ณ เวลานี้ 02.29 น. ของวันที่ 25/11/2557
มีอาการนอนไม่หลับ ฟุ้งซ่าน และยังคงยิ้มทั้งน้ำตา
เมื่อดูรูปภาพต่างๆแล้ว ใจหายจัง
แฟนเรา เสียเมื่อวันเสาร์ที่ 11 มกราคม 2557 ถึงแม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้ว. แต่ในหัวก็ยังวนเวียนคิดถึงแต่เค้า
การจากลาแบบที่ไม่มีวันได้พบเจอกันอีกมันทรมานจัง
ยิ่งนึกถึงความดีที่เค้ามีให้เราแล้ว บอกตามตรง สะอื้นเลย
ความดีที่เค้ามี มันทำให้เรา เสียดายการสูญเสียเค้าไปจริงๆ
แฟนเราป็นผู้ชายร่าเริง รักแม่รักพ่อ รักน้อง รักย่า รักครอบครัว รวมทั้ง รักเรามาก
เป็นผู้ชายที่มักจะบอกรักเราได้ทุกที่ โดยไม่อายเพื่อน หรืออายใคร
ตอนเราคบกัน แฟนเรา ขุนเราซะอ้วนขึ้น ยี่สิบกว่าโล แต่แฟนก็ยังคงรักเรา และรักมากกว่าเดิม
แฟนเราเป็นผู้ชายที่บอกทุกเรื่องทุกอย่างโดยไม่มีเรื่องปกปิดเราเลย
หากจะไปเที่ยวจะชวนเราก่อน หากเราไม่อยากไป เค้าก็มักจะไม่ไปด้วยเหมือนกัน ยกเว้น อยากไปอยากเจอเพื่อน แล้วเราไม่อยากไปจะขอเราก่อน ซึ่งเราเองก็ตามใจเค้าไม่เคยขัด
แฟนเราเป็นผู้ชายที่เชื่อคนในครอบครัวและเชื่อเรามากกว่าเพื่อน
เป็นคนที่ขอโทษก่อนเสมอ ไม่ว่าจะผิดหรือถูก มันเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราไม่เคยทะเลาะกัน มีงอนกันเล็กๆน้อยๆ
เรากับแฟนเรา แยกจากครอบครัวมาซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน เพราะ โอกาสหลายๆอย่าง
หน้าที่การงานของเราทั้งคู่กำลังไปได้ดี
แต่แฟนเราก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม เวลาไปทำงานตอนกลับบ้านแฟนเราเค้าจะแวะไปหาแม่ ทุกวันก่อนกลับมาบ้านของเรา
ตลอดเวลาที่เราคบกัน พฤติกรรแฟนเราไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปในทางไม่ดี สิ่งไหนดีน่ารักก็ยังคงทำอยู่ เช่น
โทรหาเมื่อถึงที่ทำงาน ถึงบ้านแม่แล้ว จะนอนแล้วนะ (กรณีเข้าเวรต้องนอนที่ทำงาน)
เราทำกับข้าวให้วัตรไปกินที่ทำงาน วัตรก็ยินดี และชอบที่เราทำให้ไปกินที่ทำงาน ถึงแม้เพื่อนจะแซว
เราทั้งคู่ไม่มีความลับต่อกัน Password e mail facebook apple id เราทั้งคู่จะรู้ของกันและกัน
เหตุผลที่รู้ไม่ใช่ใครขอของใครหรือบังคับใจกัน. แฟนเราซื้อ iphone ให้เราและสมัคร apple id ให้ พร้อมกับบอกเราว่า อยากให้เราจดจำ id ของเค้าไว้
เผื่อวันไหนเราหลงทางกัน จะตามกันเจอด้วย my fine iphone. และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
ในวันที่เกิดอุบัติเหตุ แฟนเราหลงทาง และดึกมากแล้ว ปกติไม่เคยไปไหนนอกจากที่ทำงานและบ้าน วันนั้นมีเหตุที่ต้องไปส่งเพื่อนนอกเส้นทาง แล้วหลงไปไกลมาก
แฟนเราโทรหาเราบอกว่า อยากกลับบ้านแล้ว คิดถึงแล้ว มารับเค้าหน่อย เค้าไม่รู้อยู่ไหน
เราหา my fine iphone ก็เจอแล้วบอกเค้าให้หาปั๊มจอดรอ อย่าจอดข้างทาง อันตราย.
