ตอนนี้เราคบกับเเฟนมาประมาณ 6 เดือน
เราจะเเทนชื่อเเฟนเราว่า "ชาย" น่ะค่ะ
เมื่อ3เดือนก่อน เราไปเที่ยวห้างกับชาย เเร้วชายฝากโทสับไว้ที่เรา เเร้วพอกลับหอเราพาโทสับชายติดมาด้วย
เราจะโทไปหาเพื่อนชายให้ชายมาเอาโทสับที่หอ เเต่ก่อนโทเราก็ต้องขอเช็คสักหน่อย
พอเช็คเท่านั้นเเหละ ปรากฏว่า มีข้อความเข้ามาประมาณว่า "เหงาเมื่อไหร่ก็โทหาเราได้เสมอน่ะ"
เราจึงโทไปหาชาย
เรา : เบอร์นี้เบอร์ใครส่งข้อความนี้มา
ชาย : เบอร์เพื่อน ไม่มีอะไร
เรา : หรอ เพื่อนส่งมางี้เนี้ยน่ะ เพื่อนผู้หญิงหรอ งั้นเราโทไปน่ะ
ชาย : จะโทไปทำไม ไม่ต้องโท เดี๋ยวเเฟนมันรับเดี๋ยวเเฟนมันด่า เดี๋ยวมันทะเลาะกัน
เราก็วาง เราก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นป่ะ ? เเถจนไปไม่ถูก
เเร้วเราก็โทไปหาเบอร์ที่ส่งข้อความาหาชาย
พอเราโทไปมีเสียงผู้หญิง ใจเรานี่สั่นเรย
เรา : นี่ใคร ส่งข้อความหาเเฟนเราทำไม
ผู้หญิง : อ่อเทอเองหรอ อยากรู้ก็ไปถามเเฟนเทอเอาเองสิ เทอเเฟนมันไม่ใช่หรอ
เรา : อ่อหรอออออ ใช่ๆมัน เเฟนเรา (เน้นเสียง) นี่เนอะ
เราก็วาง กวนตีนเกิน
เเร้วชายก็มาเอาโทสับที่หน้าหอ เราร้องไห้ ชายก็กอดเรากอดเเน่น เเร้วพูดว่า
ชาย : จะทิ้งเค้าไปหรอ เค้าขอโทดเค้าจะไม่ทำเเร้ว
เรา : ทำไมทำเเบบนี้ เเร้วมันคือใคร
ชาย : เเฟนเก่าอ่ะ เเต่เค้าจะไม่ยุ่งเเร้วเค้าสันยา
เราก็เดินร้องไห้เข้าหอ
เเร้วชายก็โทมาขอโทดนู้นนี่นั่น สุดท้ายเราก็ให้อภัย เพราะถือว่าครั้งเเรก
เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ที่มหาลัยหยุด 7 วัน ชายกลับบ้านที่ชลบุรี เราพูดเสมอว่า "ห้ามไปหามันน่ะ ห้ามคุยกับมันน่ะ'
ชายก็พูดว่า "คับ จะคุยทำไม รักเองคนเดียว"
พอคบ7วัน ชายกลับมาหาเราที่หอ เเร้วคืนนั้นก็มีอะไรกับเรา
พอตื่นเช้ามา เราลองเเอบเช็คโทสับชายดู
ปรากฎว่า มีเบอร์เเฟนเก่าชายโทมา (เเทนชื่อเเฟนเก่าว่า "หญิง")
ก่อนหน้าที่ชายจะกลับมาวันนึง เเร้วก็มีเบอร์เเปลกโทมาเเต่เช้า 8 สายที่ไม่ได้รับ
เราเลยคิดว่ามันเเน่เราโทไป เป็นเสียงผู้หญิง เเต่เสียงประมานผู้ใหญ่ เราเรยวางเพราะคิดว่า คงเป็นญาติ
เราเลยปลุกชาย เเร้วถามว่า มันโทมาหาเหรอ ชายบอก ป่าวเพื่อนเเกล้ง เค้าไม่รู้จิงๆ
