The Hunger Games: Mockingjay - Part 1 (Francis Lawrence,2014) คะแนน B
By Form Corleone
“เหยื่อทางการเมือง การจัดฉาก ยืดเยื้อ” The Hunger Games: Mockingjay - Part 1 คือภาพยนตร์ส่งท้ายปีอีกเรื่องหนึ่งที่มีคนสนใจและจับตามอง ตั้งตารอคอยกันมากที่สุด ต้องยอมรับว่าภาคนี้ลดฉากแอคชั่นลงไปเยอะ เพราะหนังเน้นที่ประเด็นเนื้อหาแนวคิดทางการเมืองแบบเต็มตัว ประเด็นหลักๆของพาร์ทนี้ คือ การนำทางไปสู่พาร์ทสอง ซึ่งเรามองว่ามันยืดเยื้อเกินไปด้วยเวลา 123 นาที ตัวหนังเองไม่มีความจำเป็นมากพอที่จะกินเวลายาวนานขนาดนั้น หนังสามารถที่จะกระชับเรื่องราวให้สั้นลงโดยที่เราก็ไม่คิดว่ามันจะขาดอะไรไปเพราะส่วนที่เกินมาก็ไม่เห็นว่าจะจำเป็นมากขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังทำให้รู้สึกง่วงนิดๆ!!! แต่ก็คิดไว้แล้วว่าหนังคงมาแนวนี้ในระดับที่ไม่แปลกใจอะไรเท่าไหร่ ที่ดีคงเป็นแก่นของเรื่องที่เป็นเส้นตรงเปิดทางเปิดประเด็น แนวคิด ทัศนคติทางการเมืองได้ตรงเป้าตรงจุด!!
“เหยื่อทางการเมือง” รูปแบบแกนนำ โฆษณาชวนชมจนทำให้ชวนเชื่อ คือรูปแบบการปกครองและการปลุกระดมรูปแบบหนึ่งที่รู้สึกว่าจะได้ผลจนบางครั้งก็ดูไร้เหตุผล แต่ที่แน่ๆคือการโฆษณาครั้งนี้มันปลุก “ความรุนแรง ความฮึกเหิม แรงแห่งการโหยหาอิสรภาพ” ได้อย่างสวยงาม การเสียดสีทางสังคมเชื่อมโยงระบบการปกครอง การจัดฉากและการยกระดับผู้นำถูกถ่ายทอดและแสดงออกผ่านร่างทรง “แคทนิส เอเวอร์ดีน” ภายใต้สัญลักษณ์ว่า “ม็อคกิ้งเจย์” ประเด็นทางการเมืองที่ถูกนำเสนอในรูปแบบ “สัญลักษณ์” ซึ่งสัญลักษณ์เหล่านี้เราใช้มันแทนความหมาย รวมถึงรูปแบบในการแสดงออก เนื้อแท้หรือแก่นแท้ทั้งหมดทั้งมวลเราได้เข้าใจ “สัญลักษณ์” นั้นๆ จริงหรือไม่?? หรือเราแค่ทำตามๆกันไปภายใต้เงื่อนไขและการแสดงออก!!!
แนวคิดทั้งหมดถูกตกแต่งและนำเสนอในพาร์ทนี้ได้อย่างชัดเจน แม้มันจะดูยืดเยื้อด้วยบทสนทนา แต่โดยรวมก็เป็นแนวทางที่ชัดเจนมากกว่าภาคก่อนๆ แม้ประเด็นเมสเสจที่หนังพยายามเล่าจะดูดีแค่ไหน แต่ความบันเทิงก็ถูกตัดทอนลงไปเยอะเมื่อเทียบกับสองภาคก่อน การขับเคลื่อนของภาคนี้ก็ดูจะช้าและยืดยาว ปมประเด็นหลักๆก็มีเล็กน้อยตามที่ได้กล่าวมา การแยกพาร์ทอาจจะเป็นจุดผิดพลาดในเชิงบทภาพยนตร์แต่ในเชิงรายได้และการตลาดคงประสบความสำเร็จ นอกเหนือไปจากการแยกพาร์ทแล้ว จุดจบของพาร์ทนี้ยังดูไม่น่าติดตามเพื่อนำไปสู่พาร์ทสอง น่าเสียดาย!!
