1.
ในขณะที่ความเจ็บปวดกำลังกระชากใจของชายคนนั้นให้หลุดลอยไป..
เขาผู้ซึ่งกำลังปวดร้าวทำได้แค่เพียงกัดฟันแน่นพร้อมทั้งรีบคว้ากระดาษเพื่อมาจด ‘บางสิ่ง ’
ที่เขาเพิ่งเคยสัมผัสได้เป็นครั้งแรก..
‘บางสิ่ง ’ ที่เคยเกิดขึ้นกับเขามาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน หากแต่เขาไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน
‘บางสิ่ง ’ ที่ยิ่งใหญ่ แต่ทว่าสุดแสนจะธรรมดายิ่ง..!
วินาทีนั้น เขาสูดหายใจลึกยาวและจ้องมองไปยังสิ่งที่กำลังแสดงตัวอยู่เบื้องหน้าของเขา
ด้วยสมองอันสับสนและพร่าเบลอ..
เขาไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรหรือตั้งแต่ในยุคสมัยไหน?
..หากแต่บัดนี้ สิ่งที่ดูจะน่าเหลือเชื่อนั้น
มันได้มาปรากฏที่ตรงหน้าของเขาแล้ว!!
2.
ที่บนกระดาษแผ่นบาง..
เขาจ้องมองไปยังสิ่งที่เขาเพิ่งลงมือเขียนบางอย่างลงไปในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนหน้านี้
มันคือรหัสมอร์ส*(1) ชุดหนึ่งที่เขาคุ้นเคยเรียงตัวซ้ำกันไปมาอย่างประหลาด..
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
-. - - - .- -
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
-. - - - .- -
ด้วยความตื่นตะลึง เขาส่ายหน้าไปมาอย่างเสียอาการด้วยไม่เชื่อถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
‘เป็นไปไม่ได้.. ร่างกายของคนเราสื่อสารกันด้วยรหัสลับเนี่ยนะ!! ’
และราวกับถูกฟาดด้วยแส้หนามแห่งความเจ็บปวดอีกครั้ง เมื่อสัญญาณชุดดังกล่าว
ดังขึ้นอีกจากภายในหัวของเขา โดยแทบไม่ต้องเสียเวลาแปลความหมาย
เขาเข้าใจถึงข้อความที่แอบซ่อนตัวอยู่นั้นได้ในทันที..
‘มีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น?! ’ ด้วยความร้อนรนเขาจึงรีบขับรถออกจากที่พักไปอย่าง
รวดเร็ว เพื่อไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ซึ่งสัญญาณชุดดังกล่าวนั้นได้ระบุไว้
เวลาของเขาเหลืออยู่อีกไม่มากแล้วเขารู้ดี
..และในตอนนี้เขาต้องรีบแล้ว!!
3.
- บนทางด่วน หลังจากนั้นหลายนาที -
ขณะที่ชายคนนั้นกำลังขับออกไปบนถนนด้วยความเร็วสูง
เขาได้ตั้งคำถาม ๆ หนึ่งถามกับตัวเอง..
‘จะมีใครสักกี่คนบนโลกที่จะล่วงรู้ถึงความลับนี้?! ’
ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าใครก็ตามที่จะเข้าใจความหมายของรหัสชุดนี้ได้
อย่างน้อย ๆ เขาผู้นั้นจะต้องเป็นหนึ่งในกลุ่มคนจำพวกเดียวกับเขา หรือก็คือ
- อดีตทหารในหน่วยรบพิเศษ -
เขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลาแห่งการฝึกอันสุดแสนจะทรหดนั้น ที่ผ่านมา..
เขาต้องผ่านการฝึกความอดทนต่อการทรมานในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อการเอาตัวรอด อาทิ
การฝึกลาดตระเวนในป่าดงดิบและทะเลทรายโดยมีเพียงมีดและกระติกน้ำเล็ก ๆ ติดตัว, การฝึก
สอดแนมในดินแดนของศัตรูโดยไม่ติดอาวุธ หรือการฝึกเอาตัวรอดในสถานการณ์ฉุกเฉินต่าง ๆ ฯลฯ
และหนึ่งในขั้นตอนการฝึกที่สำคัญนั้น นั่นคือ การฝึกสื่อสารกันเองภายในทีมโดยใช้รหัสสัญญาณ
เพราะการสื่อสารในลักษณะนี้นั้นจะทำให้ศัตรูยากต่อการเข้าใจ และมันจะช่วยพวกเขาได้มาก
ยามเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เช่น ในกรณีเมื่อโดนจับเป็นตัวประกัน หรือเมื่อต้องการ
ส่งข้อมูลไปให้ใครสักคนอย่างลับ ๆ
การฝึกพิเศษนี้เป็นที่รู้จักกันในนามของ..