เราร้องไห้ (อีกเเร้ว) เเร้วสักพักใหญ่ก็มีคนโทมาเข้าเครื่องชาย ชายก็รับ เราคิดว่าถ้าชายกล้ารับต่อหน้าคงเป็นเพื่อน
เเต่อยากรู้ให้เเน่ว่าเพื่อนจิงมั้ย เราเเอบฟังข้างหู ชายหันหน้าหนี งานนี้ชัดเลยหญิงเเน่ ๆ
พอเรากระชากมาฟังเท่านั้นเสียงหญิงจิง ๆ เราร้องไห้ ชายก็ให้เราซบไหล่ เเละเราก็ให้อภัย
พอวันต่อมา
เรากับชายนั่งเล่นเกมเศรษฐีในโทสับ พอเล่นเส็ดชายวางโทสับไว้ข้างหน้า
เราเลยหยิบขึ้นมา ชายรีบกระชากออกจากมือทันที เราคิดว่าต้องมีไรเเน่ ๆ กระชากสักพักยังไงก็ไม่ให้ดู
เราเรยเดินร้องไห้ออกไป เเล้วเราทนไม่ได้อึดอัดมานาน เราเรยทักเฟสหญิง หญิงก็โทมาเเร้วบอกว่าให้เคลียกันสามคนเอาให้จบ
เเต่ชายไม่ยอมคุย ชายเดินหนีเราห็คุยกับหญิง
หญิง : ตอนเเฟนเเกมาชลอ่ะ มันก็มาหาเรา มันก็โทหาเราน่ะ เเร้วเทอมีไรกับชายยัง
เรา : มีเเร้ว
หญิง : อืม เรารับไม่ได้ เราจะไปเอง ขอให้รักกันนานๆน่ะ
เราก็ร้องไห้ ชายก็เดินมาให้เราซบไหล่ เราก็บอก "เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ"
ชายก็บอก "เราคงไม่มีโอกาสเเร้วใช่มั้ย"
เราก็เงียบ ชายก็หลับไปที่โต๊ะ เราก็เดินออกมาเเร้วหอมเเก้มทั้งน้ามตา เเร้วเดินจากไป
พอตกดึก เรารู้ว่าชายยังอยู่มหาลัย เราเลยออกไปนั่งรถไปหาชายที่มหาลัยเพื่อซื้อข้าวไปให้กิน
พอซื้อเส็ดไม่ทันได้ให้ หญิงโทมาบอกว่า " เทอโอเคมั้ย ? เทอเลิกกับชายเเร้วหรอ เห็นชายโทมาหาเรา ไอคุยกับมันดิ มันอยู่ที่ ม. "
เราคิดน่ะ ชายไม่โทหาเราสักสายเเต่โทหามัน
เราก็เดินเอาข้าวไปให้ชาย ชายก็ยิ้มให้เรา เเร้วจับมือเรา คุยกันไปคุยกันมา
ชาย : หายโกดเเร้วหรอ ให้อภัยเค้าเเร้วใช่ม่ะ
เรา : ไม่ให้
เเต่สุดท้ายก็ให้อภัยเเร้วเดินจับมือไปห้าง
ตอนกินข้าว หญิงทักเฟสมาว่า " ให้ชายบอกเลิกมันด้วย บอกเลิกต่อหน้านี่เเหละให้ฟังกันสามคน"
เเต่ชายกลับเดินหนีเเล้วบอกว่า "จะไปยุ่งกับมันทำไม"
เราก็ก้มหน้ากินข้าว สักพักหญิงทักมาอีกเเร้วบอกว่า "ฝากบอกมันด้วย ถ้าคราวนี้เมนส์ไม่มา ไม่ทำเเร้ว"
เรารู้ความหมายเลย ความหมายคืออาทิตย์ที่ผ่านมาไปมีอะไรกับหญิง
ชายถาม"เป็นไรมีไรบอกมา" เราส่ายหัวตลอด ชายถามซ้ำๆ ๆ จนสุดท้ายเราก็ถามชายว่า " อาทิตย์ที่ผ่านมา ไปมีอะไรกับมันมาใช่มั้ย "