ระหว่าคุยโทรศัพท์กัน เราไม่ได้เอาสมอล์ทอร์ค ออกมาด้วย จะจ่ายเงินค่าทางด่วนก็เลยขอเค้าว่างสายก่อนแปบนึง
พอจ่ายค่าทางด่วนเรียบร้อย โทรหาเค้าทันที. สายครั้งแรก ไม่รับจนหลุด
โทรหาครั้งที่สอง ก็ไม่รับจนหลุด
ในใจเราเริ่มหงุดหงิดแล้ว นึกว่าหลับหรือติดสายอยู่หรือยังไง เป็นห่วงมาก
ตัดสินใจ โทรหาอีกรอบ. คราวนี้รับสาย เราบ่นและเสียงดังใส่เลยว่า "ทำไมไม่รับสายเค้า อย่าทำให้เป็นห่วงสิ"
ปลายสายพูดว่า แฟนคุณประสบอุบัติเหตุครับ ตอนนี้กำลังช่วยผู้เสียชีวิตออกจากที่เกิดเหตุ
เราเบรครถกลางถนนทันที ถามเค้าแค่ว่าใช่เหรอ ไม่ใช่หรอก เมื่อกี้ยังคุยอยู่เลย
ทางตำรวจปลายสายก็พูดว่า
รถแฟนคุณใช่ อีซูซุหรือเปล่า
เรายิ้มแล้วรีบตอบว่า ไม่ใช่คะ (แว๊ปเดียวก็ดีใจแล้วว่าไม่ใช่) และรีบตอบเลยว่าเป็นรถอะไรสีอะไร
แต่ปลายสายพูดว่า. ใช่แล้วครับ.
ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน จอดรถข้างทางก่อนครับ ใจเย็นๆ เด๋วจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นอีก ไม่อยากให้สูญเสียนะครับ
หายใจลึกๆนะครับ แล้วฟังผมว่ามายังไง
เราร้องกรี๊ดอยู่ในรถ ร้องไห้ แล้วรีบเหยียบคันเร่งหวังว่าจะไปให้เร็วที่สุด เผื่อเค้าไม่เป็นไร
เราถึงที่เกิดเหตุ แฟนเราเค้ายังอยู่ตรงนั้น เราจำเค้าได้ตำรวจรีบให้เรานั่งในโรงพัก (ที่เกิดเหตุใกล้ สน. มากค่ะ เดินมาก็เจอ สน.เลย)
การช่วยเหลือเร็วมาก เพียงแต่ แฟนเราเสียชีวิตทันที เนื่องจากเค้าไม่คาดเข็มขัด
ตำรวจถามเราว่าพักอยู่แถวนี้เหรอครับถึงมาถึงที่เกิดเหตุเร็วเหมือนกัน
เราบอก. ปล่าวค่ะ หนูมี id หาจาก my fine iphone แฟนหนูทำไว้ให้
ตำรวจบอกว่า แฟนคุณดีจริงๆนะ เป็นผม ผมไม่บอกแฟนผมหรอก 😭
ทุกวันนี้เราเก็บพระในรถหมดเลย พร้อมกับเรียกเค้าไปกับเราทุกที่
อยากเจอ อยากอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม มันเป็นช่วงเวลาที่อบอุ่นและมีความสุขเหลือเกิน
เราวางแผนกันไว้ว่า ปีนี้ เค้าจะบวช เสร็จจากงานบวช ก็จะแต่งงานกัน
เค้าอยากมีลูกแล้ว
แรกๆที่เค้าจากไป แค่เราตื่นมาแล้วยังหายใจได้ยินเสียงลมหายใจตัวเราเองก็เหนื่อยแล้ว
3 เดือนหลังจากแฟนเสียไป น้ำหนักลดลง 13 กิโล กินอะไรก็ร้องไห้ คิดถึงแต่เค้า
ทุกวันนี้ไปทำงานเราก็ยิ้มแย้มแจ่มใส่นะ แต่พอกลับบ้าน แค่ก้าวขาเข้าบ้าน ก็ร้องไห้แล้ว
อยากเจอเค้า เจอแต่ในฝันเวลาเหนื่อยๆ
อีกหน่อย เราต้องบำบัดจิตมั้ย
เหตุผลของการยิ้มทั้งน้ำตาสำหรับเรา
มีอาการนอนไม่หลับ ฟุ้งซ่าน และยังคงยิ้มทั้งน้ำตา
เมื่อดูรูปภาพต่างๆแล้ว ใจหายจัง