- Morse Code หรือ การสื่อสารโดยใช้รหัสมอร์ส!! -
ซึ่งตอนในการฝึกนั้นเรียบง่ายอย่างเหลือเชื่อ ดังนี้..
เริ่มต้นจากเขาจะต้องท่องจำสัญลักษณ์แทนตัวอักษรทั้งหมดให้ได้เสียก่อน
จากนั้นพวกเขาจึงจะเข้าสู่การฝึกด้วยกระบวนการ dichotomic search*(2) โดย
พวกเขาจะต้องฝึก ‘การรับ ’ โดยเริ่มฟังและให้เขียนจากช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้น
จนคล่อง, ฝึก ‘การเคาะ ’ ให้ได้จังหวะที่ถูกต้องและได้ความเร็วในระดับที่ต้องการ
สุดท้ายคือ การฝึกแบบ ‘ผสม ’ คือฝึกแบบทั้งรับทั้งส่ง *(3) กับเพื่อนทหารร่วมทีม..
สำหรับเขา นี่นับเป็นการฝึกที่แปลกใหม่และมีน้อยคนนักที่จะได้มีโอกาสเรียนรู้
ด้วยความรู้สึกเฉพาะตัวนี้เอง มันจึงทำให้เขาเกิดความสนใจและแทบจะทุ่มความสนใจทั้งหมด
ไปอยู่ที่การฝึกนั่น ซึ่งนอกจากการฝึกในรูปแบบที่เป็นปกติแล้ว
เขายังมักจะแอบฝึกด้วยวิธีการแปลก ๆ ด้วยความชอบส่วนตัวอีกหลายอย่าง อาทิเช่น
การพูดคุยกับเพื่อนด้วยการใช้ช้อนเคาะกับขอบจานข้าว,
การเปิด - ปิดไฟฉายเป็นรหัสในยามค่ำคืน หรือการเป่านกหวีดแทนการสั่งงานด้วยคำพูด ฯลฯ
และด้วยการฝึกที่ทำจนเป็นกิจวัตรประจำวันนี้เอง จึงทำให้เขากลายเป็น
ผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้รหัสสัญญาณนี้ไปโดยไม่รู้ตัว..
‘ร่างกายของเราสั่งเรามาเป็นรหัสลับเนี่ยนะ!! ’ เขาย้ำคิด พร้อมกับอ่านทวนกระดาษแผ่นนั้น
ถึงข้อความที่แอบซุกซ่อนนั้นอีกครั้ง..
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
( E N E M Y A T T A C k )
เขาลากสายตาผ่านจุดและเส้นขีดพร้อมกับแปลโดยอัตโนมัติ มันรวดเร็วราวกับ
การอ่านหนังสือตามปกติ ในบรรทัดแรกเขาอ่านได้ความว่า.. - ศัตรูกำลังโจมตีมาแล้ว -
และนั่นเองคือจุดเริ่มต้นของใจที่เต้นรัวในครั้งนี้
จากนั้นเขาเลื่อนสายตาลงอ่านต่อในบรรทัดที่สอง ข้อความต่อมานั้น
มีความหมายที่เรียบง่ายและชัดเจน ทว่าแฝงไว้ด้วยความน่าสะพรึงกลัวยิ่ง
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
( G O H O S P I T A L )
- จงไปที่โรงพยาบาล! -
แล้วความคิดต่าง ๆ ก็ประดังประเดเข้ามาในหัว แม้เขาจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก
แต่ข้อความสุดท้ายที่น่าตื่นตระหนกก็ทำให้เขาต้องลุกออกจากบ้านแทบจะในวินาทีนั้น
มันเป็นคำสั่งสั้น ๆ ที่เขาคุ้นเคยและมิอาจขัดขืน..
-. - - - .- -
( N O W )
- เดี๋ยวนี้!! -
4.
‘มันเกิตอะไรขึ้นกันแน่..?! ’ เขานึก ขณะที่รหัสลับที่มาในรูปของความเจ็บปวดภายใน
ร่างกายของเขา ยังคงถูกถ่ายทอดไปสู่สมองเป็นระยะ ๆ ..
