ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราอายุ 23 ปี แต่งงานแล้ว ตอนนี้มีตัวน้อย เพิ่งครบ 7 เดือนเมื่อวานนี้ กำลังคลาน แล้วก็น่าฟัดมากด้วยค่ะ
ส่วนกับสามีก็รักกันดีไม่มีปัญหา สามีทำงานหยุดแค่วันอาทิตย์ สามีมาอยู่บ้านเราค่ะ ทุกๆวันหยุดเค้าจะพาเราและลูกไปเที่ยวบ้านเค้า
บ้านเรากับบ้านเค้าห่างกันประมาณ 20 กม. สรุปว่าการใช้ชีวิตของเรา หลักๆก็คือบ้าน ที่ทำงาน และบ้านสามี วนๆ อยู่แบบนี้ใน 1 สัปดาห์
แต่เมื่อไม่กี่วันนี้เรารุ้สึกว่าเราเหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย หว้าเหว่ ยิ่งเวลาเจ้าตัวน้อยหลับนี่เราเหงามาก ก่อนหน้านี้เราเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อนค่ะ
และเพื่อนเองก็ติดเรา สมัยที่ยังไม่แต่งงานนี่เพื่อนจะชอบมาหาที่บ้าน มาเที่ยวบ้างมานอนค้างบ้าง เพื่อนบางคนมีลูกแล้วก็หอบลูกมาหาเรานะคะ
บางคนท้อง 7-8 เดือนก็มาหาค่ะ บางทีเราก็ไปหาเพื่อนค่ะแล้วแต่ใครสะดวกวันเวลา แต่หลังจากเราแต่งงานมา เราไม่มีโอกาสได้เจอเพื่อนเลย มีบ้างที่เพื่อนมาหา ยิ่งตอนมีลูกแล้ว ยิ่งหมดโอกาสเลยค่ะ ความรู้สึกเหมือนเราเหงา เหงามาก เหมือนโดนกักขัง เหมือนเป็นคนแก่ที่ถูกเอามาทิ้งที่บ้านพักคนชรา รอเวลาลูกหลานๆ (หมายถึงเพื่อนอ่ะค่ะ) ว่างก็มาหา บางทีเราก็จะมานั่งคุยกับแม่เรา (บ้านเรากับบ้านแม่ห่างกัน 100 เมตรค่ะ) ก็ทำให้หายเหงาได้บ้าง คือเราอยากรู้ว่า
มีใครเป็นแบบเราบ้างคะ แต่งงานมีลูก สามีไม่ให้ออกไปไหน ออกไปก็โทรตาม โทรบ่น โทรว่า ทั้งที่เราก็ฝากลูกไว้กับแม่ บางทีเราก็อุ้มลูกออกไปเดินเล่น
เค้าก็จะโทรตาม นอกจากเค้าเป็นคนอุ้มออกไปเดินเล่น หรือเอาลูกใส่รถเข็นไปเดินเล่นเอง
ปล. เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนค่ะ ตื่นเช้ามาทำงาน กลับบ้าน นอน ขอเสริมอีกอย่าง เราท้องเลยแต่งงาน อยากจะฝากบอกน้องๆบางคนที่มีโอกาสได้เข้ามาอ่าน ชีวิตวัยรุ่นเป็นอะไรที่สนุกที่สุด ถ้ายังไม่อยากเสียอิสระภาพก่อนวัยอันควร ก็ใช้มันให้คุ้มก่อนนะคะ ถามตัวเองก่อนจะมีอะไรกันว่าพร้อมแล้วหรือยังสำหรับการใช้ชีวิตคู่
(ระบาย) ใคร แต่งงานแล้วเหงา เหมือนเราบ้าง
ส่วนกับสามีก็รักกันดีไม่มีปัญหา สามีทำงานหยุดแค่วันอาทิตย์ สามีมาอยู่บ้านเราค่ะ ทุกๆวันหยุดเค้าจะพาเราและลูกไปเที่ยวบ้านเค้า
บ้านเรากับบ้านเค้าห่างกันประมาณ 20 กม. สรุปว่าการใช้ชีวิตของเรา หลักๆก็คือบ้าน ที่ทำงาน และบ้านสามี วนๆ อยู่แบบนี้ใน 1 สัปดาห์
แต่เมื่อไม่กี่วันนี้เรารุ้สึกว่าเราเหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย หว้าเหว่ ยิ่งเวลาเจ้าตัวน้อยหลับนี่เราเหงามาก ก่อนหน้านี้เราเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อนค่ะ
และเพื่อนเองก็ติดเรา สมัยที่ยังไม่แต่งงานนี่เพื่อนจะชอบมาหาที่บ้าน มาเที่ยวบ้างมานอนค้างบ้าง เพื่อนบางคนมีลูกแล้วก็หอบลูกมาหาเรานะคะ
บางคนท้อง 7-8 เดือนก็มาหาค่ะ บางทีเราก็ไปหาเพื่อนค่ะแล้วแต่ใครสะดวกวันเวลา แต่หลังจากเราแต่งงานมา เราไม่มีโอกาสได้เจอเพื่อนเลย มีบ้างที่เพื่อนมาหา ยิ่งตอนมีลูกแล้ว ยิ่งหมดโอกาสเลยค่ะ ความรู้สึกเหมือนเราเหงา เหงามาก เหมือนโดนกักขัง เหมือนเป็นคนแก่ที่ถูกเอามาทิ้งที่บ้านพักคนชรา รอเวลาลูกหลานๆ (หมายถึงเพื่อนอ่ะค่ะ) ว่างก็มาหา บางทีเราก็จะมานั่งคุยกับแม่เรา (บ้านเรากับบ้านแม่ห่างกัน 100 เมตรค่ะ) ก็ทำให้หายเหงาได้บ้าง คือเราอยากรู้ว่า
มีใครเป็นแบบเราบ้างคะ แต่งงานมีลูก สามีไม่ให้ออกไปไหน ออกไปก็โทรตาม โทรบ่น โทรว่า ทั้งที่เราก็ฝากลูกไว้กับแม่ บางทีเราก็อุ้มลูกออกไปเดินเล่น
เค้าก็จะโทรตาม นอกจากเค้าเป็นคนอุ้มออกไปเดินเล่น หรือเอาลูกใส่รถเข็นไปเดินเล่นเอง
ปล. เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนค่ะ ตื่นเช้ามาทำงาน กลับบ้าน นอน ขอเสริมอีกอย่าง เราท้องเลยแต่งงาน อยากจะฝากบอกน้องๆบางคนที่มีโอกาสได้เข้ามาอ่าน ชีวิตวัยรุ่นเป็นอะไรที่สนุกที่สุด ถ้ายังไม่อยากเสียอิสระภาพก่อนวัยอันควร ก็ใช้มันให้คุ้มก่อนนะคะ ถามตัวเองก่อนจะมีอะไรกันว่าพร้อมแล้วหรือยังสำหรับการใช้ชีวิตคู่