ชายทำหน้าหงอย เเร้วพยักหน้า เรานี่น้ามตาตกเข่าอ่อนเรย
เเร้วชายก็มาส่งเราหน้าหอ เเร้วพูดว่า "ตัวเองจะเลิกกับเค้าจิงๆเเร้วใช่มั้ย ? ตัวเองไม่ให้อภัยเเร้วใช่มั้ย"
เราก็บอก "เป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ เราก็อยู่ปกตินี่เเหละเดินด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกัน เเต่ในฐานะเพื่อน"
เเร้วเราก็กอดกันทั้งน้ามตา เเร้วเราก็ขึ้นหอ ชายก็เดินกลับไป
พอเราอยู่หอได้สักพักหญิงโทมาว่า "เลิกกับมันยัง ถ้ายังไม่เลิกมีไรให้ดู" มันก็ส่งรูปที่มันคุยกับชายให้ดู
เเร้วเราถามหญิงว่า "จะคบกับชายมั้ย" หญิงตอบ "ไม่"
เราก็โล่งใจเเร้ว
เราก็คิดน่ะ เราคงเลิกได้เเร้ว เเค่ฐานะเพื่อนก็ดีเเร้ว
พอมาวันนี้ เรากับชายทำตัวปกติเหมือนไม่ได้เลิก เเต่พอเราจะหยิบโทสับชาย ชายกลับไม่กล้าให้ดูโทสับเหมือนเดิม
เราคิดว่ามีไรอีกกันเเน่ เราเลยทักเฟสถามหญิงว่า
เรา : คบกับชายอยู่หรอ
หญิง : ใช่
น้ามตาไหลอีกเเร้ว เเร้วเราถามชายว่า "คบกับมันเมื่อวันที่เลิกกันวันนั้นเลยหรอ เลิกไม่ถึงชั่วโมงคบกันเเร้วหรอ ?"
ชายบอก " ก็ตัวเองทิ้งเค้าอ่ะ "
เราอธิบายไม่ถูกพูดไม่ออก ยังมาโทดเราอีก มีใหม่มันไม่เเปลก เเต่นี่เลิกไม่ถึงชั่วโมงคุยกับมันคบกับมันเเร้ว
เเร้วเราก็ขอดูโทสับ สุดท้ายชายก็เปิดให้ดู มีสายโทเข้าออกตลอด เเร้วในไลน์คือ เสื้อที่ชายใส่ คือเสื้อที่หญิงซื้อให้
เรียกกันเหมือนที่เรียกเรา ตัวเองบ้าง นู้นนี่บ้างเยอะเเยะ
เราเเทบร้องไห้เเทบกระอักเลือด เราก็ไปกินข้าวกับชาย
เราถามชายว่า
เรา : รักมันหรอ
ชาย : (เงียบ)
เรา : ถามจิงๆรักมันใช่มั้ย
ชาย : เเต่เค้าก็รักตะเองเหมือนกัน
เราร้องไห้ตลอดไม่รุจะดีใจหรือเสียใจดี
บอกตรงๆน่ะ เราทำใจไม่ได้ เรารับไม่ได้ มันบอกไม่ถูก มันอยากล้มลงตรงนั้น
มันอยากตาย มันเหนื่อยมันล้าไปหมด เราอยู่ห้องเดียวกันกับชาย เพิ่งปี 1 เเร้วคงต้องอยู่ห้องเดียวกันอีกนาน
เเต่เรากับชายคุยกันปกติ เเต่เราเจ็บทุกสินาทีที่คุย เราควรทำไง อยากไปให้พ้น ๆ เเต่มันทำไม่ได้
บอกตรงๆรักหมดใจ ไม่รู้จะทำไงให้มันหายเจ็บ เราพิมไปเชื่อมั้ย เราร้องไห้ตลอดเวลาร้องไปพิมไป
เราเกลียดความรู้สึกนี้ที่สุดเรย
เราควรทำยังไง ? เราทรมาน ให้ตัดใจก็ทรมาน