จี๊ด จี๊ดดด จี๊ด จี๊ด จี๊ดดด จี๊ดดด จี๊ดดด จี๊ด จี๊ดดด จี๊ดดด..
เขารีบเอามือกุมคางไว้แน่นด้วยความเจ็บปวด น้ำตาหยดน้อย ๆ ของเขาเริ่มไหลริน
ออกจากหางตาทั้งสองข้าง
เป็นระยะทางกว่า 25 ไมล์ หรือประมาณ 40 กิโลเมตรที่เขาต้องขับจากนอกเมือง
กว่าจะมาถึงยังจุดหมายปลายทาง ณ สถานที่แห่งนี้ ที่ ๆ เดียวที่ร่างกายของเขาสั่งให้ไป
นั่นคือ..
- โรงพยาบาล (แผนกทันตกรรม) -
การผุกร่อนของฟันกรามอันเนื่องมาจากการกินของหวานเป็นประจำทำให้เขาเสียวฟัน
มาสักระยะหนึ่งแล้ว และอาการเสียวฟันนั้นเองที่เขาสามารถถอดรหัสมันออกมาได้!!
เมื่อมาถึงยังที่หมาย..
เขารีบก้าวลงจากรถและรีบมุ่งตรงไปยังเป้าหมายในทันใด ขณะนั้นที่นั่นเต็มไปด้วย
ผู้คนมากมาย เขาค่อย ๆ แทรกตัวผ่านฝูงชนที่กำลังยืนเบียดเสียดเยียดยัดรอคิวบริเวณ
ด้านหน้าเพื่อเข้าไปพบคุณหมอตามที่ร่างกายของเขาสั่ง
แต่ก่อนที่จะเข้าไปถึง เขาก็ต้องพบกับความตื่นตะลึงอีกครั้งหนึ่งกับคำพูดเพียงไม่กี่คำ
ของเด็กชายตัวน้อย ๆ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
เด็กคนนั้นกำลังร้องไห้เสียงดังด้วยความเจ็บปวดเฉกเช่นเดียวกันกับเด็ก ๆ อีกหลายคน
ที่กำลังยืนรออยู่..
‘แม่จ๋า.. หมออยู่ไหนหนูปวดฟันจะแย่แล้ว แง้ ๆ ..!! ’
‘ใจเย็น ๆ จ๊ะลูก คุณหมอกำลังจะมาแล้วจ๊ะ อดทนหน่อยนะ!! ’ แม่ของเด็กคนนั้นตอบอย่างใจเย็น
ในเสี้ยวนาทีนั้น เขาได้แต่จ้องมองไปยังใบหน้าเด็กน้อยด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง..
‘..นี่ก็เป็นไปไม่ได้?! ’
เขาพลางคิดพร้อมกับปาดเหงื่อที่เริ่มไหลท่วมตัวแล้วในตอนนี้
คำถามในใจอีกคำถามหนึ่งเกิดขึ้นกับเขาทันที..
‘เด็ก ๆ พวกนี้ถอดรหัสเหล่านั้นได้ด้วยหรือ?!! ’
ซึ่งแท้ที่จริงแล้วเขาคงไม่รู้หรอกว่า มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าเมื่อเกิดอาการ
เสียวฟันหรือปวดฟันแล้ว เขาควรจะต้องทำอย่างไร..?!!
ด้วยผลจากสงครามจึงทำให้เขาต้องสูญเสียความทรงจำบางส่วนไป..
ในสายตาคนอื่น ชีวิตที่ผ่านในระยะหลังของเขาซึ่งกลายเป็นคนเสียสติไปแล้วนั้น
ช่างดูน่าสงสารยิ่งนัก
ในโลกที่แสนมืดมน มีแค่เขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่ในที่มืด
ในที่ที่มีแต่รหัสลับจาง ๆ ..
ซึ่งเต็มไปด้วยความกลัวและความหวาดระแวง!
…
หมายเหตุ (*1) รหัสมอร์ส (Morse Code) รหัสสากลของโลก ใช้กันแพร่หลายมากในกองทัพหน่วยการสื่อสาร
(*2) dichotomic search คือ การฝึกโดยใช้แผนภาพช่วยจำและใช้การฟังเสียงสั้น, ยาว
เพื่อไล่ลำดับตัวอักษรไปทางซ้ายหรือขวาตามลำดับ
(*3) ขั้นตอนการฝึกรหัสมอร์ส
Morse Code (MOS) รหัสลับ.. ไม่รู้ลืม! by.. Differ^ ^
ในขณะที่ความเจ็บปวดกำลังกระชากใจของชายคนนั้นให้หลุดลอยไป..