แฟนเรา เสียเมื่อวันเสาร์ที่ 11 มกราคม 2557 ถึงแม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้ว. แต่ในหัวก็ยังวนเวียนคิดถึงแต่เค้า
การจากลาแบบที่ไม่มีวันได้พบเจอกันอีกมันทรมานจัง
ยิ่งนึกถึงความดีที่เค้ามีให้เราแล้ว บอกตามตรง สะอื้นเลย
ความดีที่เค้ามี มันทำให้เรา เสียดายการสูญเสียเค้าไปจริงๆ
แฟนเราป็นผู้ชายร่าเริง รักแม่รักพ่อ รักน้อง รักย่า รักครอบครัว รวมทั้ง รักเรามาก
เป็นผู้ชายที่มักจะบอกรักเราได้ทุกที่ โดยไม่อายเพื่อน หรืออายใคร
ตอนเราคบกัน แฟนเรา ขุนเราซะอ้วนขึ้น ยี่สิบกว่าโล แต่แฟนก็ยังคงรักเรา และรักมากกว่าเดิม
แฟนเราเป็นผู้ชายที่บอกทุกเรื่องทุกอย่างโดยไม่มีเรื่องปกปิดเราเลย
หากจะไปเที่ยวจะชวนเราก่อน หากเราไม่อยากไป เค้าก็มักจะไม่ไปด้วยเหมือนกัน ยกเว้น อยากไปอยากเจอเพื่อน แล้วเราไม่อยากไปจะขอเราก่อน ซึ่งเราเองก็ตามใจเค้าไม่เคยขัด
แฟนเราเป็นผู้ชายที่เชื่อคนในครอบครัวและเชื่อเรามากกว่าเพื่อน
เป็นคนที่ขอโทษก่อนเสมอ ไม่ว่าจะผิดหรือถูก มันเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราไม่เคยทะเลาะกัน มีงอนกันเล็กๆน้อยๆ
เรากับแฟนเรา แยกจากครอบครัวมาซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน เพราะ โอกาสหลายๆอย่าง
หน้าที่การงานของเราทั้งคู่กำลังไปได้ดี
แต่แฟนเราก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม เวลาไปทำงานตอนกลับบ้านแฟนเราเค้าจะแวะไปหาแม่ ทุกวันก่อนกลับมาบ้านของเรา
ตลอดเวลาที่เราคบกัน พฤติกรรแฟนเราไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปในทางไม่ดี สิ่งไหนดีน่ารักก็ยังคงทำอยู่ เช่น
โทรหาเมื่อถึงที่ทำงาน ถึงบ้านแม่แล้ว จะนอนแล้วนะ (กรณีเข้าเวรต้องนอนที่ทำงาน)
เราทำกับข้าวให้วัตรไปกินที่ทำงาน วัตรก็ยินดี และชอบที่เราทำให้ไปกินที่ทำงาน ถึงแม้เพื่อนจะแซว
เราทั้งคู่ไม่มีความลับต่อกัน Password e mail facebook apple id เราทั้งคู่จะรู้ของกันและกัน
เหตุผลที่รู้ไม่ใช่ใครขอของใครหรือบังคับใจกัน. แฟนเราซื้อ iphone ให้เราและสมัคร apple id ให้ พร้อมกับบอกเราว่า อยากให้เราจดจำ id ของเค้าไว้
เผื่อวันไหนเราหลงทางกัน จะตามกันเจอด้วย my fine iphone. และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
ในวันที่เกิดอุบัติเหตุ แฟนเราหลงทาง และดึกมากแล้ว ปกติไม่เคยไปไหนนอกจากที่ทำงานและบ้าน วันนั้นมีเหตุที่ต้องไปส่งเพื่อนนอกเส้นทาง แล้วหลงไปไกลมาก
แฟนเราโทรหาเราบอกว่า อยากกลับบ้านแล้ว คิดถึงแล้ว มารับเค้าหน่อย เค้าไม่รู้อยู่ไหน
เราหา my fine iphone ก็เจอแล้วบอกเค้าให้หาปั๊มจอดรอ อย่าจอดข้างทาง อันตราย.