แฟนไปมีอะไรกับแฟนเก่า เเล้วทำร้ายจิตใจเราสารพัด
เราจะเเทนชื่อเเฟนเราว่า "ชาย" น่ะค่ะ
เมื่อ3เดือนก่อน เราไปเที่ยวห้างกับชาย เเร้วชายฝากโทสับไว้ที่เรา เเร้วพอกลับหอเราพาโทสับชายติดมาด้วย
เราจะโทไปหาเพื่อนชายให้ชายมาเอาโทสับที่หอ เเต่ก่อนโทเราก็ต้องขอเช็คสักหน่อย
พอเช็คเท่านั้นเเหละ ปรากฏว่า มีข้อความเข้ามาประมาณว่า "เหงาเมื่อไหร่ก็โทหาเราได้เสมอน่ะ"
เราจึงโทไปหาชาย
เรา : เบอร์นี้เบอร์ใครส่งข้อความนี้มา
ชาย : เบอร์เพื่อน ไม่มีอะไร
เรา : หรอ เพื่อนส่งมางี้เนี้ยน่ะ เพื่อนผู้หญิงหรอ งั้นเราโทไปน่ะ
ชาย : จะโทไปทำไม ไม่ต้องโท เดี๋ยวเเฟนมันรับเดี๋ยวเเฟนมันด่า เดี๋ยวมันทะเลาะกัน
เราก็วาง เราก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นป่ะ ? เเถจนไปไม่ถูก
เเร้วเราก็โทไปหาเบอร์ที่ส่งข้อความาหาชาย
พอเราโทไปมีเสียงผู้หญิง ใจเรานี่สั่นเรย
เรา : นี่ใคร ส่งข้อความหาเเฟนเราทำไม
ผู้หญิง : อ่อเทอเองหรอ อยากรู้ก็ไปถามเเฟนเทอเอาเองสิ เทอเเฟนมันไม่ใช่หรอ
เรา : อ่อหรอออออ ใช่ๆมัน เเฟนเรา (เน้นเสียง) นี่เนอะ
เราก็วาง กวนตีนเกิน
เเร้วชายก็มาเอาโทสับที่หน้าหอ เราร้องไห้ ชายก็กอดเรากอดเเน่น เเร้วพูดว่า
ชาย : จะทิ้งเค้าไปหรอ เค้าขอโทดเค้าจะไม่ทำเเร้ว
เรา : ทำไมทำเเบบนี้ เเร้วมันคือใคร
ชาย : เเฟนเก่าอ่ะ เเต่เค้าจะไม่ยุ่งเเร้วเค้าสันยา
เราก็เดินร้องไห้เข้าหอ
เเร้วชายก็โทมาขอโทดนู้นนี่นั่น สุดท้ายเราก็ให้อภัย เพราะถือว่าครั้งเเรก
เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ที่มหาลัยหยุด 7 วัน ชายกลับบ้านที่ชลบุรี เราพูดเสมอว่า "ห้ามไปหามันน่ะ ห้ามคุยกับมันน่ะ'
ชายก็พูดว่า "คับ จะคุยทำไม รักเองคนเดียว"
พอคบ7วัน ชายกลับมาหาเราที่หอ เเร้วคืนนั้นก็มีอะไรกับเรา
พอตื่นเช้ามา เราลองเเอบเช็คโทสับชายดู
ปรากฎว่า มีเบอร์เเฟนเก่าชายโทมา (เเทนชื่อเเฟนเก่าว่า "หญิง")
ก่อนหน้าที่ชายจะกลับมาวันนึง เเร้วก็มีเบอร์เเปลกโทมาเเต่เช้า 8 สายที่ไม่ได้รับ
เราเลยคิดว่ามันเเน่เราโทไป เป็นเสียงผู้หญิง เเต่เสียงประมานผู้ใหญ่ เราเรยวางเพราะคิดว่า คงเป็นญาติ
เราเลยปลุกชาย เเร้วถามว่า มันโทมาหาเหรอ ชายบอก ป่าวเพื่อนเเกล้ง เค้าไม่รู้จิงๆ