เขาผู้ซึ่งกำลังปวดร้าวทำได้แค่เพียงกัดฟันแน่นพร้อมทั้งรีบคว้ากระดาษเพื่อมาจด ‘บางสิ่ง ’
ที่เขาเพิ่งเคยสัมผัสได้เป็นครั้งแรก..
‘บางสิ่ง ’ ที่เคยเกิดขึ้นกับเขามาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน หากแต่เขาไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน
‘บางสิ่ง ’ ที่ยิ่งใหญ่ แต่ทว่าสุดแสนจะธรรมดายิ่ง..!
วินาทีนั้น เขาสูดหายใจลึกยาวและจ้องมองไปยังสิ่งที่กำลังแสดงตัวอยู่เบื้องหน้าของเขา
ด้วยสมองอันสับสนและพร่าเบลอ..
เขาไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรหรือตั้งแต่ในยุคสมัยไหน?
..หากแต่บัดนี้ สิ่งที่ดูจะน่าเหลือเชื่อนั้น
มันได้มาปรากฏที่ตรงหน้าของเขาแล้ว!!
2.
ที่บนกระดาษแผ่นบาง..
เขาจ้องมองไปยังสิ่งที่เขาเพิ่งลงมือเขียนบางอย่างลงไปในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนหน้านี้
มันคือรหัสมอร์ส*(1) ชุดหนึ่งที่เขาคุ้นเคยเรียงตัวซ้ำกันไปมาอย่างประหลาด..
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
-. - - - .- -
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
-. - - - .- -
ด้วยความตื่นตะลึง เขาส่ายหน้าไปมาอย่างเสียอาการด้วยไม่เชื่อถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
‘เป็นไปไม่ได้.. ร่างกายของคนเราสื่อสารกันด้วยรหัสลับเนี่ยนะ!! ’
และราวกับถูกฟาดด้วยแส้หนามแห่งความเจ็บปวดอีกครั้ง เมื่อสัญญาณชุดดังกล่าว
ดังขึ้นอีกจากภายในหัวของเขา โดยแทบไม่ต้องเสียเวลาแปลความหมาย
เขาเข้าใจถึงข้อความที่แอบซ่อนตัวอยู่นั้นได้ในทันที..
‘มีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น?! ’ ด้วยความร้อนรนเขาจึงรีบขับรถออกจากที่พักไปอย่าง
รวดเร็ว เพื่อไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ซึ่งสัญญาณชุดดังกล่าวนั้นได้ระบุไว้
เวลาของเขาเหลืออยู่อีกไม่มากแล้วเขารู้ดี
..และในตอนนี้เขาต้องรีบแล้ว!!
3.
- บนทางด่วน หลังจากนั้นหลายนาที -
ขณะที่ชายคนนั้นกำลังขับออกไปบนถนนด้วยความเร็วสูง
เขาได้ตั้งคำถาม ๆ หนึ่งถามกับตัวเอง..
‘จะมีใครสักกี่คนบนโลกที่จะล่วงรู้ถึงความลับนี้?! ’
ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าใครก็ตามที่จะเข้าใจความหมายของรหัสชุดนี้ได้
อย่างน้อย ๆ เขาผู้นั้นจะต้องเป็นหนึ่งในกลุ่มคนจำพวกเดียวกับเขา หรือก็คือ
- อดีตทหารในหน่วยรบพิเศษ -
เขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลาแห่งการฝึกอันสุดแสนจะทรหดนั้น ที่ผ่านมา..
เขาต้องผ่านการฝึกความอดทนต่อการทรมานในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อการเอาตัวรอด อาทิ
การฝึกลาดตระเวนในป่าดงดิบและทะเลทรายโดยมีเพียงมีดและกระติกน้ำเล็ก ๆ ติดตัว, การฝึก
สอดแนมในดินแดนของศัตรูโดยไม่ติดอาวุธ หรือการฝึกเอาตัวรอดในสถานการณ์ฉุกเฉินต่าง ๆ ฯลฯ
และหนึ่งในขั้นตอนการฝึกที่สำคัญนั้น นั่นคือ การฝึกสื่อสารกันเองภายในทีมโดยใช้รหัสสัญญาณ
เพราะการสื่อสารในลักษณะนี้นั้นจะทำให้ศัตรูยากต่อการเข้าใจ และมันจะช่วยพวกเขาได้มาก
ยามเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เช่น ในกรณีเมื่อโดนจับเป็นตัวประกัน หรือเมื่อต้องการ
ส่งข้อมูลไปให้ใครสักคนอย่างลับ ๆ
การฝึกพิเศษนี้เป็นที่รู้จักกันในนามของ..
