คุยกันมาระยะเวลานึงเราก็เริ่มลืมเรื่องราวที่ผ่านมาได้   และได้เริ่มกลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนอีกครั้งทุกสิ่งที่ลงทุนไป ให้ที่บ้านดูแลต่อ เริ่มต้นงานใหม่ ที่มีเงินเดือนมากกว่าเดิม เป็น สองเท่า ตำแหน่งหน้าที่การงานดีขึ้น หันมาดูแลตัวเอง และชีวิตเริ่มมีความสุขขึ้น และสนิทกับพี มากขึ้น เริ่ม ไปดูหนังกินข้าว และ ตกลงว่า จะลองเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วย กัน เรารู้สึกดี มาสักพัก แต่แล้ว พี ก็ออกลาย พีเป็นคนเจ้าชู้ เที่ยวกลางคืน ทุกอย่างแตกต่างกับเราหมด มีแค่อย่างเดียวที่เหมือนกันคือเราสองคนชอบไปทำบุญ เราเริ่มจับได้ถึงการคุยกับคนโน้นคนนี้ ของพี จนเรา รู้สึกเหมือนเสียใจอีกครั้ง และจู่ ๆ แฟนเก่าเราก็กลับมา ในช่างที่เราเองก็รู้สึกเสียใจ เราเองก็คุยแบบไม่คิดอะไร เขาโทรมาทุกวัน เราเลยลองถามว่าทำใมตอนนั้น ถึงหายไป พี่เขาตอบว่า เพราะเบื่อ เราเหมือนเตะหน้าหงายที่ได้ยินคำตอบนี้     พี่เขาก็โทรมาเรื่อยๆ เราก็ รับบ้างไม่รับบ้างมันลืมสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ ส่วนพีก็ทำให้เสียใจเสียความรู้สึกเรื่อยๆ เป็นแบบนี้มาระยะนึง พี่เขาก็หายไปอีก แต่ครั้งนี้เราก็ มีเสียใจบ้างแต่ไม่เท่าครั้งแรกเพราะคิดว่าจะหยุด กับพี แล้วมาคบกับพี่เขา อ้อ !!! ลืม บอกที่พี่เขากลับมาเพราะเห็นว่าเรา ดูสวยขึ้น และเห็นว่าเราคบกับพี เลยรู้สึกว่า รักและไม่อยากเสียเราไป เราก็โง่เชื่อ ครั้งที่สองที่เขาหายไปและเราก็คบกับพีมาเรื่อยๆ แบบ ทะเลาะกัน เกือบทุกวัน เพราะจับได้เรื่องพี คุยกับคนโน่นคนนี้ พอจับได้ เขาจะทำเป็นอารมย์เสียและว่าเรางี่เง่า จนวันนึงพี่เขาก็กลับมาอีก และบอกว่า ขอโทษ เหตุผลที่ไปเพราะเขารับไม่ได้เรื่องเรากับพี ว่าเราไม่เลือกใคร เราเอง บอกว่าเราจะเชื่อใจใครได้ เราบอกเลิกกับพีหลายครั้งแต่ พี ไม่ยอมเลิก บอกเราคือ ผู้หญิงที่ดีที่สุด เราบอกพีไปว่าให้ไปคบกับคนที่ชอบเที่ยวชอบดื่มเหมือนกัน พี บอกไม่เอา ไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้น แต่ที่ มันคุยกะคุยกับผู้หญิงแบบนั้นน่ะ ตอนนี้เรามีปัญหากับพี  พี มันจะลบ การสนทนา บล๊อคทุกอย่าง ที่คุยกับคนอื่น หลายครั้งเราจับได้แต่เราไม่พูด ก็มี แต่วันนี้ พี่เขา ก็กลับมาและพูดเรื่องแต่งงานอีกครั้ง โดยให้พ่อแม่เขามาบีบบังคับ และพี ก็เหมือนจะจริงใจมากขึ้น แต่ก็ไม่รู้ว่ากี่วัน เพราะทุกอย่างในเฟส พี จะลบหมด รวมถึงรูปเรา โพสเรา ด้วย แต่ในเฟสพี่เขาไม่เคยลบรูปและทุกอย่าง ที่เคยเป็นเราไปเลย  คือแบบ ว่าตอนนี้เรา สับสน มาก ไม่รู้มันจะจบยังไง เรากลายเป็นคนไม่ดีที่ไม่เลือกใคร สักคน แต่รู้ไหม ว่าเราเจ็บมากแค่ไหน และเราไม่รู้จะเอาอะไรไปเชื่อใจคนทั้งสองคนนี้ และในเวลานี้มันถึงเวลาที่ต้องเลือก เราเลยไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อ เลือกทางไหนก็เจ็บทั้งสองทาง