เราร้องไห้ (อีกเเร้ว) เเร้วสักพักใหญ่ก็มีคนโทมาเข้าเครื่องชาย ชายก็รับ เราคิดว่าถ้าชายกล้ารับต่อหน้าคงเป็นเพื่อน
เเต่อยากรู้ให้เเน่ว่าเพื่อนจิงมั้ย เราเเอบฟังข้างหู ชายหันหน้าหนี งานนี้ชัดเลยหญิงเเน่ ๆ
พอเรากระชากมาฟังเท่านั้นเสียงหญิงจิง ๆ เราร้องไห้ ชายก็ให้เราซบไหล่ เเละเราก็ให้อภัย
พอวันต่อมา
เรากับชายนั่งเล่นเกมเศรษฐีในโทสับ พอเล่นเส็ดชายวางโทสับไว้ข้างหน้า
เราเลยหยิบขึ้นมา ชายรีบกระชากออกจากมือทันที เราคิดว่าต้องมีไรเเน่ ๆ กระชากสักพักยังไงก็ไม่ให้ดู
เราเรยเดินร้องไห้ออกไป เเล้วเราทนไม่ได้อึดอัดมานาน เราเรยทักเฟสหญิง หญิงก็โทมาเเร้วบอกว่าให้เคลียกันสามคนเอาให้จบ
เเต่ชายไม่ยอมคุย ชายเดินหนีเราห็คุยกับหญิง
หญิง : ตอนเเฟนเเกมาชลอ่ะ มันก็มาหาเรา มันก็โทหาเราน่ะ เเร้วเทอมีไรกับชายยัง
เรา : มีเเร้ว
หญิง : อืม เรารับไม่ได้ เราจะไปเอง ขอให้รักกันนานๆน่ะ
เราก็ร้องไห้ ชายก็เดินมาให้เราซบไหล่ เราก็บอก "เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ"
ชายก็บอก "เราคงไม่มีโอกาสเเร้วใช่มั้ย"
เราก็เงียบ ชายก็หลับไปที่โต๊ะ เราก็เดินออกมาเเร้วหอมเเก้มทั้งน้ามตา เเร้วเดินจากไป
พอตกดึก เรารู้ว่าชายยังอยู่มหาลัย เราเลยออกไปนั่งรถไปหาชายที่มหาลัยเพื่อซื้อข้าวไปให้กิน
พอซื้อเส็ดไม่ทันได้ให้ หญิงโทมาบอกว่า " เทอโอเคมั้ย ? เทอเลิกกับชายเเร้วหรอ เห็นชายโทมาหาเรา ไอคุยกับมันดิ มันอยู่ที่ ม. "
เราคิดน่ะ ชายไม่โทหาเราสักสายเเต่โทหามัน
เราก็เดินเอาข้าวไปให้ชาย ชายก็ยิ้มให้เรา เเร้วจับมือเรา คุยกันไปคุยกันมา
ชาย : หายโกดเเร้วหรอ ให้อภัยเค้าเเร้วใช่ม่ะ
เรา : ไม่ให้
เเต่สุดท้ายก็ให้อภัยเเร้วเดินจับมือไปห้าง
ตอนกินข้าว หญิงทักเฟสมาว่า " ให้ชายบอกเลิกมันด้วย บอกเลิกต่อหน้านี่เเหละให้ฟังกันสามคน"
เเต่ชายกลับเดินหนีเเล้วบอกว่า "จะไปยุ่งกับมันทำไม"
เราก็ก้มหน้ากินข้าว สักพักหญิงทักมาอีกเเร้วบอกว่า "ฝากบอกมันด้วย ถ้าคราวนี้เมนส์ไม่มา ไม่ทำเเร้ว"
เรารู้ความหมายเลย ความหมายคืออาทิตย์ที่ผ่านมาไปมีอะไรกับหญิง
ชายถาม"เป็นไรมีไรบอกมา" เราส่ายหัวตลอด ชายถามซ้ำๆ ๆ จนสุดท้ายเราก็ถามชายว่า " อาทิตย์ที่ผ่านมา ไปมีอะไรกับมันมาใช่มั้ย "