- Morse Code หรือ การสื่อสารโดยใช้รหัสมอร์ส!! -
ซึ่งตอนในการฝึกนั้นเรียบง่ายอย่างเหลือเชื่อ ดังนี้..
เริ่มต้นจากเขาจะต้องท่องจำสัญลักษณ์แทนตัวอักษรทั้งหมดให้ได้เสียก่อน
จากนั้นพวกเขาจึงจะเข้าสู่การฝึกด้วยกระบวนการ dichotomic search*(2) โดย
พวกเขาจะต้องฝึก ‘การรับ ’ โดยเริ่มฟังและให้เขียนจากช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้น
จนคล่อง, ฝึก ‘การเคาะ ’ ให้ได้จังหวะที่ถูกต้องและได้ความเร็วในระดับที่ต้องการ
สุดท้ายคือ การฝึกแบบ ‘ผสม ’ คือฝึกแบบทั้งรับทั้งส่ง *(3) กับเพื่อนทหารร่วมทีม..
สำหรับเขา นี่นับเป็นการฝึกที่แปลกใหม่และมีน้อยคนนักที่จะได้มีโอกาสเรียนรู้
ด้วยความรู้สึกเฉพาะตัวนี้เอง มันจึงทำให้เขาเกิดความสนใจและแทบจะทุ่มความสนใจทั้งหมด
ไปอยู่ที่การฝึกนั่น ซึ่งนอกจากการฝึกในรูปแบบที่เป็นปกติแล้ว
เขายังมักจะแอบฝึกด้วยวิธีการแปลก ๆ ด้วยความชอบส่วนตัวอีกหลายอย่าง อาทิเช่น
การพูดคุยกับเพื่อนด้วยการใช้ช้อนเคาะกับขอบจานข้าว,
การเปิด - ปิดไฟฉายเป็นรหัสในยามค่ำคืน หรือการเป่านกหวีดแทนการสั่งงานด้วยคำพูด ฯลฯ
และด้วยการฝึกที่ทำจนเป็นกิจวัตรประจำวันนี้เอง จึงทำให้เขากลายเป็น
ผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้รหัสสัญญาณนี้ไปโดยไม่รู้ตัว..
‘ร่างกายของเราสั่งเรามาเป็นรหัสลับเนี่ยนะ!! ’ เขาย้ำคิด พร้อมกับอ่านทวนกระดาษแผ่นนั้น
ถึงข้อความที่แอบซุกซ่อนนั้นอีกครั้ง..
. -. . - - -.- - .- - - .- -.-. -.-
( E N E M Y A T T A C k )
เขาลากสายตาผ่านจุดและเส้นขีดพร้อมกับแปลโดยอัตโนมัติ มันรวดเร็วราวกับ
การอ่านหนังสือตามปกติ ในบรรทัดแรกเขาอ่านได้ความว่า.. - ศัตรูกำลังโจมตีมาแล้ว -
และนั่นเองคือจุดเริ่มต้นของใจที่เต้นรัวในครั้งนี้
จากนั้นเขาเลื่อนสายตาลงอ่านต่อในบรรทัดที่สอง ข้อความต่อมานั้น
มีความหมายที่เรียบง่ายและชัดเจน ทว่าแฝงไว้ด้วยความน่าสะพรึงกลัวยิ่ง
- -. - - - …. - - - … .- -. .. - .- .-..
( G O H O S P I T A L )
- จงไปที่โรงพยาบาล! -
แล้วความคิดต่าง ๆ ก็ประดังประเดเข้ามาในหัว แม้เขาจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก
แต่ข้อความสุดท้ายที่น่าตื่นตระหนกก็ทำให้เขาต้องลุกออกจากบ้านแทบจะในวินาทีนั้น
มันเป็นคำสั่งสั้น ๆ ที่เขาคุ้นเคยและมิอาจขัดขืน..
-. - - - .- -
( N O W )
- เดี๋ยวนี้!! -
4.
‘มันเกิตอะไรขึ้นกันแน่..?! ’ เขานึก ขณะที่รหัสลับที่มาในรูปของความเจ็บปวดภายใน
ร่างกายของเขา ยังคงถูกถ่ายทอดไปสู่สมองเป็นระยะ ๆ ..