สุดท้าย The Hunger Games: Mockingjay- Part 1 เป็นพาร์ทที่ดำเนินเรื่องได้ช้าที่สุดแต่ตรงประเด็นที่สุดในเนื้อหาที่อยากสื่อสารให้คนดู การแสดงของ “Jennifer Lawrence” ยังคงทำให้เราชอบอีกเหมือนเคย ถึงแม้ว่าความสนุกของตัวหนังจะลดลงไป แต่แนวคิดประเด็นทางการเมืองการปกครองกลับเพิ่มมากขึ้น สุดแล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหน แต่ทั้งหมดมั้งมวลเราก็ไม่ควรที่จะพลาดลำดับเหตุการณ์ต่างๆในพาร์ทนี้ แม้โดยรวมจะดูไม่สำคัญเท่าไหร่เลยก็ตามที >< ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าอ่านความรู้สึกของผมครับ
อ่านเรื่องอื่น
http://moviesdelightclub.blogspot.com/ 
Review:The Hunger Games: Mockingjay - Part 1
By Form Corleone
“เหยื่อทางการเมือง การจัดฉาก ยืดเยื้อ” The Hunger Games: Mockingjay - Part 1 คือภาพยนตร์ส่งท้ายปีอีกเรื่องหนึ่งที่มีคนสนใจและจับตามอง ตั้งตารอคอยกันมากที่สุด ต้องยอมรับว่าภาคนี้ลดฉากแอคชั่นลงไปเยอะ เพราะหนังเน้นที่ประเด็นเนื้อหาแนวคิดทางการเมืองแบบเต็มตัว ประเด็นหลักๆของพาร์ทนี้ คือ การนำทางไปสู่พาร์ทสอง ซึ่งเรามองว่ามันยืดเยื้อเกินไปด้วยเวลา 123 นาที ตัวหนังเองไม่มีความจำเป็นมากพอที่จะกินเวลายาวนานขนาดนั้น หนังสามารถที่จะกระชับเรื่องราวให้สั้นลงโดยที่เราก็ไม่คิดว่ามันจะขาดอะไรไปเพราะส่วนที่เกินมาก็ไม่เห็นว่าจะจำเป็นมากขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังทำให้รู้สึกง่วงนิดๆ!!! แต่ก็คิดไว้แล้วว่าหนังคงมาแนวนี้ในระดับที่ไม่แปลกใจอะไรเท่าไหร่ ที่ดีคงเป็นแก่นของเรื่องที่เป็นเส้นตรงเปิดทางเปิดประเด็น แนวคิด ทัศนคติทางการเมืองได้ตรงเป้าตรงจุด!!
“เหยื่อทางการเมือง” รูปแบบแกนนำ โฆษณาชวนชมจนทำให้ชวนเชื่อ คือรูปแบบการปกครองและการปลุกระดมรูปแบบหนึ่งที่รู้สึกว่าจะได้ผลจนบางครั้งก็ดูไร้เหตุผล แต่ที่แน่ๆคือการโฆษณาครั้งนี้มันปลุก “ความรุนแรง ความฮึกเหิม แรงแห่งการโหยหาอิสรภาพ” ได้อย่างสวยงาม การเสียดสีทางสังคมเชื่อมโยงระบบการปกครอง การจัดฉากและการยกระดับผู้นำถูกถ่ายทอดและแสดงออกผ่านร่างทรง “แคทนิส เอเวอร์ดีน” ภายใต้สัญลักษณ์ว่า “ม็อคกิ้งเจย์” ประเด็นทางการเมืองที่ถูกนำเสนอในรูปแบบ “สัญลักษณ์” ซึ่งสัญลักษณ์เหล่านี้เราใช้มันแทนความหมาย รวมถึงรูปแบบในการแสดงออก เนื้อแท้หรือแก่นแท้ทั้งหมดทั้งมวลเราได้เข้าใจ “สัญลักษณ์” นั้นๆ จริงหรือไม่?? หรือเราแค่ทำตามๆกันไปภายใต้เงื่อนไขและการแสดงออก!!!
แนวคิดทั้งหมดถูกตกแต่งและนำเสนอในพาร์ทนี้ได้อย่างชัดเจน แม้มันจะดูยืดเยื้อด้วยบทสนทนา แต่โดยรวมก็เป็นแนวทางที่ชัดเจนมากกว่าภาคก่อนๆ แม้ประเด็นเมสเสจที่หนังพยายามเล่าจะดูดีแค่ไหน แต่ความบันเทิงก็ถูกตัดทอนลงไปเยอะเมื่อเทียบกับสองภาคก่อน การขับเคลื่อนของภาคนี้ก็ดูจะช้าและยืดยาว ปมประเด็นหลักๆก็มีเล็กน้อยตามที่ได้กล่าวมา การแยกพาร์ทอาจจะเป็นจุดผิดพลาดในเชิงบทภาพยนตร์แต่ในเชิงรายได้และการตลาดคงประสบความสำเร็จ นอกเหนือไปจากการแยกพาร์ทแล้ว จุดจบของพาร์ทนี้ยังดูไม่น่าติดตามเพื่อนำไปสู่พาร์ทสอง น่าเสียดาย!!
สุดท้าย The Hunger Games: Mockingjay- Part 1 เป็นพาร์ทที่ดำเนินเรื่องได้ช้าที่สุดแต่ตรงประเด็นที่สุดในเนื้อหาที่อยากสื่อสารให้คนดู การแสดงของ “Jennifer Lawrence” ยังคงทำให้เราชอบอีกเหมือนเคย ถึงแม้ว่าความสนุกของตัวหนังจะลดลงไป แต่แนวคิดประเด็นทางการเมืองการปกครองกลับเพิ่มมากขึ้น สุดแล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหน แต่ทั้งหมดมั้งมวลเราก็ไม่ควรที่จะพลาดลำดับเหตุการณ์ต่างๆในพาร์ทนี้ แม้โดยรวมจะดูไม่สำคัญเท่าไหร่เลยก็ตามที >< ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าอ่านความรู้สึกของผมครับ
อ่านเรื่องอื่น http://moviesdelightclub.blogspot.com/