ระหว่าคุยโทรศัพท์กัน เราไม่ได้เอาสมอล์ทอร์ค ออกมาด้วย จะจ่ายเงินค่าทางด่วนก็เลยขอเค้าว่างสายก่อนแปบนึง
พอจ่ายค่าทางด่วนเรียบร้อย โทรหาเค้าทันที. สายครั้งแรก ไม่รับจนหลุด
โทรหาครั้งที่สอง ก็ไม่รับจนหลุด
ในใจเราเริ่มหงุดหงิดแล้ว นึกว่าหลับหรือติดสายอยู่หรือยังไง เป็นห่วงมาก
ตัดสินใจ โทรหาอีกรอบ. คราวนี้รับสาย เราบ่นและเสียงดังใส่เลยว่า "ทำไมไม่รับสายเค้า อย่าทำให้เป็นห่วงสิ"
ปลายสายพูดว่า แฟนคุณประสบอุบัติเหตุครับ ตอนนี้กำลังช่วยผู้เสียชีวิตออกจากที่เกิดเหตุ
เราเบรครถกลางถนนทันที ถามเค้าแค่ว่าใช่เหรอ ไม่ใช่หรอก เมื่อกี้ยังคุยอยู่เลย
ทางตำรวจปลายสายก็พูดว่า
รถแฟนคุณใช่ อีซูซุหรือเปล่า
เรายิ้มแล้วรีบตอบว่า ไม่ใช่คะ (แว๊ปเดียวก็ดีใจแล้วว่าไม่ใช่) และรีบตอบเลยว่าเป็นรถอะไรสีอะไร
แต่ปลายสายพูดว่า. ใช่แล้วครับ.
ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน จอดรถข้างทางก่อนครับ ใจเย็นๆ เด๋วจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นอีก ไม่อยากให้สูญเสียนะครับ
หายใจลึกๆนะครับ แล้วฟังผมว่ามายังไง
เราร้องกรี๊ดอยู่ในรถ ร้องไห้ แล้วรีบเหยียบคันเร่งหวังว่าจะไปให้เร็วที่สุด เผื่อเค้าไม่เป็นไร
เราถึงที่เกิดเหตุ แฟนเราเค้ายังอยู่ตรงนั้น เราจำเค้าได้ตำรวจรีบให้เรานั่งในโรงพัก (ที่เกิดเหตุใกล้ สน. มากค่ะ เดินมาก็เจอ สน.เลย)
การช่วยเหลือเร็วมาก เพียงแต่ แฟนเราเสียชีวิตทันที เนื่องจากเค้าไม่คาดเข็มขัด
ตำรวจถามเราว่าพักอยู่แถวนี้เหรอครับถึงมาถึงที่เกิดเหตุเร็วเหมือนกัน
เราบอก. ปล่าวค่ะ หนูมี id หาจาก my fine iphone แฟนหนูทำไว้ให้
ตำรวจบอกว่า แฟนคุณดีจริงๆนะ เป็นผม ผมไม่บอกแฟนผมหรอก 😭
ทุกวันนี้เราเก็บพระในรถหมดเลย พร้อมกับเรียกเค้าไปกับเราทุกที่
อยากเจอ อยากอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม มันเป็นช่วงเวลาที่อบอุ่นและมีความสุขเหลือเกิน
เราวางแผนกันไว้ว่า ปีนี้ เค้าจะบวช เสร็จจากงานบวช ก็จะแต่งงานกัน
เค้าอยากมีลูกแล้ว
แรกๆที่เค้าจากไป แค่เราตื่นมาแล้วยังหายใจได้ยินเสียงลมหายใจตัวเราเองก็เหนื่อยแล้ว
3 เดือนหลังจากแฟนเสียไป น้ำหนักลดลง 13 กิโล กินอะไรก็ร้องไห้ คิดถึงแต่เค้า
ทุกวันนี้ไปทำงานเราก็ยิ้มแย้มแจ่มใส่นะ แต่พอกลับบ้าน แค่ก้าวขาเข้าบ้าน ก็ร้องไห้แล้ว
อยากเจอเค้า เจอแต่ในฝันเวลาเหนื่อยๆ
อีกหน่อย เราต้องบำบัดจิตมั้ย