จี๊ด จี๊ดดด จี๊ด จี๊ด จี๊ดดด จี๊ดดด จี๊ดดด จี๊ด จี๊ดดด จี๊ดดด..
เขารีบเอามือกุมคางไว้แน่นด้วยความเจ็บปวด น้ำตาหยดน้อย ๆ ของเขาเริ่มไหลริน
ออกจากหางตาทั้งสองข้าง
เป็นระยะทางกว่า 25 ไมล์ หรือประมาณ 40 กิโลเมตรที่เขาต้องขับจากนอกเมือง
กว่าจะมาถึงยังจุดหมายปลายทาง ณ สถานที่แห่งนี้ ที่ ๆ เดียวที่ร่างกายของเขาสั่งให้ไป
นั่นคือ..
- โรงพยาบาล (แผนกทันตกรรม) -
การผุกร่อนของฟันกรามอันเนื่องมาจากการกินของหวานเป็นประจำทำให้เขาเสียวฟัน
มาสักระยะหนึ่งแล้ว และอาการเสียวฟันนั้นเองที่เขาสามารถถอดรหัสมันออกมาได้!!
เมื่อมาถึงยังที่หมาย..
เขารีบก้าวลงจากรถและรีบมุ่งตรงไปยังเป้าหมายในทันใด ขณะนั้นที่นั่นเต็มไปด้วย
ผู้คนมากมาย เขาค่อย ๆ แทรกตัวผ่านฝูงชนที่กำลังยืนเบียดเสียดเยียดยัดรอคิวบริเวณ
ด้านหน้าเพื่อเข้าไปพบคุณหมอตามที่ร่างกายของเขาสั่ง
แต่ก่อนที่จะเข้าไปถึง เขาก็ต้องพบกับความตื่นตะลึงอีกครั้งหนึ่งกับคำพูดเพียงไม่กี่คำ
ของเด็กชายตัวน้อย ๆ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
เด็กคนนั้นกำลังร้องไห้เสียงดังด้วยความเจ็บปวดเฉกเช่นเดียวกันกับเด็ก ๆ อีกหลายคน
ที่กำลังยืนรออยู่..
‘แม่จ๋า.. หมออยู่ไหนหนูปวดฟันจะแย่แล้ว แง้ ๆ ..!! ’
‘ใจเย็น ๆ จ๊ะลูก คุณหมอกำลังจะมาแล้วจ๊ะ อดทนหน่อยนะ!! ’ แม่ของเด็กคนนั้นตอบอย่างใจเย็น
ในเสี้ยวนาทีนั้น เขาได้แต่จ้องมองไปยังใบหน้าเด็กน้อยด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง..
‘..นี่ก็เป็นไปไม่ได้?! ’
เขาพลางคิดพร้อมกับปาดเหงื่อที่เริ่มไหลท่วมตัวแล้วในตอนนี้
คำถามในใจอีกคำถามหนึ่งเกิดขึ้นกับเขาทันที..
‘เด็ก ๆ พวกนี้ถอดรหัสเหล่านั้นได้ด้วยหรือ?!! ’
ซึ่งแท้ที่จริงแล้วเขาคงไม่รู้หรอกว่า มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าเมื่อเกิดอาการ
เสียวฟันหรือปวดฟันแล้ว เขาควรจะต้องทำอย่างไร..?!!
ด้วยผลจากสงครามจึงทำให้เขาต้องสูญเสียความทรงจำบางส่วนไป..
ในสายตาคนอื่น ชีวิตที่ผ่านในระยะหลังของเขาซึ่งกลายเป็นคนเสียสติไปแล้วนั้น
ช่างดูน่าสงสารยิ่งนัก
ในโลกที่แสนมืดมน มีแค่เขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่ในที่มืด
ในที่ที่มีแต่รหัสลับจาง ๆ ..
ซึ่งเต็มไปด้วยความกลัวและความหวาดระแวง!
…
หมายเหตุ (*1) รหัสมอร์ส (Morse Code) รหัสสากลของโลก ใช้กันแพร่หลายมากในกองทัพหน่วยการสื่อสาร
(*2) dichotomic search คือ การฝึกโดยใช้แผนภาพช่วยจำและใช้การฟังเสียงสั้น, ยาว
เพื่อไล่ลำดับตัวอักษรไปทางซ้ายหรือขวาตามลำดับ
(*3) ขั้นตอนการฝึกรหัสมอร์ส