ชายทำหน้าหงอย เเร้วพยักหน้า เรานี่น้ามตาตกเข่าอ่อนเรย
เเร้วชายก็มาส่งเราหน้าหอ เเร้วพูดว่า "ตัวเองจะเลิกกับเค้าจิงๆเเร้วใช่มั้ย ? ตัวเองไม่ให้อภัยเเร้วใช่มั้ย"
เราก็บอก "เป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ เราก็อยู่ปกตินี่เเหละเดินด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกัน เเต่ในฐานะเพื่อน"
เเร้วเราก็กอดกันทั้งน้ามตา เเร้วเราก็ขึ้นหอ ชายก็เดินกลับไป
พอเราอยู่หอได้สักพักหญิงโทมาว่า "เลิกกับมันยัง ถ้ายังไม่เลิกมีไรให้ดู" มันก็ส่งรูปที่มันคุยกับชายให้ดู
เเร้วเราถามหญิงว่า "จะคบกับชายมั้ย" หญิงตอบ "ไม่"
เราก็โล่งใจเเร้ว
เราก็คิดน่ะ เราคงเลิกได้เเร้ว เเค่ฐานะเพื่อนก็ดีเเร้ว
พอมาวันนี้ เรากับชายทำตัวปกติเหมือนไม่ได้เลิก เเต่พอเราจะหยิบโทสับชาย ชายกลับไม่กล้าให้ดูโทสับเหมือนเดิม
เราคิดว่ามีไรอีกกันเเน่ เราเลยทักเฟสถามหญิงว่า
เรา : คบกับชายอยู่หรอ
หญิง : ใช่
น้ามตาไหลอีกเเร้ว เเร้วเราถามชายว่า "คบกับมันเมื่อวันที่เลิกกันวันนั้นเลยหรอ เลิกไม่ถึงชั่วโมงคบกันเเร้วหรอ ?"
ชายบอก " ก็ตัวเองทิ้งเค้าอ่ะ "
เราอธิบายไม่ถูกพูดไม่ออก ยังมาโทดเราอีก มีใหม่มันไม่เเปลก เเต่นี่เลิกไม่ถึงชั่วโมงคุยกับมันคบกับมันเเร้ว
เเร้วเราก็ขอดูโทสับ สุดท้ายชายก็เปิดให้ดู มีสายโทเข้าออกตลอด เเร้วในไลน์คือ เสื้อที่ชายใส่ คือเสื้อที่หญิงซื้อให้
เรียกกันเหมือนที่เรียกเรา ตัวเองบ้าง นู้นนี่บ้างเยอะเเยะ
เราเเทบร้องไห้เเทบกระอักเลือด เราก็ไปกินข้าวกับชาย
เราถามชายว่า
เรา : รักมันหรอ
ชาย : (เงียบ)
เรา : ถามจิงๆรักมันใช่มั้ย
ชาย : เเต่เค้าก็รักตะเองเหมือนกัน
เราร้องไห้ตลอดไม่รุจะดีใจหรือเสียใจดี
บอกตรงๆน่ะ เราทำใจไม่ได้ เรารับไม่ได้ มันบอกไม่ถูก มันอยากล้มลงตรงนั้น
มันอยากตาย มันเหนื่อยมันล้าไปหมด เราอยู่ห้องเดียวกันกับชาย เพิ่งปี 1 เเร้วคงต้องอยู่ห้องเดียวกันอีกนาน
เเต่เรากับชายคุยกันปกติ เเต่เราเจ็บทุกสินาทีที่คุย เราควรทำไง อยากไปให้พ้น ๆ เเต่มันทำไม่ได้
บอกตรงๆรักหมดใจ ไม่รู้จะทำไงให้มันหายเจ็บ เราพิมไปเชื่อมั้ย เราร้องไห้ตลอดเวลาร้องไปพิมไป
เราเกลียดความรู้สึกนี้ที่สุดเรย
เราควรทำยังไง ? เราทรมาน ให้ตัดใจก็ทรมาน